30.12.15

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ



Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι αρρώστιες θέλουν πικρό κινίνο για να θεραπευτούν. Οι αιρετικοί προσπαθούν να το αποφύγουν.
Ξεγελούν τον εαυτό τους και τους άλλους, δυστυχώς!

Ρώτησαν τον Τζακ Κέρουκ γιατί δεν ακολουθεί το Χριστό; (Ο Κέρουακ έγινε βουδιστής).
-Για να ακολουθήσω το Χριστό, είπε, πρέπει να κόψω το πιοτό.

Δεν το έκοψε. Πέθανε στα 42 του χρόνια, αλκοολικός.

23.12.15

Λογισμοί


Λαρισινά δοκίμια Μ.Ε.Λαγκουβάρδου
Εφημερίδα Ελευθερία Λάρισας

                                           Λογισμοί

Αδελφοί, βρώμα ημάς ου παρίστησι τω Θεώ.
Ούτε αν φάγωμεν περισσεύομεν ούτε εάν μη
φάγωμεν υστερούμεθα. Α’ Κορ. 8:8

        Δεν είναι ανάγκη να παγιδέψεις τον εαυτό σου στο ποδόσφαιρο ή στο αλκοόλ για να φτιάξεις το κέφι σου τα φθινοπωρινά πληκτικά απογεύματα , ευγενικέ αναγνώστη. Αναρωτήθηκες ποτέ, γιατί πλήττεις; Δεν φταίνε τα απογεύματα. Και το πιο πληκτικό απόγευμα δεν μας πειράζει όταν είμαστε παρέα με τους φίλους μας. Δεν φταίει λοιπόν η πλήξη του απογεύματος. Φταίει το αδιάφορο ή ακόμα και εχθρικό περιβάλλον στο οποίο είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε.
      Αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να κάνει, αφού το περιβάλλον είναι αυτό που είναι και καμιά δύναμη δεν μπορεί να το αλλάξει. Οι μόνοι που μπορούμε ίσως να αλλάξουμε, είμαστε εμείς. Πράγματι μπορούμε να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στην αδιαφορία και στην εχθρότητα που μας περιβάλλει. Φυσικά όχι πολεμώντας το περιβάλλον μας. Όσο πολεμούμε την αδιαφορία και την εχθρότητα τόσο περισσότερο μας πληγώνει. Ο μόνος τρόπος είναι η προσευχή υπέρ των εχθρών μας.         Τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στην προσευχή υπέρ των εχθρών. Προσευχηθείτε υπέρ των εχθρών , λέει το Ευαγγέλιο, για να θεραπευθείτε. Απόδειξη πως και η χειρότερη αδιαθεσία, εξαφανίζεται , όταν συναντάμε τους φίλους μας. Ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε το αδιάφορο και το εχθρικό περιβάλλον για να πάψει να μας πληγώνει είναι η προσευχή.
       Πήγε κάποιος σε ένα Γέροντα ασκητή και τον ρώτησε τι να κάνει για να σωθεί. Ο Γέροντας του απάντησε: Να μην εξευτελίσεις κανέναν και θα σωθείς. Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά του Γέροντα; Ο Γέροντας γνώριζε καλά την φθοροποιό δράση των λογισμών της κακίας. Είναι ολόκληρη επιστήμη. Αξίζει να διαβάσεις στη Φιλοκαλία, το έργο του Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου «Περί των οκτώ της κακίας λογισμών».
      Η ψυχολογία του βάθους, πολύ αργότερα από τους Πατέρες της Εκκλησίας, διατύπωσε με ψυχολογικούς όρους τη θεωρία της για την απώθηση και για την προβολή των λογισμών της κακίας. Χιλιάδες χρόνια πριν οι Προφήτες και ο ίδιος ο Κύριος δίδαξαν τη θεραπεία των λογισμών της κακίας με την εξομολόγηση. Τι βλέπεις το κάρφος στον οφθαλμό του αδελφού σου και δεν βλέπεις το δικό σου δοκάρι;
       Κάθισα μόνος μου γεμάτος σκέψεις και αισθήματα. Με αυτόν τον στίχο αρχίζει ένα ωραίο ποίημα του Κινέζου ποιητή και ασκητή Χαν Σαν, που έζησε τον έκτο αιώνα στην Κίνα. Η παράδοση λέει πως όταν ο Χαν Σαν άκουγε κάτι που δεν του άρεσε, δεν το έβαζε μέσα στην καρδιά του, δεν το απωθούσε και δεν το πρόβαλε στους άλλους. Έτρεχε κατ’ ευθείαν στην πηγή και ξέπλενε τα αυτιά του από αυτό που άκουσε. Φυσικά δεν ερμηνεύουμε κατά γράμμα αυτό που έκανε ο αρχαίος Κινέζος ποιητής. Δεν ξέπλενε τα αυτιά του από το αδιάφορο ή το εχθρικό, αλλά ξέπλενε την καρδιά του από τους ακάθαρτους λογισμούς του. Να μην πάει κανείς να πλύνει τα αυτιά του από αυτά που ακούει στην τηλεόραση!
       Η σημερινή κατάσταση, όπως θα έλεγε η μακαρίτισσα η γιαγιά μου Βασιλική , εκ Δεσκάτης Γρεβενών, «δεν έχει φιλογμό», δηλαδή είναι ανεκδιήγητη, ανεπίδεκτη «φιλολογισμού». Ο ποιητής Σεφέρης υπέφερε από τα σπασμένα αγάλματα. Εμείς υποφέρουμε από την αρρωστημένη κουλτούρα των τοκογλύφων που από χρεώστες των λαών γίνονται διώκτες τους και απαιτούν ανύπαρκτα χρέη. Αλλά δεν θέλουν χρήματα γιατί όλα τα χρήματα του κόσμου είναι δικά τους, αφού αυτοί τα εκδίδουν και αυτοί εκτιμούν την αξία τους και το ύψος των τόκων που πληρώνουν οι λαοί που δεν έχουν ιδέα της πονηρίας τους. Θέλουν την ελευθερία των λαών για να τους κάνουν όλους δούλους. Αυτή είναι η ανοησία τους. Οι δούλοι δεν είναι ούτε δημιουργικοί ούτε αποδοτικοί.
       Πάντα μου έκανε εντύπωση πώς μιλάμε οι Έλληνες όταν συναντούμε τους φίλους μας στο δρόμο. Πώς μιλάμε επιγραμματικά για αυτό που μας απασχολεί. Λες και ετοιμαζόμαστε από πριν για τις τυχαίες συναντήσεις μας στο δρόμο. Αν υπήρχε κάποιος που να μπορεί να ενώσει τον κόσμο αυτόν που είναι εναντίον των τοκογλύφων , θα τον ακολουθούσα, είπε ο φίλος που συνάντησα στην Παπαναστασίου , μόλις βγήκα από το σπίτι μου, το πρωί.
       Κατά την άποψη του φίλου μου αυτά που λείπουν τώρα από την χώρα μας είναι οι ηγέτες και η ενότητα. Πώς μπορεί να εμφανιστεί ο ηγέτης που θα εκφράσει τους πόθους και τις επιθυμίες του λαού; Στην Ιστορία οι ηγέτες αναδείχθηκαν όταν κάποιο βαθύτερο αίτημα του λαού έγινε συνείδηση όλου του κόσμου. Άραγε ο κόσμος δεν ξέρει τι θέλει; Η άγνοια αυτή επικρατεί οπωσδήποτε στην κυρίαρχη σκέψη. Από μια άποψη αυτό είναι καλό. Ευτυχώς που επικρατεί η άγνοια του πολυτιμότερου αγαθού, γιατί οι ισχυροί της γης θα κατέστρεφαν ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει. Παράδειγμα η προσευχή. Όταν κατάλαβε το υπουργείο της Παιδείας ότι η κοινή προσευχή είναι πολύτιμη, ,προσπαθεί να την καταργήσει στα σχολεία.
       Ο συνάδελφός μου Γεώργιος, φοβόταν την αμνησία σαν τον μεγαλύτερο εχθρό του, ενώ ποτέ δεν τον άκουσε κανείς να παραπονεθεί για την βαριά αρρώστια που υπέφερε. Ό,τι δεχόμαστε με την ελεύθερη βούλησή μας, δεν μας στενοχωρεί όσο δυσάρεστο κι αν είναι. Όταν ο Γεώργιος ξεχνούσε κάτι, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Έπρεπε να το θυμηθεί αμέσως. Αν τύχαινε να ξεχάσει κάτι το βράδυ, έχανε τον ύπνο του. Τύχαινε να μου τηλεφωνήσει στις δύο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα, για να του πω κάτι που ξέχασε. Μια φορά με ξύπνησε τα χαράματα γιατί δεν θυμόταν το όνομα του πατέρα κάποιου συναδέλφου. Είχε μείνει άγρυπνος όλη τη νύχτα: « Ρε Μόσχο, πώς τον λένε τον πατέρα του Ζ. ;» Ευτυχώς το ήξερα και έτσι ο δύστυχος κοιμήθηκε λίγες ώρες. Ο φίλος μου τώρα έφυγε. Αν ζούσε θα του έλεγα να προσευχηθεί υπέρ της αμνησίας του!


Κάντε κλικ εδώ για Απάντηση ή Προώθηση

17.12.15

Δικαιοσύνην μάθετε

Λαρισινά δοκίμια
Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

                                                        Δικαιοσύνην μάθετε

Μέγιστον εις ψυχής ωφέλειαν βίος
γενναίων και φιλοθέων ανδρών.
      Άγιος Συμεών ο Μεταφραστής

        Άλλοτε ο κόσμος μάθαινε με το παράδειγμα. Έβλεπαν τους παλιότερους και τους μιμούνταν. Τώρα η σοφία του παρελθόντος εγκαταλείφθηκε. Οι γέροι εξευτελίζονται. Τους παίρνουν το μόνο προσόν που έχουν, να δίνουν σοφές συμβουλές στους νεώτερους Ωστόσο υπάρχει μια δικαιοσύνη στον κόσμο. Αυτό που θέλει κανείς , τελικά, αυτό παίρνει . Διαλέγεις και παίρνεις, μεταξύ σατανικής επιθυμίας και δουλικού φόβου, αλίμονο!
        Το πρώτο πράγμα που μάθαμε από τους γονείς μας στο χωριό , ήταν να διπλώνουμε τις κουβέρτες και να φτιάχνουμε το «γιούκο». Έτσι μαθαίναμε με την εμπειρία. Ο «γιούκος» είναι κουβέρτες βαλμένες με τάξη, «ζυγισμένες». Να μην είναι σωρός όπως τα σκουπίδια. Η λέξη «γιούκος» βγαίνει από τη λέξη «ζυγίζω». Από την ίδια λέξη βγαίνει και η δικαιοσύνη.
       Οι Ρωμιοί μορφώνονταν με το βίο των Αγίων, με την Χριστιανική Παράδοση. Έβλεπαν πώς ζουν οι Άγιοι και προσπαθούσαν να τους ακολουθήσουν. Ο βίος των Αγίων, ο τρόπος που αντιμετώπιζαν τις αρρώστιες, τους φόβους, τις δυσκολίες της ζωής, τους ενθάρρυνε και στη δική τους ζωή. Ο Άγιος Αλώνιος διάλεξε την αρρώστια ως δρόμο σωτηρίας. Η αρρώστια όπως κάθε άλλη δυσκολία της ζωής, μας κάνει να θυμούμαστε το Θεό. Αν δεν θυμούμαστε το Θεό ούτε τον εαυτό μας θυμούμαστε και η ζωή μας γίνεται ξένη, φορτική. Με τα παραδείγματα των Αγίων  διατηρούμε ακμαίο το ηθικό μας και δεν  νιώθουμε στις αξεπέραστες δυσκολίες και στα άλυτα προβλήματα, το φοβερό αίσθημα ότι είμαστε άχρηστοι.
         Οι πιστοί δεν φοβούνται το θάνατο. Ο θάνατος τους πηγαίνει πιο γρήγορα κοντά στο Χριστό. Δεν φοβούνται επίσης την αρρώστια. Με την αρρώστια θυμούνται συνεχώς την Παναγία και το Χριστό. Τα δυσκολότερα προβλήματα της ζωής είναι λυμένα από την αρχή. Προχθές ήταν η γιορτή του Αγίου Μάρτυρος Αειθαλά, ο οποίος καταγόταν από την Περσία από την πόλη την λεγόμενη Αρβήλ. Ήταν ιερέας των ειδώλων. Η αιτία που τον έκανε να γνωρίσει το Χριστό και να γίνει κατόπιν διδάσκαλος της ευσέβειας στην πόλη του, ήταν απλή: Όταν θυμήθηκε να πάει στον επίσκοπο των Χριστιανών αμέσως θεραπεύθηκε από την ρύση του αίματος από την οποία έπασχε. Αν δεν είμαστε απλοί σαν τα παιδιά θα μείνουμε με τις αμφιβολίες και με το άγχος, που ακόμα κι αν δεν προκαλούν όλες τις αρρώστιες, είναι βέβαιο ότι τις επιδεινώνουν.
         Σε ποια πολιτεία θέλουμε να είμαστε πολίτες; Αν θέλουμε την πολιτεία του θεού του χρήματος, να μην έχουμε παράπονο που η πολιτεία είναι άδικη και απάνθρωπη. Αν θέλουμε να είμαστε παιδιά του Θεού , θεωρούμε πιο πολύτιμη από όλα τη βασιλεία του Θεού, έχουμε πρότυπα τους Αγίους και φυλάγουμε μέσα στην καρδιά μας τον θησαυρό της πίστης ως το πολυτιμότερο από όλα. Στην πολιτεία που λατρεύει το θεό του χρήματος η μόνη έντιμη στάση είναι η πολιτική ανυπακοή.
          Δίκαιος ως φοίνιξ θα ανθίσει. Γιατί το λέει αυτό η Γραφή; Το λέει γιατί ο φοίνικας είναι το πιο ψηλό από όλα τα δέντρα και το άνθος του ανθίζει ψηλότερα από όλα. Έτσι είναι και ο δίκαιος άνθρωπος , και η δικαιοσύνη, ψηλότερα από όλα. Αλλά στον κόσμο μας , δεν είναι η δικαιοσύνη και ο δίκαιος πάνω από όλα. Μπορούμε να φωνάξουμε ότι δεν έχουμε κυδώνια ή μπρόκολα, αλλά δεν μπορούμε να φωνάξουμε ότι δεν έχουμε δικαιοσύνη. Όχι γιατί απαγορεύεται, αλλά γιατί δεν μάθαμε την δικαιοσύνη. Θα μου πείτε ότι το περί δικαίου αίσθημα είναι έμφυτο.. Είναι πράγματι, αν έχουμε το Θεό, την πηγή της δικαιοσύνης μέσα μας. Η δικαιοσύνη είναι ο καρπός του πνεύματος του Χριστού. Οι καρποί του πνεύματος, είναι δικαιοσύνη και ειρήνη και πνευματική χαρά.
          Κάποτε ένας φοιτητής της Νομικής ρώτησε τον καθηγητή του ποινικού δικαίου, γιατί δεν γίνονται πιο αυστηροί οι νόμοι για να μην υπάρχει αδικία; Και ο καθηγητής απάντησε, ότι δεν εμποδίζει το άδικο ο φόβος του νόμου, γιατί αυτός που αδικεί πιστεύει ότι δεν θα πιαστεί στα δίχτυα της δικαιοσύνης. Καμία νύξη δεν γινόταν στο πανεπιστήμιο για τον έλεγχο της συνείδησης, προς μεγάλη απογοήτευση των φοιτητών που περίμεναν να γνωρίσουν την πνευματική ζωή στο πανεπιστήμιο. . Σκοπίμως δεν μιλούσε κανείς για τον εσωτερικό άνθρωπο. Η εποχή μας θέλει τη δύναμη όχι το ήθος . Ήδη οι Ρωμιοί τα τελευταία χρόνια δοκιμάζουμε την πικρή γεύση της δύναμης των «ισχυρών» της Ευρώπης.
          Συνάντησα κάποιους νέους, που αυτοαποκαλούνται αναρχικοί. Γνωρίζουν τη θεωρία του αναρχισμού, αλλά δεν έχουν πρότυπο του αναρχικού. Οι συγγραφείς του αναρχισμού δεν είναι με τη ζωή τους πρότυπα. Υπάρχει στη ζωή πρότυπο, τους λέω. Είναι το μόνο αληθινό πρότυπο του ανθρώπου, ο Ιησούς Χριστός. Κανένας δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο της ζωής του άλλο από αυτό που υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός. Εγώ, λέει μια νεαρή αναρχική. Εγώ αμφισβητώ και το Χριστό. Είδατε την ταινία «Τζήζας σούπερ σταρ»; Δεν την είδα. Δεν περιμένω να γνωρίσω το Χριστό μέσω του Χόλυγουντ.



14.12.15

Ο ΦΟΒΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τις επιθυμίες και τους φόβους μας. 'Οταν φοβούμαστε κάτι , όλος ο κόσμος μιλάει γι΄ αυτό. Παράδειγμα ο φόβος της κατάθλιψης. Όλοι μιλάνε για κατάθλιψη.

Ο μόνος τρόπος να μην τους ακούμε , είναι να μην φοβούμαστε την κατάθλιψη,
Με τους όρους της ψυχολογίας, θα λέγαμε, να μην απωθούμε. Αυτό που απωθούμε το συναντάμε παντού.
"Όταν η σκέψη δεν προβάλει, όλα τα πράγματα είναι άμεμπτα", λέει ένα ρητό.

Αν θέλετε να κάνετε ένα πείραμα, κοιτάξτε το πρωί από το παράθυρό σας τη θέα και κρατήστε την αναπνοή σας. Γιατί να κρατήσουμε την αναπνοή, σταματάει και η σκέψη. Αργή αναπνοή, αργή σκέψη. Γρήγορη αναπνοή, γρήγορη σκέψη. Καθόλου αναπνοή, καμιά σκέψη.

1.12.15

Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ότι η επικοινωνία είναι ο σκοπός της ζωής, αποδεικνύεται από το πόσο υποχωρούν όλα μπροστά στην δίψα για επικοινωνία.

Όλα τα αντέχουμε εκτός από την στέρηση της επικοινωνίας. Στην Ευρώπη, καθώς φαίνεται ο κόσμος λιμοκτονεί από την έλλειψη της επικοινωνίας. Την αντικατέστησαν με την συμβατική (ανειλικρινή) επικοινωνία και κατόπιν την έχασαν όλως διόλου.

Μπορεί να είναι ακόμα και επικίνδυνο να μιλήσεις σε έναν άγνωστο κι ας στέκεται δίπλα σου στο μπαρ, με ένα ποτήρι μπύρα μπροστά του.

Παρόμοια φαινόμενα αρχίζουν να εμφανίζονται και εδώ. Ο κόσμος προτιμάει να "επικοινωνεί" με την τηλεόραση, παρά να μιλήσει στους φίλους του, στους συγγενείς του, στους ανθρώπους που είναι δίπλα του και διψούν όπως και ο ίδιος για επικοινωνία.

Μην μου πείτε ότι δεν έχουν ανάγκη για επικοινωνία. Θα σας θυμίσω πως η μεγαλύτερη τιμωρία των ανταρτών στο βουνό, βαρύτερη και από το θάνατο, ήταν η ποινή της γενικής περιφρόνησης, δηλαδή της στέρησης της επικοινωνίας.

29.11.15

ΤΟ ΠΙΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΘΕΙΣ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το πιο θλιβερό και το πιο δύσκολο να το δεχθείς μήνυμα του Ευαγγελίου είναι τα λόγια του Αποστόλου Παύλου στη Δευτέρα προς Θεσσαλονικείς επιστολή, στο τρίτο κεφάλαιο, στίχος 2ος,"ου γαρ πάντων η πίστις" .

"Ου γαρ πάντων η πίστις" σημαίνει ότι δεν πιστεύουν όλοι. Αλλά σημαίνει και ότι δεν είναι ίδιον όλων να πιστεύουν. Δηλαδή δεν είναι η πίστη για όλους.

Αυτό είναι το πιο θλιβερό και το πιο δύσκολο να το δεχθείς μήνυμα του Ευαγγελίου.

 Ετικέτες:
Πίστη, απιστία

27.11.15

Ο Ιπποκράτης και η Θεραπεία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Ιπποκράτης, μου είπε ένας φίλος γιατρός, εξέταζε τους αρρώστους του, χωρίς να τους ξεχωρίζει σε ελαφρά ασθενείς και σε βαριά ασθενείς, ακόμα και την κακοήθεια.

Γιατί το έκανε αυτό; Γιατί όλοι χρειάζονταν το ίδιο πράγμα, την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού τους. Η βάση της θεραπείας του Ιπποκράτη είναι ότι ο ιατρός βοηθάει τον ασθενή να αυτοθεραπευτεί.

Ο γιατρός δεν θεραπεύει ασθένειες αλλά ασθενείς.

Μου θύμισε εκείνο τον Ιταλό γιατρό που κάτω από την συνταγή για τα φάρμακα έγραφε και το βιβλίο που συνιστούσε να διαβάσει ο ασθενής του.


Το είπα στο φίλο γιατρό και γέλασε.

26.11.15

Η αγωνία και η άμυνα του οργανισμού στις ασθένειες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Και τί με νοιάζει εμένα η αγωνία ; θα σου πουν.

Τους νοιάζει. Ας ακούσουν τί λένε οι γιατροί. Η αγωνία φθείρει την άμυνα του οργανισμού σε όλες τις ασθένειες που περιμένουν πώς και πώς να βρουν φθαρμένη άμυνα , για να επιτεθούν.

Μπορεί να μην τρέμεις να αδικείς τον αδερφό σου μπροστά στο Θεό, γιατί λες ότι δεν υπάρχει Θεός κι αν υπάρχει δεν ασχολείται μαζί σου. Τις αρρώστιες όμως τις τρέμεις.

Γι΄ αυτό όσο το δυνατόν πιο γρήγορα συμφιλιώσου με αυτόν που αδίκησες.

24.11.15

Ει εμέ εδίωξαν ...

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσι, είπεν ο Κύριος. Αν δεν εμβαθύνουμε στα λόγια αυτά του Κυρίου, θα πούμε ότι η προφητεία αυτή του Ιησού ισχύει για τους μαθητές Του και δεν ισχύει για μας. Εκείνοι που δίωξαν το Χριστό δεν ζουν πια. Πώς θα διώξουν και εμάς;

Ενώ η αληθινή ερμηνεία είναι πως και τότε και τώρα και εις τους αιώνες των αιώνων , σε κάθε άδικη δίωξη, διώκουν πρώτα τον Χριστό και ύστερα εμάς.

23.11.15

Επικοινωνία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το σπουδαιότερο είναι η επικοινωνία. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτός είναι ο προορισμός του ανθρώπου, η επικοινωνία. Αυτό πιστεύω κι εγώ.
Θα μου πείτε ότι το σπουδαιότερο πράγμα είναι η αγάπη. Ναί. Είναι η αγάπη, αλλά και η επικοινωνία χωρίς αγάπη και πίστη δεν γίνεται.
Με αυτούς που επικοινωνούμε, αν η επικοινωνία μας είναι αληθινή, έχουμε σύμπνοια, δηλαδή αγάπη και πίστη, αμοιβαία εμπιστοσύνη, ότι δεν εξαπατάει ο ένας τον άλλον.

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, από τους πρώτους Αγίους της Εκκλησίας, πιστεύει ότι τις ενώσεις τις δημιουργεί το ωραίο. Δεν είναι ωραίο να εξαπατάει ο ένας τον άλλον. Οι ενώσεις διαλύονται από την ιδιοτέλεια αυτών που μετέχουν. Δεν είναι ωραίο πράγμα η ιδιοτέλεια στις ενώσεις.
Φτιάξανε οργανώσεις για πατερναλισμό, για να υποκαταστήσουν την οικογένεια, τον πατέρα, τη φιλία, την καλοσύνη, την συμπάθεια, την συμπόνοια, την αγαθοεργία. Όλα γινόντουσαν με σκοπιμότητα της χειραγώγηση των πολιτών και των λαών και την διαιώνιση της εκμετάλλευσης από μερικές ελίτ πλουσίων. Όλα αυτά δεν είναι ωραία και γι΄ αυτό οι ενώσεις στην Ελλάδα, διαλύθηκαν και καλά έκαναν, γιατί δεν ήταν αληθινές. Απόδειξη ότι οι πιο πολλοί από αυτούς που αναμίχθηκαν κατέλαβαν δημόσια αξιώματα.

Μ' αρέσει που ο ελληνικός λαός, με την μεγάλη του αισθητική καλλιέργεια, θεωρεί απαράδεκτο αυτό που δεν είναι ωραίο!

ΟΙ ΓΑΔΑΡΗΝΟΙ ΚΑΙ Η ΣΚΟΝΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όταν οι Γαδαρηνοί,(οι πλούσιοι προφανώς) , δεν επέτρεψαν τον Ιησού να εσέλθη στην περιοχή τους ,για να θεραπεύσει το λαό ,ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του:

 Όταν δεν σας δέχονται στα σπίτια τους , να τινάζετε και τη σκόνη των υποδημάτων σας.

Να τινάζουν τη σκόνη της διδασκαλίας των δαιμονίων.

Δεν υπάρχει ούτε μια λέξη στο Ευαγγέλιο που να μην μεταφέρει κάποιο πνευματικό νόημα.

22.11.15

ALMA AUSENTE


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Να μην δείχνουμε έλλειψη αγάπης σε κανέναν. Η απουσία του Θεού πληγώνει αφάνταστα.
Πήγε μια φορά κάποιος σε έναν Άγιο και τον ρώτησε, τί να κάνει για να σωθεί και ο Άγιος
απάντησε; Να μην εξευτελίσεις ποτέ κανέναν και θα σωθείς.

ΕΚΤΟΣ ΑΝ...


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 




21.11.15

Η δημοκρατία δεν συμβαδίζει με το φόβο

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


Η δημοκρατία δεν συμβαδίζει με το φόβο. Εκλογές σημαίνoυν περισσότερες από μία επιλογές. Αν ο φόβος αποκλείει κάθε άλλη επιλογή, αυτό δεν είναι εκλογές ούτε δημοκρατία.

13.11.15

ΕMΠΟΔΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ T.S.Eliot


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Τόμας, είναι οι σωτήρες συνεργοί στην αυτοκτονία της ανθρωπότητας;

Υπάρχουν λαοί που θέλουν να αυτοκτονήσουν και δεν το ξέρουν, Τόμας; Οι Έλληνες ανήκουν σ΄ αυτήν την κατηγορία; Το ίδιο κι οι συμπατριώτες σου οι Άγγλοι;

Πώς εμποδίζεις έναν λαό,να αυτοκτονήσει; Πώς βοηθάς στην αυτοκτονία , το ξέρουμε. Βοηθάς με τη συμμετοχή σου στην εκλογή των Σωτήρων. Αλλά πώς εμποδίζεις έναν λαό να αυτοκτονήσει;

11.11.15

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Εμβαθύνοντας στο κουβανέζικο τραγούδι guaijiro, μαθαίνω καινούρια πράγματα. Υπάρχει το guajiro lamentacion,,το θρηνητικό. Αυτό μου αρέσει πιο πολύ από όλα.

Υπάρχει το guajiro torrente, το χειμαρώδες, το ορμητικό,αυτό που με το πάθος του παρασέρνει τα πάντα και τραγουδιέται όπως με τον τρόπο των Ποντίων, που το παίξιμο της λύρας διαρκείς μερικές ώρες χωρίς διακοπή.

Υπάρχει επίσης το guajiro correspondente, το διαλογικό που το τραγουδούν οι προφορικοί ποιητές και κάνουν διάλογο μεταξύ τους, οι δε ακροατές συμμετέχουν με επιφωνήματα χαράς για κάθε επιτυχημένη ρίμα ή έξυπνη απάντηση.

Guajiro, προέρχεται από το aguajero, που σημαίνει μέρος ποτιστικό. Το guajiro ποτίζει και ξεδιψάει τους διψασμένους. Είναι το τραγούδι του διψασμένου, του πονεμένου, του ξωμάχου, του εγκαταλειμμένου, του οδοιπόρου, που κάνει τη δίψα του , τραγούδι. Αυτή ήταν η μόνη τους χαρά, των ανθρώπων του μόχθου, το τραγούδι, το guajiro. Τώρα και στον τόπο μας guajiro θα τραγουδάμε. Οι κυβερνήσεις εγκατέλειψαν το λαό. Κοιτάζουν πώς να διαχειριστούν την ήττα τους. Λες και αυτό είναι που καίει το λαό, πώς θα διαχειριστούν τα κόμματα την ηττοπαθή εξουσία τους!

10.11.15

Δρόμος σωτηρίας


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Υπάρχουν πολλοί δρόμοι σωτηρίας. Την ασθένειαν ηρετισάμην" (Υπάρχουν πολλοί δρόμοι σωτηρίας, την ασθένειαν επέλεξα).

Να είναι ευλογημένες οι ταλαιπωρίες, τα αγκάθια και τα τριβόλια και οι παγίδες, γιατί μόνον με τις δυσκολίες θυμούμαστε το Θεό. Αφαίρεσε τις παγίδες, λέει ο Αγιος Αντώνιος, και κανένας δεν σώζεται. "Μέσα απ΄ τον πόνο θα ευλογήσεις το Θεό" Στάρετς Ζωσιμά προς τον Δημήτρη Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι.

Ανάλογα με το τί πιστεύεις ότι είναι ο Θεός και ποια είναι η σχέση σου με το Θεό , καταλαβαίνεις και τις Γραφές.Αν πιστεύεις ότι η σχέση σου με το Θεό είναι σχέση υποταγής καταλαβαίνεις αλλιώς τις Γραφές και αν πιστεύεις όπως οι Χριστιανοί πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας όλων των ανθρώπων, όπως αποκάλυψε ο Ίδιος, καταλαβαίνουμε τη Γραφή διαφορετικά.

Στον Παράδεισο ο Αδάμ και η Εύα πριν την πτώση τους είχαν άμεση επικοινωνία με το Θεό.Μετά την πτώση τους η άμεση επικοινωνία τους με το Θεό διεκόπη.

Βγαίνοντας από τον Παράδεισο ο Θεός τους λέει ότι θα ζουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους: "εν ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου, έως του αποστρέψαι σε εις την γην, εξ ης ελήφθης, ότι γη ει και εις γην απελεύση",

Τα λόγια αυτά του Θεού προς το πλάσμα Του δεν είναι κατάρα ή τιμωρία, όπως καταλαβαίνει κανείς όταν πιστεύει ότι ο Θεός είναι δυνάστης. Τα λόγια αυτά σημαίνουν για μας τους χριστιανούς, ότι μέσα απ΄ τον πόνο θα ευλογούμε και θα δοξάζουμε το Θεό, ενώ μέσα στον Παράδεισο ο άνθρωπος είχε , όπως είπαμε, διαρκή, άμεση επικοινωνία με το Θεό, πριν το αίσθημα της ενοχής διακόψει την επικοινωνία τους.

2.11.15

Φύλαγε την Πίστη και την Παράδοση και θα σε φυλάει, Ο Εχθρός ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις.


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Εχθρός ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις. Ξέρει ο εργαζόμενος, ο προλετάριος, τί σημαίνει ότι ο εχθρός ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις; Ο Εχθρός πολεμάει την Ορθόδοξη Πίστη και την Ορθόδοξη Παράδοση για να τις σβήσει από το χάρτη. Ξέρει ο εργαζόμενος τί σημασία έχει γι΄ αυτόν να υπάρχει η Ορθόδοξη Πίστη και η Ορθόδοξη Παράδοση; Ξέρει ποιά είναι η διαφορά να φυλάει η Πίστη και η Παράδοση την ελευθερία του ανθρώπου και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Εχθρός ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις αλλά δεν ανεβάζει και κατεβάζει Ορθόδοξη Πίστη και Ορθόδοξη Παράδοση. Η Πίστη και η Παράδοση είναι ισχυρότερη από το νόμο. Τον νόμο τον καταργεί νεώτερος νόμος. Ο νόμος δεν καταργεί την Πίστη και την Παράδοση. Η Πίστη και η Παράδοση καταργεί τον νόμο.

Ο Εχθρός λέει στον εαυτό του: Ας σβήσω εγώ απ΄ το χάρτη την Ορθοδοξία και την Παράδοση και ας εξαρτιούνται η ελευθερία και τα άλλα δικαιώματα από τις κυβερνήσεις και θα ιδούν τί θα γίνουν ελευθερία και δικαιώματα.


Ετικέτες:
Ορθόδοξη Πίστη, Ορθόδοξη Παράδοση, ελευθερία, δικαιώματα εργαζομένων, κυβερνήσεις , έθιμο, νόμος

Γιατί αρρωσταίνουμε;


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

      Κάποιος πήγε σ΄ ένα μοναστήρι και βλέποντας τους μοναχούς ρώτησε:«Τι κάνετε εσείς εδώ». «Εμείς δεν κάνουμε κατάχρηση του κόσμου», είπε ένας μοναχός. . Πράγματι ο μοναχός δε ζει, όπως όλος ο κόσμος, για ν΄ αρέσει στον εαυτό του. Ο μοναχός ζει για ν΄ αρέσει στο Θεό. Αν όλος αυτός ο κόσμος που δεν προσεύχεται και που αυτοκτονεί, επισκεπτόταν τα μοναστήρια, θα ήξερε πως υπάρχει κι άλλος τρόπος ζωής, εκτός απ΄ τον συνηθισμένο.
     Η σκηνή στην οποία ο Ιησούς εκδιώκει τους εμπόρους απ΄ το ναό, είναι και μια παραβολή στην οποία ο ναός είναι η καρδιά του ανθρώπου και οι έμποροι είναι η ιδιοτέλεια. Ο Θεός δεν έπλασε την καρδιά μας για την ιδιοτέλεια. Πρέπει να δουλεύουμε όχι μόνο για τη δική μας ευτυχία αλλά και για την ευτυχία των άλλων.
      Ερχόμαστε σ΄ αυτόν τον κόσμο για να ζήσουμε μακρά κι ευτυχισμένη ζωή. Τα παιδιά γεννιούνται κανονικά με όλες τις δυνάμεις για να ζήσουν. Ο κόσμος μας δόθηκε για να κάνουμε καλή χρήση. Εμείς κάνουμε κατάχρηση κι αρρωσταίνουμε. Δεν χρησιμοποιούμε το σώμα μας γι’ αυτό που έγινε κι αρρωσταίνουμε. Η καρδιά μας έγινε για να αγαπάει με ανιδιοτέλεια. Εμείς ταυτίζουμε την ανιδιοτελή ενέργεια της καρδιάς με την μολυσμένη με ιδιοτέλεια ενέργεια της «λογικής» και γινόμαστε δούλοι των πραγμάτων, πράγμα που μας αρρωσταίνει, γιατί γεννηθήκαμε να είμαστε ελεύθεροι.
      Αν ρωτήσετε έναν άνθρωπο της παλιάς γενιάς, γιατί ερχόμαστε οι άνθρωποι στη ζωή, θα σας απαντήσει: « Θέλει ρώτημα, γιατί ερχόμαστε στη ζωή; Ερχόμαστε για να ζήσουμε». Αν κάνετε την ίδια ερώτηση σ΄ έναν επιστήμονα, σ΄ ένα τεχνοκράτη, σ΄ έναν σκεπτικιστή, θα σας απαντήσει, «εξαρτάται από διαφόρους παράγοντες, γιατί ερχόμαστε στη ζωή. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ερχόμαστε για να πεθάνουμε». Το ίδιο θα σας πει κι ένας φιλόσοφος. Ο άνθρωπος σύμφωνα με τη φιλοσοφία του υπαρξισμού είναι «ον προς θάνατον».
     ΄΄Ετσι μιλούν οι επιστήμονες. Δυστυχώς έτσι μιλούν ‘όλοι. Σαν να σπούδασαν όλοι κάποια αναλυτική επιστήμη και στατιστική. Αναλύουν το κάθε πράγμα και αραδιάζουν πειστικά επιχειρήματα για να στηρίξουν τις απόψεις τους. . Κανένας δεν μιλά από την εμπειρία του. Όλοι έχουν στοιβαγμένες γνώσεις από τις εφημερίδες, τα περιοδικά , την τηλεόραση. Δεν θα συναντήσεις κανέναν που οι μόνες σπουδές στη ζωή του είναι τα μαθήματα που πήρε στον πανεπιστήμιο της ζωής. Ακόμα κι αν ανεβείς στην πιο ψηλή κορυφή των Καμβουνίων, στον Πρίονο, στη Δεσκάτη Γρεβενών.
      Κι αφού το μόνο βέβαιο για το σύγχρονο κόσμο είναι ότι ερχόμαστε στη ζωή για να πεθάνουμε, ο κανόνας δεν είναι η υγεία του ανθρώπου, αλλά η αρρώστια. Γενικά το κανονικό δεν είναι αυτό που προάγει τη ζωή, αλλά αυτό που την καταστρέφει.
     Βλέπεις , ευγενικέ αναγνώστη, ότι κάτι δεν πάει καλά στη λογική αυτού του κόσμου. Το «Ευαγγέλιο μας διδάσκει: Να ζείτε σ΄ αυτόν τον κόσμο, χωρίς να είστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου.

Ετικέτες:
Υγεία, αρρώστια, ζωή, μοναχισμός


.

31.10.15

Οι αρετές και τα πάθη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


Γιατί η αρρώστια κολλάει, ενώ η υγεία δεν κολλάει;
Γιατί τα πάθη κολλάνε; ενώ οι αρετές δεν κολλάνε;

Αν κάνεις παρέα με χαρτοπαίχτες, με τζογαδόρους, με πότες θα γίνεις κι εσύ όπως αυτοί.

ΟΙ αρετές δεν κολλάνε γιατί δεν γίνεται αρετή με το ζόρι. Συστατικό στοιχεί της αρετής είναι η ελευθερία.

 'Οστις θέλει οπίσω μου ελθείν.

Τις αρετές αν θέλεις τις ασκείς. Ενώ τα πάθη τα υπηρετείς παρά την θέλησή σου, όπως οι δούλοι τα αφεντικά τους.

Το σημάδι αν κάτι είναι εκ Θεού είναι ο σεβασμός της ελευθερίας.

30.10.15

ΔΥΟ ΕΥΧΕΣ


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στο χωριό μου υπήρχαν δύο διαφορετικές ευχές. Άλλη ευχή των μικροαστών και άλλη του λαού.

Οι μικροαστοί στα κεράσματα όταν αντάλλασσαν επισκέψεις στα σπίτια τους εύχονταν συνήθως υπέρ υγείας: Εις υγείαν, στην υγειά σας, υγιαίνετε, με γειά σας κ.ά.

Ο λαός δεν ευχόταν υπέρ υγείας, αλλά υπέρ της ζωής. Στα καφενεία συνήθως έλεγαν "βίβα" και στα σπίτια έλεγαν την ευχή "να ζήσεις".

Η διαφορά στις ευχές δείχνει ποιό αγαθό ήταν πολυτιμότερο για τις δύο τάξεις. Για την αστική τάξη που είχε σίγουρο το ψωμί και τα ξύλα για το χειμώνα, το πολυτιμότερο αγαθό ήταν η υγεία. Δεν ανησυχούσαν για τη ζωή γιατί η θνησιμότητα στους αστούς ήταν μικρότερη σε σύγκριση με την θνησιμότητα στο λαό.

Για το λαό, στον οποίο ήταν αβέβαιο το ψωμί και τα ξύλα το χειμώνα, το πολυτιμότερο αγαθό ήταν η ζωή, γιατί δεν ήταν εξασφαλισμένη όπως στους αστούς. Ο λαός κέρδιζε τη ζωή του πολεμώντας με τα στοιχεία της Φύσης.
Οι αστοί δεν ένιωθαν ότι κινδύνευε η ζωή τους όσο κινδύνευε η υγεία τους.

Τώρα που είμαστε όλοι λιγότερο ή περισσότερο άρρωστοι και κανένας δεν πρόκειται να είναι στο μέλλον εντελώς υγιής , η ευχή "εις υγείαν" είναι άνευ αντικειμένου.

Αποδεικνύεται πως ο λαός είναι πάντοτε κοντά στο πραγματικό! Μήπως πρέπει να αλλάξει νοοτροπία και ο ιατρικός κόσμος, να μην δίνει τόσο μεγάλη σημασία στην ασθένεια, μια που δε κανείς δίχως ασθένεια και να δίνει σημασία στη ζωή; Έτσι δεν θα δαιμονοποιούνται κάποιες ασθένειες οι οποίες βασανίζουν και σκοτώνουν περισσότερο με την  "ψυχολογία",  παρά αυτές οι ίδιες.

Ετικέτες: Ευχές, μικροαστοί, λαός, υγεία, ζωή 

28.10.15

ΤΙ ΚΡΙΜΑ ΓΙ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΑΚΟΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ !

Του Μόσχου Λαγκουβάδου

Τί κρίμα γι΄ αυτούς που δεν έγιναν ακόμα ορθόδοξοι κι ακόμα μεγαλύτερο κρίμα γι΄ αυτούς που είναι κατ΄ όνομα ορθόδοξοι και βιάζονται να εγκαταλείψουν και τυπικά την Ορθοδοξία!

Τώρα είμαστε όλοι ασθενείς. Είναι ζήτημα αν ένας υγιής αντέχει να ζη με αυτές τις συνθήκες.
Αν πονάς, είσαι τυχερός γιατί ζης. Ο υγιής κινδυνεύει να αρρωστήσει. Ο άρρωστος δεν κινδυνεύει από την αρρώστια.

Ο καλύτερος τρόπος, ο πιο ασφαλής , ο πιο αποτελεσματικός για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο είναι να τον φέρεις στο κέντρο μιας σύγχρονης πόλης και να τον αφήσεις να ζη εκεί, λέει ο Αμερικανός ποιητής της μαύρης ποίησης Μπλοκ.

Ο επίσης Αμερικανός ποιητής και ερημίτης της Καλύμνου και της Πάτμου Ρόμπερτ Λαξ πίστευε πως το σπουδαίο δεν είναι η υγεία. Το σπουδαίο είναι η ζωή.

Εμείς οι ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι η ζωή είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Τί κρίμα σ΄ αυτούς που δεν πιστέυουν στην Ορθοδοξία. Δεν ξέρουν πώς να φυλάξουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος! Ακολουθούν αυτοκαταστροφικούς δρόμους στην άγνοιά τους.

20.10.15

Η εγκατάλειψη του Ιησού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

    Και μόνο το ότι ο Ιησούς μισήθηκε από την εξουσία της εποχής του και εγκαταλείφθηκε από όλους είναι αδιάψευστη μαρτυρία ότι τους ευεργέτησε όλους. Αλλά δεν είναι ο λόγος αυτός που ο Ιησούς εγκαταλείφθηκε από όλους.
    Μου κάνει εντύπωση,πώς ο Χριστός δεν ζητάει τη βοήθεια κανενός. Δεν ζητάει τη μαρτυρία κάποιου όταν δικάζεται άδικα ή την συμπαράσταση όταν οδηγείται στο Γολγοθά.
   Μου κάνει επίσης εντύπωση πως δεν είναι κανείς με το μέρος Του. Δεν ακούγεται ούτε μια φωνή συμπάθειας από τον όχλο.
   Οι δικοί Του επίσης δεν βρίσκονται κοντά Του. Γιατί ο Ιησούς έχει εγκαταλειφθεί από όλους; Με εξαίρεση τις στιγμές της μεγάλης αγωνίας Του στον κήπο της Γεσθημανή, όπου μπορούμε να πούμε ότι ζήτησε ένα είδος βοήθειας όταν είπε στους μαθητές να μείνουν ξυπνητοί.
    Αντί να θεωρητικολογώ θα περιγράψω μια σκηνή, απ΄ την οποία θα φανεί γιατί να μη χτυπάμε μια πόρτα που δεν ανοίγει. Ο Ιησούς αυτό έκανε. Δεν χτύπησε πόρτες που δεν ανοίγουν.Η σκηνή επαναλαμβάνει την πρακτική του αποδιοπομπαίου τράγου. Μην μπαίνεις ποτέ στη θέση του αποδιοπομπαίου τράγου και γενικά του θύματος. Κανείς δεν θα συμμεριστεί ένα θύμα. Ο λόγος είναι ότι δεν θέλει να γίνει το επόμενο θύμα.Ο Ο Ιησούς τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους ημών εβάστασε. Πληγώθηκε αντί για εμάς.
    Πήγα να δω το πρώτο δείγμα του καινούριου βιβλίου. Η γραμματοσειρά ήταν χάλια. Όποιος το διαβάσει θα του έρθει ζάλη και θα πέσει κάτω, λέω στον μάστορα.Δεν συμφωνεί μαζί μου. Δίπλα μου είναι ένας νεαρός που περιμένει να εξυπηρετηθεί. Του δείχνω το δείγμα. Γυρίζει απ΄ την άλλη μεριά. Θεέ μου,λέω μέσα μου. Κανείς δεν θέλει οποιαδήποτε μετοχή σε κάποιον που είναι θύμα, έστω και για το παραμικρό.

Πάτησαν οι κλέφτες το μαντρί

  Του Μόσχου Λαγκουβάρδου  

      Αξίζει να διαβάσεις τους στίχους του δημοτικού τραγουδιού "Πάτησαν κλέφτες το μαντρί", της περιοχής Γρεβενών, για να δεις με πόση καλαισθησία ο λαός μας στηλιτεύει το άδικο, χωρίς να κατεβαίνει σε χαμηλό επίπεδο, όπως συμβαίνει με τα αντίστοιχα τραγούδια άλλων παραδόσεων, ξένων προς την Ορθόδοξη Παράδοση του ελληνικού λαού!
      "Πάτησαν κλέφτες το μαντρί./ Μας πήρανε το λάγι' αρνί, /πόχει το χρυσό μαλλί, /τ΄ ασημένια κέρατα."
     Ο άγνωστος συνθέτης του εν λόγω τραγουδιού που αποδίδει θαυμάσια ο Νίκος Γκιουλέκας, δε θα καταδεχόταν να γράψει ένα τόσο όμορφο τραγούδι για να μιλήσει για κοινούς κλέφτες. Ούτε ο λαός μας με το αναπτυγμένο αισθητικό του κριτήριο θα αγαπούσε ένα τραγούδι που μιλάει για κοινούς κλέφτες.
     Αν δεις τους στίχους του με αυτό το πνεύμα θα καταλάβεις ποιους κλέφτες υπονοεί το τραγούδι, όχι τους κατσικοκλέφτες που κλέβουν γιατί πεινάνε, αλλά εκείνους τους κλέφτες που σου αρπάζουν την ψυχή.
       Η αρπαγή της ψυχής είναι προαιώνια ιστορία, από την εποχή του Αδάμ και της Εύας, όταν ο Κάϊν σκότωσε τον αθώο Άβελ κι όταν επί Νώε είχαν εξαχρειωθεί όλοι οι άνθρωποι,πλην του Νώε.
Δείτε τους αρχαίους στίχους του Ιώβ, που εκφράζουν τον πόνο κάθε αδικημένου ανθρώπου: Πώς θά ΄θελα, λέει ο δυστυχισμένος Ιώβ, τα λόγια μου να γίνουν βιβλίο ή να σκαλιστούν στο βράχο και να χυθεί μέσα τους μολύβι! Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα, στο πρωτότυπο, γιατί με λίγη προσοχή γίνεται εύκολα κατανοητό:
     " Ω και να εγράφοντο οι λόγοι μου!/ Να εντυπούντο εν βιβλίω./ Να ενεχαράττοντο επί βράχου / δια σιδηράς γραφίδος/ και μολύβδου δια παντός!/ Διότι εξεύρω ότι ζη ο λυτρωτής μου/ και θέλει εγερθεί εν τοις εσχάτοις καιροίς/ επί της γης./ Και αφού μετά το δέρμα μου/ το σώμα τούτο φθαρή/ πάλιν με τη σάρκα μου θέλω ιδεί τον Θεόν./ Τον οποίον αυτός εγώ θέλω ιδεί/ και θέλουσι θεωρήσει οι οφθαλμοί μου,/ και ουχί άλλος./ Οι νεφροί μου κατατήκονται εν τω κόλπω μου./(Ιώβ,κεφ.ιθ΄,23-27).
       Αναρωτιέται κανείς, γιατί δεν μπορούσε ο Ιώβ να γράψει σε βιβλίο τα λόγια του; Ή εμείς σήμερα γιατί δεν μπορούμε να γράψουμε τα λόγια μας σε βιβλίο; Μπορούσε, αλλά μόνο για τις μέλλουσες γενεές. Το ίδιο όπως κι εμείς σήμερα, που το καλό βιβλίο βρίσκει χίλια δυο προσκόμματα για να φτάσει στον αναγνώστη ή δε διαβάζεται από κανέναν. Στο σχολείο δεν μαθαίνουν το μαθητή να αγαπήσει το καλό βιβλίο, αλλά να το μισήσει.
      Τρεις φίλοι του Ιώβ και η γυναίκα του προσπαθούν να τον κάνουν να παραδεχθεί ότι ο ίδιος φταίει για ό,τι έπαθε.Σου θυμίζει κάτι αυτό;Μήπως ο ελληνικός λαός σήμερα έχει την τύχη του δυστυχισμένου Ιώβ; "Ο Θεός με αδίκησε" απαντάει ο Ιώβ στους "φίλους του" και στη γυναίκα του που τον παροτρύνει να βρίσει το Θεό και να πεθάνει.
      Γιατί ο ποιητής του Ιώβ βάζει στο στόμα του αυτούς τους λόγους; Πώς μπορεί να το πει αυτό ο Ιώβ που πιστεύει στο Θεό ως λυτρωτή του; Μήπως αν ο ποιητής δεν έκανε την υποχώρηση αυτή, δεν θα γινόταν η ιστορία του Ιώβ βιβλίο και δεν θα τη μάθαινε κανείς; Μήπως είναι μια υποχώρησε στους άρχοντες; Ενώ ο Δαβίδ, που ήταν βασιλιάς τολμάει και γράφει στον ψαλμό του, "άρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν",(άρχοντες με κατεδίωξαν άδικα). Τα λόγια αυτά περιλαμβάνονται στη νεκρώσιμη ακολουθία και είναι τα τελευταία λόγια που απευθύνει ο νεκρός στους ζώντες, σαν το μάθημα που αποκόμισε στο σύντομο ταξίδι του σ΄ αυτή τη ζωή.
       Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο για την προδοσία του Ιούδα. Ο Ιησούς που μας δίδει την εντολή να αγαπάμε τους εχθρούς του μας δίδει ο ίδιος το παράδειγμα. Προσεύχεται πάνω στο σταυρό για τους σταυρωτές Του. Αποκαλεί με τρυφερότητα τον Ιούδα,φίλο, τη στιγμή που τον προδίδει φιλώντας Τον.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει σε μια επιστολή του, να μη ζητάμε απ΄ το Θεό να μας γλιτώσει από τα βάσανα, αλλά να μας δώσει τη δύναμη και το κουράγιο να τα υπομένουμε, χωρίς να χάσουμε την πίστη μας και το ηθικό μας. Αυτός που έχει ακμαίο το ηθικό του δε φοβάται γιατί έχει το Θεό μέσα του.
       Η οικονομική τρομοκρατία σε βάρος του λαού μας έχει αυτό το στόχο, να κάμψει το ηθικό του. Η άμυνα του καθενός από εμάς είναι η άμυνα του Λόγου του Θεού. Με την προσευχή και την ταπείνωση θα διατηρήσουμε δυνατό το πνεύμα μας και μαζί με το πνεύμα μας και το ανοσοποιητικό μας σύστημα, για να μην γίνουμε ευάλωτοι στις ασθένειες, που μας απειλούν.
Τίποτε δεν μας πάει πιο κοντά στο Θεό από την προσευχή και την ταπείνωση. Ας θυμούμαστε τα τελευταία λόγια που μας απευθύνουν οι νεκροί μας" Άρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν."

ΠΛΗΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας φίλος μου διηγήθηκε αυτό το μύθο. Είναι ένας από τους αγαπημένους μου μύθους. Ένας τρόπος να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, μεταξύ των άλλων, είναι και η επιλογή που κάνουμε όσον αφορά τα ποθητά πράγματα (ντεζιντεράτα).

Ένας ξυλοκόπος μπαίνει σε μια σπηλιά στο δάσος, για να φυλαχτεί απ΄ τη βροχή. Δίπλα του είναι ένα λιοντάρι. Το στόμα του μυρίζει.

-Μυρίζει το στόμα σου, λέει ο ξυλοκόπος
-Χτύπα με στην πλάτη με το τσεκούρι σου, λέει το λιοντάρι.
Ο ξυλοκόπος ανοίγει μια πληγή στην πλάτη του λιονταριού.

Ύστερα από χρόνια συναντιούνται πάλι ο ξυλοκόπος με το λιοντάρι.
-Έκλεισε η πληγή στην πλάτη σου ; ρωτάει ο ξυλοκόπος.
-Η πληγή στην πλάτη μου έκλεισε, η πληγή στην ψυχή μου δεν έκλεισε, λέει το λιοντάρι.

18.10.15

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένα μήλο κι άλλο μήλο
Βράδιασα και πού θα μείνω
Δημοτικό τραγούδι
(γύρισμα)

Το γνήσιο αίσθημά του απλού ανθρώπου του λαού τον προσανατολίζει προς τις πραγματικές ανάγκες του οι οποίες γίνονται το εργαλείο που τον συγκροτεί σε ενότητα με τον εαυτό του και με τους άλλους.

Δεν είναι το ίδιο με την αλλοτρίωση του ανθρώπου σήμερα. Έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα, γράφει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη επιστολή του προς τον Τιμόθεο.

Παραθέτουμε ολόκληρο το σχετικό χωρίο της Επιστολής:

«Ταύτα δίδασκε και παρακάλει. Ει τις ετεροδιδασκαλεί και μη προσέρχεται υγιαίνουσι λόγοις τοις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και τη κατ΄ ευσέβειαν διδασκαλία, τετύφωται, μηδέν επιστάμενος, αλλά νοσών περί ζητήσεις και λογομαχίας, εξ ών γίνεται φθόνος, έρις, βλασφημίαι, υπόνοιαι πονηραί, παραδιατριβαί διεφθαρμένων ανθρώπων τον νουν και απεστερημένων της αληθείας, νομιζόντν πορισμόν είναι την ευσέβειαν. Αφίστασο από των τοιούτων.

Έστι δε πορισμός μέγας η ευσέβεια μετά αυταρκείας. Ουδέν γαρ εισηνέγκαμεν εις τον κόσμον, δήλον ότι ουδέ εξενεγκείν τι δυνάμεθα. Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα , τούτοις αρκεσθησόμεθα. Οι δε βουλόμενοι πλουτείν εμπίμπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν. Ρίζα γαρ πάντων των κακών η φιλαργυρία, ής τινες ορεγόμενοι απεπλανήθσαν από της πίστεως και εαυτούς περιέπειραν οδύναις πολλαίς.

Σύ δε , ως άνθρωπε του Θεού, ταύτα φεύγε. Δίωκε δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα. Αγωνίζου τον αγώνα τον καλόν της πίστεως. Επιλαβού της αιωνίου ζωής, εις ην και εκλήθης. (Α΄Τιμ. Κεφ. Στ’ 9-12)

Ετικέτες: Ανάγκες, κατοικίες, σκηνές, βασιλεία του Θεού,

17.10.15

ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΚΑΙ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η συζήτηση ξεκίνησε από το ψωμί ζέα και κατέληξε στους αρχαίους φιλοσόφους., στον Επίκουρο και στην φιλότητα που είναι η έννοια της αγάπης για τους αρχαίους.

Αν το να κοκκινίζω και να θυμώνω, ενώ μου μιλάνε ι ήρεμα και γλυκά, αυτό είναι ήττα,  πρέπει να δεχθώ την ήττα μου σήμερα το μεσημέρι στο καφενείο. Πρέπει να προσθέσω ακόμα μια ήττα στην λίγη πραότητα και ταπείνωση που διαθέτω ή δεν διαθέτω..

Το ερώτημα που με απασχολούσε απ΄ το πρωί ήταν, πώς αποκτάμε τις αρετές. Με χτυπήματα, είπα στον εαυτό μου Τις αποκτάμε με χτυπήματα.. «Όπως ο ταύρος μεγαλώνω με χτυπήματα» , γράφει ο Ισπανός ποιητής Μιγκέλ Ερνάντεθ, στο ποίημά του «Όπως ο ταύρος γεννήθηκα για τη λύπη και το πένθος».

Βέβαια οι ήττες δεν μετρούν ως αρετές. Οι ήττες προστίθενται ως ήττες. Κάποια στιγμή όμως παύει η γκαντεμιά και νικάς με τη βοήθεια του Θεού. Έτσι νίκη στη νίκη, αποκτάς την αρετή της πραότητας και της ταπείνωσης.

Με κόκκινα μάγουλα και αυτιά διάβασα τους στίχους αυτούς απ΄το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο « ου βλέπετε πάντα ταύτα; Αμήν λέγω υμίν, ου μη αφεθή λιθος επί λίθον, ος μη καταλυθήσεται.» και από την Πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου: «ου γαρ εν λόγω η βασιλεία του Θεού, αλλ’ εν δυνάμει.»

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ερμηνεύει ως εξής τα λόγια του Αποστόλου: Επειδή οι εν ΚΟρίνθω ψευδαπόστολοι και ψευδοδιδάσκαλοι ελπίζοντες εις την ευγλωττίαν και σοφίαν τους κατεφρόνουν τον Παύλον ως ιδιώτην και άσοφον, διά τούτο λέγει ότι όταν έλθω τότε θέλω ιδώ, όχι την σοφίαν και ευγλωττίαν αυτών, επειδή αυτή είναι άχρηστος και ανωφελής, αλλά θέλω ιδώ την θεϊκήν δύναμιν όπού έχουν εις το να κάνουν θαύματα. Διότι η βασιλεία του Θεού δεν εκηρύχθη ούτε εβεβαιώθη με λόγους ευγλώττους και ρητορικούς, αλλά με σημεία και θαύματα, τα γινόμενα με την υπερφυσικήν δύναμιν του Αγίου Πνεύματος.» Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου ερμηνεία εις τας ΙΔ΄ Επιστολάς του Αποστόλου Παύλου, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη,.

Ετικέτες
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης,
Η βασιλεία του Θεού
Οι φιλόσοφοι
Ψευδαπόστολοι και ψευδοδιδάσκαλοι

13.10.15

Ο ΒΛΕΠΩΝ (Ε)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος
Ματθ.23:38

Όταν έγραφα τον τίτλο στο άρθρο αυτό, σκεφτόμουν πως μερικοί φίλοι, θα πουν, «μπα, ο Μόσχος κατέχει και τα ιατρικά θέματα;» Αλλά δεν είναι «ο βλέπων», αυτός που βλέπει τα πράγματα που είναι μπροστά στα μάτια του.

Αξίζει να ξέρεις, ποιος είναι «ο βλέπων», και τί είναι αυτό που βλέπει. Ποια είναι η πνευματική όραση με την οποία βλέπουμε τον εαυτό μας. Στην πνευματική όραση αναφέρεται το Ευαγγέλιο όταν λέει «το πνεύμα του Θεού εξετάζει καρδίας και νεφρούς», βλέπει δηλαδή αυτά που ο άνθρωπος κρύβει στην καρδιά του απ΄ τους άλλους κι απ΄ τον ίδιο τον εαυτό του

Η ορθόδοξη Παράδοση, στην πράξη , είναι ακριβώς αυτό: η δυνατότητα να βλέπουμε συνεχώς την αμαρτία μας. Δεν προβάλουμε την σκιερή εικόνα της αμαρτίας μας στους άλλους για να τους κατακρίνουμε. Πράγματι απαιτεί να έχουμε θάρρος για να βλέπουμε συνεχώς την αμαρτία. Ως προς αυτό έχουμε ανάγκη από κάποιον να μας ενθαρρύνει με την αγάπη του και με την αποδοχή του όπως είμαστε. Δυστυχώς, δεν βρίσκεται εύκολα αυτός που θα μας αγαπήσει με αυτόν τον τρόπο. Ο χριστιανός όμως έχει το Χριστό και σ΄ αυτόν βλέπει το πρόσωπο που τον αγαπάει και τον δέχεται όπως είναι. Ακόμα και στο πιο αδυσώπητο πεπρωμένο, ο Χριστός βρίσκεται εκεί για μας, και μας δίνει θάρρος και έγκυρες ελπίδες.

Όταν ,νεαρός φοιτητής, νοσηλευόμουν στο ΑΧΕΠΑ και ανησυχούσα υπερβολικά , λόγω της υπερευαισθησίας μου, ένας στίχος του Δαβίδ με παρηγορούσε και μου αποκάλυπτε το νόημα να ζεις. Ο στίχος λέει, «οι φίλοι μου και οι πλησίον μακρόθεν έστησαν». Όταν ο άρρωστος νιώθει ότι κανείς , ούτε οι δικοί του, δεν μπορούν να τον βοηθήσουν, τότε νιώθει την παρουσία του Ιησού, να τον ενθαρρύνει. Δεν είναι μόνος κι αβοήθητος, αν έχει πίστη.

Η πνευματική όραση είναι η ουσία του Ορθόδοξου δρόμου. Μαθαίνουμε να προσέχουμε κάθε στιγμή να μην γεννιούνται στην καρδιά μας μάταιες επιθυμίες. Η αυτογνωσία είναι η προϋπόθεση για να διακρίνουμε το αληθινό νόημα των πραγμάτων . Γνωρίζουμε ποιος είναι ο σκοπός που ζούμε και ποια είναι τα μέσα για να πραγματοποιήσουμε το σκοπό μας. Αυτή είναι η νηπτική Παράδοση του ελληνικού λαού. Και ενώ ακόμα κι ο αγράμματος γνωρίζει τα μύχια της καρδιάς, η επιστήμη αγνοεί την καρδιά, ως ψυχο-πνευματικό κέντρο του ανθρώπου!


Η νηπτική παράδοση διεκόπη βίαια υπό την επίδραση του δυτικού Διαφωτισμού και αξίζει να δούμε για ποιο σκοπό διεκόπη. Ο κόσμος παραδόθηκε στον στείρο ωφελιμισμό και την χρησιμοθηρία. Πρέπει να πούμε όμως εδώ, ότι στο δυτικό κόσμο, φωτεινά πνεύματα , εξακολουθούν να τηρούν την ορθόδοξη Παράδοση. Όλος αυτός ο κόσμος, πριν το σχίσμα ήταν ορθόδοξος. Παραθέτουμε μια σκέψη από το βιβλίο του Γάλλου Ζ.Π.Βουαγιέ με τίτλο «Αναφορά για την κατάσταση των ψευδαισθήσεων σχετικά με την αρχή του κόσμου». (Βουαγιέ στα γαλλικά θα πει αυτός που βλέπει συνέχεια ή κάτι τέτοιο):

«Σε κάθε κοινωνία, η κύρια ασχολία των ανθρώπων είναι να επικοινωνούν (...) Η συγκεκριμένη βάση που πάνω της υψώνονται όλα όσα υπάρχουν στην κοινωνία είναι η επικοινωνία....» Ως επικοινωνία ο Βουαγιέ εννοεί την σύμπνοια των ανθρώπων, η οποία υπάρχει όταν τα πράγματα δεν έχουν αποξενωθεί από το αληθινό τους νόημα. Ο εχθρός της επικοινωνίας είναι η αλλοτρίωση και την αλλοτρίωση χρησιμοποιούν αυτοί που επιδιώκουν να διαιρούν τον κόσμο, σύμφωνα με την αρχή του «διαίρει και βασίλευε».

«Οι άνθρωποι για να είναι ικανοί να ζήσουν ως άνθρωποι και όχι απλά σαν ζώα, πρέπει ακριβώς να είναι ικανοί – και αυτή η ικανότητα αμφισβητείται στους μισθωτούς σκλάβους, στους υποταγμένους, στους φτωχούς όλων των εποχών – να χρησιμοποιήσουν τις ζωτικές ανάγκες τους, την ικανοποίηση των αναγκών τροφής, δίψας, κατοικίας, ενδυμασίας για σκοπούς επικοινωνίας, σαν υλικό για επικοινωνία.»

Οι κυβερνήσεις ,τώρα, αμφισβητούν την ικανότητα να ζούμε ως άνθρωποι και όχι απλά σαν ζώα . Αυτό κάνουν στην πραγματικότητα όταν βάζουν εμπόδια στην παράδοση του ελληνικού λαού , με αποτέλεσμα ο σημερινός άνθρωπος να μένει αβοήθητος , στις αναπόφευκτες συγκρούσεις του με τη συνείδησή του που τον αρρωσταίνουν. Οι κυβερνήσεις όταν αγνοούν ή περιφρονούν ή και εμποδίζουν την ορθόδοξη παράδοση , αγνοούν , περιφρονούν και παραβιάζουν το ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας. Δεν είναι βέβαια η καθαρή καρδιά ή η προσευχή ή οι σχέσεις μεταξύ μας ,ο σκοπός της ζωής. Όλα αυτά είναι μέσα για την πραγματοποίηση του σκοπού , που είναι η ελευθερία την οποία μας χαρίζει η κοινωνία με το Θεό, το μόνο Ον που είναι ελεύθερο από την καταπίεση των αναγκών. Ενωμένος με το Θεό βιώνει και ο άνθρωπος την ελευθερία από την καταπίεση. Αυτός που έχει σύμπνοια με το Θεό, γίνεται ένα πνεύμα με το πνεύμα του Θεού. Αντιθέτως αυτός που δεν αναζητεί την ελευθερία του στην ένωσή του με το Θεό, θα πει, ότι ελευθερία, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν υπάρχει.

Πράγματι κανείς δεν είναι ελεύθερος με τις δικές του δυνάμεις. Ελεύθερος είναι μόνον αυτός που έχει κοινωνία με το Θεό, που είναι ενωμένος με το Θεό, ως μέλος της Εκκλησίας Του. Ο σκοπός που ζούμε είναι η κοινωνία του Θεού, δηλαδή το να είμαστε ένα πνεύμα με το πνεύμα του Θεού. Η θεία κοινωνία είναι πράγματι η αρχή του κόσμου.

Η εποχή μας έχει ανάγκη από ανθρώπους που έχουν το θάρρος να βλέπουν συνεχώς την αμαρτία και την ανομία τους. Βλέποντας τον εαυτό μας όπως είναι , δεν προβάλλουμε την αμαρτία και την ανομία μας στους άλλους και δεν τους κατακρίνουμε. Αν όμως απωθούμε και κατακρίνουμε , δεν θα αποφύγουμε την ασθένεια.

Ο Δαβίδ, στον 50ό ψαλμό, τον λεγόμενο ψαλμό της μετανοίας, περιγράφει τον τύπο του ανθρώπου ο οποίος βλέπει την αμαρτία του και πιστεύει ότι ο Θεός τον αγαπάει όπως είναι. Ελέησόν με, ικετεύει ο Δαβίδ, διότι γνωρίζω την ανομία μου και η αμαρτία μου είναι μπροστά μου και την βλέπω διαρκώς.


12.10.15

Ο κόσμος και η ψυχή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Δεόμεθα υπέρ Χριστού, καταλλάγητε τω Θεώ
Β' Κορ. ε', 20

Σε όλα τα συστήματα οι φτωχοί υποφέρουν. Κρίση, παγκοσμιοποίηση , πενήντα χρόνια αποκλεισμός στην Κούβα, οι φτωχοί υποφέρουν. Τα συστήματα του κόσμου εχθρεύονται την ψυχή. Οι φτωχοί, οι πληγωμένοι, οι ανήμποροι υποφέρουν σ΄ έναν κόσμο που αντί να συμφιλιωθεί με το Θεό απομακρύνεται απ’ το Θεό. Ο κόσμος και η ψυχή είναι σαν το χιόνι με τη φωτιά. Αδύνατο να υπάρξουν μαζί. Ποιος θα συμφιλιώσει τον κόσμο με την ψυχή;

Ποιος θα ελευθερώσει έναν εσωτερικά ανελεύθερο άνθρωπο; Μόνον ο ίδιος μπορεί. Ο άνθρωπος του λαού αντιστέκεται έχοντας επίγνωση ότι αυτό που προέχει είναι η ψυχή. Χρήματα θα πάρουν, ψυχή δεν θα πάρουν απαντάει ο απλός άνθρωπος του λαού στην οικονομική τρομοκρατία.

Είναι η Ευρώπη μια άλλη σκλαβιά και μάλιστα θεληματική; Χάνει η Ελλάδα, τα πάντα ως επαρχία της Ευρώπης; Χάνει την κρατική της υπόσταση, την ελευθερία της , τη δύναμη να διατηρήσει την ενότητά της ως έθνος και το σπουδαιότερο ως Ορθοδοξία, την ίδια την επιβίωση; Είναι η γήρανση του πληθυσμού, η φυγή των νέων, η μη ανανέωση του πληθυσμού, τα πρώτα σημάδια του θανάτου;

Με την σκλαβιά της Ελλάδας χάνει και η Ευρώπη, ας μην θέλει η κυρίαρχη οικονομική ολιγαρχία της να το αναγνωρίσει. Η Ευρώπη έχει ανάγκη την Ορθόδοξη Ελλάδα. Η αλλοτρίωση αρρωσταίνει όχι μόνο τους λαούς, αλλά και την ίδια την οικονομική ολιγαρχία. Ο πλούσιος θα πάει στον Άγιο. Η Ελλάδα υπήρξε η πνευματική μητέρα των ευρωπαϊκών λαών κατά την Αναγέννηση. Πολύ περισσότερο η ορθόδοξη Ελλάδα θα μπορούσε να είναι η πνευματική μητέρα της Ευρώπης στη σύγχρονη εποχή.

Οι ευρωπαϊκοί λαοί διακρίνονται για την βουλησιαρχία τους. Ο Νίτσε εκφράζει στο έργο του το χαρακτήρα των ευρωπαϊκών λαών, με πρωταρχικό στοιχείο του τη θέληση για δύναμη. Στη θέληση αυτή οφείλεται κι η αρνητική της πλευρά του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας.

Η αλλοτρίωση αρρωσταίνει τους ανθρώπους. «Αλλοτρίωση είναι η διάσταση της ψυχής από τον κόσμο της εμπειρίας. Ο άνθρωπος χάνει την οντότητά του, είναι ξένος στον εαυτό του. Ο εργαζόμενος αποξενώνεται από το προϊόν που παράγει. «όποιοι κι αν είναι το προϊόν της εργασίας του, ο εργάτης δεν υπάρχει σ΄ αυτό. (Μαρξ) Στην επικοινωνιακή αλλοτρίωση, ο αλλοτριωμένος άνθρωπος χάνει την επαφή του με τον συνάνθρωπό του ο οποίος καθίσταται ξένος, αδιάφορος και συχνά εχθρικός.»*

Θα μου πείτε, γιατί όλο μιλώ για τον απλό λαό, για τους φτωχούς, γι’ αυτούς που η ψυχή είναι το πιο πολύτιμο. Η ολιγαρχία του πλούτου δεν έχει ψυχή, δεν έχει πατρίδα; Η οικονομική ολιγαρχία είναι αλλοτριωμένη. Αποξενώθηκε ακόμα κι απ΄ τον ίδιο τον εαυτό της, τους δικούς της, τον τόπο της. Ποθεί να γίνει στάχτη, να μην μείνει τίποτε από αυτήν!

Ο φτωχός προστατεύεται από την αλλοτρίωση , φθάνει να έχει επίγνωση ότι αυτό που προέχει είναι η ψυχή. Για τους φτωχούς με επίγνωση, ό,τι είναι πραγματικό, είναι πλούσιο. Ό,τι είναι πλούσιο, είναι πραγματικό, όχι αλλοτριωμένο. Η αλλοτρίωση είναι η μιζέρια του πλούτου.

Η αρρώστια, σύμφωνα με τον καθηγητή της ιατρικής Άρθουρ Γιόρες, έχει πάντοτε ιδιαίτερο νόημα, αν και είναι δύσκολο, να διακρίνεις ακριβώς το μήνυμά της. Στις περισσότερες περιπτώσεις σημαίνει ότι ο πάσχων βρίσκεται σε σύγκρουση με την συνείδησή του και επομένως σε αμαρτία.

Την πεποίθηση αυτή εξέφρασε ένας φτωχός πατέρας στην Αφρική, κρατώντας τρυφερά στην αγκαλιά του το άρρωστο παιδί του και μην μπορώντας να κάνει κάτι για να απαλύνει τον πόνο του. «Εσείς» είπε απευθυνόμενος στους κατοίκους των πλούσιων χωρών, « δεν θα υποφέρετε που δεν έχουμε φάρμακα για τα παιδιά μας;» Είναι αδύνατο να αποφύγουμε την αντίθεση με την συνείδησή μας και τις συνέπειες, που είναι η αρρώστια.

Ποιός θα συμφιλιώσει τον κόσμο με την ψυχή; Ο Άγιος ευλογεί ακόμα και την αρρώστια: «Πολλαί εισίν οδοί σωτηρίας. Την ασθένειαν ηρετισάμην». (υπάρχουν πολλοί δρόμοι σωτηρίας. Επέλεξα την ασθένεια).

"Ελευθερία Λαρίσης" 

6.10.15

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ



Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η διαδικασία του άγχους μοιάζει με θερμοστάτη που κόλλησε στο "'άναψε" και στο "σβήσε". Αντικατάστησε το "άναψε" με το "τρέξε να σωθείς" και το ¨σβήσε" με το ακινητοποιήσου να σωθείς και θα έχεις την διαδικασία του άγχους.

Με φοβερό άγχος βομβαρδίζουν οι μισητές κυβερνήσεις τους λαούς και τους κάνουν ψυχολογικό πόλεμο για να εξοντώσουν τις ευπαθείς κατηγορίες ,τους φτωχούς, τους γέρους, τους ανήμπορους. Σωστή γενοκτονία που εφαρμόζουν οι δυνάμεις του σκότους για την οποία δεν λογοδοτεί κανείς γιατί τους καλύπτει το σκοτάδι.

Ένας υπουργός ανακοινώνει τη μια βδομάδα ,ότι θα απολυθούν εκατό χιλιάδες εργαζόμενοι και την άλλη εβδομάδα ένας άλλος ανακοινώνει ότι δεν θα απολυθούν,

Άλλος υπουργός βεβαιώνει ότι δεν θα περικοπούν άλλο οι συντάξεις κι άλλος υπουργός ανακοινώνει ότι οι δανειστές απαιτούν να περικοπούν. Ο κόσμος αναρωτιέται, έχει καθόλου ισχύ η κυβέρνηση να υπερασπιστεί το λαό ή δεν έχει; Ή μπορεί να έχει και να μην έχει. Η μπορεί ούτε να έχει ούτε να μην έχει.

Είναι αυτό αιτία να αγχωθεί ο κόσμος, παρόλο που οι γιατροί βεβαιώνουν ότι το άγχος ευθύνεται για πολλές φοβερές αρρώστιες. Δεν φτάνει ότι απειλούμαστε με πείνα, μας απειλούν κι οι αρρώστιες.

Είναι καιρός να πετάξουμε σαβούρα. Να βάλουμε όση διάκριση διαθέτει ο καθένας μας, για να δει ποιά είναι η πραγματικότητα και ποιά η αλλοτρίωση, και να χαρίσει την αλλοτρίωση στην εποχή που τη δημιούργησε.

Αδέλφια, δεν έχουμε άλλο όπλο, από τη διάκριση. Η Ορθοδοξία είναι θεραπεία γιατί έχει τη διάκριση, που χάθηκε από τον κόσμο. Εμείς έχουμε την ευθύνη να την ενεργοποιήσουμε,τώρα, χωρίς άλλη αναβολή!

Είναι μεγάλη η ευθύνη της Εκκλησίας! Δεν μπορεί να σωπαίνει άλλο. Αν υπάρχει ένας λόγος που η Εκκλησία πρέπει να είναι ανεξάρτητη απ΄ το Κράτος είναι να μη δεσμεύεται απ΄ το γεγονός ότι την πληρώνει το κράτος, δηλαδή κι ο μη πιστός φορολογούμενος. Βέβαια ο μη πιστός φορολογούμενος έχει καθήκον να υποστεί αυτό το βάρος, όπως κι ο πιστός λαός υφίσταται το βάρος του να ζει με τους απίστους.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο φιλόλογος της τάξης μου ζητούσε να γράφουμε το μάθημα της ημέρας στο τετράδιο Αντιγραφής. Αν και το γράψιμο στο τετράδιο της Αντιγραφής ήταν υποχρεωτικό , σπανίως έγραφα την αντιγραφή μου.

    Όταν εξήταζε ο καθηγητής, αν δεν είχες γράψει στο τετράδιο, δεν σου επέτρεπε να απαντήσεις και ρωτούσε κάποιον άλλο μαθητή. Έτσι δεν λάβαινα μέρος στο μάθημα εκτός από τις μία δύο φορές το χρόνο που ερχόταν ο επιθεωρητής. Ο καθηγητής μου από κακό ζόρι μ΄ άφηνε να μιλήσω.Ίσως θεωρούσε υπερβολική τιμωρία να μου στερεί το λόγο, ιδίως όταν δεν σήκωνε κανένας χέρι να μιλήσει, μπροστά στον επιθεωρητή.

     Αυτή την κακή συνήθεια τη συνέχισα και στο πανεπιστήμιο. Ήθελα να εξετάζομαι όχι για τη μνήμη μου με ερωτήσεις μνήμης π.χ. "τί είναι έγκλημα" ή τί είναι "μαντσιπάτσιο".
Το βιβλίο του Ρωμαϊκού δικαίου του καθηγητή Νίκου Πανταζόπουλου ήταν ογκωδέστατο και κανείς δεν θα μπορούσε να το αποστηθίσει, εκτός από αυτούς που είναι "τέρατα μνήμης". Έτσι ο μακαρίτης καθηγητής, είχε περιορίσει σε μερικά ευνοούμενα μέρη του βιβλίου, μεταξύ των οποίων ήταν η Μαντσιπάτσιο και η Τραντίτσιο, που έγώ ούτε αυτά τα αποστήθισα με αποτέλεσμα να το δίνω κάμποσες φορές στο πτυχίο και να κόβομαι.

      Την πέμπτη ή έκτη φορά είχα μάθει όχι το μάθημα, αλλά την ψυχολογία του καθηγητή. Κάποια στιγμή, βρήκα την ευκαιρία, να πω, έτσι στον αέρα, mea culpa, κύριε καθηγητά. Ο Πανταζόπουλος με κοίταξε περιμένοντας τη συνέχεια.

-Ο "Φίχτε Φούχτεν" στην Ιστορία του Πολιτισμού....
-Διαβάζετε Φίχτε Φουχτεν;
-Είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας για τη δυναστεία των Ισαύρων.
(Οι Ίσαυροι ήταν η αδυναμία του Πανταζόπουλου, γιατί κατήργησαν το γραπτό ΡωμαΪκό δίκαιο και εφάρμοσαν το ελληνικό εθιμικό δίκαιο).
Λέει πως όταν το δίκαιο το καταργεί η άρχουσα τάξη, αλλάζει εντελώς το δίκαιο και αφήνει την επιγραφή την ίδια. Ενώ όταν καταργείται υπό την πίεση του λαού, αλλάζει η επιγραφή και το δίκαιο παραμένει το ίδιο.

     Στους Ίσαυρους έγινε το πρώτο. Κατάργησαν το δίκαιο και άφησαν την επιγραφή την ίδια, με μια μικρή προσθήκη. Έγραψαν "Ιουστιάνειος Νομοθεσία επί το φιλανθρωπέστερον μεταρρυθμισθείσα". Ενώ δεν ήταν καθόλου Ιουστιάνειος η νομοθεσία.

    Όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ με την ΕΣΑ, υπό την πίεση της κοινής γνωμης. Άλλαξε την επιγραφή και άφησε την ουσία όπως ήταν.

5.10.15






Μόσχος Λαγκουβάρδος
    Κύριε, 
  τί επληθύνθησαν
  οι θλίβοντές με;
  δοκίμια

    Λάρισα
    2015


29.9.15

Ο ορθόδοξος συμφιλιώνει με τη χάρη του Θεού το σώμα με το πνεύμα του

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το σώμα διώκει το πνεύμα . Ο ορθόδοξος συμφιλίωσε το σώμα με το πνεύμα του.
Ο άθεος δεν συμφιλιώνει το σώμα με το πνεύμα του. Ως πνεύμα θεωρεί τις σκέψεις και τα αισθήματα της διάνοιας. Δεν υπάρχει άλλη θέληση μεγαλύτερη από αυτή του σώματος.

Ο Χώκινγκ π.χ. δεν μπόρεσε να συμφιλιώσει το σώμα με το πνεύμα του. Πιστεύει ότι αφού το σύμπαν μπορούσε να γίνει από μόνο του, δεν χρειαζόταν το Θεό, άρα δεν υπάρχει Θεός, δημιουργός του σύμπαντος. Δεν υπάρχει άλλη θέληση μεγαλύτερη από αυτήν του αισθητού κόσμου.

Στις περιπτώσεις αυτές σαν του Χώκινγκ το σώμα εχθρεύεται το πνεύμα του ανθρώπου κι ο άθεος ταυτίζει τον εαυτό του με το σώμα του και αγνοεί το πνεύμα του. Δεν πιστεύει ότι το πνεύμα του ζει μετά τη καταστροφή του εγκεφάλου, διότι θεωρεί το πνεύμα , σκέψεις και αισθήματα τα οποία δημιουργεί ο εγκέφαλος. Πώς μπορεί , λοιπόν , μετά την καταστροφή του εγκεφάλου να έχουμε σκέψεις και αισθήματα;

Κι αν ο εγκέφαλος δεν είναι παρά ένα όργανο της ψυχής και δεν δημιουργεί αυτός τις σκέψεις. Αν ο εγκέφαλος μόνο συγκρατεί τις σκέψεις; Κι αν δεν πλησιάζει κανείς στο Θεό μέσα απ΄ τη διάνοιά του, αλλά μέσα από τα καθολικά του βιώματα της της πίστης ,της υπομονής, της αγάπης; Ο ορθόδοξος διώχνει την υπερηφάνεια και εμπιστεύεται τη χάρη του Θεού, αντί τη διάνοιά και τις σκέψεις της,

28.9.15

Επιστροφή στις ρίζες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η κακή διάθεση που νιώθουμε, η αποξένωση, είναι γιατί μας έκοψαν από τις ρίζες μας. Για να μην νιώθουμε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα της αποξένωσης, πρέπει να συνδεθούμε ξανά με τις ρίζες μας. Πώς γίνεται αυτό;

Όταν η καρδιά μας χάνει το ρυθμό της , την αφήνουν να ηρεμήσει για να ξαναβρεί το ρυθμό της. Υπάρχει και ένας άλλος τρόπος επαναφοράς, το σοκ, αλλά είναι επικίνδυνο και δεν το εφαρμόζουν, λόγω του ότι ασκούν βία στην καρδιά.

Καλύτερα είναι να επανέλθη η καρδιά στον κανονικό της ρυθμό χωρίς β ία. Ο μή βίαιος τρόπος στον πνευματικό ρυθμό είναι η επανασύνδεση με τις ρίζες μας Πώς θα συνδεθούμε ξανά με τις ρίζες μας; Ίσως μπορούμε με την επικοινωνία. Να δώσουμε ξανά την αξία που έχει η φιλία. Να μην παίρνουμε την φιλία στα ελαφρά. Μα πιο πολύ με την πίστη. "Πάντες γαρ υιοί Θεού εστέ, δια πίστεως εν Χριστώ Ιησού" (Γαλ. ζ΄ 23).

Κακή διάθεση, κούραση, λογισμοί μας αποθαρρύνουν. "Ο Ιησούς συμβαδίζει στην αποθάρρυνση και εγκαθιστά έγκυρες ελπίδες. " (Ζιράρ)

 copyright Μόσχος Λαγκουβάρδος 

27.9.15

Έχουν οι ψυχές μορφή;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι θρησκείες του απολύτου δεν θεωρούν ότι οι ψυχές έχουν μορφή. Είναι σαν τις σταγόνες του ωκεανού που σβήνουν με το θάνατο και χάνονται όταν επιστρέφουν στον ωκεανό. Δεν γνωρίζουν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους αγαπημένους τους.

Η Ορθοδοξία πιστεύει ότι οι ψυχές έχουν μορφή. Γνωρίζουμε τον εαυτό μας και τώρα, σ΄ αυτήν την ζωή και μετά το θάνατο. Ο Θεός είναι αγάπη. Αγαπάει το δημιούργημά Του.

Αν οι ψυχές δεν είχαν μορφή, δεν θα γνώριζαν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους άλλους. Θα ήταν καταδικασμένες να ζουν σε μια αιώνια αλλοτρίωση. Αλλά αυτό είναι η ίδια η Κόλαση. Οι ψυχές έχουν μορφή. Γνωρίζουμε τον εαυτό μας και χαιρόμαστε την επικοινωνία με τους άλλους.

Πιστεύουμε ότι είμαστε δημιουργήματα του Θεού και ότι ο Θεός αγαπάει το δημιούργηματά Του και δεν θέλει την καταστροφή τους. Δεν πιστεύουμε σε Θεό δημιουργό και σε Θεό καταστροφέα, όπως πιστεύουν στις θρησκείες του απολύτου.

Λένε στις θρησκείες αυτές, ότι υπάρχει χώρος όπου χωρούν τα αντίθετα. Άρα ακόμα κι αν δεν το δέχεται η λογική, μπορούν να υπάρχουν τα αντίθετα μαζί, χωρίς το ένα να αναιρεί το άλλο.

Το ότι μπορούν να υπάρχουν τα αντίθετα μαζί, όπως κι η σύγχρονη φυσική το δέχεται, αυτό δεν αναιρεί την πίστη στο Χριστό που μας αποκάλυψε ότι ο Θεός είναι ο ουράνιος πατέρας των ανθρώπων.

copyright Μόσχος Λαγκουβάρδος 

Η ΑΓΙΑ ΑΓΝΟΙΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αγία άγνοια ή αλλιώς "σοφή αμάθεια" (doctae ignorante) είναι η άγνοια του ανθρώπινου νου που δεν μπορεί να γνωρίσει ούτε τη φύση του Θεού ούτε τη σχέση του Θεού με τον κόσμο (ουδεμία αναλογία μεταξύ κτιστού και ακτίστου).

Υπάρχει και η άλλη άγνοια, που είναι ίσως η πιο μεγάλη αμαρτία,η άγνοια του νου που από πνευματική νωθρότητα έχει την ανοησία να μη μπορεί να δει ότι ο κόσμος αυτός και η ζωή σ' αυτόν τον κόσμο έχει όρια.

Ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων Ιούλιος Καίσαρας που δεν ήταν μόνον ένας απλός διοικητικός προϊστάμενος στην αυτοκρατορία, αλλά και ένα σοφός άνθρωπος είχε εκπαιδεύσει τον παπαγάλο του, να του επαναλαμβάνει αδιαλείπτως αυτή τη φράση: "Καίσαρ, μέμνησο θνητός ει" (Καίσαρ να θυμάσαι ότι θα πεθάνεις).

Οι δικοί μας κοσμικοί άρχοντες έχουν δυστυχώς το δεύτερο είδος της άγνοιας Οι παπαγάλοι τους επαναλαμβάνουν διαρκώς αυτά που θέλουν ν' ακούνε, για να ξεχνούν το θάνατο.
moschοblog.blogspot.com

26.9.15

Αδαής

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η λέξη "αδαής" δεν σημαίνει αυτόν που δεν ξέρει γενικά. Η λέξη αδαής προέρχεται απ΄ τη λέξη "δέος" (Θεός) και το στερητικό άλφα.Αδαής είναι αυτός που δεν νιώθει θαυμασμό για τίποτε. Ο εσωτερικά κενός, ο "άδειος", αυτός που δεν ξέρει αυτό που πρέπει να ξέρει, το Θεό.

Ο αδαής είναι ο ανίκανος να δει πέρα απ΄ τη μύτη του, αυτός που δεν νιώθει κανενός είδους μεγαλείο. Είχαμε ανεβεί κάποτε στην πιο ψηλή κορυφή του όρους Καϊμακτσαλάν, που δέσποζε σε άλλα μικρότερα δασωμένα βουνά και δεν υπήρχε ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Κάτω βαθιά ένιωθες τη βουή κάποιου ποταμού. Τα μάτια μας είχαν γεμίσει δάκρυα από θαυμασμό για το μεγαλείο της Φύσης. Κάποιος είπε τότε, "νά 'χαμε κι ένα αρνί". Αυτούς τους τύπους ανθρώπων, τους μυωπικούς, τους κοντόθωρους, τους αβάσταχτα πληκτικούς ,λόγω της μιζέριας και της ματαιότητας του πνεύματος, εννοεί ο Ρίλκε,λέγοντας "μου έχετε όλα τα πράγματα σκοτώσει".

Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι πράγματι αξιολύπητος. Έχει στερηθεί την ικανότητα να νιώθει θαυμασμό. Έχει στερηθεί την χαρά να νιώθει αυτό που στην αισθητική ονομάζεται η συγκίνηση του υπέροχου, του εξαίσιου.

Αυτήν την ψυχική καταστροφή επέφερε ο ωφελιμισμός της Δύσης στον κόσμο, γιατί τείνει να επικρατήσει παντού, και στη χώρα μας, δυστυχώς. Το κωμικοτραγικό είναι ότι παρουσιάζεται ως εξέλιξη, ενώ είναι η ελεεινότερη μορφή οπισθοδρόμησης.

25.9.15

Μόσχου Λαγκουβάρδου, ΠΟΙΟΙ ΕΧΘΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ

 

Ο άθεος δεν είναι άθρησκος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο άθεος δεν είναι άθρησκος. Ο άθεος δεν αποδίδει σεβασμό και τιμή στο Θεό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποδίδει τιμή και σεβασμό πουθενά. Όταν εμποδίζεται το φως - το σώμα βάζει πάντα εμπόδια στο πνεύμα- τη θέση του φωτός καταλαμβάνει το σκοτάδι. Στις θρησκείες των πρωτογόνων αποδίδουν τιμή και σεβασμό στα πνεύματα των προγόνων.

Το φώς έρχεται από ψηλά και επιστρέφει ψηλά. Το σκοτάδι είναι έλλειψη φωτός, όταν η ύλη παρεμβάλει εμπόδια.

Το Συνειδητό είναι φωτεινό, το γνωρίζουμε. Η συνειδητή ζωή είναι ζωή εγρήγορσης. Ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατούμε. Το Ασυνείδητο είναι σκοτεινό, δεν το γνωρίζουμε. Είναι η περιοχή του ύπνου και της αυτό-ύπνωσης, του αποκρυφισμού, της λατρείας των σκοτεινών πνευμάτων, του σατανά. Πορευόμαστε ψηλαφίζοντας το σκοτάδι, μέσα από τα σύμβολα, τα όνειρα, τις εικόνες της φαντασίας, τις σκιές και τους υπαινιγμούς.

Γενικά, το Ασυνείδητο αν και δεν έχει ιδέα του Συνειδητού επιδιώκει να γίνει Συνειδητό. Αυτό αποδεικνύει ότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και ότι στον πνευματικό τομέα τα πονηρά πνεύματα έχουν ηττηθεί. Φρίττουν και τρέμουν στην παρουσία του Κυρίου.

Στη χώρα των Γεργεσηνών τα ακάθαρτα πνεύματα που βασάνιζαν τους δύο δαιμονισμένους που θεράπευσε ο Ιησούς , παρακάλεσαν με φόβο και τρόμο τον Κύριο, να μην τους ρίξει πριν την ώρα τους στην Άβυσσο της ανυπαρξίας του φωτός, εκεί όπου είναι η θέση τους. Ζήτησαν να τα επιτρέψει, βγαίνοντας από τους ανθρώπους ,να εισέλθουν στους χοίρους

Ανάποδα τρίγωνα, πετσετάκια μπροστά στα γεννητικά όργανα, σύμβολα λατρείας του ανθρωπίνου σώματος. Αν δεν αποδίδουμε τιμή και σεβασμό στο Θεό (ο Θεός είναι πνεύμα) θα λατρέψουμε την απουσία του Θεού στα απόκρυφα μέρη του σώματος, Η αθεία είναι ομολογία ότι ο άνθρωπος αγνοεί κυριολεκτικά το πνεύμα του και λατρεύει το θάνατο. Το Ευαγγέλιο λέει, πως εκείνος που έχει δυνατό το πνεύμα του δεν θα δει θάνατο. Εξ αντιδιαστολής συνάγεται ότι ο άνθρωπος που έχει άγνοια του πνευματικού του εαυτού, είναι ήδη πνευματικά νεκρός.

Οι πάντες γνωρίζουν, πως ο άνθρωπος που δεν έχει ηθικό είναι ξεγραμμένος απ΄ το βιβλίο της ζωής. Αυτή είναι η αιτία που στην Αμερική και σε άλλα μέρη του δυτικού κόσμου, οι λάτρεις των ακαθάρτων πνευμάτων πείθουν με τόση ευκολία τα θύματά τους να συμμετέχουν σε ομαδικές αυτοκτονίες.

‘Εχοντας υπόψη όλα αυτά, να μην μας φαίνεται απίστευτο, ότι υπάρχουν σκοτεινές δυνάμεις που απεργάζονται την αυτοκτονία της ανθρωπότητας.

copyright: Μόσχος Λαγκουβάρδος 

23.9.15

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΑΔΗ (Μια ερμηνεία του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στον Άδη δεν βλέπουμε τα πρόσωπα των άλλων ούτε οι άλλοι βλέπουν το πρόσωπό μας. Όπως π.χ. συμβαίνει όταν αναμιγνυόμαστε με το πλήθος Ούτε το πλήθος βλέπει το πρόσωπό μας ούτε εμείς βλέπουμε τα πρόσωπα που αποτελούν το πλήθος.

Η λέξη "Άδης" πιθανόν προέρχεται από τη λέξη "είδος", (μορφή,πρόσωπο) και το στερητικό "α".
Χαμένοι στον Άδη ή στο πλήθος δεν φοβούμαστε παρά μόνο τον εαυτό μας.

Τί σημαίνει άραγε το ότι η Ευρυδίκη χάθηκε στον Άδη, επειδή γύρισε και κοίταξε πίσω; Μήπως σημαίνει ότι στον Άδη λησμόνησε το πρόσωπο και την απορρόφησε η απροσωπία;

Αν η ζωή μας, όπως έγινε, δε διαφέρει από την κόλαση, μήπως ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης θέλει να μας πει να προσέχουμε το πρόσωπο για να μην το λησμονήσουμε και χαθούμε στον Άδη;

22.9.15

Θεωρία, πράξεως επίβασις

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η σκέψη αυτή κρύβει μεγάλη υποκρισία. Είναι σαν τη σκέψη του Κουτσούμπα,επειδή δεν έχουμε υπαρκτό σοσιαλισμό δεν αγωνιζόμαστε για το κοινωνικό κράτος μέχρι ο υπαρκτός σοσιαλισμός να γίνει πραγματικότητα ή σαν τη σκέψη του λεβίτη του Ευαγγελίου, που άφησε τον πληγωμένο και συνέχισε το δρόμο του, μια που ο κόσμος είναι γεμάτο πληγωμένους.

Αυτή είναι η θέση που υποστηρίζει στη Βιριδιάνα του ο Μπονουέλ. Δείχνει στο πρώτο πλάνο κάποιον που περιθάλπει ένα πληγωμένο σκύλο. Και κάποιον άλλον που σώζει μια μέλισσα απ΄ τον πνιγμό. Και στα άλλα πλάνα δείχνει τη ματαιότητα της σωτηρίας των πλασμάτων που κινδυνεύουν δίπλα μας. Δείχνει ότι αμέτρητες αισθανόμενες υπάρξεις μένουν αβοήθητες. Αφού λοιπόν δεν μπορώ να σώσω όλους τους πληγωμένους της γης, δεν σώζω και αυτόν που μπορώ.

Θεωρία,πράξεως επίβασις: Να πατάμε σταθερά τα πόδια μας στη γη. Άκου το Λόρκα: Τιένεν έντρε σους καλαβέρας ούνα βάγκα αστρονομία ντε πιστόλας. Συλλαμβάνουν στο κρανίο τους μια ιδέα και κατόπιν την εφαρμόζουν ακόμα και με τη βία. Οι ιδέες πρέπει να στηρίζονται σ΄ αυτό που είναι και όχι σ΄ αυτό που κατά την άποψή σου θα έπρεπε να ήταν. Η ζωή είναι όπως είναι και όχι όπως εάν ήταν.

21.9.15

Αγαπάτε την Ελληνική Γλώσσα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Προχθές το μεσημέρι του Σαββάτου επισκέφτηκα σε κλινική της Λάρισας το συμμαθητή μου και συνάδελφο στο γράψιμο Γιώργο. Δίπλα στο προσκέφαλό του μια γυναίκα απ΄ τη Βουλγαρία, τον κρατούσε συντροφιά.

-Μεταξύ ενός Έλληνα και μιας Βουλγάρας, η ελληνική γλώσσα είναι νεκρή., είπε ο φίλος μου. Έσπασα το κεφάλι μου να καταλάβω τι σημαίνει «έχιτι».
-Ελινικί γκλώσα είνι ντίσκουλι, είπε η γυναίκα από τη Βουλγαρία,στενοχωρημένη κάπως, που δεν τα καταφέρνει με την ελληνική γλώσσα. Ντεν μαθένιτι ελλινικί γκλώσσα απ’ τιν τιλιόρασι.

Μεταξύ ενός Έλληνα και μιας Βουλγάρας, η ελληνική γλώσσα είναι νεκρή. Και μεταξύ μιας ζωόφιλης και ενός μη ζωόφιλου η ελληνική γλώσσα φθείρεται νοηματικά: Ποιος θα πει την αγαπημένη του «κοπέλα μου, γλυκιά μου κοπέλα», αν ακούει όλη μέρα τα ίδια γλυκόλογα να λέγονται και σε μια σκυλίτσα;

Έλεος, κυρίες μου των σκύλων. Αν δεν αγαπάτε την ελληνική γλώσσα και δεν σέβεσθε το γλωσσικό αίσθημα των ανθρώπων που την μιλούν, σεβαστείτε τουλάχιστον τους σκύλους. Μιλείστε τους στη γλώσσα τους.

Πού ανήκουν τα κόμματα;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πού ανήκουν τα κόμματα;Στον ύπνο ή στην εγρήγορση; Υπάρχουν κόμματα ξυπνητών και κόμματα κοιμισμένων; Το σημερινό ΚΚΕ, που δεν είναι εναντίον των μνημονίων, επειδή δεν επικρατεί ο υπαρκτός σοσιαλισμός, πού ανήκει; Για μένα ανήκει στον ύπνο. Είναι η πολιτική του Λεβέντη στην αριστερή της μορφή.

Πώς μπορούν οι πολιτικοί και τα κόμματα να μένουν στο σεντούκι και να τους βγάζουν από εκεί, όταν τους χρειαστούν, όπως συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα;

Οι Άγγλοι λένε για τις περιπτώσεις νεκρανάστασης πολιτικών ή κομμάτων, πως οι πολιτικοί και τα κόμματα αναγεννώνται από τις στάχτες τους, σαν τον φοίνικα!

17.9.15

ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ (ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΧΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν η χώρα μας ήταν αυτάρκης -είναι αυτάρκης, αλλά ζει σαν να μην είναι- δεν θα την ενοχλούσε κανείς. Θα ήταν καλά με τον εαυτό της. Η χώρα μας μπορεί να θρέψει τον πληθυσμό της.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τον καθένα από μας. Ενώ είμαστε αυτάρκεις, ζούμε σαν να μην είμαστε και οι διάφορες εξαρτήσεις δυσκολεύουν τη ζωή μας.

-Πώς θα καταλάβουμε ότι είμαστε αυτάρκεις και πώς θα ζούμε σαν να είμαστε αυτάρκεις;
-Είναι απλό! Υπάρχει για τον καθένα κάτι που σου δίνει αυτάρκεια. Αρκεί να το αναζητήσεις και θα το βρεις.
Μην το ψάχνεις βέβαια στον τομέα της υλικής ευημερίας. Εκεί όλα είναι λειψά. ΚΙ αυτό που λείπει είναι η αυτάρκεια. Τίποτα δεν μας γεμίζει.

Η αυτάρκεια είναι στο πνεύμα. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου Ιησού: Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ.
Αυτό σημαίνουν επίσης τα λόγια Του: ζητείτε και θα σας δοθεί. Χτυπήστε και θα σας ανοίξουν την πόρτα.

Για την αυτάρκεια μιλάει και το πνευματικό κορίτσι, η Τέντυ! Βρήκε τον τρόπο να επικοινωνεί με τον εαυτό της. Αυτό ζητούσε και της δόθηκε γιατί το ζητούσε εκεί όπου υπάρχει, στο πνεύμα. Αυτό που προέχει είναι το πνεύμα.

11.9.15

ΕΝΑΣ ΑΘΕΟΣ ΥΠΑΡΞΙΣΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας  άθεος υπαρξιστής φιλόσοφος θα σου πει, όχι δεν είναι ο λόγος, (η επικοινωνία) ο σκοπός της ύπαρξης. Ο άνθρωπος είναι "ον προς θάνατον".

Το λέει με τα χείλη, ενώ στην καρδιά του άλλα πιστεύει.. Ακόμα κι όταν ο θάνατος ελκύει πολλούς η έλξη κρύβει απελπισία. Κανένας δεν ελπίζει στην απόγνωση.

Κι ο Καζαντζάκης που έλεγε πως δεν ελπίζει και πως είναι ελεύθερος επειδή δεν ελπίζει σε τίποτα; Ο Καζαντζάκης δεν λέει ολόκληρη την αλήθεια. Αν έλεγε ολόκληρη την αλήθεια, θα έλεγε "δεν ελπίζω σε τίποτα, που δεν αξίζει να ελπίζω".

Και για τον Καζαντζάκη υπήρχαν πολλά στα οποία έλπιζε. Αν δεν έλπιζε στο καλύτερο, δεν θα έγραφε, όπως λέει ο ίδιος, την Οδύσσεια (τριάντα χιλιάδες τριακόσιες τριάντα τρεις δεκαεφτασύλλαβους), εφτά φορές!

10.9.15

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ (του εφησυχασμού)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η φιλοσοφία της αποδοχής, της παραίτησης δεν ταιριάζει στην ελληνική ψυχή και στην ελληνική παράδοση.
Η φιλοσοφία της παραίτησης ταιριάζει στις μοιρολατρικές ψυχές, στις ψυχές που δέχονται εκ των προτέρων την ήττα, το πεπρωμένο, το κάρμα, το γραμμένο.

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, έλεγαν οι αρχαίοι. Αλλά ποια ερμηνεία έδιναν σ΄ αυτό. Πίστευαν πράγματι ότι το πεπρωμένο είναι αδύνατο να το αποφύγει ο άνθρωπος; Αυτό πίστευαν, όπως πιστεύει η παθητική Ανατολή κι η Δύση που αποσπάστηκε από την Ορθοδοξία και βρίσκεται πιο κοντά στην Ανατολή παρά στην Ορθοδοξία;

Το σπουδαιότερο αγαθό για τους Έλληνες και την Ορθοδοξία είναι το αγαθό της Ελευθερίας και η ίδια η σωτηρία που ευαγγελίζεται η Χριστιανική Διδασκαλία είναι η ελευθερία από τα πάθη.

Το νόημα λοιπόν της Ελευθερίας είναι ο αγώνας για την Ελευθερία, που δεν παύει ποτέ όσο ο άνθρωπος βρίσκεται σ΄ αυτή τη γη. Κι όταν οι Άγιοι φθάνουν στην απάθεια, παρακαλούν το Θεό να τους πάρει την απάθεια, για να συνεχίσουν να αγωνίζονται. Δεν υπάρχει ανάπαυλα στον αγώνα για την Ελευθερία. Άρα η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας.

Τέλος δεν είναι το πεπρωμένο αναπόφευκτο, εκτός αν εκ των προτέρων παραδοθούμε και αφεθούμε χωρίς τον έλεγχο της συνειδήσεως φυσικά θα πραγματοποιηθεί ό,τι θα μπορούσε διαφορετικά να αποφευχθεί.

8.9.15

Είναι γελοίο για ένα έθνος


ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ
Είναι γελοίο για ένα έθνος να λέει
στους πολίτες του «πρέπει να κατα-
ναλώνετε λιγότερα διότι υπάρχει
στενότητα χρήματος».

Αυτό θα έμοιαζε σαν μια Αεροπορική
εταιρεία να λέει: «Τα αεροπλάνα μας
πετούν, δεν μπορούμε όμως να σας
αφήσουμε να επιβιβαστείτε γιατί δεν
υπάρχουν εισιτήρια»

(Σ.Εμράϊ, Δισεκατομμύρια για τους
τραπεζίτες, χρέη για το λαό)

5.9.15

Μάλλον να θεωρείς γνώση τη χάρη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας θεωρούν γνώση τη χάρη. Θεωρία,πράξεως επίβασις, λένε.
Δεν έχουν γράψει ούτε μια σειρά, χωρίς να την έχουν ζήσει στο πετσί τους. Γι' αυτό λένε, ότι ο άρρωστος δεν πρέπει να γράφει. Μερικοί πηγαίνουμε στα μοναστήρια κι αντί να σωπαίνουμε, κάνουμε επίδειξη των γνώσεών μας, ακόμα και πάνω στην μοναστική άσκηση! ΟΙ μοναχοί σωπαίνουν.Τηρούν τον κανόνα, να μην μιλούν, χωρίς να ερωτηθούν.

Εμείς έχουμε παραγεμισμένο το μυαλό μας με γνώσεις από τα βιβλία και ζητάμε ευκαιρία να τις μεταδώσουμε και στους άλλους.
Μάλλον να θεωρείς γνώση τη χάρη σημαίνει να μαθαίνουμε από τα βιώματα, παρά από τις θεωρίες. Δεν ξέρουμε την αγάπη αν δεν την βιώσαμε οι ίδιοι. Δεν μπορώ να πω, η αγάπη είναι γλυκιά, επειδή το γράφει κάποιος συγγραφέας στο βιβλίο του, όσο σπουδαίος κι αν είναι. ΚΙ όμως πολλοί ακολουθούμε ανθρώπους οι οποίοι μέρα νύχτα θεωρητικολογούν, ιδίως για τα πολιτικά, τα κοινωνικά ή τα οικονομικά θέματα.
Ένας ταξιτζής στην Αθήνα, μου είπε κάποτε με αγανάκτηση, δεν βρίσκεται κανένας με πείρα απ΄ τη ζωή να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο.

Σπουδή ρυθμού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο ρυθμός διαφέρει από το μέτρο, όσο διαφέρει κάτι ζωντανό από κάτι που δε ζει. Δεν μπορείς να μετρήσεις το πέταγμα μιας πεταλούδας,. ενώ μπορείς να νιώσεις το ρυθμό του. Δείτε τη διαφορά του ρυθμού από το μέτρο στη στροφή αυτή του Παλαμά:

Η Ελευθερία εις τα έθνη
δεν μετριέται με το στρέμμα
Με της καρδιάς το πύρωμα
μετριέται και με το αίμα.

Ένα πράγμα άψυχο, όπως το χωράφι το μετράς (στρέμμα). 'Ενα πράγμα ζωντανό , η ελευθερία δεν το μετράς με το μέτρο. Δεν μετριέται. Το ζωντανό ειναι ανεπίδεκτο μετρήσεως. Δεν έχει μέτρο. Έχει όμως ρυθμό που τον νιώθεις με την καρδιά .
Η φύση έχει ρυθμό. Κάθε φυσικό πράγμα (ζωντανό) έχει ρυθμό.Οι πολυκατοικίες που μας πνίγουν και μας αρρωσταίνουν δεν έχουν ρυθμό. Η Τέχνη δίνει ρυθμό στα πράγματα. Η Τέχνη μιμείται τη Φύση στους ρυθμούς.

Ο ρυθμός είναι σπουδαίο πράγμα για την υγεία και για τη ζωή. Ο Θεός μας έδωσε το ρυθμό ως φύλακα άγγελο. Είναι ευτυχής αυτός που βρήκε το ρυθμό του. Δεν τον διαλύει η ασυναρτησία γύρω του.

Αποχαιρετισμός

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν πεθάνω,
αφήστε το μπαλκόνι ανοιχτό.
(Λόρκα)

Οι πιστοί στο Χριστό δεν έχουμε απορίες πώς και γιατί ζει ο άνθρωπος μετά το θάνατο του σώματος. Πώς ζει και αισθάνεται, γνωρίζει και γνωρίζεται χωρίς τις αισθήσεις του σώματος. Δεν έχουμε ανάγκη τη φιλοσοφία για να ξέρουμε ότι η αληθινή ζωή αρχίζει μετά το θάνατο του σώματος, γιατί έχουμε θεμέλιο της ζωής μας το Χριστό.

Η φιλοσοφία όμως δίνει τις δικές της απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Στο ερώτημα π.χ. πώς σκέφτεται ο άνθρωπος μετά το θάνατο του σώματος και την καταστροφή του εγκεφάλου, ο Καντ απαντάει ότι δεν δημιουργεί τις σκέψεις ο εγκέφαλος. Ο εγκέφαλος συγκρατεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα.

Ο χώρος και ο χρόνος, λέει ο Καντ, είναι δικός μας ανεξάρτητα από τα πράγματα και τις ψυχολογικές καταστάσεις. Έχουμε καθαρή -δηλαδή χωρίς τις αισθήσεις του σώματος, χωρίς το σώμα- εποπτεία του χώρου και του χρόνου.

4.9.15

Προετοιμασία και αγνωμοσύνη


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πείτε μου αν δεν είναι αγνωμοσύνη, να μην προσέχεις τις γυναίκες, όταν για να βγουν στο δρόμο προετοιμάζονται τουλάχιστον επί τρεις ώρες; Σκεφθείτε τα συναισθήματα που νιώθει μια ψυχή που επιστρέφει στο διαμέρισμά της χωρίς να την προσέξει κανείς.

Τί σπουδαιότερο διαθέτουν οι ηθοποιοί που απολαμβάνουν τα χειροκροτήματα μετά από κάθε παράσταση; Μήπως δεν είναι κάθε γυναίκα έτοιμη να δώσει την παράστασή της όταν βγει στο δρόμο; Αν δεν το βλέπει ο αντρικός αλλά κι ο γυναικείος πληθυσμός -αυτός από φθόνο- φταίει η γυναίκα;

Στον τόπο μας όπου γεννήθηκε το θέατρο κι η ζωή μας είναι κατ΄ εξοχήν θεατρική είναι απαράδεκτο ο αντρικός πληθυσμός , να στερείται θεατρικού αισθητηρίου και θεατρικής παιδείας.

ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


Στη δικτατορία ο κόσμος αντιδρά με το χιούμορ.

Χθες το απόγευμα ήμουν σ΄ένα λαϊκό καφενείο , στη συνοικία του Αγίου Θωμά. Η πελατεία του, άνθρωποι του μόχθου. Μιλούν δήθεν σοβαρά:

-Ο Τσίπρας μόνο με τον Καμένο θα συνεργαστεί. .

-Το είπε αυτό ο Τσίπρας; ρωτάει δήθεν έκπληκτος κάποιος συνταξιούχος μαραγκός.

-Το είπε. Το άκουσα εγώ.

