Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Το πνεύμα της άσκησης θα καλύψει τον ελεύθερο χρόνο μου. Όλος ο χρόνος μου είναι ελεύθερος, τώρα που δεν έχω την ψευδαίσθηση του μη ελεύθερου χρόνου. Το πνεύμα της εξωτερικής άσκησης, δηλαδή της σωματικής άσκησης και το πνεύμα της εσωτερικής άσκησης, δηλαδή της Προσευχής του Ιησού. Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως ασκητής. Είναι το μόνο ον που λέει «όχι» στα ορμέμφυτά του, στις προδιαθέσεις του για ικανοποίηση βιολογικών αναγκών.
Το περπάτημα είναι η πιο αγαπητή άσκηση για τον ελεύθερο χρόνο. Ευτυχώς υπάρχει το περπάτημα. Ο Θεός λυπήθηκε τον άνθρωπο, που όλος ο χρόνος του είναι ελεύθερος και του ‘δωσε το περπάτημα, για αναψυχή και για υγεία. Περπατώντας ασκείται το σώμα, αλλά και η ψυχή. Μπαίνει τάξη στις σκέψεις και στα αισθήματα. Ο άνθρωπος φοβάται περισσότερο από όλα τα φοβερά πράγματα, το να «πέσει στο κρεβάτι», το να μη μπορεί να περπατήσει. .
Ο άνθρωπος δεν γίνεται αιχμάλωτος ποτέ, αν έχει δυνατό το πνεύμα του. Όταν οι σωματικές αισθήσεις δεν τον βοηθούν, πηγαίνει πιο πέρα με τις πνευματικές αισθήσεις. Απέραντες εκτάσεις ξανοίγονται μπροστά του. Δεν αφήνει να τον διαμορφώνει το περιβάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου