15.9.12

Η οδός δια της μετανοίας!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

      "Στην περικοπή του Ευαγγελίου, η οποία θα μπορούσε να έχει ως τίτλο τα λόγια του Κυρίου, "μή κτήσησθε" ο αναφερόμενος σ΄ αυτήν νέος, ρωτάει τον Κύριο, τί να κάνει για να σωθεί. Ο Κύριος του απαντάει να τηρεί τις Εντολές. Ο νέος λέει, πως όλες τις Εντολές τις τηρεί από τα νεανικά του χρόνια.  Ένα σου λείπει, προσθέτει ο Κύριος, πούλησε τα υπάρχοντά σου κι ακολούθησέ με.

    Ο Απόστολος Παύλος μιλώντας για τη σωτηρία του γράφει πως θεώρησε τα υπάρχοντα ως σκύβαλα. Θεώρησε ότι τα αποκτήματα του ανθρώπου όχι μόνο δεν έχουν καμιά αξία για τη σωτηρία του, αλλά είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιο.

   Για τον Απόστολο Παύλο το  μεγάλο εμπόδιο της σωτηρίας  από το οποίο πηγάζουν όλα τα άλλα εμπόδια είναι πνευματικό, είναι ο νόμος ο γραμμένος στα μέλη του, ο οποίος αντιστρατεύεται το νόμο του πνεύματος. Το νόμο αυτόν τον κουβαλάει σαν ένα πτώμα απ΄ το οποίο μόνος του δεν μπορεί να απαλλαγεί. Υπακούοντας στον νόμο τον γραμμένο στα μέλη του,  αυτό που μισεί αυτό πράττει.

    Οι Στωικοί πίστευαν πως πρέπει να ζει κανείς λιτά για χάρη της αξιοπρέπειας. Το σημείο αναφοράς δεν είναι ο Θεός, αλλά ο εαυτός τους. Δεν θέλουν  να αρέσουν στο Θεό, αλλά στον εαυτό τους. Με τη φιλοσοφία τους αυτή διαπράττουν το μεγαλύτερο αμάρτημα:  Βάζουν το Θεό σε δεύτερη μοίρα και τον εαυτό τους πάνω από όλα. Πρόκειται για την πτώση του Εωσφόρου.

      Η Εντολή του Κυρίου Ιησού να μην αποκτάμε ή να μην επιθυμούμε είναι ο μακαρισμός της πτωχείας, το "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι". Αν είμαστε πτωχοί τω πνεύματι, κι οι επιθυμίες μας κι οι πράξεις μας θα απορρέουν από αυτό. Θα θέλουμε να είμαστε πτωχοί τω πνεύματι γιατί αγαπάμε τον Κύριον Ιησού. Η αγάπη του Ιησού θα σηκώσει  το φορτίο μας.

      Το πνεύμα της πτωχείας μπορεί σε κάποιον να γίνει αισθητό με την πίστη ότι δεν είναι τίποτε χωρίς τον Ιησού Χριστό.  Η αίσθηση αυτή ακολουθεί την μετάνοια. Ο στίχος "καρδία συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει"  μιλάει για την μετάνοια.Για κερδίσει ο πιστός τη ζωή του πρέπει να τη χάσει.

       Ο δαιμονισμένος τον οποίο θεράπευσε ο Ιησούς, ζήτησε από τον Κύριο να μείνει κοντά Του:
Υπόστρεφε εις τον οίκον σου, του είπε ο Κύριος, και διηγού όσα εποίησέ σοι ο Θεός!

e-mail: moschos.lagouvardos@gmail.com

    

2 σχόλια:

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τα τρία "τίποτε":

Το πρώτο, η αίσθηση ότι δεν είμαστε τίποτε, χωρίς το Θεό.

Το δεύτερο, η αίσθηση ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε χωρίς τον Ιησού.

Και το τρίτο, η αίσθηση ότι ο θάνατος υπερβαίνει τις δυνάμεις μας, χωρίς τον Ιησού, τον Σωτήρα μας!

Από τη θύραθεν σοφία παραθέτω μια εικόνα για το θάνατο του αμαρτωλού:
ο θάνατος του αμαρτωλού μοιάζει με την αίσθηση που έχει κανείς όταν τον κυνηγάνε σαράντα λυσσασμένα σκυλιά: Δεν δύναται στον πανικό του ούτε να φωνάξει βοήθεια.

Την έννοια αυτή έχουν τα λόγια, ότι ο θάνατος υπερβαίνει τις δυνάμεις μας.

Ποιος δεν επιθυμεί να είναι "δυνατός εν πολέμω";

Κοντά στον Ιησού είμαστε "δθυνατοί εν πολέμω".

"Κύριε των δυνάμεων
βοηθός γενού
άλλον γαρ εκτός Σου
βοηθόν εν θλίψεσι ουκ έχομεν

Κύριε των δυνάμεων
ελέησον ημάς! "




Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

Το τρίτο "τίποτε" είναι ότι χωρίς τον Ιησού με "τίποτε" δεν είμαστε δυνατοί εν πολέμω!