Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο 37ος ψαλμός του Δαβίδ μοιάζει με χάρτη της ψυχής. Οι στίχοι που παραθέτω εδώ, αποτελούν τα στάδια που διέρχεται η ψυχή στην πορεία της προς την σωτηρία.
ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: "Τα βέλη σου ενεπάγησάν μοι και επεστήριξας επ΄ εμέ την χείραν σου. "
(Ακόμα δεν αποδίδουμε στο στάδιο αυτό την ταλαιπωρία μας στον θυμό και στον έλεγχο του Κυρίου. Ούτε αποδίδουμε τις αμαρτίες μας στον εαυτό μας).
ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: "΄Οτι αι ανομίαι μου υπερήραν την κεφαλήν μου, ωσεί φορτίον βαρύ εβαρύνθησαν επ΄ εμέ."
(Είναι η πρώτη επίγνωση της αμαρτωλότητάς μας, που θα ξεχαστεί μόλις περάσει το κεντρί που μας κεντρίζει, μόλις γίνουμε καλά από κάποια αρρώστια ή περάσει ο φόβος μας).
ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: " Κύριε εναντίον πάσα επιθυμία μου και ο στεναγμός μου από σου ουκ απεκρύβη. Η καρδία μου εταράχθη."
(Πρώτη επίγνωση ότι ο Κύριος γνωρίζει τις επιθυμίες μας και τους στεναγμούς μας και η καρδιά μας είναι ταραγμένη. Νιώθουμε την επιθυμία να είμαστε καθαροί , ότι δεν μπορούμε να κρυβόμαστε από τον Κύριόν μας.)
ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: "Οι φίλοι μου και οι πλησίον μακρόθεν έστησα"
(Δεύτερη συνειδητοποίηση ότι μόνον ο Κύριος είναι η σωτηρία μας. Οι φίλοι μας και οι πλησίον δεν μπορούν. Είναι ίσως το πιο δραματικό στάδιο, το στάδιο της απελπισίας. Δεν ελπίζουμε πια στον κόσμο και στρέφουμε με ευγνωμοσύνη το βλέμμα μας στο Θεό. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη παρηγοριά από αυτό, το να είσαι βέβαιος ότι ακόμα και στο πιο φριχτό πεπρωμένο, ο Κύριος είναι εκεί για σένα, πριν από σένα. Όσο χαμηλά μπορείς να φανταστείς.
ΠΕΜΠΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: "Ότι επί σοι, Κύριε, ήλπισα. συ εισακούση, Κύριε, ο Θεός μου."
(Το τελικό στάδιο στην αγωνιώδη πορεία της ψυχής προς τον Σωτήρα της, το στάδιο της βεβαιότητας, ότι ο Κύριος εισακούει την φωνή της. Είναι έτοιμη πια να δεχθεί κάθε πόνο, όταν ξέρει ότι ο Κύριος και Θεός την στηρίζει. Υπόσχεται στον Κύριο ότι θα μεριμνήσει να είναι καθαρή από την αμαρτία, για να είναι ενωμένη μαζί του.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου