Του Μόσχου Εμμ.Λαγκουβάρδου
"Μη θελήσετε να ερευνήσετε τα έργα του καιρού αυτού, για να μη γίνετε σαν τα αφοδευτήρια, όπου ο καθένας πηγαίνει να αποβάλει όσα βρίσκονται στην κοιλιά του και υπάρχει μεγάλη δυσωδία, αλλά να γίνετε μάλλον θυσιαστήριο του Θεού αγνό, κάνοντας τον ιερέα που βρίσκεται μέσα, να βάζει πάντοτε θυμίαμα από το πρωί ως το βράδυ, ώστε να μη μείνει το θυσιαστήριο χωρίς θυμίαμα".*
Ο Αββάς Ησαϊας μιλώντας για τον ιερέα και για το θυμίαμα εννοεί τη Νοερά Προσευχή. Ο ιερέας είναι το Άγιον Πνεύμα και το θυμίαμα είναι η Νοερά Προσευχή. Το πνεύμα προσεύχεται για μας εντός μας με ανέκφραστο τρόπο. Ας κατευθυνθεί η προσευχή μου ως θυμίαμα στο Θεό, λέει ο στίχος του ψαλμού.
Το πνευματικό νόημα της μεταφοράς του αγίου είναι το Ασυνείδητο. Ο άγιος θέλει να σε βοηθήσει να καταλάβεις τι είναι το Ασυνείδητο, για να ξέρεις τον τρόπο που αντιδρά ο οργανισμός σου στα γεγονότα που απειλούν την επιβίωσή σου. Θα ξέρεις τί ρόλο παίζουν οι μιμητικές επιθυμίες (αυτές που δεν έχουν πρότυπο τον Ιησού), ότι για να τις ικανοποιήσεις χτυπάς τις πόρτες που πίσω τους υπάρχει μόνο ο θάνατος.
Ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν. Κανείς να μη χαθεί. Αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους, είπε. Εκείνος που ακολουθεί τον Ιησού έχει εγκαταλείψει τις μιμητικές επιθυμίες.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Εννοείται ότι μετέχουμε στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.
Το δεύτερο βήμα είναι να πετάξεις την τηλεόραση και να μην παρακολουθείς τα ιστολόγια που μεταδίδουν κατά σύστημα το φόβο και τη σύγχυση του αρνητικού ασυνειδήτου. ( Αρνητικό ασυνείδητο είναι ότι σκοτεινό υπάρχει μέσα μας π.χ. τα πάθη, τα οποία δεν ξέρουμε τι είναι και γιατί υπάρχουν. Ο άνθρωπος δε γεννιέται με αυτά, αλλά με το φως του Ιησού, που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο.)
Το παρακάτω παράδειγμα με το μυλωνά και το διάβολο δείχνει πως η κούραση και η αηδία φέρνει τον άνθρωπο σε τέτοια σύγχυση, που αντί να αποφύγει ό,τι προκαλεί την κούραση και την αηδία π.χ. την τηλεόραση, απορρίπτει την ίδια του τη ζωή και όλα αυτά για τα οποία αξίζει να ζει.
Ένας μυλωνάς έψηνε στη σούβλα ένα κοτόπουλο. Πήγε κι ο διάβολος κι έψηνε στη σούβλα ένα βάτραχο. Κάθε λίγο και λιγάκι ο διάβολος σήκωνε το βάτραχο και τον χτυπούσε στο κοτόπουλο λέγοντας, εσύ κοτόπουλο, εγώ βάτραχο, εσύ κοτόπουλο, εγώ βάτραχο. Ώσπου ο μυλωνάς σιχάθηκε και πέταξε το κοτόπουλο.
Τι νομίζεις θα μείνει στην ψυχή σου ,αν ακούς όλη την ώρα να μιλάνε για βατράχους;
(Αββά Ησαϊου , Λόγοι ΚΘ΄, Σοφοκλής Γ. Δημητρακόπουλος, Έκδ. Απόστολος Βαρνάβας, Αθήναι 2004)
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
11 σχόλια:
"Τι νομίζεις θα μείνει στην ψυχή σου ,αν ακούς όλη την ώρα να μιλάνε για βατράχους;"
ένα έλος!
