ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΕΣ !

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

«Τότε δη τινες προς την κοινήν νεωτερίσαντες ομόνοιαν πολυτρόποις εχρήσαντο συμφοραίς» (Μακκαβαίων Δ΄, 21)

Νεωτεριστές και νεωτερισμοί υπήρχαν από πάντα και πάντα πίσω από αυτούς είναι τα «γαζοφυλάκια» και «οι θησαυροί εν τοις ιεροίς». Και πάντα τα γαζοφυλάκια και οι θησαυροί «ταίριαζαν» να τα έχουν οι βασιλείς. ‘Ετσι οι μεν προδόταις έταζαν τους θησαυρούς της πατρίδας στους ξένους, οι δε ξένοι τους έδιναν την εξουσία, ώστε οι ίδιοι να νοσφίζονται τους δημόσιους θησαυρούς, τους δε ιδιωτικούς να τους νέμονται οι προδότες, χάρις στους νεωτερισμούς τους.

Φαντάσου την έκπληξή μου, ευγενικέ αναγνώστη, όταν διαβάζοντας στην Αγία Γραφή το Βιβλίο των Μακκαβαίων, που οι εκδόσεις της Αγίας Γραφής των Λατίνων το παραλείπουν, διότι οι Λατίνοι θεολόγοι δεν το θεωρούν κανονικό, ανακάλυψα, πως μια παρόμοια με την ιστορία ενός σύγχρονου κοινοτάρχη που μετακινούσε τη βρύση του χωριού σε διάφορες θέσεις για να εισπράττει τις μίζες των εργολάβων, συνέβη πριν δύο χιλιάδες χρόνια με κάποιον Σίμωνα και τον στρατηγό Απολλώνιο.

Να πώς περιγράφει το Βιβλίο των Μακκαβαίων την αρχαία ιστορία με τον Απολλώνιο τον στρατηγό για να δεις ότι δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου οι δύο ιστορίες, που αφορούν την χρηματιζόμενη εξουσία και τους ιδιώτες συνεργάτες της , οι οποίοι καταχρώνται τόσο το δημόσιο όσο και το ιδιωτικό χρήμα: « Ο Απολλώνιος... λαβών την εξουσίαν ταχύ εις την πατρίδα ημών μετά του καταράτου Σίμωνος και βαρυτάτου στρατού ανέβη και προσελθών ταις του βασιλέως εντολαίς ήκειν έλεγε (προσήκει, ταιριάζει έλεγε) όπως τα ιδιωτικά του γαζοφυλακίου λάβοι χρήματα.»

(Κατά την περίοδον αυτήν μερικοί δήθεν χάριν νεωτερισμών και μεταρυθμίσεων, δήθεν δια την υπηρεσίαν του ναού, διαταράξαντες την ομόνοιαν όλων προεκάλεσαν πολλές και διάφορες συμφορές. Κάποιος Σίμων κατασυκοφαντούσε τον ενάρετο Οσία, που ήταν ισόβιος αρχιερέας, δήθεν χάριν του συμφέροντος του έθνους, και μην μπορώντας να επιτύχη κάτι κακό εναντίον του Οσία, έφυγε, να προδώσει την πατρίδα του.

Προς τον σκοπό αυτόν πήγε στον Απολλώνιο τον στρατιωτικό διοικητή της Συρίας, της Φοινικης και της Κιλικίας και του είπε: «Έρχομαι με φιλικές διαθέσεις προς τον βασιλέα, να καταγγείλω ότι εις τα θησαυροφυλάκια των Ιεροσολύμων έχουν αποθησαυριστεί πολλαί μυριάδες ιδιωτικών χρημάτων, που δεν έχουν σχέση με τον ιερόν θησαυρόν του ναού, και ότι αυτά δικαιωματικώς ανήκουν εις τον βασιλέα Σέλευκον». Κατόπιν η Γραφή περιγράφει τις πολλές και διάφορες συμφορές τις οποίες έπαθε ο λαός, χάρις στην «φιλοπατρία» και τις νεωτεριστικές ιδέες του Σίμωνα και του Απολλώνιο, με τις ευχές και την εξουσία του βασιλέως Σέλευκου.