-Ε, πάει έσβησε ο Καμένος,

2.9.15

Μή φοβάσαι την οικονομία

Λαρισινά δοκίμια

Μη φοβάσαι την οικονομία!
01 Σεπ 2015 8:00:16 Άρθρα
Του Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

Ο μη ων μετ’ εμού, κατ’ εμού εστί και
ο μη συνάγων μετ’ εμού, σκορπίζει.
Λουκ. 11:23

Μη φοβάσαι την οικονομία. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτε τρομερό στην οικονομία, που πρέπει να φοβούμαστε. Αυτό που μας φοβίζει είναι το άγνωστο που την περιβάλλει. Όπως παντού έτσι και στην οικονομία, αυτό που μας φοβίζει είναι το άγνωστο. Ο Γκαίτε φοβόταν το άγνωστο του θανάτου και ζητούσε περισσότερο φως, στις τελευταίες του στιγμές. Ακόμα και στο πιο φοβερό πράγμα από όλα, στο θάνατο, αυτό που μας φοβίζει δεν είναι ο ίδιος ο θάνατος, αλλά το άγνωστο που περιβάλλει το θάνατο.

Ποιό είναι, λοιπόν, αυτό το άγνωστο που μας προκαλεί τόσο φόβο στην οικονομία; Δεν είναι κρίμα; Είναι τόσο δύσκολο να γίνει γνωστό το άγνωστο που περιβάλλει την οικονομία με το τρομερό του μυστήριο; Οπωσδήποτε, δεν μας φοβίζουν τα γνωστά στοιχεία της οικονομίας. Συνεπώς ας αρχίσουμε από τα γνωστά στοιχεία, προκειμένου να ρίξουμε περισσότερο φως στο μυστήριο της οικονομίας. Ίσως φοβούμαστε κατόπιν λιγότερο ή καθόλου.

Έχουμε συνδέσει την οικονομία με τα χρήματα τόσο πολύ, που δεν μπορούμε να σκεφτούμε την οικονομία χωρίς τα χρήματα. Είναι όμως αυτό σωστό; Είναι η οικονομία τα χρήματα; Οπωσδήποτε όχι. Η οικονομία είναι σύνολο μέσων και ενεργειών μέσα σε κοινωνικά πλαίσια, με σκοπό την απόκτηση και την κατανάλωση υλικών αγαθών. Δηλαδή η κάθε κοινωνία επιλέγει τα μέσα και τις ενέργειες με τις οποίες τα μέλη της αποκτούν και καταναλώνουν τα υλικά αγαθά. Άρα υπάρχουν τομείς της οικονομίας στους οποίους το χρήμα δεν έχει ουσιαστική σημασία,όπως είναι ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας.

Αν βγάλουμε απ’ την οικονομία τα χρήματα θα εξακολουθούμε να φοβούμαστε την οικονομία; Νομίζω ότι δεν θα την φοβούμαστε. Άρα δεν μας φοβίζει η οικονομία, αν είναι εγγυημένα τα χρήματα, που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε. Αυτό που μας φοβίζει, λοιπόν, είναι ότι δεν έχουμε εγγυημένο το χρηματικό εισόδημα, το οποίο μας χρειάζεται για να ζήσουμε.

Δεν φοβούμαστε την οικονομία, αλλά την πολιτική, η οποία δεν εγγυάται ένα χρηματικό εισόδημα που μας χρειάζεται για να ζήσουμε. Νομίζουμε ότι φοβούμαστε την οικονομία ή τα χρήματα, ενώ φοβούμαστε την κυβέρνηση, η οποία εφαρμόζει πολιτική, που δεν εγγυάται το εισόδημα, που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα τί πρέπει να κάνουμε για να πάψουμε να φοβούμαστε και να μην αυτοκτονούν άδικα τόσοι συνάνθρωποί μας και δημιουργούν τόσα δράματα στις οικογένειές τους. Τί πρέπει να κάνουμε, άλλο απ’ το να μην ψηφίζουμε αυτές τις κυβερνήσεις που εφαρμόζουν την πολιτική που μας προκαλεί όλον αυτόν τον φόβο που σκοτώνει;

Το χρήμα είναι μέσον συναλλαγών, πράγμα που σημαίνει ότι είναι άχρηστο, αν δεν υπάρχουν οι άλλοι για τις συναλλαγές. Είναι σαν το μάνα των Εβραίων στη έρημο, που σάπιζε την άλλη μέρα κι έπρεπε να καταναλωθεί την ίδια μέρα. Να μην έχουμε την αυταπάτη ότι δήθεν το χρήμα που κατέχουμε, μας ανήκει εξολοκλήρου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουν μερίδιο σ’ αυτό κι οι άλλοι, αφού χρωστάει την αξία του στους άλλους. Μόνο γιατί υπάρχουν οι άλλοι έχει και το χρήμα που κατέχουμε αξία.

Αν δεν υπήρχε ο αέρας που αναπνέουμε ή αν δεν ήταν κατάλληλος για να τον αναπνέουμε, δεν θα ζούσαμε. Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε την οφειλή μας στον αέρα, στο μέτρο που μας αναλογεί, για να διατηρούμε τον αέρα κατάλληλο να αναπνέουμε; Το ίδιο με το νερό. Αν δεν υπήρχε το νερό ή αν το νερό δεν ήταν πόσιμο, δεν θα υπήρχαμε κι εμείς. Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε την οφειλή μας στο νερό, στο μέτρο που μας αναλογεί, στο να διατηρείται κατάλληλο για να πίνουμε; |Το ίδιο με τους άλλους. Αν δεν υπήρχαν οι άλλοι ούτε εμείς θα υπήρχαμε ούτε και τα χρήματά μας θα υπήρχαν. Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε την οφειλή μας στους άλλους, με το να συμβάλουμε στο μέτρο που μας αναλογεί, για να υπάρχουν οι άλλοι; Καθένας από εμάς οφείλει να συμβάλει στο μέτρο που τον αναλογεί στην κοινωνική οικονομία, ώστε να υπάρχει ένα εγγυημένο χρηματικό εισόδημα για να μπορούν να ζουν όλοι οι άνθρωποι. Αυτή είναι η ουσία της κοινωνικής οικονομίας.

Κανένας δεν ζει μόνος. Μόνος: θηρίον ή θεός. Αν αγνοήσουμε τον τομέα της κοινωνικής οικονομίας, όπως κάνει ο φιλελευθερισμός και οι κυβερνήσεις του, πρέπει να συμφωνήσουμε με τον τραγικό Σοφοκλή, ο οποίος πιστεύει πως "το χρήμα είναι το χειρότερο θέσπισμα του ανθρώπου".

Παραθέτουμε απ’ το Λεξικό Εννοιών * τις παρακάτω βλαβερές συνέπειες της αρνητικής διάστασης του χρήματος":

" α) Είναι πηγή πλεονεξίας,

β) Ο άνθρωπος χάνει την ψυχική του ισορροπία, την αίσθηση του μέτρου, προκειμένου να το αποκτήσει.

γ)Αλλοιώνει τις ανθρώπινες σχέσεις.

δ) Εμπορευματοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες και τα συναισθήματα.

ε)Γίνεται φορέας διαφθοράς και αμοραλισμού.

στ) Καλλιεργεί τον ατομικισμό και την αδιαφορία για τον συνάνθρωπο.

ζ) Συντελεί στη βία και την εγκληματικότητα.

η) Ειναι φορέας κοινωνικής δυσαρμονίας.

θ) Υποθάλπει τον αναελέητο ανταγωνισμό, ενώ αποθεώνει την εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος με κάθε τρόπο και μέσο.

ι)Αποτελεί την κυριότερη αιτία συγκρούσεων, διενέξεων σε παγκόσμιο επίπεδο.

ια) Συχνά μεταβάλλει τον άνθρωπο σε μέσον.

ιβ) Χάνεται ο πραγματικός ανθρώπινος προορισμός, που δεν είναι βέβαια η απόκτηση χρημάτων, αλλά η πνευματική, η ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπου και ο εξανθρωπισμός του.

ιγ) Συντελεί στα σκάνδαλα, στην σπατάλη, στη χλιδή, στην υποκρισία και στη φιληδονία."

"Διαβολομαζώματα ανεμοσκορπίσματα", λέει η ελληνική λαϊκή παροιμία. Με άλλα λόγια, αν δεν μαζεύονταν τα χρήματα με το δαιμόνιο της απληστίας και εκτιμούσε ο κόσμος τον πλούτο, σύμφωνα με τη Διδασκαλία του Χριστού, δεν θα γίνονταν πόλεμοι ούτε θα υπήρχε φτώχεια και αθλιότητα στον κόσμο.

*(Αργύρη Ματακιά, Λεξικό Εννοιών, Εκδόσεις Πελεκάνος, ISBN 960-400-054-3)

μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς Εκτύπωση E-mail
0 1 Google +0 0
- See more at: http://www.eleftheria.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/item/26176-%CE%BC%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1.html#sthash.R3KB9UOH.dpuf

Περί της Ευχής

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είναι ίσως δύσκολο να μιλήσουμε με δυο λόγια την Ευχή, για την οποία έχουν γραφεί τόμοι ολόκληροι και συνεχίζουν να γράφονται. Η Ευχή φαίνεται απλή ίσως και απλοϊκή. Είναι η επανάληψη των λέξεων Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού Ελέησόν με.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η επανάληψη γίνεται σε καθαρή καρδιά, καθαρή από λογισμούς, όποιοι κι αν είναι καλοί ή κακοί. Όταν η καρδιά είναι καθαρή η Ευχή ακούγεται επίσης ευδιάκριτα μέσα της και λέγεται από μόνη της, χωρίς εμείς να προσπαθήσουμε. Η Ευχή, λέγεται νοερά ευχή και είναι το μόνο μέσον να διατηρείται το πνεύμα μας σε ενεργητικό και σε εγρήγορση για να έχει διαρκή μνήμη του Θεού.

Αρκεί να σκεφτείς ότι όλα, χωρίς εξαίρεση τα εμπόδια της ζωής έχουν μόνον αυτό το σκοπό, να εμποδίσουν τη μνήμη του Θεού. Η δύναμη που βάζει τα εμπόδια είναι το μίσος του διαβόλου εναντίον του ανθρώπου, ως κορυφαίο δημιούργημα το Θεού.

1.9.15

Στην Κάλυμνο αποσπερίζουν

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Να αποσπερίζεις είναι μια μορφή επικοινωνίας. Δεν έχει σημασία τόσο το αποτέλεσμα, όσο η πνευματική επαφή. Στην Κάλυμνο με είχε μαγέψει η συνήθεια να αποσπερίζουν.

Όταν αποσπερίζεις το σπουδαίο δεν είναι η κουβέντα. Αποσπερίζεις και με τη σιωπή. Το σπουδαίο είναι η σύμπνοια. Να αποσπερίζεις χωρίς σύμπνοια είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο.

Περί των ευχών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι ευχές έχουν εκτός των άλλων κι αυτό το καλό, ότι δεν χρειάζεται να πρωτοτυπήσεις. Δεν το ήξερα ότι δεν πρωτοτυπούμε στις ευχές και το άκουσα πρώτη φορά απ΄ το Ντίνο Χριστιανόπουλο πριν χρόνια, αλλά το πιστεύω.

Εμείς δε στην Ορθοδοξία αποφεύγουμε τις πρωτότυπες ευχές. Επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ευχές, που ειπώθηκαν από τα χείλη των Αγίων εις τους αιώνες των αιώνων.

Οι πρωτότυπες ευχές, όπως και τα χριστιανικά τραγουδάκια, εισήχθηκαν στην Ελλάδα από τους προτεστάντες. Είναι ξένες στο αισθητήριο του ορθόδοξου. Και είναι λογικό. Στην Ορθόδοξη Παράδοση υπάρχουν άπειρες ευχές από τα αρχαία χρόνια. Είναι κακόγουστο για τον Έλληνα να αυτοσχεδιάζει όσον αφορά τις ευχές.

30.8.15

Γιατί δεν δέχονται όλοι την αλήθεια;

του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Γιατί το Ευαγγέλιο δεν επιτρέπει να πετάμε τους μαργαρίτες μας; Γιατί να μιλάμε μόνο σ' αυτούς που είναι έτοιμοι να δεχθούν την αλήθεια;

Από αγάπη για τους ίδιους. Αν απορρίψουν την αλήθεια γιατί είναι ανέτοιμοι να την δεχθούν, θα την απορρίψουν κι όταν είναι έτοιμοι. Έτοιμος είναι κανείς για την αλήθεια όταν την αναζητήσει.

Αν την απορρίψει γιατί δεν είναι έτοιμος δεν θα την αναζητήσει ποτέ.Είναι δύσκολο χωρίς αναζήτηση , να ελευθερωθεί κανείς απ΄ τις προκαταλήψεις του

Το δίκαιο του αποικιοκράτη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Επικρατεί στον τόπο μας το δίκαιο του αποικιοκράτη; Πώς είναι άραγε;
Για να δεις πώς είναι φαντάσου οι λίστες Λαγκάρντ να περιείχαν ονόματα φτωχών. Ή φαντάσου την φτωχή Ελλάδα να χρεωστεί πολεμικές αποζημιώσεις στη Γερμανία.

      Η Γερμανία αντί να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις για τις ζημίες που προκάλεσε στην Ελλάδα με τα στρατεύματα των ναζί, έλαβε ωσεί επιβράβευση βοήθεια ακόμα κι απ τη φτωχή Ελλάδα, για να κάνει το λεγόμενο "γερμανικό θαύμα:!
Όταν ο αποικιοκράτης αγκαρεύει κάποιον ιθαγενή να του μεταφέρει τις βαλίτσες του, του δίνει για τον κόπο του μια κλωτσιά. Αυτή είναι δικαιοσύνη, από την άποψη του αποικιοκράτη.

      Θυμηθείτε πώς αντάμοιβε ο Μεγαλέξανδρος τους φτωχούς! Ο Μεγαλέξανδρος, γιορτάζει σήμερα, ήταν γενναιόδωρος. Απορούσαν οι πολεμιστές του, όταν τους αντάμοιβε. Μα δεν έκανα τίποτε, πέρα απ΄ το καθήκον μου του πολεμιστή. Εσύ έκανες το καθήκον σου του πολεμιστή, έλεγε ο μεγαλοφυής Αλέξανδρος κι εγώ κάνω το καθήκον μου του βασιλιά.

      Το δίκαιο του αποικιοκράτη ισχύει παντού όπου υπάρχει φτώχεια και δυστυχία. Αν ο αποικιοκράτης κλέψει τον φτωχό, αυτό δεν είναι κλοπή. Ο λύκος πάντοτε τρώει του φτωχού το αρνί.
Θα μου πείτε , αυτό συμβαίνει και στην ασυλία των πολιτικών και σ΄ αυτούς που ασκούν εξουσία. Σπανίως τιμωρείται κάποιος από αυτούς.

      Το ίδιο πνεύμα επικρατεί παντού, ακόμα και στα πνευματικά δικαιώματα. Αν ένας διάσημος συγγραφέας κλέψει την ιδέα ενός άσημου, αυτό δεν είναι πνευματική κλοπή. Το αντίθετο ο άσημος πρέπει να είναι ευχαριστημένος γιατί ο διάσημος τον τίμησε παρουσιάζοντας την ιδέα του ως δική του.

      Ένας διάσημος συγγραφέας επέκρινε κάποιον άσημο συγγραφέα γιατί μνημόνευε στα παραθέματά του άσημους συγγραφείς. Δηλαδή αν ο Έλιοτ αντέγραφε τον γραμματέα του, έπρεπε να το πει;

      Οι πλούσιοι, οι διάσημοι, οι πολιτικοί μπορούν να αδικούν του φτωχούς, τους άσημους, τους απλούς πολίτες και να μη συμβαίνει τίποτα. Γι' αυτό λένε ότι τα έργα του Σαίξπηρ του τα έγραψε κάποιος άλλος.

       Έτσι κάνει η αποικιοκρατία. Αν ένα φτωχό κράτος κάνει τη βλάβη στον κόσμο που κάνουν οι μεγάλοι, που κατασκευάζουν και εμπορεύονται όπλα, ναρκωτικά κ.α.θα το είχαν φάει ζωντανό.

       Αυτό γίνεται στην αποικιοκρατία με το δίκαιο του ισχυροτέρου. Ελέχθη πως ο φιλελευθερισμός είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

moschoblog.blogspot.com