Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
"Με τη βοήθεια του Θεού θα ενεργήσουμε με δύναμη και θα νικήσουμε. Καί αυτός μόνος θα εκμηδενίσει και θα εξευτελήσει τους εχθρούς μας."
Μου ζήτησε κάποτε ο πατέρας μου, ο Χρήστος, να του συστήσω έναν ψαλμό του Δαβίδ. Επειδή ξέρω ότι για να σου αρέσει κάτι πρέπει να είσαι δεκτικός σ΄ αυτό, αναρωτήθηκα σε τί είναι δεκτικός ένας γέρος όπως ο πατέρας μου, που νιώθει τις δυνάμεις του , σιγά -σιγά, να τον εγκαταλείπουν και που βλέπει το τέλος του να πλησιάζει;
Σκέφτηκα ότι στον πατέρα μου θα άρεσε κάτι που θα μιλούσε για τη σημασία που έχει το να είναι κανείς έτοιμος με την έννοια ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην ευσπλαχνία του Θεού. Του πρότεινα λοιπόν τον 107ο ψαλμό που μιλάει για τον άνθρωπο ο οποίος πιστεύει στο Θεό και δεν έχει κανένα ενδοιασμό ή αμφιβολία όσον αφορά το έλεος του Θεού.
Παραθέτω τους πρώτους στίχους του ψαλμού γιατί δείχνουν ότι το να είναι κανείς έτοιμος σημαίνει ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην ευσπλαχνία του Θεού. Να πώς εκφράζει με ποιητική γλώσσα ο προφητάναξ Δαβίδ την ευγνωμοσύνη του για την μεγάλη ευσπλαχνία του Θεού:
"Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου,άσομαι και ψαλώ εν τη δόξη μου.Άσομαι και ψαλώ εν τη δόξη μου. Εξεγέρθητι , η δόξα μου, εξεγέρθητι, ψαλτήριον και κιθάρα. Εξερθήσομαι όρθρου. Εξομολογήσομαί σοι εν λαοίς, Κύριε, ψαλώ σοι εν έθνεσι. Ότι μέγα επάνω των νεφελών η αλήθειά σου."
(Είναι έτοιμη η καρδία μου, ω Θεέ μου, είναι έτοιμη διά να ψάλλω με τη φωνή μου προς δόξαν σου, να παίζω μουσικά όργανα με όλην μου την ψυχήν. Σήκω επάνω,ψυχή μου, και σεις μουσικά όργανα, λύρα και κιθάρα, σηκωθήτε, δια να υμνολογήσετε τον Θεόν. Ναι, θα σηκωθώ λίαν πρωί διά να ψάλω προς τον Θεόν μου. Θα σε δοξολογήσω, Κύριε, εν μέσω λαών. Θα ψάλω εις δόξαν σου εν μέσω των άλλων εθνών.)
Ο ψαλμός άρεσε στον πατέρα μου, ο οποίος τον αντέγραψε αλλά και τον έβαλε σε εφαρμογή: Λίγο καιρό πριν πεθάνει ηχογράφησε τα τραγούδια που αγαπούσε, είχε ωραία φωνή, και τα εκκλησιαστικά τροπάρια που γνώριζε, ως φιλακόλουθος που ήταν . Τα τελευταία λόγια που ήθελε να ακούσει από μένα και που του έδωσαν δύναμη και κουράγιο ήταν από το Ευαγγέλιο. Τη μέρα που πέθανε ήμουν μόνος μαζί του στο θάλαμο του νοσοκομείου. Κάποια στιγμή μου είπε εντελώς ήρεμα: Μόσχο, θα πεθάνω. Του είπα, ότι το Ευαγγέλιο γράφει πως αυτός που πιστεύει στο Θεό δεν πεθαίνει, αλλά μεταβαίνει από το θάνατο στη ζωή. Εμείς που πιστεύουμε στον Ιησού δεν πεθαίνουμε. Πεθαίνει ο Ιησούς για μας. Μη φοβάσαι.
Ο πατέρας μου χωρίς να ανοίξει τα μάτια του, αναζήτησε με το χέρι του το χέρι μου και το έσφιξε.
Αυτή ήταν η τελευταία μας επικοινωνία. Το βράδυ της ίδιας μέρας ο πατέρας μου συγχωρέθηκε.
