31.10.18

"Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε Ο ΚΥΡΙΟΣ


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είναι η ψυχή μας στη λύπη ξέφραγο αμπέλι ; Δεν υπάρχει άραγε τρόπος, να φυλάσσουμε την ψυχή μας από αυτ'ην. Υπάρχει αλλά για να το κατορθώσουμε, πρέπει να ξέρουμε ποιοί είμαστε, πράγμα όχι τόσο εύκολο.
Κάθε στενοχώρια είναι επιπρόσθετη. Δεν είναι απ' τη φύση μας. Δε γεννηθήκαμε για τη λύπη. Ποιά είναι η φύση μας, η ουσία του ανθρώπου; Οπωσδήποτε όχι η λύπη.
Κι αφού δεν είναι η λύπη , αν θέλουμε να φυλάμε την ψυχή μας από αυτήν , πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε το υποκείμενο που είμαστε από το αντικείμενο. που είναι η λύπη. Αυτό που χαρακτηρίζει τον σημερινό άνθρωπο είναι η σύγχυση του ουσιώδους με το επουσιώδες, του υποκειμένου με το αντικείμενο.
ΥΠάρχει προφύλαξη της ψυχής απ΄ τη λύπη, αλλά χωρίς γνώση του εαυτού δε γίνεται. Θα γνωρίσετε την αλήθεια κι η αλήθεια θα σας ελευθερώσει, είπε ο Κύριος. Θα γνωρίσουμε την Αλήθεια που είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Κανένας δεν μπορεί, είπε ο Απόστολος , να βάλει θεμέλιο άλλο από αυτό που  είναι, ο Ιησούς Χριστός. Για να μην είναι η ψυχή στη λύπη ξέφραγο αμπέλι, να έχουμε μέσα μας το Χριστό.

Η μοναξιά του λογοτέχνη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Εμείς, λέει ο Βασίλης, δεν πρέπει να νιώθουμε μοναξιά.
-Γιατί;
-Γιατί έστω και ένας να ωφελήθηκε από αυτά που γράφουμε, εκπληρώσαμε την συγγραφική αποστολή μας.
-Καλά λες. .Δεν είναι δυνατόν να ωφεληθούν όλοι.
-Και για ένα άλλον λόγο δεν πρέπει να νιώθουμε μοναξιά. Γιατί η μοναξιά είναι το εργαλείο μας στο γράψιμο.
-Πώς είναι το εργαλείο μας.
-Είναι εργαλείο γιατί αν περιτριγυριζόμαστε από φίλους, δεν θα μπορούσαμε να γράφουμε όπως νιώθουμε. Θα λέγαμε, αυτό να μην το γράψω γιατί θα λυπηθεί ο Α φίλος και αυτό γιατί θα λυπηθεί ο Β. Δε γίνεται να γράψουμε την αλήθεια και να μη δυσαρεστηθεί κανείς.

28.10.18

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Το βράδυ ήρθαν στο νου μου
ενοχλητικές
σκέψεις, για να μη μ’ αφήσουν
να κοιμηθώ.
Καλώς ήρθατε, τις λέω,

σύμφωνα με την Εντολή
του Ιησού, να
μην αντιστεκόμαστε
στο πονηρό. Σας
περίμενα. Δεν τις

άρεσε η υποδοχή
ή ακούγοντας
το Όνομα του Ιησού
εξαφανίστηκαν;

27.10.18

Καίσαρ, μέμνησο θνητός ει !

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το πιο καλό μάθημα είναι οι αντιστάσεις του περιβάλλοντος προς εμάς. Φαντασθείτε πώς θα ήταν η ζωή, αν ο κόσμος παραμέριζε, για να μη μας φέρει αντίσταση! Ο Νέρων τρελάθηκε από την έλλειψη αντιστάσεων του ζωντανού περιβάλλοντος. Πίστεψε ότι είναι Θεός. Ο Καίσαρ όμως που ήταν λόγιος, δεν πήγαινε πουθενά χωρίς τον παπαγάλο του, που του 'χε μάθει να επαναλαμβάνει συνεχώς "Μέμνησο, Καίσαρ, ότι θνητός ει".

Ένας άλλος, ο Φωκίων νομίζω, είχε εκπαιδεύσει δέκα χιλιάδες παπαγάλους να φωνάζουν "Ο Φωκίων είναι Θεός", "Ο Φωκίων είναι Θεός". Δεν πιστεύω ότι είναι ο Αθηναίος στρατηγός Φωκίων. Κάποιος συνονόματός του θα είναι. Ο Φωκίων ήταν σπουδαίος στρατηγός. Χάρισε στην Αθήνα ενενήντα εννιά νίκες. ΣΤο πόλεμο με τον Αλέξανδρο , οι Αθηναίοι τον κάλεσαν να ηγηθει πάλι του στρατεύματος, αν και ήταν ογδόντα χρονών. .
Ο Φωκίων έχασε τον πόλεμο αυτόν, γιατί συνήψε συνθήκη ειρήνης, αλλά ο αντίπαλός του δεν τήρησε τους όρους της, κι οι Αθηναίοι τον τιμώρησαν με την ποινή του θανάτου. Ο Φωκίων συμβούλεψε τα παιδιά του, να μην κρατούν κακία στους Αθηναίους. "Μη μνησικακείν Αθηναίοις". Τέτοιο ηθικό ανάστημα είχε!

16.10.18

Πνευματική υπέρβαση

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πώς γίνεται η υπέρβαση απ΄ το υλικό επίπεδο στο πνευματικό. Κάποιος προκάλεσε τον μακαρίτη τον παππού μου, τον Αγγελάκη, για να τον πειράξει με αυτά τα λόγια: Ε’ μπαρμπαγγελάκη, πήγες τρεις φορές στην Αμερική και γύρισες φτωχός.
Ο άνθρωπος με τον τρόπο αυτόν τροποποίησε την πραγματικότητα όσον αφορά την οικονομική κατάσταση του παππού μου. Κανένας πριν δεν είχε αμφισβητήσει άλλη φορά την οικονομική κατάσταση του παππού μου και τις ικανότητές του. Τα λόγια του έκαναν μια διαφορετική διαμόρφωση από αυτήν που επικρατούσε και μάλιστα γινόταν από το περιβάλλον του παππού μου.
Ο άνθρωπος όμως δε γνώριζε ούτε τον παππού μου ποιος είναι αλλά ούτε και τον εαυτό του. Αν τον γνώριζε δεν θα τον πείραζε. Ενώ ο παππούς μου, αν και αγράμματος, ,πιστός όμως στο Χριστό, γνώριζε ποιος είναι ο εαυτός του και δε δέχθηκε παθητικά την τροποποίηση . Έκανε αναγωγή στο πνευματικό επίπεδο της Βασιλείας του Θεού.
Ο παππούς μου γνώριζε την έννοια της φτώχειας και του πλούτου, υπό το πνεύμα του Ιησού Χριστού και γι΄αυτό απάντησε αμέσως: «Δεν είμαι φτωχός.Είμαι πλούσιος. Φτωχός είναι ο Διάβολος».
Φαντάζομαι ότι ο άνθρωπος που θέλησε να πειράξει τον παππού μου, θα θυμόταν για πολύ καιρό, ίσως για πάντα, την απάντηση που δεν την περίμενε, γιατί έδειξε με τη στάση του ότι άφηνε τον κόσμο να τον διαμορφώνει κατά το σχήμα του. Θα θυμόταν γιατί ο εγκέφαλος συγκρατεί περισσότερο τις υπερβάσεις στον πνευματικό κόσμο από κάθε τι άλλο!.

ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ του Σίγκμουντ Φρόϊντ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Φρόϊντ στο βιβλίο του "Πέραν της ηδονής", θεωρεί την ηδονή επιλογή. Επιλέγουμε την ηδονή ανάμεσα σ' αυτήν και στη δυσαρέσκεια. Με αυτή την εξήγηση ο Φρόϊντ ανήγαγε τα πάντα στη "λίμπιντο", όπως ονομάζει την επιθυμία της ηδονής.

Ποιός θα διάλεγε την δυσαρέσκεια; Ο Φρόϊντ θεωρεί κίνητρο της ηδονής, τη δυσαρέσκεια, στην οποία όμως καταλήγει η ηδονή. Αυτό το είπε, ,αν δεν κάνω λάθος, ο ΠΛάτων για τη χαρά και για τη λύπη, ότι η μια οδηγεί στην άλλη.

Πέραν της ηδονής, τί υπάρχει άραγε; Πέραν της ηδονής, ο Φρόϊντ δεν θέλει να επεκταθεί γιατί  τόσο το εδώ της ηδονής, όσον και το πέραν της ηδονής ,δεν είναι παρά "εικοτολογία", εικασίες δηλαδή.

Η αντίθεση, γράφει μεταξύ ενορμήσεων του Εγώ και των σεξουαλικών ενορμήσεων μετατράπηκε σε αντίθεση ζωής και θανάτου. Η εικοτολογία υποθέτει ότι αυτός ο Έρωτας δρα από την αρχή της ζωής ως "ενόρμηση της ζωής" σε αντίθεση με την ενόρμηση του θανάτου και ότι δημιουργήθηκε από την εμβίωση της ανόργανης ύλης. (!)

moschoblog.blogspot.com

15.10.18

Οι δυσκολίες της ζωής

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν λείψουν οι δυσκολίες της ζωής, κανένας δε σώζεται, έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, που τον ονόμαζαν , «καθηγητή της ερήμου». Το ίδιο , με άλλα λόγια, έλεγε κι η Χριστονύμφη, ασκήτρια μοναχή, που εμόναζε στο μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Θυμάμαι τα λόγια της : «η σωτηρία μας έγκειται στους εχθρούς μας».

Ας κάνουμε μια υπόθεση, ότι η Γη γινόταν ξαφνικά ένας παράδεισος. Θα ήταν καλύτερη η ζωή του ανθρώπου, αν ο άνθρωπος παρέμενε ο ίδιος , όπως είναι τώρα; Αν έπαυε η κατάρα που τον συνοδεύει από τη μέρα του διωγμού του απ΄ τον Παράδεισο, «με τον ιδρώτα του προσώπου σου να κερδίζεις το ψωμί σου» θα ήταν καλύτερα στη γη από ό,τι είναι σήμερα ή θα ήταν πολύ χειρότερα και γιατί;

 Θέλω να πω ότι οι βιοτικές ανάγκες είναι χρήσιμες γιατί μας κρατούν σε μια κατάσταση εγρήγορσης. Αν και παρά το άγχος της επιβίωσης, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε από πνευματική άποψη σε κατάσταση υπνώσεως. Η πιο συνταρακτική Εντολή του Ιησού είναι το "Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε"! .

12.10.18

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ (ποιήματα)


Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !
Παραιτήθηκα απ΄ την
προσπάθεια να
αλλάξω τον κόσμο. Δεν
μου μένει καιρός. 
Τ' αφήνω στον Κύριον
και Θεό μου 
και ζω απροσπαθώς.
Δεν προσκρούω στο
παραμικρό εμπόδιο. 
Είμαι λεύτερος!


ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Μ' αρέσει που διακρίνω
το πνεύμα από
τον κόσμο. Δε μ' αρέσει
που ένα μέρος 
του εαυτού μου είναι
αυτού του κόσμου.

ΑΠΟΔΙΩΞΗ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ (ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑΣ)
Δεν είσαι ο εαυτός μας.
Είσαι πειρασμός
αυτού του κόσμου (μια φούσκα
που θα σκάσει γρή - 
γορα ). Πήγαινε από 
εκεί που ήρθες. Δεν ξέρεις 
ποιοί είμαστε.


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ
Παραφύλαγε τον πει-
ρασμό. Μόλις εμ-
φανιζόταν, τον άρπαζε
και χωρίς να χά-
νει καιρό, τον ξαπόστελ-
νε από εκεί που ήρθε.
Αρχή φόρμας


ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !
Τί παράξενος είναι
ο κόσμος; Αν δεν
σ' αγαπούν, πικραίνεσαι
χωρίς αγάπη.
Αν σ' αγαπούν, πληγώνεσαι
όταν σ' εγκαταλείπουν.
Ο Ιούδας προδίδει τον 
Διδάσκαλο με 
ένα φιλί.


ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
Για να μην είναι πολύ 
οδυνηρή η
ταπείνωση να τη δε-
χόμαστε από
το χέρι του Θεού. 
Αγαθόν ότι ετα-
πείνωσάς με
όπως αν μάθω τα δι-
καιώματά σου,
 λέει ο Δαβίδ.


 ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ
Πίνω λίγο κρασάκι
για το κέφι μου
για να χαμογελώ σε
όλους. Μη υδρο-
πότει, λέει Η Γραφή.


 Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Αυτός είναι ο κόσμος:
όλο εμπόδια.
Όμως γεννηθήκαμε
με τη δύναμη 
να ξανοιχτούμε πέρα
από αυτον τον κόσμο, 
στο άπειρο."Άμα 
δεν έχεις περιπέτεια 
είναι σαν να μη ζεις 
τίποτα."

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Ακόμα και στο πιο
άθλιο πεπρω-
μένο, ο Ιησούς είναι
εκεί για μας ,πριν
από μάς. "Οι φίλοι μου
και οι πλησίον 
μακρόθεν έστησαν"
λέει ο Δαβίδ.

11.10.18

Περί έρωτος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Σ΄ένα τραπέζι μεσόκοπων κυριών, όλες οι κυρίες είπαν πως παντρεύτηκαν τους άντρες τους από έρωτα, εκτός από μία, που είπε πως δεν παντρεύτηκε τον άντρα της από έρωτα και πως αν τον παντρευόταν τώρα, θα τον παντρευόταν από έρωτα.

Στην παραδοσιακή Ιαπωνία, τους παντρεύουν από παιδιά. Γιατί αυτό; Γιατί η επιλογή των συζύγων γίνεται από το αν μοιάζουν τους προγόνους τους. Γι’ αυτό, λένε, πως οι Ιάπωνες δεν αγαπάνε όλο τον άνθρωπο, αλλά μόνο μερικά στοιχεία από αυτόν, εκείνα που μοιάζουν με τους προγόνους. Αυτό εξηγείται από το ότι η αρχαία θρησκεία των Ιαπώνων ήταν η «προγονολατρεία».
Η προγονολατρεία και η κατάτμηση του ατόμου σε στοιχεία που μοιάζουν τους προγόνους επηρεάζει τον έρωτα των σημερινών Ιαπώνων.

Στο βιβλίο του Μαξ Σέλερ, «Φύση και μορφές της συμπάθειας», σ. 268, διαβάζουμε τα εξής: «Οι Ιάπωνες δεν γνωρίζουν τον αληθινό ατομικό έρωτα ανάμεσα σε εκπροσώπους των αντίθετων φύλων. Διαλύουν το ανθρώπινο άτομο σε μια σειρά σημεία, κυρίως ζωικής τάξεως (ανάστημα, μαλλιά, βηματισμός, φωνή κτλ) και συνδέοντας τον σεξουαλικό έρωτα με τη λατρεία των προγόνων, τον εξηγούν λέγοντας ότι το τάδε άτομο αγαπιέται επειδή εμφανίζει σημεία που οι πρόγονοι του αγαπώντος είχαν κιόλας αγαπήσει. Έτσι εξηγείται γιατί οι γονείς είναι αυτοί που αποφασίζουν για το γάμο των παιδιών τους. Τα παιδιά εκλαμβάνονται ως κληρονόμοι των ερωτικών προθέσεων των προγόνων.»

Ο Μαξ Σέλερ έγραψε το βιβλίο του το έτος 1928. Τώρα οι Ιάπωνες, χαρακτηρίζονται ο πιο παραδοσιακός λαός που επηρεάστηκε περισσότερο από το αγγλοσαξωνικό μοντέλο στον κόσμο. Για τις Γερμανίδες ο Γερμανός Σέλερ, παραθέτει τη γνώμη του Τάκιτου, πως οι Γερμανίδες δεν αγαπούν το άτομο, αλλά τον «πατέρα των παιδιών τους».

Ο Χριστός ευλόγησε το γάμο. Μόνο αν δούμε τί ίσχυε και τι ισχύει ακόμα στις διάφορες παραδόσεις των λαών, θα εκτιμήσουμε το ανώτερο πνευματικό επίπεδο στο οποίο ανύψωσε τον άνθρωπο, την κοινωνία και τους θεσμούς της, η Χριστιανική Διδασκαλία!

10.10.18

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όταν λείπει η αδιάλειπτη προσευχή του Ονόματος του Ιησού, το «θείο ποτό», όπως την ονομάζει ο Άγιος Γρηγόριος, ο Νύσσης, πικραινόμαστε, πονάμε, χάνουμε την αίσθηση του εαυτού μας. Εξίσου σπουδαία με την προσευχή του Ονόματος του Ιησού είναι η προσοχή σ’ αυτήν. Η προσοχή στην προσευχή είναι ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Κανένας λέει η Γραφή,δεν μπορεί να πει τον Ιησού Κύριον και Θεό του, χωρίς το Άγιο Πνεύμα!

Ο δρομέας που ασκείται στο άθλημα του δρόμου, αν έχει την καλή συνήθεια της προσευχής μαζί με την άθληση, σπανίως τραυματίζεται. Το αντίθετο όταν λείπει η προσοχή στην προσευχή, φαίνεται πως αδρανεί και η προσοχή στον εαυτό μας και ειδικά στο αθλούμενο σώμα μας.

9.10.18

Τρία κλειδιά του πνεύματος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

!. Το κλειδί της συλλογής. Με το κλειδί της συλλογής γνωρίζομε ποιοι είμαστε, που βρισκόμαστε και τί κάνουμε. Γνωρίζουμε ποιο είναι το θεμέλιο της ζωής μας και ποιος είναι ο προσανατολισμός της θέλησής μας.

2.Το κλειδί της αυτοσυνειδησίας. Με το κλειδί της αυτοσυνειδησίας δε συγχέουμε τον εαυτό μας με τα στοιχεία του κόσμου (το υλικό της ζωής). Ζούμε σ’ αυτόν τον κόσμο , αλλά δεν είμαστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου.

«Δυνάμει του πνεύματός του, ο άνθρωπος είναι το μόνο ον που μπορεί να διευρύνει το περιβάλλον στη διάσταση του σύμπαντος κόσμου και να μετατρέπει τα εμπόδια σε αντικείμενα, αλλά μπορεί επίσης (κι εκεί βρίσκεται το σημαντικότερο0 να εξαντικειμενίζει και την ίδια του τη φυσιολογική και ψυχική κατάσταση και κάθε μεμονωμένο ψυχικό βίωμα, κάθε μεμονωμένη ζωτική του λειτουργία. Μόνο γι΄ αυτόν τον λόγο, μπορεί, αυτό το ον να απορρίπτει ελεύθερα και τη ζωή του. Το ζώο ακούει και βλέπει, αλλά χωρίς να ξέρει πως ακούει και πως βλέπει.» (Μαξ Σέλερ, Η θέση του ανθρώπου στον κόσμο).

3. Το κλειδί της αναγωγής στο επίπεδο των αξιών .Με το κλειδί αυτό ανάγουμε τα πράγματα στο επίπεδο των αξιών, αφού βάλουμε σε παρενθέσεις τα παροδικά, τα φθειρόμενα, αυτά που είναι φούσκες που γρήγορα σπάζουν. Χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι ότι δεν ανάγονται στο επίπεδο των καθαρών μορφών, στον κόσμο των αξιών, δεν ευλογούνται.

8.10.18

Η ΜΕΣΗ ΟΔΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο αυτοκράτορας της Κίνας είπε  κάποτε, στον Κομφούκιο, τον Κινέζο σοφό, ότι σκοπεύει να θεσπίσει αυστηρότερους νόμους για να αυξήσει τα έσοδα του κράτους. Να μην το κάνεις, απάντησε ο Κομφούκιος. Γιατί οι αξιωματούχοι σου θα γίνουν πιο πονηροί, για να κλέβουν κι ύστερα θα τους μιμηθεί κι ο λαός.

Αν η καλοπέραση αποχαυνώνει κι η ανάγκη κάνει τον κόσμο ψεύτη, ποια είναι η σωστή μέθοδος ; Η μέση οδός οπωσδήποτε. Ούτε το ένα άκρο ούτε το άλλο. Μόνο που δεν υπάρχουν παραδείγματα για να τα μιμηθείς.

Για να ακολουθήσεις κάτι πρέπει να το δοκιμάσεις και να σ’ αρέσει. Ούτε για δοκιμή δεν είναι ,φαίνεται, κανείς ειλικρινής. "Πας άνθρωπος ψεύστης", λέει η Γραφή, "Ηχρειώθησαν άπαντες. Παρεσυνεβλήθησαν τοις κτήνεσι." Έγιναν όμοιοι με τα κτήνη.

7.10.18

Η ετυμολογία του "Καραγκιόζη"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Ο Καραγκιόζης, ο ήρωας του ελληνικού λαϊκού θεάτρου σκιών, έχει τη μορφή και το χαρακτήρα του κόρακα. Γι΄αυτό και λέγεται έτσι. Το όνομά του προέρχεται από το "κοραγκιόζης". Υπάρχει άλλωστε και ελληνικό επώνυμο με τη λέξη "κοραγκιόζης".  Το κεφάλι του Καραγκιόζη δεν ξεχωρίζει από το υπόλοιπο σώμα του, (δεν έχει αυχένα), όπως και του κόρακα. Και στο χαρακτήρα μοιάζουν γιατί κι ο κόρακας είναι θρασύς και πονηρός, όπως κι ο Καραγκιόζης.

Από πού κι ως πού προέρχεται από την τούρκικη λέξη "κάρα γιόζ" δηλαδή μαύρα μάτια". Τί σχέση έχουν τα μαύρα μάτια με τη μορφή και το χαρακτήρα του Καραγκιόζη; Ουδεμία. Ούτε ποτέ γίνεται καμία αναφορά στα έργα του Καραγκιόζη για τα δήθεν μαύρα μάτια του.

Εξάλλου το χιούμορ του Καραγκιόζη είναι καθαρά ελληνικό, ταιριάζει στην ιδιοσυστασία του ελληνικού  λαϊκού τύπου και  συγγενεύει κατ' ευθείαν με το χιούμορ του Αισώπου, Το χιούμορ του Καραγκιόζη είναι κι αυτό χιούμορ χαρακτήρων , όπως είναι  το χιούμορ του Αισώπου.

5.10.18

Η προσοχή του εαυτού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ποιά είναι η σημασία της προσοχής του εαυτού, όσον αφορά στην προσευχή; Εκτός απ΄ το να προσέχουμε στις λέξεις της προσευχής, στο τι άλλο χρησιμεύει η προσοχή του εαυτού στην προσευχή; Η προσοχή έχει μεγάλη σημασία στην προσευχή, «Πρόσεχε σ’ εαυτώ», λένε οι Πατέρες. 

Τι σημαίνει προσέχω στον εαυτό μου; Προσοχή του εαυτού σημαίνει γνώση του εαυτού. Γνωρίζοντας τον εαυτό μας μπορούμε να τον διακρίνουμε από τους πειρασμούς. Οι δυσκολίες της ζωής δεν είναι ο εαυτός μας. ΟΙ δυσκολίες της ζωής είναι το υλικό της ζωής και πρέπει να το δούμε ως αντικείμενο και να το χρησιμοποιήσουμε ως αντικείμενο. Δεν πρέπει να συγχέουμε τις δυσκολίες της ζωής με τον εαυτό μας, το υποκείμενο με τα αντικείμενα.

Στον αόρατο αγώνα με τις προκλήσεις της ζωής, η προσευχή, ιδίως η νοερά προσευχή συγκρούεται. αδιάκοπα με τους πειρασμούς. Η νοερά προσευχή είναι το μόνο μας όπλο εναντίον τους. Ούτε σύγκρουση ούτε διάλογος με τους πειρασμούς , παρά μόνο συνέχιση της νοεράς προσευχής. Να μην διακόπτουμε καθόλου την νοερά προσευχή. «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε».

Ο Εχθρός που μας πολεμάει με τους πειρασμούς δεν γνωρίζει ποιοι είμαστε. Ενώ σε μας είναι εύκολο να διακρίνουμε τους πειρασμούς, αν προσέχουμε τον εαυτό μας. Έτσι κατανοούμε πόσο μεγάλη σημασία για τον αγώνα για την ελευθερία έχει η προσοχή του εαυτού.

1.10.18

Η δύναμη της αντικειμενοποίησης

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Αν ερχόταν ο άγγελος του Θεού και με ρωτούσε , τί θέλω να μου χαρίσει ο Θεός, θα του ζητούσα να μου χαρίσει τη δύναμη της αντικειμενοποίησης. Με τη δύναμη της αντικειμενοποίησης θα μπορούσα να διακρίνω τα αντικείμενα.
Θα μου πείτε, και γιατί θέλεις τόσο πολύ να διακρίνεις τα αντικείμενα; Τη θέλω γιατί δεν με ενδιαφέρουν τα αντικείμενα. Δεν κυνηγώ πράγματα.
Όταν ο καθηγητής κ. Αθανασόπουλος παρουσίασε το βιβλίο μου "Ένας ήσυχος άνθρωπος" , στο Χαζηγιάννειο πνευματικό κέντρο στη Λάρισα, το επήνεσε με μια μόνο φράση του: Τη φράση "μη δίνεις σημασία, δεν είναι ο Θεός εκεί". Η παρουσίαση έγινε το έτος 2000. Από τότε είχα αντιληφθεί την αξία της δύναμης του να διακρίνεις τα αντικείμενα.
Στα διάφορα βιβλία μου είναι διάσπαρτη η αναζήτησή μου αυτή. Μόνο που δεν μπορώ να γράψω γι΄ αυτήν με σύστημα επάνω στο σπουδαίο αυτό θέμα, για να βοηθηθεί ενδεχομένως κάποιος αναγνώστης, που τον ενδιαφέρει η ίδια αναζήτηση.
moschoblog.blogspot.com