Περί έρωτος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Σ΄ένα τραπέζι μεσόκοπων κυριών, όλες οι κυρίες είπαν πως παντρεύτηκαν τους άντρες τους από έρωτα, εκτός από μία, που είπε πως δεν παντρεύτηκε τον άντρα της από έρωτα και πως αν τον παντρευόταν τώρα, θα τον παντρευόταν από έρωτα.

Στην παραδοσιακή Ιαπωνία, τους παντρεύουν από παιδιά. Γιατί αυτό; Γιατί η επιλογή των συζύγων γίνεται από το αν μοιάζουν τους προγόνους τους. Γι’ αυτό, λένε, πως οι Ιάπωνες δεν αγαπάνε όλο τον άνθρωπο, αλλά μόνο μερικά στοιχεία από αυτόν, εκείνα που μοιάζουν με τους προγόνους. Αυτό εξηγείται από το ότι η αρχαία θρησκεία των Ιαπώνων ήταν η «προγονολατρεία».
Η προγονολατρεία και η κατάτμηση του ατόμου σε στοιχεία που μοιάζουν τους προγόνους επηρεάζει τον έρωτα των σημερινών Ιαπώνων.

Στο βιβλίο του Μαξ Σέλερ, «Φύση και μορφές της συμπάθειας», σ. 268, διαβάζουμε τα εξής: «Οι Ιάπωνες δεν γνωρίζουν τον αληθινό ατομικό έρωτα ανάμεσα σε εκπροσώπους των αντίθετων φύλων. Διαλύουν το ανθρώπινο άτομο σε μια σειρά σημεία, κυρίως ζωικής τάξεως (ανάστημα, μαλλιά, βηματισμός, φωνή κτλ) και συνδέοντας τον σεξουαλικό έρωτα με τη λατρεία των προγόνων, τον εξηγούν λέγοντας ότι το τάδε άτομο αγαπιέται επειδή εμφανίζει σημεία που οι πρόγονοι του αγαπώντος είχαν κιόλας αγαπήσει. Έτσι εξηγείται γιατί οι γονείς είναι αυτοί που αποφασίζουν για το γάμο των παιδιών τους. Τα παιδιά εκλαμβάνονται ως κληρονόμοι των ερωτικών προθέσεων των προγόνων.»

Ο Μαξ Σέλερ έγραψε το βιβλίο του το έτος 1928. Τώρα οι Ιάπωνες, χαρακτηρίζονται ο πιο παραδοσιακός λαός που επηρεάστηκε περισσότερο από το αγγλοσαξωνικό μοντέλο στον κόσμο. Για τις Γερμανίδες ο Γερμανός Σέλερ, παραθέτει τη γνώμη του Τάκιτου, πως οι Γερμανίδες δεν αγαπούν το άτομο, αλλά τον «πατέρα των παιδιών τους».

Ο Χριστός ευλόγησε το γάμο. Μόνο αν δούμε τί ίσχυε και τι ισχύει ακόμα στις διάφορες παραδόσεις των λαών, θα εκτιμήσουμε το ανώτερο πνευματικό επίπεδο στο οποίο ανύψωσε τον άνθρωπο, την κοινωνία και τους θεσμούς της, η Χριστιανική Διδασκαλία!