Το Ευαγγέλιο μιλάει για την ευσπλαχνία του Θεού. Ο Δαβίδ για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του συνέθεσε τον 107ο ψαλμό. Κάθε φράση του Ευαγγελίου μιλάει για την ευσπλαχνία του Θεού. Κ¨αθε λόγος και κάθε πράξη του Ιησού ξεχειλίζει από στοργική τρυφερότητα για τον άνθρωπο. Μια φορά είπε στους μαθητές του: "Έτσι θα γνωρίζουν ότι είστε μαθητές μου, με το να έχετε αγάπη μεταξύ σας."
Τώρα ξέρουμε τη μεγάλη αξία που έχει η αγάπη μεταξύ μας.Τώρα που φοβούμαστε μήπως πεθάνουμε από την πείνα. Η πιο μεγάλη έκφραση του ελέους του Θεού για τον άνθρωπο είναι η ενσάρκωση του Ιησού. Αλλά αυτό υπερβαίνει την μικρή μας κατανόηση. Αν κατανοούσαμε πλήρως την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο δεν θα νιώθαμε κανένα φόβο.
Κάποιος άγιος της Εκκλησίας μας είπε το εξής: "Υπάρχουν πολλοί δρόμοι σωτηρίας. Εγώ διάλεξα την ασθένεια." Ακολουθούμε το δρόμο της σωτηρίας όταν είμαστε απολύτως εξαρτημένοι από το Θεό. Ο λαός λέει την παροιμία πως εκείνους που δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, τους φροντίζει ο Θεός. Αυτή είναι η πίστη της Ορθοδοξίας: Όταν δεν στηρίζεσαι σε κανέναν, ούτε στον εαυτό σου, σε στηρίζει ο Θεός!
Ο 107ος ψαλμός τελειώνει με αυτούς τους στίχους: "Δος ημίν βοήθειαν εκ θλίψεως,και ματαία σωτηρία ανθρώπου. Εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν, και αυτός εξουδενώσει τους εχθρούς ημών."
(Δος μας βοήθειαν εις την παρούσαν θλίψιν,διότι είναι μάταιον να περιμένουμε σωτηρία και βοήθεια από ανθρώπους. Με τη βοήθεια του Θεού θα ενεργήσουμε με δύναμη και θα νικήσουμε. Και αυτός μόνος θα εκμηδενίσει και εξευτελίσει τους εχθρούς μας."
Απόδοση των στίχων:Ι.Θ.Κολιτσάρας
"Με τη βοήθεια του Θεού θα ενεργήσουμε με δύναμη και θα νικήσουμε. Καί αυτός μόνος θα εκμηδενίσει και θα εξευτελήσει τους εχθρούς μας."
Μου ζήτησε κάποτε ο πατέρας μου, ο Χρήστος, να του συστήσω έναν ψαλμό του Δαβίδ. Επειδή ξέρω ότι για να σου αρέσει κάτι πρέπει να είσαι δεκτικός σ΄ αυτό, αναρωτήθηκα σε τί είναι δεκτικός ένας γέρος όπως ο πατέρας μου, που νιώθει τις δυνάμεις του , σιγά -σιγά, να τον εγκαταλείπουν και που βλέπει το τέλος του να πλησιάζει;
Σκέφτηκα ότι στον πατέρα μου θα άρεσε κάτι που θα μιλούσε για τη σημασία που έχει το να είναι κανείς έτοιμος με την έννοια ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην ευσπλαχνία του Θεού. Του πρότεινα λοιπόν τον 107ο ψαλμό που μιλάει για τον άνθρωπο ο οποίος πιστεύει στο Θεό και δεν έχει κανένα ενδοιασμό ή αμφιβολία όσον αφορά το έλεος του Θεού.
Παραθέτω τους πρώτους στίχους του ψαλμού γιατί δείχνουν ότι το να είναι κανείς έτοιμος σημαίνει ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην ευσπλαχνία του Θεού. Να πώς εκφράζει με ποιητική γλώσσα ο προφητάναξ Δαβίδ την ευγνωμοσύνη του για την μεγάλη ευσπλαχνία του Θεού:
"Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου,άσομαι και ψαλώ εν τη δόξη μου.Άσομαι και ψαλώ εν τη δόξη μου. Εξεγέρθητι , η δόξα μου, εξεγέρθητι, ψαλτήριον και κιθάρα. Εξερθήσομαι όρθρου. Εξομολογήσομαί σοι εν λαοίς, Κύριε, ψαλώ σοι εν έθνεσι. Ότι μέγα επάνω των νεφελών η αλήθειά σου."
