Αθεϊα και πολιτική

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου




Αθεϊα είναι να μη δέχεσαι ότι υπάρχει Θεός , επειδή δεν είναι ορατός! Ο άθεος δεν πιστεύει ότι υπάρχουν τα μη βλεπόμενα, τα ανώτερα, τα πνευματικά! Περιορίζει την ύπαρξή του ανθρώπου μέχρι τα όρια του δέρματός του!Ο άνθρωπος κατά την αντίληψη αυτή είναι το σαρκίο του! Δεν μπορεί να καταλάβει από πού προέρχεται το εσώτατο, το υπαρξιακό του άγχος!

Η αθεϊα έχει πρακτικές συνέπειες που δεν είναι άσχετες με την πολιτική. Στη Δικαιοσύνη του αθεϊσμού για παράδειγμα, η εκτίμηση της ευθύνης και της ενοχής κρίνεται από το αποτέλεσμα. Αυτός που αποδεδειγμένα κάνει υπεξαίρεση εις βάρος του Δημοσίου, δεν είναι ένοχος αν επιστρέψει τα χρήματα ένα λεπτό πριν την απόφαση του δικαστηρίου. Άρα όσοι είναι πλούσιοι και κλέβουν δεν πιάνονται ποτέ. Αν είναι και άθεοι ,ως συνήθως, (δεν κλέβουν μόνον οι άθεοι) ποιος θα τους εμποδίσει; Ο φόβος του Θεού στον οποίο δεν πιστεύουν; Η συνείδησή τους που είναι ανύπαρκτη ως αόρατη και δεν τους κατηγορεί ποτέ ή η Δικαιοσύνη που δεν τιμωρεί, αν επιστρέψουν τα υπεξαιρεθέντα;

Ο άνθρωπος , για μας τους Χριστιανούς δεν είναι μόνο το σαρκίο του, αλλά και ό,τι υπάρχει μπροστά του, μέχρι εκεί που φτάνει η σκέψη του. Η ύπαρξη του ανθρώπου, όπως και η ύπαρξη του Θεού δεν ζυγίζεται στην πλάστιγγα ούτε αναλύεται στο επιστημονικό πείραμα. Με τι να ζυγίσεις π.χ. τον ηρωισμό, την αυτοθυσία , την αγάπη , το σεβασμό, τη συμπόνια και τις άλλες (μη βλεπόμενες) αξίες;