5.12.12

"Η γυναίκα έχει πάντα κάτι παιδικό"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

       " Η γυναίκα έχει πάντα κάτι παιδικό". Με αυτά τα λόγια περιγράφει τη γυναίκα η Γαλλίδα ποιήτρια κόμησσα ντε Νοάϊγ. Η γυναίκα έχει πάντα κάτι παιδικό, επειδή είναι εύπιστη ακόμα και στο διάολο, ιδίως σ΄ αυτόν. Από την ευπιστία της στο διάβολο η ανθρωπότητα εκδιώχθηκε απ΄ τον παράδεισο.
         Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς επιστήμων για να γνωρίζει το γυναικείο χαρακτήρα.  Από την προσωπική πείρα  , αλλά και από την πανανθρώπινη εμπειρία ξέρει κανείς λίγο έως πολύ , πώς είναι  η γυναικεία ψυχή. 
      Η ευπιστία, η ανευθυνότητα, η αστάθεια, η διαρκής αλλαγή, η σκληρότητα, η ανυπομονησία κ.ά. χαρακτηρίζουν τόσο την παιδική ηλικία, όσο και τον γυναικείο χαρακτήρα. Βέβαια όλα αυτά τα χαρακτηριστικά παύουν να υπάρχουν όταν η γυναίκα ακολουθεί το πρότυπο της ταπείνωσης την Υπεραγία Θεοτόκο. Όταν ακολουθεί τα λόγια της Ωδής της Θεοτόκου,  μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου, ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού.
       Ότι η γυναίκα παραβάλλεται με τα παιδιά ήταν κοινός τόπος στα χωριά. Κανείς δεν είχε σε υπόληψη τον άντρα   που συνεριζόταν τη γυναίκα. Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπήρχαν μεγάλοι και συνεχείς καυγάδες στις οικογένειες στα χωριά.
       Στις σχέσεις ανδρών και γυναικών αναφέρεται το παιδικό παιχνίδι που παίζουν οι πατέρες με τα παιδιά τους, για να τους μάθουν πως αν δεν θέλουν μπλεξίματα να ανεβαίνουν σε ανώτερο (πνευματικό) επίπεδο. Πρόκειται για το παιχνίδι στο οποίο το παιδί ζητάει φωτιά (φως πνευματικό) και  ο πατέρας του λέει να "ανεβή πιο πάνω". Το φως το πνευματικό βρίσκεται πάντοτε σε ανώτερο επίπεδο από αυτό στο οποίο έγινε αισθητή η ανάγκη για φωτισμό.
       Στην αναζήτηση της σωτηρίας της ψυχής από τα πάθη  ο δρόμος διέρχεται  τα στάδια της κάθαρσης (το αρχικό στάδιο), του φωτισμού και της ένωσης με το Θεό και του μυστηρίου της σωτηρίας.
       Αν ο άνδρας δεν βλέπει ότι είναι αναγκαία η πορεία αυτή της αναζήτησης του Θεού, ούτε  η γυναίκα θα τη δει, διότι είναι ακόμα περισσότερο ευάλωτη στις μεθοδείες του διαβόλου, που διαρκώς βάζει εμπόδια στον πνευματικό δρόμο του ανθρώπου.
       Ο Θεός αναθέτει στον  άνδρα την πρωτοπορία στην αναζήτηση του Θεού και στη γυναίκα το ρόλο του βοηθού του άνδρα. Αν ο άντρας δεν αναζητεί το Θεό χάνει την ανδρεία του και έρχεται σε σύγκρουση με τη γυναίκα με την οποία έχει κοινά ενδιαφέροντα.
       Οι σημερινοί άντρες νοιάζονται κι αυτοί για τα χτενίσματα, τα ντυσίματα, τις διασκεδάσεις. Όταν η διασκέδαση γίνεται επιστήμη ο άνθρωπος δεν έχει το θάρρος να υπάρχει. Οι Ινδιάνοι οι οποίοι ονομάζουν μια εποχή από το στοιχείο που μπορεί να την καταστρέψει, ονομάζουν την εποχή που οι άνθρωποι δεν έχουν την ανδρεία και το θάρρος να υπάρχουν, "ίχνη του ανέμου". Ίσως γιατί δεν αξίζει να κοιτάξεις αυτήν την εποχή. Είναι όπως η εποχή στην Κόλαση του Δάντη, η οποία ονομάζεται "guarda e passa", δηλαδή σε τέτοιους ανθρώπους στην Κόλαση μη δίνεις σημασία.
       
      
      
      
       

Δεν υπάρχουν σχόλια: