ΜΙΑ ΠΝΟΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου  

Λένα πως το δηλητήριο του σκορπιού θεραπεύεται με το δηλητήριο του σκορπιού. 

Κάπως έτσι δεν είναι το εμβόλιο; Πολεμάνε το δηλητήριο με το ίδιο το δηλητήριο. Μαθαίνουν τον οργανισμό να αντιστέκεται με δόσεις του δηλητηρίου που δεν θα τον αρρωστήσουν, ώστε να μπορέσει να αντιστέκεται σε δόσεις του ίδιου δηλητηρίου
που θα τον αρρωστούσαν , αν δεν ήταν προετοιμασμένος.

Κάπως έτσι δεν είναι ο λεγόμενος μυθριδατισμός; Έτσι έκανε , νομίζω, ο Μυθριδάτης με τα δηλητήρια.

Ο Μυθριδάτης εφάρμοσε αυτή τη μέθοδο για να μην τον δηλητηριάσουν οι εχθροί του. Δεν ξέρω τί έγινε τελικά. Έπεσε θύμα των εχθρών του ή έπεσε θύμα των ίδιων των πειραματισμών του;

Ο διάβολος είναι βρώμικο και σκοτεινό πνεύμα που δεν αρέσει στο Θεό. ΈΤσι βρώμικο και σκοτεινό κάνει και το πνεύμα του ανθρώπου, αν ο άνθρωπος δεν ξέρει και δεν μπορεί να αμυνθεί στις επιθέσεις του. Του υποβάλει σκέψεις και πράξεις οι οποίες δεν αρέσουν στον Θεό. Για να αντισταθούμε πρέπει να κάνουμε μαζί του πόλεμο πνευματικό, πόλεμοι πνεύμα με πνεύμα.

Ο διάβολος είναι πνεύμα και πολεμάει την οντότητά μας την πνευματική, γιατί είμαστε πνεύματα μέσα σε σώματα, πλασμένα απ΄ το Θεό ως κατοικίες του Κυρίου Ιησού.

Δεν έχουμε να πολεμήσουμε με σάρκες και αίματα, αλλά με τις αρχές και τις εξουσίες του αιώνος τούτου του σκότους, λέει ο Απόστολος Παύλος.

Δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο με το διάβολο. Δεν μπορούμε να φυλάξουμε το πνεύμα μας από τον μολυσμό του διαβόλου, μολύνοντάς το σε μικρές δόσεις.

Δεν μπορούμε διότι ενώ τη μικρή όπως και τη μεγάλη δόση του δηλητηρίου δεν τη θέλουμε, τη δόση της αμαρτίας (ακόμα κι όταν είναι μικρή σαν μυρμηγκάκι, τη θέλουμε γιατί έχει μια απολαβή για μας την οποία επιθυμούμε.

Άρα πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να ανταλλάξουμε την μια απολαβή η οποία δεν είναι αρεστή στο Θεό, με μια άλλη απολαβή, η οποία είναι αρεστή στο Θεό και είναι εξίσου ή και περισσότερο ελκυστική.

Να πούμε δηλαδή στο πνεύμα, να πάρε αυτό το γλυκάκι που είναι το ίδιο ή και περισσότερο ηδονικό, και δεν σε μολύνει και άφησε αυτό το γλυκάκι που σε μολύνει, δηλαδή την αμαρτία.

ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ: ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΒΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΞΙΣΟΥ Η ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΛΑΒΗ , Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ.

Το ερώτημα είναι, υπάρχουν απολαβές που αρέσουν στο Θεό, εξίσου ή και περισσότερο ηδονικές από τις απολαβές που δεν αρέσουν στο Θεό;

Ο αόρατος πόλεμος συνίσταται λοιπόν στην διαρκή προσοχή, για να διακρίνουμε τις διάφορες επιθυμίες, αν είναι αρεστές στο Θεό ή όχι.

Δεύτερη διάκριση εξίσου σπουδαία είναι να ανταλάσσουμε την απολαβή την οποία μέσω της φαντασίας μας υπόσχεται ο διάβολος, με μια επιθυμία εξίσου ή πιο ελκυστική , η οποία αρέσει στο Θεό.

Ένας φίλος μου , μου έλεγε πως  η επιθυμία της σάρκας είναι πιο δυνατή από την επιθυμία για κάτι πνευματικό.

Δεν ήξερα τί να του απαντήσω για να του αποδείξω ότι δεν ισχύει αυτό που πιστεύει.
Σήμερα , θα του απαντήσω με την εξής ερώτηση. Θα μπορούσε να εκδηλώσει μια σαρκική επιθυμία του μπροστά σε ένα  πρόσωπο που αγαπάει και σέβεται; Οπωσδήποτε όχι , διότι η επιθυμία της σάρκας μπροστά στο σεβασμό, που είναι μια εκδήλωση του πνεύματος, υποχωρεί και εξαφανίζεται.

Ο Μπορις Παστερνάκ , ο συγγραφέας του Δόκτορα Ζιβάγκο, περιγράφει τον έρωτα του Ζιβάγκο με τη Λάρα,  ως μια ''πνοή αιωνιότητας''!

"Κατηγορούσε τον ουρανό που τον είχε εγκαταλείψει, ενώ ο ουρανός μ΄ όλη την απεραντοσύνη του κατέβαινε στο προσκέφαλό του και δυο μεγάλα κάτασπρα ως τους ώμους γυναικεία χέρια απλώνονταν επάνω του. Τα μάτια του θόλωσαν από χαρά και ο γιατρός βυθίστηκε σε μια άβυσσο ευτυχίας, όπως βυθίζεται κανείς σε λιποθυμία...Ο έρως τους ήταν μεγάλος ,μα όλος ο κόσμος αγαπάει χωρίς να δίνει προσοχή στο μεγαλείο αυτού του αισθήματος."