Δια τί μετά των τελωνών και αμαρτωλών εσθίει ο διδάσκαλος υμών;

9 και παράγων ο Ιησούς εκείθεν είδεν άνθρωπον καθήμενον επί το τελώνιον, Ματθαίον λεγόμενον, και λέγει αυτώ. ακολούθει μοι. και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ.10και εγένετο αυτού ανακειμένου εν τη οικία, και ιδού πολλοί τελώναι και αμαρτωλοί ελθόντες συνανέκειντο τω Ιησού και τοις μαθηταίς αυτού.11 και ιδόντες οι Φαρισαίοι έλεγον τοις μαθηταίς αυτού, δια τί μετά των τελωνών και αμαρτωλών εσθίει ο διδάσκαλος υμών;12 ο δε ακούσας είπεν. ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού αλλ’ οι κακώς έχοντες.13 πορευθέντες δε μάθετε τί εστιν. έλεος θέλω και ου θυσίαν. ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς. (Ματθαίος 9,9-13).

Σημείωση 1:

"διότι έλεος θέλω και ου θυσίαν και επίγνωσιν Θεού ή ολοκαυτώματα.αυτοί δε εισίν ως άνθρωπος παραβαίνων διαθήκην. εκεί κατεφρόνησέ μου. Γαλαάδ πόλις εργαζομένη μάταια, ταράσσουσα ύδωρ." (Ωσηέ, Κεφ. ΣΤ΄, 6-8)

(Διότι εγώ προτιμώ την προς εμέ αγάπην σας και όχι τας τυπικάς θυσίας, την επίγνωσιν του θείου θελήματος περισσότερον από τα ολοκαυτώματα. Οι Ισραηλίται όμως παραβαίνουν και καταπατούν την Διαθήκην μου ως άνθρωπος αμαρτωλός και αναίσθητος. Η χώρα Γαλαάδ ακολουθεί τα μάταια είδωλα. Αναταράσσει την κοινωνίαν, όπως η θύελλα το ύδωρ της θαλάσσης) (Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα,Η Παλαιά Διαθήκη, Δώδεκα προφήται, Κείμενον- Ερμηνευτική απόδοσις, Εκδ.Αδελφότης Θεολόγων Ζωή, Αθήναι 1999).

Σημείωση 2:

"ότι κρείσσον το έλεός σου υπέρ ζωάς‘, Ψαλμ.62,στ.4ος

(Παντός είδους ζωής, της των πλουτούντων και της των δυναστευόντων, της αφρόντιδος και της πολυφρόντιδος, της αβροδιαίτου και της ανειμένης, το σον έλεος προαιρούμαι) (Θεοδώρητος).

Σημείωση 3:

Αυτόν που αγαπάς τον έχεις πάντα στο νου σου. Τον θυμάσαι πάντα. Δεν κάνεις προσπάθεια για να τον θυμηθείς. Αν υπάρχει τόση δυστυχία γύρω μας είναι γιατί ξεχάσαμε το Θεό κι απομακρυνθήκαμε από Αυτόν. Δεν θέλουμε εξάρτηση από κανένα. Καθένας από μας θέλει το προβάδισμα. Κανένας δεν κάνει πίσω για τίποτα. Είναι αυτός και οι φίλοι του πρώτοι. Ο Θεός είναι με τους ελάχιστους, τους ανήμπορους, αυτούς που ελπίζουν και επικαλούνται το όνομά Του. Όπου είναι δύο ή τρεις συγκεντρωμένοι στο Όνομά μου είμαι μαζί τους. Το ίδιο όταν ο νους και η καρδιά ενώνονται στο όνομά Του.

Ο Θεός ζητεί από εμάς να τον αγαπάμε, να τον έχουμε πάντοτε στο νου μας, να επικαλούμαστε και να ομολογούμαι το όνομά Του ενώπιον των άλλων. Να μην ντρεπόμαστε να ομολογήσουμε την πίστη μας . Ο Θεός δεν θέλει θυσίες και θύματα.

Σημείωση 4η:

Όταν χάνουμε τον πατέρα μας, στο χωριό μου λέμε, ότι δεν υπάρχει πια ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο, που μπορεί να μας καμαρώσει, ο μόνος που μπορεί να νιώσει για μας αυτοπεποίθηση, υπερηφάνεια, ικανοποίηση, χαρά.

Ανάλογη είναι και η χαρά του γιου όταν συναντάει τον πατέρα του στο δρόμο.

Παραθέτω αυτό το ποίημα του Κινέζου ποιητή Χαν Σαν που σου δίνει την εντύπωση ότι κάποιος πατέρας μιλάει για το γιο του. Ανήκει στην ποιητική συλλογή Κρύο Βουνό και είναι μεταφρασμένο από τα αγγλικά:

Χαν Σάν ( 6ος αιών μ.Χ.)

Νέος καθώς ήταν ο κύριος Τούγκ,
ήρθε και τράβηξε προς του αυτοκράτορα το παλάτι.
Η μπλούζα του ήταν ωχροκίτρινη, σαν του χηναριού το χνούδι.
Το πρόσωπό του κι η όψη του, τόσο ωραία, σαν ζωγραφιά.
Πάντοτε πήγαινε επάνω σ΄ ένα άλογο με άσπρα πόδια,
σηκώνοντας κύματα από κόκκινη σκόνη.
Κι οι άνθρωποι που έβγαιναν στο δρόμο για να δουν,
θα ρώταγαν ο ένας τον άλλον, "τίνος γιος είναι αυτός;"

(Μετάφραση: Μ.Ε.Λαγκουβάρδου)