και γι' αυτό τα βάσανα μας δείχνουν να μην έχουν τέλος
Miguel Hernantez
Eterna sombra
.............................
.............................
Soy una ventana que escucha
por donde va tenebrosa na vida.
Pero hay un rayo de sol en la lucha
que siempre deja la sombra vencida
Μιγκέλ Ερνάντεθ (Ισπανία)
Αιώνια σκιά
..............................
..............................
Είμαι ένα ανοιχτό παράθυρο
από όπου η ζοφερή ζωή περνάει.
Όμως υπάρχει στον αγώνα μια ηλιαχτίδα
που πάντα τη σκιά νικάει.
(Μετ.Μ.Λ.)
πολυ καλο το σχόλιο του ανώνυμου.
Κύριε Λαγκουβάρδε, εξηγήστε μου τους συμβολισμους παρακαλώ για Μέδουσα και Χρυσοτέτοιο και πού τα μαθαίνεις αυτά να πάω και γω το βούρλο να τα διαβάσω;
Συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σας (για μυστηριακή ζωή και τηλεόραση) αλλά έχω κάποιες απορίες:
Καταρχήν, πως γνωρίζεται ότι το πνευματικό νόημα της μεταφοράς του αγίου Ησαΐα είναι το ασυνείδητο;
Λέτε ότι ο άνθρωπος "Ο άνθρωπος δε γεννιέται με αυτά" (τα πάθη).
Λόγω της πτώσεως δεν είμαστε δούλοι της αμαρτίας και της φθοράς; Όταν ο Προφήτης Ιερεμίας λέει "Βαθεία η καρδία παρά πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη"(Ιερεμίας 17,9) δεν περιγράφει αυτή ακριβώς τη κατάσταση του ασυνειδήτου; Εσείς τη προσδιορίζεται ως αρνητικό ασυνείδητο - αν κατάλαβα καλά- ενώ "ο άγιος δεν άγεται από ασυνείδητες καταστάσεις".
(π Συμεών Κραγιόπουλος "Γνωρίζεις τον εαυτό σου;" σελ 18)
Ακόμη και μετά το Βάπτισμα δεν παραμένουν τα πάθη μέσα μας και ο όλος μας αγώνας που είναι η καλλιέργεια των αρετών στη πραγματικότητα είναι η αποχή από τα πάθη;
Συμφωνώ ότι εισέρχονται μέσα στο ασυνείδητο διάφορα για τα οποία δεν έχουμε επίγνωση αλλά μας επηρεάζουν, μεταξύ των οποίων απωθημένες εμπειρίες τις οποίες δεν μπορούσαμε να χειριστούμε όταν τις βιώναμε. Όμως αν πούμε ότι ο άνθρωπος γεννιέται δίχως πάθη, γεννιέται...απαθής;
"Ο απαθής "ζη μεν ουκέτι αυτός, ζη δε εν αυτώ Χριστός"(Γαλ Β 20) καθώς λέγει εκείνος που αγωνίστηκε τον καλό αγώνα και ετελείωσε τον δρόμο και ετήρησε την πίστι (δηλαδή ο Απόστολος Παύλος)"- καθώς και "ούτε η απάθεια είναι τελεία, εάν έστω και μία οποιαδήποτε αρετή αμελήσωμε" μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης στον Λόγο ΚΘ παράγραφοι 15-16 Περί Απαθείας.
Αυτό που λέτε για το Άγιο Πνεύμα θεωρώ ότι αφορά την αυτοενεργούμενη προσευχή της καρδιάς η οποία όμως θεωρώ ότι δεν έχει σχέση με το ασυνείδητο.
Σας ευχαριστώ για τις ορθές παρατηρήσεις σας.
Οι απορίες σας οφείλονται στην ασάφεια του κειμένου.
Φοβάμαι ότι προσπαθώντας να διευκρινίσω τι εννοώ
θα καταλήξω πιο μπερδεμένος από πριν.
Θα προσπαθήσω όμως χωρίς αυτό να σημαίνει ότι
με μια προσπάθεια θα μπορέσω να δώσω τις εξηγήσεις
που απαιτούν τα θέματα που θίξατε.
