Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η ζωντανή τροφή μεταδίδει ζωή. Η νεκρή τροφή μεταδίδει ασθένεια. Διαλέγουμε τις ζωντανές τροφές και αποφεύγουμε όσο μπορούμε, τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Το ίδιο ισχύει και με την πνευματική τροφή. «ημείς πάντες ελάβομεν και χάριν αντί χάριτος.»(Ιω. 1:16)
«Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής»(Ματθ.26:41). Η προθυμία μεταδίδεται από την προθυμία , το ίδιο και η χάρη μεταδίδεται από τη χάρη. Η χάρη τρέχει και δοξάζεται, λέει ο Απόστολος Παύλος. Το Άγιον πνεύμα είναι ζωοποιόν, μεταδίδει τη ζωή.
Αυτό είναι το χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Ότι το πνεύμα του επεκτείνεται στο άπειρο. Ο άνθρωπος που έχει πίστη στο Θεό και που στηρίζει την ελπίδα του στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, δεν συναντά αδιέξοδα». Ό,τι και να του συμβεί, βλέπει αυτό που είναι παραπέρα. Απέραντες εκτάσεις του πνεύματος υπάρχουν μέσα μας. "Ο κολλώμενος τω Κυρίω εν πνεύμα εστί." (1Κορ.6.17)(Όποιος ενώνεται με τον Κύριο, γίνεται ένα πνεύμα μαζί του).
Τί σημαίνουν τα λόγια "η χάρη του Θεού τρέχει και δοξάζεται";
Κατ' αρχήν "δοξάζεται" σημαίνει ότι γίνεται αντιληπτή, βιώνεται σαν χάρη. Όχι βέβαια ότι δοξάζεται με την έννοια, που χρησιμοποιούμε σήμερα το ρήμα "δοξάζω" και "δοξάζομαι".
Αλλά το "τρέχει", τί σημαίνει; "Τρέχει" σημαίνει δε μένει ακίνητη, αμετάδοτη.
Ο Κύριος μιλάει για τη χάρη του Αγίου ΠΝεύματος, όταν λέει "μη ουν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ή τί πίωμεν ή τί περιβαλώμεθα. Πάντα γαρ ταύτα τα έθνη επιζητεί. Οίδε γαρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απ΄παντων. ζητείτε δε πρώτον την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.
Μη ουν μεριμνήσητε εις την αάυριον. η γαρ αύτιον μεριμνήση τα εαυτής. αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής.
Ο Ιωάννης Ρωμανίδης γράφει στο βιβλίο του " Δογματική και Συμβολική Θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, πως η Θεία χάρη βραχυκυκλώνεται 'οταν κολλάει στην καρδιά.
"Η αρρώστια της ανθρωπίνης προσωπικότητος συνίσταται εις την εξασθένησιν της κοινωνίας της καρδιάς με την δόξαν του Θεού (Ρωμ.3,23) και την υποδούλωσίν της εις τον κόσμον, δια τους κατακλυσμού της υπό των εξηρτημένων από το περιβάλλον λογισμών.(Ρωμ. 1,21-24,2,5).Εις αυτήν την κατάστασιν ο άνθρωπος φαντάζεται τον Θεόν κατά την εικόνα του νοσούντος εαυτού του ή ακόμη και των ζώων (Ρωμ.1,22). Ούτως ο έσω άνθρωπος υφίσταται τον πνευματικόν θάνατον, 'εφ' ω , (λόγω του οποίου) πάντες ήμαρτον (Ρωμ. 5,12). Δηλαδή η αγάπη υποδουλώνεται εις το ένστικτον της αυτοσυντηρήσεως, το οποίον την παραμορφώνει και την μεταμορφώνει εις εγωκεντρικήν και ιδιοτελή ενέργειαν, υποβαθμισμένην εις απλήν αναζήτησιν επιβιώσεως ασφαλείας και ευτυχίας.) (Ιω.Ρωμανίδης σελ.17,18).
moschoblog.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου