16.5.10

Σχόλιο στην "ανούσια πίστη"

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Είναι φανερό ότι έχετε λάβει ανώτατη παιδεία. Άλλωστε σκέφτεσθε ως επιστήμων. Η επιστήμη στηρίζεται στην ανάλυση και στην στατιστική.
Ο επιστημονικός νους, το λογιστικό όπως ονομάζεται, είναι μόνο μια αίσθηση της ψυχής. Δεν μπορείς να βεβαιωθείς με τον κριτικό νου πόσο είσαι ελεύθερος ή όχι. Ο κριτικός (επιστημονικός) νους στηρίζεται στην αιτιοκρατία. Η ανελευθερία κι ο καταναγκασμός δεν μετέχει της ελευθερίας "των ελευθερίων λόγων" κατά τον Αριστοτέλη. Είναι σαν να πιστεύεις ότι θα ξέρεις τι είναι φιλία αν διαβάσεις την αγγλική ή τη σοβιετική εγκυκλοπαίδεια. Με το δύο και δύο κάνουν τέσσερα δεν μετέχεις της ομορφιάς, της καλοσύνης, της αλήθειας και της ελευθερίας. Για τον κριτικό (επιστημονικό) νου ό,τι δεν επαληθεύεται στο επιστημονικό πείραμα δεν υπάρχει. Οι πνευματικές αξίες δεν επαληθεύονται, άρα δεν υπάρχουν. Ούτε αγάπη, ούτε καλοσύνη, ούτε φιλία, ούτε αίσθημα, ούτε ομορφιά, ούτε θαυμασμός, ούτε εσωτερικός άνθρωπος υπάρχει. Υπάρχει μόνον αυτός που ξέρει πόσο πρέπει να πληρώσει στη ΔΕΗ και στον ΟΤΕ.
Αυτός είναι ο θετικισμός. Η επιστήμη δεν μπορεί να αναλύσει τη ζωή. Η ανάλυση υπάρχει στην ίδια την επιστήμη , για τις ανάγκες της ίδιας και δεν είναι η πραγματικότητα. Ζωή δεν είναι η σκέψη για τη ζωή. Όπως δεν είναι γλυκό η σκέψη για το γλυκό.
Ορθόδοξος ή ανορθόδοξος είναι κανείς αν μετέχει ή δεν μετέχει του θείου Λόγου, που είναι ο Κύριος Ιησούς.
Ο Ντοστογιέφσκι χώριζε τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες, στους αγγελικούς και στους δαιμονικούς , αναλόγως του κατά πόσον μετέχουν ή όχι της ελευθερίας. Αν ο ελεύθερος (αγγελικός) επέβαλε στον εαυτό του ή στους άλλους, την ελευθερία του θα έπαυε την ίδια στιγμή να είναι ελεύθερος. Αν ο δαιμονικός έπαυε να επιβάλλει στον εαυτό του ή στους άλλους την ανελευθερία του θα έπαυε την ίδια στιγμή να είναι δαιμονικός.
Το γνώρισμα του αγγελικού είναι η μη επιβολή της ελευθερίας και του δαίμονα και του δαιμονικού είναι η επιβολή της ανελευθερίας.

Ο επιστημονικός νους και ή επιστήμη άλλαξε το όνομα των δαιμόνων και νομίζει ότι έπαψαν να υπάρχουν. Στην επιστημονική γλώσσα τους δαίμονες τους ονομάζουν "ψυχικές και πνευματικές καταστάσεις που δρουν αυτόνομα και στερούν την ελευθερία του ανθρώπου".

Η Ορθοδοξία δεν είναι επιβολή ανελευθερίας. Δεν έχει αξία να πιστεύεις και να αγαπάς με ιδιοτέλεια.
Όπως δεν έχει αξία να είναι κάποιος φίλος σου από ανάγκη.
Συνήθως κρίνουμε την Ορθοδοξία με βάση τις γνώσεις μας για τις θρησκείες.

Δεν αγαπάει κανείς τον Κύριο Ιησού με βάση λογικά επιχειρήματα. Δεν είναι αυτός ο δρόμος. Η πίστη ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός δεν είναι γνώσεις, θεωρίες επιστημονικές ή φιλοσοφικές ή κανόνες ή τρόποι ή μέθοδοι.
Φτάνεις κάποτε να συνειδητοποιήσεις ότι όπως λέει ο λαός "δίχως αγάπη δε γίνεται". Κι αν το συνειδητοποιήσεις αυτό θα καταλάβεις επίσης την αδυναμία να εκλογικέψεις την αγάπη ή να την επιβάλεις με τη βία.
Ο Ιησούς αντί να επιβάλει τη βία προτίμησε να την υποστεί.
Οι Ρώσοι λένε: "Μπόζε, ΜΠόζε, νες λιμπόφ νε μόζε". Το ανελεύθερο καθεστώς των κομμουνιστών επέβαλε την ανελευθερία του επί 80 χρόνια.Από τις οκτακόσιες είκοσι τέσσερις εκκλησίες έμειναν είκοσι τέσσερις. Κάποτε έγινε αντιληπτό ότι σκοτώνουν τους καλύτερους πολίτες τους.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπερα --παρα πολυ ομορφες και οι δυο αναρτησεις.Στεκομαι σε αυτο:''Η πιστη ειναι ο θεος!''--ποια πιστη; να προσθεσω [Η ΖΩΣΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ]και ποια ειναι η ζωσα ορθοδοξη πιστη;--Η ΔΙΑ ΤΗς ΖΩΣΗς ΠΙΣΤΕΩς ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ,ΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ ...ΠΗΝ.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας!!!! Αν και δε μοιράζομαι την ίδια κοσμοθεωρία μαζί σας, μου φάνηκε πολύ καλό κείμενο, καλογραμμένο και χωρίς φανατισμούς.Ωστόσο έχω κάποιες ενστάσεις.Γιατί πρέπει απαραίτητα να προσωποποιούνται έννοιες όπως "αγάπη", "φιλία", "αλληλεγγύη"; Με άλλα λόγια, θα πρέπει να πιστεύω στον Ιησού ως μοναδικό θεό προκειμένου να βιώνω την αγάπη στη ζωή μου; Ναι, η αγάπη είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο, κατά τη γνώμη μου, αλλά στη δική μου κοσμοθεωρία θεωρώ ότι δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται αυτό από κάποιες αντίστοιχες μεταφυσικές παραδοχές. Ή, με άλλα λόγια, οι όποιες μεταφυσικές παραδοχές-ή η απουσία τους- είναι απολύτως σεβαστές, από τη στιγμή που μπορεί να οδηγούν στον ίδιο στόχο. Δηλώνω παντελή άγνοια για το "επέκεινα", το μετά θάνατον, χωρίς να αποκλείω κανένα ενδεχόμενο. Ακόμα, θεωρώ ότι η "αγαπητική" σχέση με ένα πρόσωπο είναι μια προσωπική εμπειρία και, ως τέτοια, δε θα έπρεπε να έχει το χαρακτήρα επιβολής στον άλλο.Οι απόψεις σας πάντως μου είναι απολύτως σεβαστές, αν και δε συμπίπτουν με τις δικές μου. Ελπίζω να μη σας πρόσβαλα με κάτι, επειδή κι εσείς δεν είχατε καμία διάθεση προσβολής των "αντίθετων".Μακάρι όλοι οι Χριστιανοί να είχαν παρόμοια νοοτροπία με αυτό που βγάζετε στο συγκεκριμένο κείμενο.Ευχαριστώ για το χρόνο σας!!! Να περνάτε καλά!!!

Ανώνυμος είπε...

(0 ανώνυμος του απογεύματος). Ευχαριστώ για την απάντησή σας και το χρόνο σας!! Και το γεγονός ότι οι κοσμοθεωρίες μας διαφέρουν δεν πρέπει να συνεπάγεται απαραίτητα και κάποια "αντιδικία"...Χμ, τώρα που ξαναδιαβάζω το σχόλιό μου ίσως να φαίνεται κάποια αντίφαση ανάμεσα στις "ενστάσεις" μου, ωστόσο αυτό που ήθελα να πω είναι ότι τα θρησκευτικά συστήματα τα αντιλαμβάνομαι ως "καλούπια", τα οποία ναι μεν μπορούν να περιλαμβάνουν μεγάλες και πανανθρώπινες ιδέες, ωστόσο με τη δική μου θεώρηση συμπεραίνω ότι μπορούν να περιορίσουν την αντίληψη των ανθρώπων για τα πράγματα και να οδηγήσουν σε καταστάσεις του τύπου "εμείς και οι άλλοι"...Ωστόσο, χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που είναι ευτυχισμένοι από την επαφή τους με την όποια θρησκεία...Όπως είπε κάποτε και μια φίλη μου: "Μπορεί να πιστεύεις ότι αυτός ο αναπτήρας είναι το ανώτερο ον στο σύμπαν και ότι με δική του βούληση έφτιαξε ο,τι υπάρχει.Αυτό μπορεί να φαντάζει στα μάτια ενός τρίτου αστείο αλλά αν σε κάνει πιο ευτυχισμένο και καλύτερο άνθρωπο είναι πολύ σημαντικό." Παρεμπιπτόντως, έχω να πω ότι πριν μερικά χρόνια που έμενα στη Λάρισα έτυχε να διαβάσω κείμενά σας σε τοπική εφημερίδα και τα βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα.Προφανώς, για να επανέλθω στο θέμα, δεν απαιτώ να αλλάξετε τη θεώρησή σας ούτε πιστεύω ότι απαιτείτε κι εσείς κάτι τέτοιο από εμένα, απλά μου αρέσει να ανταλλάζουμε απόψεις και είναι πολύ αισιόδοξο να βλέπω ιστοτόπους όπου κυριαρχεί ένα πολιτισμένο κλίμα. Χμμμ, ίσως τη φράση περί συντομίας που αναφέρατε θα έπρεπε να τη λάβω πιο σοβαρά υπόψη μου... :)!!!! Καλή σας νύχτα!!!!! :)

Ανώνυμος είπε...

(ο ανώνυμος του απογεύματος). Ευχαριστώ για την απάντησή σας και το χρόνο σας!! Και το γεγονός ότι οι κοσμοθεωρίες μας διαφέρουν δεν πρέπει να συνεπάγεται απαραίτητα και κάποια "αντιδικία"...Χμ, τώρα που ξαναδιαβάζω το σχόλιό μου ίσως να φαίνεται κάποια αντίφαση ανάμεσα στις "ενστάσεις" μου, ωστόσο αυτό που ήθελα να πω είναι ότι τα θρησκευτικά συστήματα τα αντιλαμβάνομαι ως "καλούπια", τα οποία ναι μεν μπορούν να περιλαμβάνουν μεγάλες και πανανθρώπινες ιδέες, ωστόσο με τη δική μου θεώρηση συμπεραίνω ότι μπορούν να περιορίσουν την αντίληψη των ανθρώπων για τα πράγματα και να οδηγήσουν σε καταστάσεις του τύπου "εμείς και οι άλλοι"...Ωστόσο, χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που είναι ευτυχισμένοι από την επαφή τους με την όποια θρησκεία...Όπως είπε κάποτε και μια φίλη μου: "Μπορεί να πιστεύεις ότι αυτός ο αναπτήρας είναι το ανώτερο ον στο σύμπαν και ότι με δική του βούληση έφτιαξε ο,τι υπάρχει.Αυτό μπορεί να φαντάζει στα μάτια ενός τρίτου αστείο αλλά αν σε κάνει πιο ευτυχισμένο και καλύτερο άνθρωπο είναι πολύ σημαντικό." Παρεμπιπτόντως, έχω να πω ότι πριν μερικά χρόνια που έμενα στη Λάρισα έτυχε να διαβάσω κείμενά σας σε τοπική εφημερίδα και τα βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα.Προφανώς, για να επανέλθω στο θέμα, δεν απαιτώ να αλλάξετε τη θεώρησή σας ούτε πιστεύω ότι απαιτείτε κι εσείς κάτι τέτοιο από εμένα, απλά μου αρέσει να ανταλλάζουμε απόψεις και είναι πολύ αισιόδοξο να βλέπω ιστοτόπους όπου κυριαρχεί ένα πολιτισμένο κλίμα. Χμμμ, ίσως τη φράση περί συντομίας που αναφέρατε θα έπρεπε να τη λάβω πιο σοβαρά υπόψη μου... :)!!!! Καλή σας νύχτα!!!!! :)

Ανώνυμος είπε...

(ο ανώνυμος του απογεύματος). Ευχαριστώ για την απάντησή σας και το χρόνο σας!! Και το γεγονός ότι οι κοσμοθεωρίες μας διαφέρουν δεν πρέπει να συνεπάγεται απαραίτητα και κάποια "αντιδικία"...Χμ, τώρα που ξαναδιαβάζω το σχόλιό μου ίσως να φαίνεται κάποια αντίφαση ανάμεσα στις "ενστάσεις" μου, ωστόσο αυτό που ήθελα να πω είναι ότι τα θρησκευτικά συστήματα τα αντιλαμβάνομαι ως "καλούπια", τα οποία ναι μεν μπορούν να περιλαμβάνουν μεγάλες και πανανθρώπινες ιδέες, ωστόσο με τη δική μου θεώρηση συμπεραίνω ότι μπορούν να περιορίσουν την αντίληψη των ανθρώπων για τα πράγματα και να οδηγήσουν σε καταστάσεις του τύπου "εμείς και οι άλλοι"...Ωστόσο, χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που είναι ευτυχισμένοι από την επαφή τους με την όποια θρησκεία...Όπως είπε κάποτε και μια φίλη μου: "Μπορεί να πιστεύεις ότι αυτός ο αναπτήρας είναι το ανώτερο ον στο σύμπαν και ότι με δική του βούληση έφτιαξε ο,τι υπάρχει.Αυτό μπορεί να φαντάζει στα μάτια ενός τρίτου αστείο αλλά αν σε κάνει πιο ευτυχισμένο και καλύτερο άνθρωπο είναι πολύ σημαντικό." Παρεμπιπτόντως, έχω να πω ότι πριν μερικά χρόνια που έμενα στη Λάρισα έτυχε να διαβάσω κείμενά σας σε τοπική εφημερίδα και τα βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα.Προφανώς, για να επανέλθω στο θέμα, δεν απαιτώ να αλλάξετε τη θεώρησή σας ούτε πιστεύω ότι απαιτείτε κι εσείς κάτι τέτοιο από εμένα, απλά μου αρέσει να ανταλλάζουμε απόψεις και είναι πολύ αισιόδοξο να βλέπω ιστοτόπους όπου κυριαρχεί ένα πολιτισμένο κλίμα. Χμμμ, ίσως τη φράση περί συντομίας που αναφέρατε θα έπρεπε να τη λάβω πιο σοβαρά υπόψη μου... :)!!!! Καλή σας νύχτα!!!!! :)

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν βλέπω την πίστη μου στον Ιησού ως θρησκευτικό σύστημα.Το αντίθετο άλλωστε είπε και ο ίδιος. Πόλεμο ήρθα να βάλω και φωτιά (στα συστήματα) και πως ήθελα να είχε ανάψει.
Η ανάγκη για συστήματα είναι ανάγκη του κριτικού (επιστημονικού) νου.
Δεν νιώθεις την αγάπη σου για τον Ιησού, δεν τον προσεγγίζεις με τον κριτικό νου, όπως άλλωστε κάθε φίλο.
Φαντάσου κάθε φορά που συναντάς κάποιον αγαπημένο σου αναρωτιέσαι από που κρατάει η σκούφια του.
Έκανα τριάντα χρόνια προανάκριση, αλλά δεν με κόλλησε αυτό το μικρόβιο. Σε σημείο που οι ανακρινόμενοι τα έχαναν και επέστρεφαν με γλυκά, με λουλούδια ή με ένα μπουκάλι ποτό.

Η καλύτερη προσέγγιση στον πράο και ταπεινό Ιησού είναι η προσέγγιση της φιλίας. Σας ονομάζω φίλους, είπε. Κανένας δεν έχει μεγαλύτερη φιλία από εκείνον που δίνει τη ζωή του για τους φίλους του.

Αν είμαστε τόσο επιφυλακτικοί και δεν θέλουμε να ρισκάρουμε ούτε στη φιλία, πρέπει να γυρίσουμε στα παιδικά μας χρόνια και να ξαναδούμε με άλλο πρίσμα τη σχέση μας με τον πατέρα μας.
Κανείς δεν ωριμάζει, αν δεν συγχωρήσει τον πατέρα του, αν δεν του πει, πως κι αυτός αν ήταν στη θέση του ίσως να έκανε το ίδιο.
Αυτή είναι η συγχώρηση. Επέζησα στο μεροκάματο του τρόμου με την προσευχή υπέρ αυτών που με λυπούσαν.
Κύριε, όση λύπη μου έδωσε αυτός ο άνθρωπος, τόση χαρά να του δώσεις.
Έτσι χαιρόταν ο Κύριος μαζί μου που συγχώρησα τον εχθρό μου, αλλά και με εκείνον, γιατί είμαστε όλοι παιδιά του Θεού. Ξεχνάμε ότι πληγώνουμε το Θεό με τη μνησικακία μας.
Αν θέλεις να αρρωστήσεις σίγουρα δυο πράγματα να κάνεις, πρώτον να κατακρίνεις και δεύτερον να απωθείς.

Έφτασα στα όρια της απελπισίας.
Ήμουν άρρωστος από κατάθλιψη και δεν το ήξερα.
Ο Θεός έβαλε στο δρόμο μου έναν ποιητή.
Με τους στίχους επιζούσα.
Ο ποιητής αυτός έγινε η πνευματική μου νεφέλη.
Δεν μιλήσαμε για θρησκεία, παρά μόνο για Τέχνη.
Αγάπησα τον Ιησού γιατί δεν υπάρχει πιο όμορφος άνθρωπος, πιο γλυκύτατος από αυτόν.
Στην προσευχή μου σύγκρινα την αγάπη μου για το πιο αγαπημένο μου πρόσωπο και έλεγα για τον Ιησού ότι η αγάπη μου γι΄ Αυτόν είναι αμέτρητες φορές μεγαλύτερη.

Τί δουλειά έχουν τα θρησκευτικά συστήματα με τη ζωή όταν νιώθεις τον Ιησού μέσα στην ψυχή σου ως η ψυχή της ψυχής σου.

Αν είστε στεριανός και δε ζήσατε στα νησιά δεν ξέρετε από τα αισθήματά τους.
Πήγα μια φορά σ΄ έναν τσαγκάρη, στην Κέρκυρα, να ζητήσω ένα καρφάκι για το κάδρο.
"-Μπορώ να πάρω ένα καρφάκι για το κάδρο; τον ρώτησα.
-Μπορείς, ψυχή μου, να πάρεις όσα θέλεις.

Κανένας έως τότε, ήμουν εξήντα χρονών, δεν με είπε "ψυχή μου".

Για μένα τώρα ο Ιησούς είναι η ψυχή μου.
"Μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις από ένα , Ψυχή μου!"

Η μητέρα μου με αποκαλούσε "καμάρι" της και η γιαγιά μου
"μάτια μ΄ πλάνα".
Ο παππούς μου μιλούσε με την γλυκύτατη παρουσία του. Τον λένε Άγγελο. Οι άγγελοι είναι όλο μάτια, το πιο εκφραστικό μέλος του σώματος, το ίδιο το φως. Ο οφθαλμός είναι το φως του σώματος.