Παραποίηση, μια σατανική μέθοδος παραπλάνησης

Λαρισινά
δοκίμια
Του Μ. E. Λαγκουβάρδου

 
                                  Παραποίηση, μια σατανική μέθοδος παραπλάνησης
     Κάθε φορά που διαπιστώνω , ότι παραποιείται κάπου η αλήθεια, αναρωτιέμαι , πώς μπορεί κανείς να είναι σε διαρκή πνευματική επαγρύπνηση, για να μην παραπλανηθεί. Πώς μπορεί , να δει την αλήθεια, που είναι κρυμμένη, με διάφορα τεχνάσματα.
     Πρώτος στην ιστορία της ανθρωπότητας χρησιμοποιεί την παραποίηση ο διάβολος, και παραπλανά την Εύα κι αυτή τον Αδάμ. Ο διάβολος κρύβει την αλήθεια των λόγων του Θεού και στη θέση της αλήθειας του Θεού βάζει το δικό του ψεύδος, ενδιαφερόμενος δήθεν γι΄ αυτούς: «Γιατί δεν σας αφήνει ο Θεός να τρώτε από όλα τα δέντρα του παραδείσου;», ρωτάει , με τη μορφή του φιδιού, την Εύα. Δεν σας αφήνει για να μη γίνετε θεοί. Η
     Η Εύα δέχεται τα λόγια του Διαβόλου. Φτάνει να υπάρχει κάπου παραποίηση της αλήθειας, για να μη χρειαζόμαστε άλλη απόδειξη ότι αυτός που κάνει την παραποίηση κι αυτός που την αποδέχεται αποκρύπτουν την αλήθεια για να πλήξουν κάποιο αγαθό στο οποίο δεν μπορούν φανερά να εναντιωθούν
     Για να αποκαλύψουμε, λοιπόν, την παραποίηση, πρέπει να ξέρουμε δύο βασικά πράγματα, την κρυμμένη αλήθεια και το αγαθό, που πλήττεται κρυφά. Παραθέτουμε μερικά παραδείγματα από το βιβλίο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Ιστορίες του κ. Κούνερ», Εκδόσεις Θεμέλιο.
     Στην ιστορία με τίτλο «Αγάπη για την πατρίδα» και υπότιτλο «Μίσος για τους πατριδολάτρες» η υπόθεση είναι η εξής: Ο κ. Κούνερ (ο ήρωας του Μπρεχτ) συναντάει έναν εθνικιστή και γίνεται εθνικιστής. Διαπιστώνει ότι έχει αγανακτήσει ενάντια σ΄ αυτόν τον άνθρωπο και στη χώρα του και ευχήθηκε να γίνει σεισμός να την καταπιεί. Ο κ. Κούνερ αναρωτιέται γιατί έγινε εθνικιστής εκείνη τη στιγμή. «Γιατί συνάντησες έναν εθνικιστή», απαντάει ο Μπρεχτ δια του κ. Κούνερ, του ήρωά του «Μα γι΄ αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύσουμε τη βλακεία. Γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.»
      Το ερώτημα που γεννάται από την ιστορία αυτή είναι γιατί ο κ. Κούνερ δεν βλέπει τη δική του κακία που τον κάνει εθνικιστή, και βλέπει μόνο την κακία των άλλων, και εύχεται να γίνει σεισμός και να καταπιεί μια χώρα, στην οποία δεν κατοικούν μόνο βλάκες, αλλά και άλλοι άνθρωποι, γέροι, γυναίκες, παιδιά.
     Στην ιστορία με τίτλο «Το ερώτημα αν υπάρχει Θεός», παραποιείται η έννοια του Θεού. Η υπόθεση είναι ότι κάποιος ρωτάει τον κ. Κ. αν υπάρχει Θεός. Ο κ. Κ. του λέει: «Σε συμβουλεύω να σκεφτείς αν η συμπεριφορά σου θ’ αλλάξει ανάλογα με την απάντηση που θα δώσεις στο ερώτημα. Αν δε θ΄ αλλάξει, τότε η ερώτηση είναι περιττή. Αν θ’ αλλάξει τότε μπορώ τουλάχιστον να σε βοηθήσω λέγοντας πως εσύ αποφάσισες κιόλας: χρειάζεσαι ένα θεό.»
      Η έννοια του Θεού, ως δημιουργού του κόσμου, είναι γνωστή στους πάντες και στον Μπρεχτ, είτε πιστεύει στο Θεό, είδε δεν πιστεύει. Το να θεωρεί ο ήρωάς του το Θεό ως εργαλείο που υπάρχει μόνο όταν το χρειάζεσαι και δεν υπάρχει όταν δεν το χρειάζεσαι, είναι τόσο μεγάλη η παραποίηση της έννοιας του Θεού, που είναι ανάλογη με το μηδενισμό αυτού που το σκέφτηκε.