Ο άνθρωπος δε γεννιέται με αυτά τα πάθη, εννοώ ότι ο Θεός
δεν έπλασε τον άνθρωπο με αρνητικό ασυνείδητο.
Ο Θεός σύμφωνα
με το βιβλίο της Γενέσεως είδε τη Δημιουργία, ότι είναι καλή λίαν.
Μιλώντας για το Ασυνείδητο έχω υπόψη μου τη διάκριση του Γιουγκ
σε θετικό και σε αρνητικό Ασυνείδητο. Κατανοώ τη διάκρισή υπό του πνεύμα
της πίστεώς μας όσον αφορά στα αδιάβλητα και στα διαβλητά πάθη. Ομολογώ
ότι δεν μου αρέσει η αναφορά μου στους ψυχολογικούς όρους. Δυστυχώς δεν
κατέχω τους θεολογικούς όρους.
Ο Θεός δεν έπλασε διαβλητά πάθη.
Νομίζω ότι η παραβολή του Αγίου ταιριάζει στο αρνητικό Ασυνείδητο, με την έννοια
των διαβλητών παθών, τα οποία στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει τι είναι και γιατί υπάρχουν, αν και παραδιδόμαστε ως δούλοι σ΄ αυτά.
Όταν μια φορά είπα σ΄ ένα πνευματικό φίλο, ότι σκοπεύω να αρχίσω να καταγράφω
τις αρνητικές εμπειρίες, με συμβούλεψε να μην το κάνω. Αντί αυτού μου είπε να
γράψω για τις ευεργεσίες του Θεού σε μένα. Αν και ποιητής μίλησε ως φιλόσοφος.
Είναι και φιλόσοφος, εννοώ τον Ρόμπερτ Λαξ.
Ως προς τη λειτουργία του αρνητικού ασυνειδήτου αυτό που ξέρω είναι ότι υπάρχει διαρκής ροή περιεχομένων του αρνητικού ασυνειδήτου στο συνειδητό. Η αποδοχή του όταν η προσέγγιση γίνεται με τον πνευματικό καθρέφτη, που είναι ο Κύριος, δεν μας βλάφτει .(Παράβαλε το μύθο της Μέδουσας). Το φως νικάει το σκοτάδι. (Παράβ. Όγδοο Πυθιόνικο και το ποίημα του Ερνάντεθ, για τη ζοφερή ζωή που περνάει στο παράθυρό του, αλλά που στον αγώνα του υπάρχει μια ηλιαχτίδα που τη σκιά νικάει).
Προορώμην τον Κϋριόν μου, σημαίνει ότι μας φυλάει ο Κϋριος, όταν η προσέγγιση γίνεται με τον πνευματικό καθρέφτη, που είναι ο Κύριος.
Ή θα δεχθούμε εποικοδομητικά τα περιεχόμενα του αρνητικού Ασυνειδήτου μέσω της Νοεράς Προσευχής (Αιγυπτίους) ή θα γίνουμε δούλοι
των παθών. ( Tα περιεχόμενα του αρνητικού Ασυνειδήτου αυτοεκκριζώνονται και μας πολεμούν ένδοθεν και εν κρυπτώ).
(Σ΄ αυτούς που έχουν την προστασία του Κυρίου θα δοθεί. Σ΄ αυτούς που δεν έχουν θα αρθεί και αυτό που έχουν (αυτοεκκρίζωση).
Δεν μπορούμε να παραβάλουμε τα έκγονα των Αιγυπτίων με τα περιεχόμενα του αρνητικού Ασυνειδήτου; Νομίζω μπορούμε.
Η ανομία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. Στο χωριό μου κάτι παιδιά έπιαναν δηλητηριώδη φίδια και τα έβγαζαν τα δόντια και τα έκαναν ακίνδυνα. Το μυστήριο της εξομολογήσεως νομίζω ότι παραπλησίως αφαιρεί το δηλητήριο των ανομιών μας,οι οποίες παραμένουν ωστόσο ενώπιόν μας δια παντός. Μπορούμε άραγε να πούμε ότι με την εξομολόγηση παίρνουν μέσα μας τη θέση των αδιάβλητων παθών, αφού το φως του Κυρίου τις νικάει και δεν τις αφήνει να μας δηλητηριάσουν.
Ο άγιος μιλάει για μια σωματική λειτουργία , η οποία
όπως και άλλες παρόμοιες σωματικές λειτουργίες τελούνται αυτόνομα.
(Δεν μπορούμε να πούμε στην καρδιά να μην
χτυπάει ή στο έντερό μας να μην ενεργείται.)
Μιλάει γι¨ αυτήν μεταφορικά, διότι δεν τον ενδιαφέρει η φυσιολογία του σώματος, αλλά η αναλογία της συγκεκριμένης άλογης λειτουργίας με την αντίστοιχη πνευματική (άλογη) λειτουργία του Ασυνειδήτου.
Η ασάφεια του κειμένου έγκειται ακριβώς σ¨ αυτό που ορθώς παρατηρήσατε,
Ότι λόγω της πτώσεως είμαστε δούλοι της αμαρτίας και της φθοράς.
Εννοώ ότι ο Θεός δεν δημιούργησε Ασυνείδητο εννοώντας το αρνητικό Ασυνείδητο
που εγκαταστάθηκε μέσα μας με την ανυπακοή και την πτώση.
Η δημιουργία του Θεού είναι τέλεια. Με την κατασκευή του ανθρώπου
ασχολείται στο ομώνυμο βιβλίο του , όπως σας είναι γνωστόν ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης. Η ενσάρκωση του Κυρίου Ιησού μαρτυρεί ότι η κατασκευή του πρώτου Αδάμ είναι τέλεια.
Επεκτάθηκα πολύ. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Σ¨ ένα παλιό σημειωματάριο βρήκα τα εξής:
Αυτοί που έχουν πνεύμα, θα λάβουν πνεύμα . Αυτοί που δεν έχουν πνεύμα και έχουν μόνο ορθολογική συνείδηση, θα την στερηθούν κι αυτήν, γιατί η ορθολογική συνείδηση, όταν δεν εξελίσσεται σε πνεύμα αυτο-εκκριζώνεται.
Αποτέλεσμα:
Αδρανές Ασυνείδητο,
που καταλήγει σε ένα είδος διασπάσεως της προσωπικότητος.
Η εξέλιξη γίνεται με την καθολικά βιώματα με την αγάπη και το αίσθημα,(ΝΟΕΡΑ ΠΡOΣΕΥΧΗ),
όχι
με
την
κριτική
σκέψη.
Με ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΒΙΩΜΑ (πίστη, ελπίδα, αγάπη κατευθύνουμε τη συνείδησή μας μέχρι του βάθους των πηγών της ουσίας μας (Ασυνείδητο).
Το καθολικό βίωμα βρίσκεται πλησιέστερο στις πηγές της ουσίας μας, παρά η κριτική σκέψη.
Η κατώτερη συνείδηση είναι το υλικό και το εργαλείο για την ανώτερη.
Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
ΕΙΝΑΙ
ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ
(ΝΟΕΡΑ
ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
(δεν είναι
ορθολογιστική
ή σχολαστική)
Η κατώτερη συνείδηση τείνει να γίνει ανώτερη με τους νόμους του συνειρμού (ροή περιεχομένων).
Αν δεν διαμορφωθεί σε ανώτερη , το Ασυνείδητο παραμένει αδρανές έναντι της καθοδηγήσεως και του ελέγχου της εγρηγόρου συνειδήσεως και οδηγεί εις μίαν ιδιάζουσαν ύπαρξιν, η οποία είναιενοχλητική δια την συνειδητήν κατεύθυνσιν της ζωής.
Στο σημειωματάριό μου αυτό βρήκα δυο σκίτσα του ανθρώπου του Θεού και του δαιμονικού ανθρώπου:
A' Ο άνθρωπος του Θεού:
Από τα δεξιά του προσώπου υπάρχουν οι εξής νόμοι: 1. Ο νόμος του Θεού (Ο Κύριος φυλάει το Ασυνείδητό μου να μη σαλευθώ). 2.Ο νόμος της συνειδήσεως, (Ο ηγεμών νου- H συνείδηση ελέγχει το Ασυνείδητο, τα περιεχόμενα τα οποία ανέρχονται με τους νόμους του συνειρμού).