(Είναι έτοιμη η καρδία μου, ω Θεέ μου, είναι έτοιμη διά να ψάλλω με τη φωνή μου προς δόξαν σου, να παίζω μουσικά όργανα με όλην μου την ψυχήν. Σήκω επάνω,ψυχή μου, και σεις μουσικά όργανα, λύρα και κιθάρα, σηκωθήτε, δια να υμνολογήσετε τον Θεόν. Ναι, θα σηκωθώ λίαν πρωί διά να ψάλω προς τον Θεόν μου. Θα σε δοξολογήσω, Κύριε, εν μέσω λαών. Θα ψάλω εις δόξαν σου εν μέσω των άλλων εθνών.)
Ο ψαλμός άρεσε στον πατέρα μου, ο οποίος τον αντέγραψε αλλά και τον έβαλε σε εφαρμογή: Λίγο καιρό πριν πεθάνει ηχογράφησε τα τραγούδια που αγαπούσε, είχε ωραία φωνή, και τα εκκλησιαστικά τροπάρια που γνώριζε, ως φιλακόλουθος που ήταν . Τα τελευταία λόγια που ήθελε να ακούσει από μένα και που του έδωσαν δύναμη και κουράγιο ήταν από το Ευαγγέλιο. Τη μέρα που πέθανε ήμουν μόνος μαζί του στο θάλαμο του νοσοκομείου. Κάποια στιγμή μου είπε εντελώς ήρεμα: Μόσχο, θα πεθάνω. Του είπα, ότι το Ευαγγέλιο γράφει πως αυτός που πιστεύει στο Θεό δεν πεθαίνει, αλλά μεταβαίνει από το θάνατο στη ζωή. Εμείς που πιστεύουμε στον Ιησού δεν πεθαίνουμε. Πεθαίνει ο Ιησούς για μας. Μη φοβάσαι.
Ο πατέρας μου χωρίς να ανοίξει τα μάτια του, αναζήτησε με το χέρι του το χέρι μου και το έσφιξε.
Αυτή ήταν η τελευταία μας επικοινωνία. Το βράδυ της ίδιας μέρας ο πατέρας μου συγχωρέθηκε.
Το Ευαγγέλιο μιλάει για την ευσπλαχνία του Θεού. Ο Δαβίδ για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του συνέθεσε τον 107ο ψαλμό. Κάθε φράση του Ευαγγελίου μιλάει για την ευσπλαχνία του Θεού. Κ¨αθε λόγος και κάθε πράξη του Ιησού ξεχειλίζει από στοργική τρυφερότητα για τον άνθρωπο. Μια φορά είπε στους μαθητές του: "Έτσι θα γνωρίζουν ότι είστε μαθητές μου, με το να έχετε αγάπη μεταξύ σας."
Τώρα ξέρουμε τη μεγάλη αξία που έχει η αγάπη μεταξύ μας.Τώρα που φοβούμαστε μήπως πεθάνουμε από την πείνα. Η πιο μεγάλη έκφραση του ελέους του Θεού για τον άνθρωπο είναι η ενσάρκωση του Ιησού. Αλλά αυτό υπερβαίνει την μικρή μας κατανόηση. Αν κατανοούσαμε πλήρως την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο δεν θα νιώθαμε κανένα φόβο.
Κάποιος άγιος της Εκκλησίας μας είπε το εξής: "Υπάρχουν πολλοί δρόμοι σωτηρίας. Εγώ διάλεξα την ασθένεια." Ακολουθούμε το δρόμο της σωτηρίας όταν είμαστε απολύτως εξαρτημένοι από το Θεό. Ο λαός λέει την παροιμία πως εκείνους που δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, τους φροντίζει ο Θεός. Αυτή είναι η πίστη της Ορθοδοξίας: Όταν δεν στηρίζεσαι σε κανέναν, ούτε στον εαυτό σου, σε στηρίζει ο Θεός!
Ο 107ος ψαλμός τελειώνει με αυτούς τους στίχους: "Δος ημίν βοήθειαν εκ θλίψεως,και ματαία σωτηρία ανθρώπου. Εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν, και αυτός εξουδενώσει τους εχθρούς ημών."
(Δος μας βοήθειαν εις την παρούσαν θλίψιν,διότι είναι μάταιον να περιμένουμε σωτηρία και βοήθεια από ανθρώπους. Με τη βοήθεια του Θεού θα ενεργήσουμε με δύναμη και θα νικήσουμε. Και αυτός μόνος θα εκμηδενίσει και εξευτελίσει τους εχθρούς μας."
Απόδοση των στίχων:Ι.Θ.Κολιτσάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου