30.5.10

Πώς μπόρεσε ο Ντοστογιέφσκι; (Σχόλιο στον Αμέθυστο)

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Πώς μπόρεσε ο Ντοστογιέφσκι να χωρίσει την αγάπη από την αλήθεια και να προτιμήσει την αγάπη;

Όπως εκμυστηρεύεται ο ίδιος, όταν του χαρίσαν τη ζωή, η πρώτη σκέψη που του ήρθε στο νου ήταν πώς δεν αγαπάει όλους τους ανθρώπους;

Εύρον καγώ την οδόν δια της μετανοίας. Το απολωλός πρόβατον είναι απωλολός γιατί δεν ξέρει την αλήθεια ή τη δικαιοσύνη;

Για μένα, από την προσωπική μου εμπειρία η αλήθεια και η δικαιοσύνη από μόνες τους είναι υποκρισία.
Στον κίνδυνο κανείς δεν ζητεί απ΄ το Θεό δικαιοσύνη ή αλήθεια, αλλά το έλεος, που είναι η αγάπη στην υπέρτατη μορφή της.
Κύριε ελέησόν με.

Μπόζε, μπόζε,
νες λιμπόφ
νε μόζε

Θέ μου, Θέ μου,
δίχως αγάπη
δε γίνεται

ΣΧΟΛΙΑ:

O Αμέθυστος είπε:

Αγαπητέ μας κ.Μόσχο, βαρειές κουβέντες είπατε σήμερα. Πιστεύετε στ`αλήθεια ότι η εμπειρία σας θα σάς οδηγήσει στόν Κύριο;
Στόν κίνδυνο αγαπητέ, όπως σε ένα αεροπλάνο πού ταρακουνιέται, γίνονται όλοι πιστοί.
Η σωτηρία αγαπητέ είναι συνέργεια.
Εσείς τί βάζετε, άν δέν βάζετε την αλήθεια;
Η σωτηρία μας αγαπητέ εξαρτάται από την αγάπη τη δική ΜΑΣ. Ο Θεός είναι Αγάπη. Τί απαντά ο Κύριος στον δεύτερο πειρασμό; "ΟΎΚ ΕΚΠΕΙΡΆΣΕΙΣ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΣΟΥ".
Το μπόζε-μπόζε είναι ρώσικα;
Καί σείς με τούς Ρώσους προσπαθείτε να γίνετε Χριστιανός;

May 30, 2010 10:28 AM

O Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε:

Ευχαριστώ για την επίσκεψή σας στο φτωχό μου ιστολόγιο. Αν και με ανησύχησε ο τίτλος του σχολίου σας.

Το παράδειγμα του αεροπλάνου δεν είναι επιτυχυμένο γιατί γίνεται σύγχυση της εμπειρίας των αγίων με τις εκδηλώσεις του κατωτέρου ψυχισμού.
Η εμπειρία δεν είναι συναισθήματα. Πολλοί συγχέουν τον εσωτερικό άνθρωπο με αυτά.

Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Δεν αυτονομείται η γνώση και η αλήθεια. Είναι μάταιη η γνώση αυτού του ειδους λέει ο Εκκλησιαστής. Ματαιότης: βάρος και θλίψις πνεύματος.

Ει αληθώς προσεύξη θεολόγος εί, γράφει ο όσιος Νείλος.

Τα λόγια του Κυρίου για την αιώνια ζωή οπωσδήποτε δεν εννοούν τη γνώση ως φιλοσοφικό πρόβλημα, τουτέστιν ως αντικείμενο της γνωσιολογίας.

Στην Ορθόδοξη Παράδοση πιστεύουμε ότι η αιώνια ζωή είναι η κοινωνία με τον Ιησούν Χριστόν. Αυτό πιστεύουμε από την προσωπικήν εμπειρίαν των αγίων και την ιδική μας, σε όσους η χάρις δίδει τας ενεργείας της.
Ο ακολουθών τας ενεργείας της χάριτος, οι οποίες καταργούν τον Διάβολο, ζη δια του Χριστού και εν τω Χριστώ.

Εμβαθύνουμε στους βίους των αγίων (στην εφηρμοσμένην δογματικήν).

Να επαναλαμβάνουμε και ημείς την ζωήν του Ιησού. Μιμηταί μου γίνεσθε κατά τον Απόστολον.

ΣΥΝ ΠΑΣΙΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΖΟΥΜΕ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ.

Αυτά σημείωσα σήμερα στο σημειωματάριό μου.

Η σωτηρία είναι συνέργεια. ΌΝτως.
Στη συνέργεια ΚΑΙ Η ΑΓΆΠΗ ΕΊΝΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑ, δεν εξαρτάται αποκλειστικά από ΜΑΣ. Ο Θεός που είναι αγάπη, δεν εξαρτάται από μας.

Πού βάζουμε σε δοκιμασία την αγάπη του Κυρίου;

Οι Ρώσοι είναι οι μόνοι σήμερα που δέχονται ότι είναι ελληνοορθόδοξοι, πνευματικοί απόγονοι του Βυζαντίου.
Εμείς ούτε την Ελληνορθοδοξία ονομάζουμε, ούτε το Βυζάντιο, ούτε το Θεό.

Μήπως ξεφύγαμε από την οδόν δια της μετανοίας;

Πιστεύω ότι τα πάντα έγιναν για τη μνήμη του Θεού. Το σπουδαιότερο έργο του ορθοδόξου είναι η νήψη. Να προσέχουμε να μη γίνει στην καρδιά μας ρήμα αργόν. Αυτό γίνεται με τη νοερά προσευχή.
Νοερά προσευχή, νοερά προσευχή και πάλι νοερά προσευχή, η οποία δίχως ταπείνωση και δίχως αγάπη για τον Κύριο και τον κόσμο Του άπαντα δε γίνεται.

Ρωτάτε, εγώ τι βάζω, αν δε βάζω την αλήθεια. Ο Ορθόδοξοι βάζουμε το Χριστό. Ο Κύριος μιλώντας για τον εαυτό Του δεν αυτονομεί την αλήθεια, αλλά τη συνδέει άμεσα με την οδόν και τη ζωή. Εγώ ειμί η αλήθεια και η οδός και η ζωή. Όσοι γυρεύουν την αλήθεια για την αλήθεια, δεν ακολουθούν τον Κύριο, αλλά τον εαυτό τους.
Με την έννοια της αναζήτησης όχι του εαυτού , αλλά του Κυρίου Ιησού, ένας άγιος είπε: Την ασθένειαν ηρετισάμην.
Την ίδια έννοια του πειρασμού της ασθενείας έχουν τα λόγια του Αγίου Αντωνίου. Πάρε τους πειρασμούς και ουδείς σώζεται.

Τίποτε δεν θα σε φέρει στο Θεό εκτός από την προσευχή.(Ρουμάνος ερημίτης)

21 σχόλια:

amethystos είπε...

Αγαπητέ μας κ.Μόσχο, βαρειές κουβέντες είπατε σήμερα. Πιστεύετε στ`αλήθεια ότι η εμπειρία σας θα σάς οδηγήσει στόν Κύριο;
Στόν κίνδυνο αγαπητέ, όπως σε ένα αεροπλάνο πού ταρακουνιέται, γίνονται όλοι πιστοί.
Η σωτηρία αγαπητέ είναι συνέργεια.
Εσείς τί βάζετε, άν δέν βάζετε την αλήθεια;
Η σωτηρία μας αγαπητέ εξαρτάται από την αγάπη τη δική ΜΑΣ. Ο Θεός είναι Αγάπη. Τί απαντά ο Κύριος στον δεύτερο πειρασμό; "ΟΎΚ ΕΚΠΕΙΡΆΣΕΙΣ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΣΟΥ".
Το μπόζε-μπόζε είναι ρώσικα;
Καί σείς με τούς Ρώσους προσπαθείτε να γίνετε Χριστιανός;

Ανώνυμος είπε...

Η ΑΛΗΘΕΙΑ οδηγει στην ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ οδηγει στην αιωνιο ζωη ελεγε ο μεγαλος εκκλησιαστικος συγγραφεας Κλημης ο Αλεξανδρευς.Η Αληθεια ειναι ο θεος.Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗς ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΣΑ ΠΙΣΤΙς...''ο θεος παντας θελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν''.Το ελεος του θεου μας λεγει ο Αββας χαιρημονας ,συμβαδιζει με την δυναμη της πιστης.κατα το ''Ας γινει συμφωνα με την πιστη σου.''[Ματθ9,29]--''Πηγαινε!..ας γινει οπως πιστεψες..[Ματθ.8,13]--''Ας γινει οπως θελεις..''[Ματθ.15,28]--''Πηγαινε! η πιστις σου σε εσωσε..''[Μαρκ.10,52]--Ολη η υποθεση της σωτηριας μας λεγει ο Αββας οφειλεται στη δυναμη της πιστης.''Και δεν μπορουσε εκει να κανει κανενα θαυμα εξαιτιας της απιστιας τους[Μαρκ.6,5-6]--Να κατοικησει ο χριστος στις καρδιες σας με την πιστη και να ειστε ριζομενοι στην αγαπη[ΕΦ.3-17]---Πραγματικα με τη χαρη του θεου σωθηκαμε δια της πιστεως[ΕΦ-2,8].Ποια αγαπη θελει ο θεος να εχουμε;--Αυτην που προερχεται απο την καθαρη καρδια,την αγαθη συνειδηση και την ειληκρινη πιστη[ΤΙΜ.1,5]---ΠΗΝ.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Ευχαριστώ για την επίσκεψή σας στο φτωχό μου ιστολόγιο. Αν και με ανησύχησε ο τίτλος του σχολίου σας.

Το παράδειγμα του αεροπλάνου δεν είναι επιτυχυμένο γιατί συγχέεται την εμπειρία των αγίων με τις εκδηλώσεις του κατωτέρου ψυχισμού.
Η εμπειρία δεν είναι συναισθήματα. Πολλοί συγχέουν τον εσωτερικό άνθρωπο με αυτά.

Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Πιστεύουμε ότι δεν μας οι γνώσεις, οι πληροφορίες, οι φιλοσοφικές θεωρίες και η σχολαστική θεολογία. Είναι μάταιη η γνώση αυτού του ειδους λέει ο Εκκλησιαστής. Ματαιότης: βάρος και θλίψις πνεύματος.

Ει αληθώς προσεύξη θεολόγος εί, γράφει ο όσιος Νείλος.

Τα λόγια του Κυρίου για την αιώνια ζωή οπωσδήποτε δεν εννοούν τη γνώση ως φιλοσοφικό πρόβλημα, τουτέστιν ως αντικείμενο της γνωσιολογίας.

Στην Ορθόδοξη Παράδοση πιστεύουμε ότι η αιώνια ζωή είναι η κοινωνία με τον Ιησούν Χριστόν. Αυτό πιστεύουμε από την προσωπικήν εμπειρίαν των αγίων και ιδική μας, σε όσους η χάρις δίδει τα ενεργείας της.
Όστις ακολουθώντας τας ενεργείας της χάριτος, για να καταργούν τον Διάβολο, ζη δια τους Χριστού και εν τω Χριστώ.

Εμβαθύνουμε στους βίους των αγίων (στην εφηρμοσμένην δογματικήν).

Να επαναλαμβάνουμε αι ημείς την ΄ζωήν του Ισηού εν τω αγίω. Μιμηταί μου γίνεσθε κατά τον Απ΄στολον.

Συν πάσιν τοις αγίοις ζούμε. Δεν μπορούμε μόνοι.

Αυτά σημείωσα σήμερα στο σημειωματάριό μου.

Η σωτηρία είναι συνέργεια. ΌΝτως.
Στη συνέργεια, όπως το λέει η λέξη, δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την αγάπη ΜΑΣ. Ο Θεός που είναι αγάπη, δεν εξαρτάται από μας.

Που βλέπετε ότι βάζουμε σε δοκιμασία την αγάπη του Κυρίου·

Οι Ρώσοι είναι οι μόνοι σήμερα που δέχονται ότι είναι ελληνοορθόδοξοι, πνευματικοί απόγονοι του Βυζαντίου.
Εμείς ούτε την Ελληνοροθοδοξία ονομάζουμε, ούτε το Βυζάντιο, ούτε το Θεό.

Μήπως οι κακές παρέες με τους διαμαρτυρομένους και τους παπικούς μας έκαναν να ξεφύγουμε από την οδόν δια της μετανοίας;

Πιστεύω ότι τα πάντα έγιναν για τη μνήμη του Θεού. Το σπουδαιότερο έργο του ορθοδόξου είναι η νήψη. Να προσέχουμε να μη γίνει στην καρδιά μας ρήμα αργόν. Αυτό γίνεται με τη νοερά προσευχή.
Νοερά προσευχή, νοερά προσευχή και πάλι νοερά προσευχή, η οποία δίχως ταπείνωση και δίχως αγάπη για τον Κύριο και τον κόσμο Του άπαντα δε γίνεται.

Ανώνυμος είπε...

καλημερα σας !Παρα πολυ συνφωνω με αυτα που ειπατε.Η Πιστις μας ειναι εμπειρικη.Ο ΑΓ.Γρηγοριος ο παλαμας ελεγε πως η γνωσις ειναι η αρχη,το μεσον,και το τελος της θεογνωσιας και της υγειας της ψυχης και καθαρσεως.Ηγνωσις οχι ως φιλοσοφικη ιδεα αλλα σαν μεσον για να γνωρισει κανεις τον κυριο και να τον πλησιασει και να του μοιασει... Οσο περισσοτερα μαθαινει κανεις τοσο κοντυτερα ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.Ο ΙΔΙΟς ΕΛΕΓΕ ''Κυριε φωτησον μου το σκοτος!''..--Η Πιστις ενδυναμωνεται με τη γνωση.Χρειαζονται ολα λοιπον γνωση [αληθεια]-και πραξη[προσευχη-ομολογια-καλα εργα-μετοχη στα μυστηρια]-Εαν δεν φυγουν τα παθη του ανθρωπου αυτη η γνωση θα ειναι μια γνωση χωρις φως!!!!Οπως γνωριζουμε η θεολογια διαφερει της θεοπτιας.Το Θειον [ελεγε ο αγαπημενος πατηρ της θεολογιας Γρηγοριος ο Παλαμας]-δεν προσεγγιζεται παρα μονον δια της πιστεως-ευλαβειας-και καθαρας πολιτειας.Συνφωνω με αυτα που ειπατε λοιπον αλλα πρωτα γνωριζω ποια ειναι η αληθεια και μετα την την κανω πραξη.Διοτι πως μπορω να δωσω αγαπη εαν δεν την παρω απο τον κ υ ρ ι ο ;-Πως μπορω να ελεηθω απο τον κυριο εαν δεν εχω ακλονητη πιστη ;ποιος δινει και ενδυναμωνει την πιστη ωστε να συνεχισει κανεις την καθαρτικη του πορια στην ζωη; --συνχωρεστε με μια συζητηση κανουμε αλλα η αληθεια πρεπει να λεγεται..η ορθοδοξια ειναι ζωσα πιστις---πην.+++

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Ο Κύριος λέει στους Φαρισαίους, Πόρνες προάγουσιν υμών εις την βασιλείαν των ουρανών και ότι ο Κϋριος μπορεί να κάνει τις πέτρες (της αγνωσίας) τέκνα του Αβραάμ.
Πόρνες προάγουσι των Φαρισαίων και των Γραμματέως που γνωρίζουν και εφαρμόζουν τον Νόμο.
Στον τελώνη είπε, ακολούθει μοι κι ο τελώνης τα εγκαταλείπει όλα και τον ακολουθεί. Στους άλλους με τις προφάσεις τους είπε, αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους.
Στο πλούσιο νέο λέει πως έχει όλα τα πνευματικά εφόδια, και ένα του λείπει, το βίωμα. Βίωμα είναι να εγκαταλείψει τα πλούτη του. Η γνώση της αλήθειας δεν είναι ασύμβατη με τα πλούτη, το βίωμα και η εμπειρία είναι. Γι΄ αυτό και ο πλούσιος νέος που ο Κϋριος τον συμπάθησε προτίμησε να παραμείνει με τη γνώση της αλήθειας. Η γνώση της αλήθειας δεν οδηγεί στην αγάπη.
Παράδειγμα οι σύγχρονοι επιστήμονες.
Οι απλοί , με τα βιώματά τους είναι πιο ανθρώπινοι από αυτούς.
Ακόμα και ο αρχιλήσταρχος του Κομφούκιου καταφρονούσε τους σοφιστές και τους διανοουμένους, γιατί δεν είχαν το βίωμα.
ΟΙ αρχαίοι με το κριτήριο του βιώματος διέκριναν τη φιλοσοφία από τη σοφιστεία. ΔΕν ήσουν φιλόσοφος αν δεν ήσουν ανιδιοτελής.

Μόσχος Εμμ.Λαγκουβάρδος είπε...

Ο Κύριος δεν άφησε καμία αμφιβολία για το νόημα των λόγων Του "Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς".
Η μεταφορά του των προβάτων είναι απόλυτα σαφής:
"Τα πρόβατα τα εμά της φωνής μου ακούουσι".

amethystos είπε...

Αγαπητέ φίλε όταν γράφετε στόν κίνδυνο κανείς δεν ζητεί απο τον Θεό δικαιοσύνη ή αλήθεια αλλά το έλεος, εννοείτε τούς Αγίους σε κίνδυνο; Δέν τόπιασα ακριβώς.
Όταν γράφετε από την προσωπική μου εμπειρία η αλήθεια και η δικαιοσύνη από μόνες τους είναι υποκρισία, εννοείτε τόν έσω άνθρωπο τού Απ. Παύλου;
Συγγνώμη εσείς κάνατε 20 χρόνια διαλογισμό; Καί ο έσω άνθρωπος;
Ευχαριστούμε πολύ για τις διδασκαλίες.
Εμείς είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, μπορείτε να συνεχίσετε να μάς κοροϊδεύεται εις τόν αιώνα.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Φοβάμαι ότι με το ύφος που σχολιάζω τους αγαπητούς φίλους μοιάζω με κείνους που πλένουν το μωρό και μετά μαζί με τα απόνερα πετούν και το μωρό.

Καλά με συμβούλευε κάποιος πνευματικός όταν του έλεγα, ότι μαλώνω με τους φίλους μου για την πίστη:
Κύριε Μόσχο, δεν είσθε εσείς για να μιλάτε για την πίστη. Δεν έχετε την ηρεμία που χρειάζεται. Καλύτερα να σωπαίνετε και να ακούτε τους άλλους.

Ένας φίλος μου με παρηγορούσε οτι όταν γεράσω θα είμαι πιο ήρεμος, γιατί με τα γεράματα ηρεμούν τα πάθη.
Αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Στις εξαιρέσεις τα χρόνια δίνουν γεράματα. Δε δίνουν σοφία.

Ανώνυμος είπε...

Ειπατε πως η γνωση της αληθειας ,δεν οδηγει στην αγαπη.Ερωτω--απο που θα παρετε αυτη την αγαπη ωστε με την σειρα σας να την δωσετε στον συνανθρωπο;Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΤΗς ΑΓΑΠΗς ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗ ΠΙΣΤΗ.Σε καθε ψυχη ενυπαρχουν ''εκ φυσεως''και ΄΄εν σπερματι'' οι αρετες που εχουν φυτευτει εκει ως δωρεα του θεου μας λεγει ο Αββας χαιρημονας.Αν ομως αυτες δεν τις κατευθυνει και δεν τις ενισχυει η χαρη του θεου,δεν θα φτασουν ποτε να ολοκληρωθουν.διοτι οπως λεγει και ο θειος παυλος[ουτε εκεινος που φυτευει ειναι τιποτα αλλα ουτε και εκεινος που ποτιζει,αλλα ο θεος που δινει την αυξηση(Α.Κορινθ.3,7)]--πρεπει να πιστεψουμε,πως εκεινος μας εμπνεει,μας προστατευει,μας στερεωνει,στο δροο μας για το αγαθο.Σε καμια περιπτωση ομως ο θεος δεν ενεργει ετσι που να μας στερει την ελευθερια μας την οποια ο ιδιος μας χαρισε.Γιατι καθως λεγει ο προφητης Ησαιας''Εαν δεν πιστεψετε--δεν θα εννοησετε [Ησ.7,9]''Πως ειναι δυνατον ο θεος να ενεργει τα παντα μεσα μας και συγχρονως τα παντα να αποδιδονται στο δικο μας αυτεξουσιο;Αυτο ειναι ενα μυστηριο το οποιο η ανθρωπινη διανοια και η εμπειρια δεν ειναι ικανα να το προσεγγισουν βαθυτερα.Ο Ιωβ αγαπησε τοσο τον κυριο και κανενας γογγυσμος δεν βγηκε απο τα χειλη του παρολες τις συμφωρες ..Ο Αβρααμ δεν διστασε να θυσιασει την αγαπη του για τον γιο του Ισαακ και δοκιμαστηκε η πιστις του με αυτο και ονομαστηκε Δικαιος.Ο ΚΥΡΙΟς ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ;Στους ψαλμους λεγει καπου --Κυριε, οδηγησε με στην αληθεια σου--ψαλμ24,5.Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΥΝΕΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.--πην.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Αγαπητή φίλη,
υποθέστε ότι δεν πήγα στο πανεπιστήμιο. Δεν ξέρω τι θα πει συνέργεια της Θείας Χάρης και της ανθρώπινης ελευθερίας.
Δεν ξέρω τι εννοείτε Θεία Χάρη. Ούτε ανθρώπινη ελευθερία. Ένα παράδειγμα. Είναι φανερό ότι πιστεύετε ότι η Ελληνική γλώσσα ανήκει στην ανθρώπινη ελευθερία.
Το ίδιο ίσως πιστεύετε και για τη μουσική ότι είναι στην ανθρώπινη ελευθερία. Εσείς πιστεύετε ότι αυτό είναι ελευθερία ενώ προκαλεί οδύνη σε κάποιον άλλον, δηλαδή είναι η ελευθερία η δική σας σκλαβιά για τους άλλους.
Όπως είναι οδυνηρό ότι πολλοί δεν πιστεύουν στο Θεό.
Έτσι πίστευε για τη μουσική ο καλύτερος μαθητής του Πανός του μυθικού θεού της μουσικής.
Οι θεοί τιμώρησαν την ύβρη μετατρέποντάς τον σε μεγάλο σκαθάρι.

Όταν ο Πιλάτος ρώτησε τον Κύριο, τι είναι αλήθεια, ο Κύριος δεν απάντησε.
Σ΄ αυτόν που ρωτάει τι είναι η αλήθεια ή τι είναι η ελευθερία ή η επίγνωση ή η ζωή δεν υπάρχει απάντηση.

Όταν περιγράφουμε τον κόσμο, δεν περιγράφουμε τον κόσμο, αλλά τον εαυτό μας.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Θα ακολουθούσες κάποιον που θα σου ’λεγε , έλα να σου πω τί είναι ζωή;
Άκου τα λόγια της ηρωϊδας του Μπέργκμαν, αν κάποιος μ’ αγαπήσει όπως είμαι, ’ισως τολμήσω επί τέλους να κοιτάξω τον εαυτό μου (Φθινοπωρινή σονάτα).

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Όπως μαζεύει τα κίτρινα φύλλα ο αέρας έτσι τα μάζεψε ένας θεραπευτικός αέρας όλες αυτές τις αναμνήσεις που με ταλάνισαν τόσα χρόνια.
Έτσι μπορώ να πω σε κάποιον πως θεραπεύονται οι αναμνήσεις. Με τον θεραπευτικό αέρα θεραπεύονται.

Ο Ρομπέρτος μου έλεγε, όταν παραπονιόμουν ότι δεν γράφω καλά κι ότι δεν μου αρέσει το πρόσωπό μου κι ο εαυτός μου, ότι για να γράψεις ωραία πρέπει να γράψεις άσχημα και για να σου αρέσει το πρόσωπό σου κι ο εαυτός σου δεν είναι εύκολο. Ίσως είναι το πιο δύσκολο από όλα. Συμβαίνει όμως κάποτε όταν αρχίζεις να ξεχνάς. Η λήθη είναι η αρχή της συγνώμης.
Τώρα που βρέθηκαν όλα αυτά τα δυσάρεστα στοιχεία του εαυτού μου, η επιθετικότητα, η κοροϊδία κ.α.;

Εσωτερικό άνθρωπο εννοούσα αυτό που λέγεται ‘καρδιά βαθεία‘ ή ο νους στην καρδιά, σε αντίθεση με την αισθηματικότητα, στην οποία ο ηγεμών νους μετατρέπεται σε υπηρέτη.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Ποιος θα άντεχε τη δικαιοσύνη του Θεού και ποιος την αποκάλυψη της αλήθειας για τον εαυτό του;
Γι’ αυτό είναι υποκρισία. Γιατί δικαιοσύνη και αλήθεια ζητάμε για τους άλλους ενώ για τον εαυτό μας ζητάμε έλεος. Δεν θέλουμε να εφαρμοστεί ο νόμος και να ανοίξουν οι λογαριασμοί. Βίβλοι ανοιγήσονται και τα κρυπτά φανερωθήσονται, αλλά ποιος επείγεται γι΄ αυτό:

Αθρόον ο Κριτής επελεύσεται και εκάστου αι πράξεις γυμνωθήσονται. Αλλά φόβω κράξωμεν εν τω μέσω της νυκτός. Άγιος, Άγιος , Άγιος εί ο Θεός, δια της Θεοτόκου ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ.

Μια φορά κάποιος πλήγωσε ένα αγαπημένο φίλο του. Ζήτησε συγνώμην, έλεος, αλλά εκείνος δεν τον συγχώρησε.
Δέκα χρόνια αργότερα μετάνοιωσε για τη σκληρότητά του. Σκέφτηκε, ότι ο φίλος του είχε πράγματι άδικο, αλλά θα μπορούσε να του πει, εγώ δεν είχα δίκιο, αλλά εσύ δεν είχες αγάπη. Εσύ δεν είχες κάτι ακόμα πιο πολύτιμο κι από το δίκιο, δεν είχες αγάπη.
Ο κόσμος σκοτώνεται να αποδείξει ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο. Ο κόσμος φέρεται υποκριτικά. Όλοι έχουμε άδικο απέναντι στο Θεό και στους αδελφούς μας. Το ουσιώδες είναι δεν είναι ποιος έχει δίκιο ή άδικο, αλλά ποιος αγαπάει περισσότερο ή λιγότερο ή καθόλου.

Ο Αμέθυστος έχει το χριστιανικό χάρισμα να μετατρέπει την ήττα σε νίκη. Εκεί που νομίζω ότι θύμωσε, ανοίγει την καρδιά του και σου χαρίζει την αγάπη του.

Κρίμα να αναλώνεται σε καυτηριασμούς. Αυτούς που καυτηριάζει χρειάζονται καυτηριασμό, αλλά αυτός που τον κάνει υποφέρει. Δεν είναι δουλειά αυτή να σου δώσει χαρά.

Ο Διάβολος ψοφάει να κατηγορεί και να καυτηριάζει και γίνεται υπηρέτης του ΚΥρίου.
Τέτοιες δουλειές δώσε του και πάρε του την ψυχή.

Είναι τόσο πονηρός ο Διάβολος, που πρέπει να έχεις μεγάλες ικανότητες να τον πολεμήσεις, για να ελευθερώσεις τα θύματά του.

Κάποιος πρέπει να την κάνει αυτή τη δουλειά, εννοείται χωρίς να χρησιμοποιεί τις μεθόδους του, μία εκ των οποίων είναι το ψέμα, και το ψευδώνυμο.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

ΜΛ :"Ο Κύριος μιλώντας για τον εαυτό Του δεν αυτονομεί την αλήθεια, αλλά τη συνδέει άμεσα με την οδόν και τη ζωή."

ΚΧ : Είναι πολύ σημαντικό αυτό που γράψατε κ. Μόσχο και πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα. Το επαναλαμβάνω: Ο Κύριος δεν αυτονομεί την αλήθεια, αλλά τη συνδέει με την οδό και τη ζωή.

Πολλοί είναι εκείνοι που κόπτονται σήμερα για την αλήθεια. Όλα στο φως, να λάμψει η αλήθεια, διαφάνεια, είναι μερικές από τις λέξεις στο καθημερινό λεξιλόγιο των πολιτικών.

Για μια αυτονομημένη και πολιτικοποιημένη αλήθεια ενδιαφέρονται οι πολιτικοί και άλλοι πολλοί, όχι απαραίτητα οι ενασχολούμενοι μόνο με την διπλωματία. Τίποτα όμως δεν βγαίνει, παρά μόνο η ικανότητά τους να τη διαστρεβλώνουν ή και διαστρέφουν. Και η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Για να μιλά κανείς για την αλήθεια, για να πορευθεί στο δρόμο της, πρέπει να σου δείξουν την οδό, να τη σηματοδοτήσουν, να την ονομάσουν, για να μην ψάχνεις στα χαμένα. Και όταν τη βρείς και πορευθείς, τότε τω όντι ζεις.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

ΜΛ :"Ο Κύριος μιλώντας για τον εαυτό Του δεν αυτονομεί την αλήθεια, αλλά τη συνδέει άμεσα με την οδόν και τη ζωή."

ΚΧ : Είναι πολύ σημαντικό αυτό που γράψατε κ. Μόσχο και πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα. Το επαναλαμβάνω: Ο Κύριος δεν αυτονομεί την αλήθεια, αλλά τη συνδέει με την οδό και τη ζωή.

Πολλοί είναι εκείνοι που κόπτονται σήμερα για την αλήθεια. Όλα στο φως, να λάμψει η αλήθεια, διαφάνεια, είναι μερικές από τις λέξεις στο καθημερινό λεξιλόγιο των πολιτικών.

Για μια αυτονομημένη και πολιτικοποιημένη αλήθεια ενδιαφέρονται οι πολιτικοί και άλλοι πολλοί, όχι απαραίτητα οι ενασχολούμενοι μόνο με την διπλωματία. Τίποτα όμως δεν βγαίνει, παρά μόνο η ικανότητά τους να τη διαστρεβλώνουν ή και διαστρέφουν. Και η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Για να μιλά κανείς για την αλήθεια, για να πορευθεί στο δρόμο της, πρέπει να σου δείξουν την οδό, να τη σηματοδοτήσουν, να την ονομάσουν, για να μην ψάχνεις στα χαμένα. Και όταν τη βρείς και πορευθείς, τότε τω όντι ζεις.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπερα.πολυ ομορφη συζητηση νομιζω πως τα ιδια λεμε αλλα με διαφορετικο τροπο.---Ο θΕΟς θελει ολοι να γνωρισουν οχι απλως την αληθεια αλλα την εις βαθος αληθεια[Τιμ2-4,5--Ο Π.Πιλατος οταν ρωτησε τον Κυριον μας τι ειναι αληθεια ,ο Κυριος δεν απαντησε γιατι η αληθεια ηταν εμπρος του ολοφανερη αλλα εκεινος δεν την εβλεπε.Στο ερωτημα γιατι ζηταμε να αποκαλυφθει η αληθεια για τους αλλους και το ελεος για εμας,θα ελεγα πως αυτος που ζηταει ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ,γνωριζει οτι η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ --Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ,ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΑΠΕΡΑΝΤΕΣ ΑΡΕΤΕΣ,Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ...Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΚΑΛΟ,Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΤΙΜΙΟ,Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΑΓΑΘΟ...Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΤΕΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΑΓΙΟ--Η αληθεια τελος ειναι οτι η πορια του ανθρωπου θα πρεπει να ειναι ο φωτισμος η καθαρση και η θεωση οπως μας λεγουν οι πατερες της εκκλησιας μας,διοτι ηβαση της αγαπης ειναι η πιστη διοτι αυτη στηριζει την αληθεια.Οσο για την ελευθερια;Ελευθερια κατ αλλους θα πει κανω ο,τι θελω και ειμαι ελευθρος ...ο χριστιανος ταπεινωνει την ελευθερια για να εχει ελευθερια.Δεν εχει σημασια αν εχει βγαλει κανεις πανεπιστημιο.Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ειναι μια αρετη που οποιος την εχει ειναι μακαριος..και μπορει να φτασει σε υψηλοτερες πνευματικες αναβασεις.---αλλα αληθεια ειναι πολλα πραγματα.Και η αδιαλειπτη προσευχη ειναι μια μεγαλη αληθεια διοτι μας ενωνει με τον θεο.Αλλα το ελεος του θεου οταν το ζηταμε σημαινει πως γνωριζουμε πως ειμεθα ολοι παραβατες του νομου και οτι οταν φυγουμε απο αυτη την ζωη θα αντιμετοπισουμε καταματα την αληθεια των πραξεων μας σε σχεση με την αληθεια που ειναι ο κυριος μας.---συνχωρηστε με--πην.

Μόσχος Εμμ.Λαγκουβάρδος είπε...

Ύστερα από τη συζήτηση για την αλήθεια και για την αγάπη έχουμε το θάρρος να ανοίξουμε λίγο την καρδιά μας και να μην παίζουμε τους επιστήμονες. Η καρδιά μου πονάει όταν η γλώσσα κακοποιείται. Δεν έκλεισε ακόμα η πληγή κι ούτε θα κλείσει με το φρικτό μονοτονικό, διαβάζω και το δικό σου ακόμα χειρότερο ατονικό, ώσπου να φτάσουμε στο φωνητικό δηλαδή τη χαριστική βολή.
Η γλώσσα δεν είναι πειραματόζωο να πειραματίζεται ο καθένας μας όπως θέλει. Αυτό που προέχει και στη γλώσσα είναι το πνεύμα, δηλαδή η αγάπη, ο σεβασμός. Η γλώσσα ανήκει όχι μόνο σε μας , αλλά και κείνους που έφυγαν κι αυτούς που θα ρθουν.
Η αρετή, όπως και η κακία δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά κοινωνική. Όταν βλάπτουμε ακόμα και τον εαυτό μας, όλους τους βλάπτουμε. Γιατί η ανθρώπινη φύση είναι μία, είναι ο Αδάμ. Είμαστε ο αναγεννημένος δια του βαπτίσματος Αδάμ.

Η γλώσσα δεν είναι απλώς ένα μέσον σαν τα σήματα μορς, για να μεταφέρει μηνύματα. Ο άνθρωπος δεν είναι μυρμήγκι ή μέλισσα.

Δεν θέλω να σε πικράνω, γιατί πικραίνομαι εγώ περισσότερο, αλλά αν μ΄ αγαπάς μή γράφεις μηνύματα χωρίς τους τόνους.

Με την ευκαιρία, ας μου πει κάποιος αν γράφοντας με τόνους και πνεύματα είναι αναγνώσιμα τα κείμενα από αυτούς που δεν έχουν πολυτονιστή;

zoro είπε...

όσοι γραφουν, περιγραφουν!
περιγραφουν τον κόσμο τους τον εσωτερικό, αυτόν που αντιλαμβάνονται.
αυτό ονομάζουν αλήθεια, ζωή. πόσες αλήθειες λοιπόν και πόσες ζωές υπάρχουν?
μονο μια!
αυτό πιστεύω ότι ήθελε να κάνει κατανοητό ο κύριος μας.
μπορεί να κάνω και λάθος αφού όλα αυτά είναι δυσκολονόητα, εμπειρικά και πολλές φορες οι "εμπειριες" μας δεν μπορούν να περιγραφουν :)

Ανώνυμος είπε...

Kαλημερα σας!και συγνωμη αν προσβαλα τον λογισμο σας.Δεν ειχα προθεση..μια συζητηση κανουμε...ουτε θελω να πεισω..ο καθενας εχει τα προσωπικα του βιωματα.Δεν θα ξαναεπεκταθω σε αυτα τα ζητηματα διοτι ο εχθρος βρισκει παντα μια χαραμαδα για να τρυπωσει μεσα απο πνευματικες φρασεις και σκεψεις και δεν θα ηθελα να του κανω το χατηρι...Οσον αφορα για το μονοτονικο η για το ατονικο ειχα πει πως δεν αξιωθηκα να αγορασω καινουριο πληκτρολογιο.Ευχαριστω πολυ για την συζητηση και αν αλλαξω με το καλο πληκτρολογιο,θα επανελθω αν δεν εχετε αντιρηση.Με εκτιμηση.ΠΗΝ.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Μόνο μια ζωή υπάρχει, του Κυρίου, όπως ο Ίδιος είπε, εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή.
Τότε η δική μου η ζωή και η δική σου και οι ζωές των άλλων τί είναι;
Παραθέτω μια απάντηση που έχει ενδιαφέρον μεγαλύτερο, γιατί είναι απάντηση ενός αθέου.
Να τί λέει ο άθεος όπως διαβάζουμε στον τελευταίο στίχο του ποιήματος του Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, Η προσευχή ενός αθέου:
" Αν δεν ήσουν Εσύ, δεν θα ήμουν αληθινός"

Η δική μας ζωή είναι ψευτοζωή.
Το μόνο αληθινό πρότυπο είναι ο Κύριος.
Κάθε άλλο πρότυπο δημιουργεί ομοιότυπα, δηλαδή ζεύγη αντιθέτων, διώκτη-διωκομένου. Χωρίς τον Κύριο ο κόσμος και η ζωή στον κόσμο είναι χαοτικός.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Συγνώμην αγαπητή φίλη. Τώρα κατάλαβα τι σημαίνει πληκτρολόγιο χωρίς τόνους.
Η αιχμή για τους επιστήμονες ήταν μόνο για να φανεί ότι το άνοιγμα της καρδιάς είναι πιο σημαντικό και γι΄ αυτό θα μου συγχωρηθεί να σας μιλήσω με θάρρος από καρδιάς, χωρίς να σε προσβάλω, προς Θεού.
Φοβάμαι όμως ότι σε λύπησα και σε παρακαλώ να με συγχωρήσεις. Γράψε όπως μπορείς.
Και η γλώσσα είναι για τον άνθρωπο , και όχι ο άνθρωπος για τη γλώσσα.
Άλλωστε ακόμα κι αν μιλάμε τη γλώσσα των αγγέλων και αγάπη δεν έχουμε, γινόμαστε κύμβαλα αλαλάζοντα.
Γράψε όπως θέλεις ακόμα και με σήματα μορς.
Μόνο ό,τι λέγεται με αγάπη θα ακουστεί.

Κανένας συνετός άνθρωπος δεν επιβάλλει τη γνώμη του στους άλλους.
Ας παραδειγματιζόμαστε από την Εκκλησία. Χαρακτηριστική είναι η χρήση του τρίτου προσώπου. ‘Βαπτίζεται.. Στέφεται..¨
Ο ιερέας είναι στραμμένος προς τον Κύριο όπως και εμείς. Ο Κύριος είναι η κεφαλή της Εκκλησίας.