Η κοινωνία του Χριστού δεν είναι συμβατική

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η κοινωνία του Χριστού δεν είναι συμβατική, γι’ αυτό και ο Ελληνισμός, ακόμα και πριν την ενσάρκωση του Χριστού δεν ήταν και δεν είναι συμβατός με τους άλλους λαούς, τόσο της Δύσης όσο και της Ανατολής που θεωρούν τις κοινωνίες τους εκ συμβάσεως ή εκ του νόμου.

Σήμερα το πρωί, πίνοντας τον καφέ μου στην καφετέρια, άκουγα θέλοντας και μη τη συζήτηση δύο νέων στο μπαρ, δίπλα μου. Η βάση της κουβέντας τους ήταν «ο καλός ανθρωπος». Το συμπέρασμά τους ήταν ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι άνθρωποι από εμάς τους Έλληνες. Η πρόθεσή τους ήταν να υποτιμήσουν έμμεσα την Ορθοδοξία. Μεταφέρω εδώ αυτολεξεί μερικές φράσεις, ενδεικτικές του πνεύματος με το οποίο μιλούσαν;

«Υπάρχουν λαοί πολύ ανώτεροι από μας. Τι πολιτισμό έχουμε εμείς; Παράδειγμα οι Μωαμεθανοί που μας άφησαν να αναπτυχθούμε. Ή οι Αλβανοί. Η Σμύρνη είχε τη μεγαλύτερη κοινότητα Ελλήνων. Θα αφήναμε εμείς τους Μουσουλμάνους να αναπτυχθούν τόσο στη χώρα μας; «
Ήταν φανερό ότι ήταν κάτοχοι της ευρωπαϊκής παιδείας, την οποία δέχθηκαν σε κάποιο πανεπιστήμιο της Δύσης. Ο καλός άνθρωπος είναι η θεωρία που αντιτείνουν οι δυτικοί στην Ορθοδοξία, ο γνωστός ανθρωπισμός το ίδιο και η παναίρεση του οικομενισμού.
‘
Ενας ξένος με ρώτησε κάποτε, ποιόν προτιμώ, τον καλό άνθρωπο ή τον καλό Έλληνα. Του απάντησα αμέσως ότι προτιμώ τον καλό Έλληνα, γιατί αν είναι καλός Έλληνας χριστιανός ορθόδοξος, θα είναι και καλός άνθρωπος, ενώ ο καλός άνθρωπος δεν είναι οπωσδήποτε και καλός Έλληνας.
Προτιμώ τον Ελληνισμό από τον ανθρωπισμό, γιατί ο Ελληνισμός περιέχει και τις όποιες αξίες περιέχει ο ανθρωπισμός. Ο ανθρωπισμός όμως δεν περιέχει τις αξίες του του Ελληνισμού, όπως τις βιώνουμε στην Ορθοδοξία.

Ο Ελληνισμός έχει τον σπερματικό λόγο του Χριστού. Οι Έλληνες δέχθηκαν τον σπερματικό λόγο του Χριστού, πριν την ενσάρκωσή του. Είναι οι προ Χριστού χριστιανοί. Η κοινωνία του Χριστού είναι εκ φύσεως. Δεν είναι συμβατική! Ο Αριστοτέλης που το έγραψε αυτό, δεν το έβγαλε απ΄ το μυαλό του, γιατί το είδε να συμβαίνει και το έγραψε.