Από τα αριστερά: Το Ασυνείδητο (Ο νόμος εν τοις μέλεσί μου-Παύλος)και 4. Ο νόμος της Αμαρτίας. Αυτοί οι δυο νόμοι προσβάλλουν το Ασυνείδητο, αν δεν φυλάγεται από τον Κύριο.
Η κατωτέρα συνείδηση (κατώτερη με την έννοια του σκοτεινού και του αγνώστου)διαμορφώνεται σε ανώτερη.
Τώρα ξέχασα ποιο σημείο έχρηζε διευκρινήσεως.
Ας σημειωθεί ότι γράφω για να καταλάβω και όχι για να διδάξω
αυτά που δεν καταλαβαίνω.
Κάποιοι μου λένε αφού δεν ξέρεις γιατί γράφεις.
Νομίζω ότι είναι καλύτερα για τον αναγνώστη, να ψάξει να βρει ο ίδιος αυτό που τον ενδιαφέρει, παρά να βρει κάποιον που γράφει τις λύσεις των προβλημάτων.
Σημασία λοιπόν έχει η αναζήτηση του αναγνώστη. Οι αναγνώστες στη μελέτη μας βρίσκουμε αυτό που φέρνουμε ο καθένας.
Ζητώ συγνώμην για την ακατάσχετη θεωρητικολογία μου.
Κάποιος Άγιος είπε, ότι δεν εξαρτάται από εμάς η ποιότητα της προσευχής. Από μας εξαρτάται η ποσότητα.
Το πνεύμα προσεύχεται για μας.
Ο Μεγαλόσχημος στις Περιπέτειες ενός Προσκυνητού (σελ 221-222).
"Ο άγιος Μακάριος ο Μέγας λέει ότι η προσευχή είναι δώρο της χάριτος. Ο Ησύχιος Ιεροσολυμίτης, λέει ότι η συχνότητα της προσευχής γίνεται συνήθεια και καθίσταται δευτέρα φύσις και ότι χωρίς την συχνή επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού είναι αδύνατο να καθαριστεί η καρδιά".
Ο π Συμεών Κραγιόπουλος στο βιβλίο "Το Μυστήριο της Σωτηρίας"
(σελ 291-292, 290) αναφέρει τα λόγια του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά "Όταν τα τρία- δηλαδή οι τρεις αυτές δυνάμεις της ψυχής, η λογιστική, η νοητική και η αγαπητική- ενωθούν, γίνουν ένα, και το ένα παραμένει τρία- διότι ο άνθρωπος δεν αλλοιώνεται, δεν αλλάζει' η δομή του παραμένει η ίδια'- τότε φανερώνεται η Αγία Τριάς". Όχι όμως απλώς να συμμαζευτούμε στον εαυτό μας, γιατί τότε είδωλα θα βρούμε. Το θέμα είναι ο Χριστός να μπει μέσα διά της ευχής".
Η κατάδυση στο ασυνείδητο - ή η ανάδυσή του στο συνειδητό- μπορεί να είναι επικίνδυνη όταν δεν γίνεται με τη προσευχή όπως μας λένε η Άγιοι, δηλαδή με πίστη, ταπείνωση και δίχως φαντασία.
Οι γιόγκι με το διαλογισμό - χρήση φαντασίας- επιδρούν στο συμπαθητικό και στο παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα (ενώ με τις γιογκικές στάσεις επιδρούν στους ενδοκρινείς αδένες) και με τις αναπνευστικές ασκήσεις προκαλούν τέτοια αναμόχλευση του ασυνειδήτου που μπορεί να οδηγήσει στη τρέλα. Ο πρώην ηγέτης της Νέας Εποχής Randall N Baer στο βιβλίο του "Μέσα από τον εφιάλτη της Νέας Εποχής"(εκδόσεις Στερέωμα) λέει για τον Καρλ Γιουνγκ(σελ 228-229):
"Ένας από τους ιδρυτές της σύγχρονης Νεοεποχικής ψυχολογίας είναι ο Carl Jung. Κατά τη διάρκεια της παγκοσμίου φήμης καριέρας του υποστήριξε σθεναρά την άποψη ότι το πνεύμα δεν έχει ανεξάρτητη υπόσταση. Έγραψε τόμους ολόκληρους ψυχολογικής σκέψης βασισμένης στην πεποίθηση ότι βρίσκονταν σε επαφή με φαινομενικά υπερφυσικές δυνάμεις που ήταν μέρος του Συλλογικού Ασυνειδήτου, ένα είδος ανθρώπινου συλλογικού πνευματικού τομέα, ο οποίος εμπεριέχει όλες τις πλευρές της ανθρώπινης εμπειρίας και της ψυχικής συγκρότησης. Μόνο προς το τέλος της μεγάλης καριέρας του κατάλαβε ότι είχε καταληφθεί και συντριβεί από δυνάμεις που ξέφευγαν από τον έλεγχό του. Τελικά παραδέχτηκε ότι ο αόρατος φίλος του, επ ονόματι Φιλήμων, ήταν μια ανεξάρτητη πνευματική οντότητα: "Ο Φιλήμων εκπροσωπούσε μια δύναμη, που δεν ήταν ο εαυτός μου...Αυτός μου δίδαξε την ψυχική αντικειμενικότητα...Μερικές φορές μου φαινόταν πολύ πραγματικός,λες και ήταν ζωντανή προσωπικότητα. Έκανα βόλτες μαζί του στον κήπο και για μένα ήταν αυτό που οι Ινδοί ονομάζουν γκουρού".
(C.G.Jung Μνήμες, Όνειρα, Σκέψεις, Βιβλία Pantheon 1963, σελ.183)
Πράγματι, η πηγή έμπνευσης και γνώσης του Jung ήταν ένα επίκτητο φιλικό πνεύμα (δαίμονας), που ήταν ο πραγματικός συγγραφέας του βιβλίου του με τίτλο "Ψυχολογία του Βάθους"".
Ο Διονύσιος Φαρασιώτης στο βιβλίο του "Οι Γκουρού, ο Νέος και ο Γέροντας Παΐσιος"(εκδόσεις Θεσσαλονίκη σελ. 233-234)λέει: "Ο πατέρας της σύγχρονης ψυχιατρικής, ο άνθρωπος με τον οποίο αρχίζει η ψυχιατρική, ο Καρλ Γιούνγκ, δεν κάνει κάποια πρωτότυπη ανακάλυψη, όπως πιθανόν πολλοί πιστεύαμε. Αυτό που κάνει είναι ότι παίρνει τις "ανακαλύψεις" του Ινδουϊσμού για την ανθρώπινη ψυχή, δομή και λειτουργία, αντικαθιστά τους σανσκριτικούς όρους με δικούς του απλούς και εύληπτους, τα "ντύνει" και με μια επιστημονική ορολογία και τα παρουσιάζει για πρώτη φορά ως νέες ανακαλύψεις στη Δυτική Κοινωνία. Όσο αυτά γίνονται αποδεκτά, τόσο προχωρεί σε νέα έργα, που έχουν καθαρά μεταφυσικό χαρακτήρα, για να φανερώσει στο τέλος της ζωής του τη σχέση του και τη συμπάθειά του στον Ινδουϊσμό. Έβγαλε και κάποιο σχετικό βιβλίο για τις Μαντάλες και το Ι Τσίνγκ."
Πράγματι είναι όπως πολύ καλά τα λέτε.
Δεν περιμένω από τις γνώσεις της ψυχολογίας βοήθεια.
Οι σποραδικές γνώσεις που κατέχω από το διάβασμα βιβλίων χωρίς πνευματικό οδηγό δεν με πρόσφεραν απολύτως τίποτε.
Δεν περιμένω βοήθεια από τους ψυχολόγους, αλλά από την Εκκλησία.
Η μακαρίτισσα η μητέρα μου έλεγε:Πηγαίνω στην εκκλησία άρρωστη και επιστρέφω υγιής.
Πιστεύω στη θεραπευτική δύναμη της Κυριακής και των χριστιανικών εορτών γενικά.
Κάποιος άγιος είπε, ότι η Ευχή του Ιησού είναι για τους απλούς και ο 50ος ψαλμός για τους μορφωμένους.
Αν και δεν δυσκολεύομαι να διαβάσω τους ψαλμούς, πιστεύω ότι ταιριάζει καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία μου η Ευχή στην οποία είμαι ένας αιώνιος αρχάριος. Αυτό σημαίνει ότι είναι χάρισμα του Θεού και δεν είναι δικής μας προσπάθειας.
Η δική μας συνεργία είναι να προσευχόμαστε όσο μπορούμε πιο συχνά.
Βλέπετε ότι συμφωνούμε σαν δυο χριστιανοί ορθόδοξοι, εσείς με περισσότερες φιλοσοφικές και θεολογικές γνώσεις, αφού σας αρέσουν.
Δεν λυπάμαι που δεν κατέχω πολλά επάνω στα θέματα αυτά. Παρακαλώ το Θεό να μου δίνει τη δύναμη να λέω την Ευχή, αν είναι δυνατόν κάθε στιγμή της ζωής μου.
Όταν δεν τη λέω πέφτω σε λάθη (θυμός,υπερηφάνεια, εγωισμός, ματαιοδοξία, επιδειξιομανία κ.α. ων ουκ έστιν αριθμός).
Στο καλύτερο ίσως μυθιστόρημά του , στα Μυστήρια, ο Κνουτ Χάμσουν βάζει τον ήρωά του, τον Νάγκελ , να εξομολογείται τα ελαττώματά του στην αγαπημένη του Ντάγκνυ Κιέλαντ και να λέει, πώς υπάρχει κίνδυνος, όταν εξομολογούμαστε, να αφήσουμε στους άλλους, να νομίζουν ότι δεν έχουμε άλλα χειρότερα αμαρτήματα.
Από την άλλη μεριά οι πρώτοι χριστιανοί εξομολογούνταν δημοσίως, εξαγόρευαν τις αμαρτίες τους.
Είναι μερικοί άνθρωποι από τη φύση τους εξομολογητικοί. Αγαπούν να ανοίγουν την καρδιά τους εύκολα. Άλλοι πάλι είναι κλειστοί σαν τάφοι.
Καθένας με το χάρισμα που του έδωσε ο Θεός.
Αν είστε ο φίλος με την παρεξήγηση, θά ΄θελα να σας πω, ότι μεγάλες φιλίες άρχισαν με παρεξηγήσεις.
Ας προχωρήσουμε επιλανθανόμενοι το παρελθόν. Η λήθη είναι η αρχή της συγνώμης.
Αμήν
Διάβασα σε ανάρτησή σας ότι πρόσφατα κοιμήθηκε. Ο Θεός να την αναπαύσει και καλή Ανάσταση!
ΥΣ Δεν διατηρώ κάποιο ιστολόγιο, δεν γνωριζόμαστε προσωπικά ούτε έχουμε παρεξηγηθεί.
Και δεν έχω περισσότερες θεολογικές ή φιλοσοφικές γνώσεις από εσάς.
Έχετε απόλυτο δίκιο για την ευχή!
Έχω την εντύπωση ότι ο Μέγας Βασίλειος όρισε να μην γίνεται δημόσια πλέον η εξομολόγηση. Βλέπετε σαν αδύναμοι άνθρωποι που είμαστε, αν μαθαίναμε ότι κάποιος που συμπαθούσαμε σκέφτηκε πολύ άσχημα για εμάς δεν θα κινδύνευε να κλονιστεί η εμπιστοσύνη μας και η σχέση μας μαζί του μην μπορώντας να δούμε μέσα στη καρδιά του - όπως ο Θεός- την ύπαρξη μετάνοιας;
Και εγώ από την Εκκλησία περιμένω βοήθεια αλλά θλίβομαι πολύ γιατί οι Ιεράρχες μας δεν απομακρύνονται από τον Οικουμενισμό...
Δημοσίευση σχολίου