ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

       Ο Κύριός μας είπε, "εν τω οίκω του πατρός μου πολλαί μοναί εισίν." Μοναί, κατοικίαι, λένε οι Πατέρες είναι τα σώματά μας. Ο άνθρωπος αποτελείται από πνεύμα και σώμα και δεν είναι ασώματος, όπως οι Άγγελοι. Αν και κατά την ορθόδοξη πίστη μόνος ασώματος είναι μόνο ο Θεός. ΟΙ Άγγελοι λέγονται ασώματοι , μόνο σε σχέση με τον άνθρωπο. Σε σχέση με τον Θεό έχουν και οι Άγγελοι δεν είναι ασώματοι. 

        Όσοι πιστεύουμε ότι υπάρχει ζωή μετά τον σωματικό θάνατο, πιστεύουμε ότι και η μορφή που μας έδωσε ο Θεός, είναι για πάντα. Διαφορετικά πώς θα γνωριζόμαστε στην άλλη ζωή. Αν δεν γνωριζόμαστε στην άλλη ζωή και έχουμε άλλη μορφή, τί έννοια έχει η αγάπη; Αν δεν είναι κι η μορφή μας αιώνια στον πνευματικό κόσμο, πρέπει να δεχθούμε ότι κι η αγάπη δεν είναι αιώνια και θα την αφήσουμε εδώ στη γη, που κάποτε θα καταστραφεί.

       Το ίδιο ισχύει και με τα ονόματα. Πιστεύω ότι και στην άλλη ζωή θα έχουμε το ίδιο όνομα που έχουμε στη γη. Άλλωστε η μορφή και το όνομα είναι τα δύο πρότυπα του ανθρώπου, τα δύο μοντέλα, πράγμα που σημαίνει ότι και στην άλλη ζωή, την πνευματική, θα υπάρχουν.

      Ένα περιστατικό δείχνει ότι η ψυχή διατηρεί την μορφή του σώματος. Λένε πως όταν πεθαίνει ο άνθρωπος , ο άγγελος συνοδεύει την ψυχή στα μέρη που επιθυμεί. Συνήθως σε μια μεγάλη αφιλόξενη πόλη, πού θα πάει η ψυχή, αν όχι στο σπίτι της. Έτσι έγινε και με την ψυχή κάποιου, που πήγε στο διαμέρισμά του και την γνώρισε ο σκύλος του που άρχισε να κλαίει, το γνωστό κλάμα του σκύλου, όταν χάνει τον κύριό του.

     Ο άνθρωπος αυτός κατοικούσε σε μια πόλη με ενάμισυ εκατομμύριο κατοίκους. Πέθανε σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων από το διαμέρισμά του., Και εκείνο το βράδυ, δεν θα ήταν ο μόνος, σε μια τόσο μεγάλη πόλη, που πέθανε. Αν πούμε ότι ο σκύλος είχε τέτοια διόραση, να δει την ψυχή του, στο νοσοκομείο, μάλλον φαίνεται απίθανο. Άρα γνώρισε την ψυχή του, όταν ο άνθρωπος μαζί με τον άγγελό του επισκέφθηκε, το διαμέρισμά του.

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Πλάτων πίστευε ότι πρέπει να ζητάμε τη βοήθεια του Θεού σε όλα τα πράγματα, ακόμα και στα ελάχιστα. Γιατί άραγε; Μια απάντηση είναι, για να μην γίνεται τίποτα χωρίς το Θεό

Ο φιλόσοφος Νικόλας Κουζάνος ( Γερμανία 1401-Ιταλία 1464) πίστευε ότι η απόλυτη απομάκρυνση του Θεού, είναι συγχρόνως παρουσία Του σε όλα τα πράγματα.

Ο Κουζάνος φαίνεται ότι προχώρησε στη σκέψη του Πλάτωνος. Άλλωστε λέγεται πως η ευρωπαΪκή φιλοσοφία δεν είναι παρά σχόλια στον ΠΛάτωνα και στον Αριστοτέλη.

Προχώρησε τη σκέψη του Πλάτωνα, γιατί αν σε όλα τα πράγματα και στα πιο ελάχιστα θυμούμαστε το Θεό, ο Θεός είναι παρών, όσο μακριά κι αν είναι. Η θύμηση του ονόματος του Θεού είναι παρουσία του Θεού κοντά μας. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ΄.ανθρωπο. Όταν αναφέρουμε το όνομά του, ο άνθρωπος είναι παρών. Με αυτό το πνεύμα λέγεται ότι "το όνομα είναι ο άνθρωπος' nomen e homem.

Η μητέρα του Αυτοκράτορος του Βυζαντίου Λέοντος Γ΄του Σοφού, επαναλάμβανε συνεχώς το όνομα του υιού της, για να νιώθει την παρουσία του: Λέων μου, Λέων, Λέων.

Κι όταν είμαστε σωματικά παρόντες κι όταν βρισκόμαστε ένας εδώ κι ο άλλος στην άλλη άκρη του κόσμου , πνευματικά επικοινωνούμε μεταξύ μας. Πνευματικά νιώθουμε ο ένας την παρουσία του άλλου. Για να νιώσουμε την παρουσία του άλλου δεν είναι ανάγκη, να τον κρατάμε διαρκώς στην αγκαλιά μας. Η επιδερμίδα είναι το όριο που χωρίζει τον έναν από τον άλλον.

Μπορεί δύο να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι και πνευματικά ο ένας να βρίσκεται στην Ελλάδα κι ο άλλος στην Αμερική. Και το αντίθετο δύο ΄άνθρωποι μπορεί να νιώθουν κοντά ο ΄.ενας στον άλλον και σωματικά να βρίσκονται μίλια μακριά.

Το πάν είναι να θυμούμαστε τους ανθρώπους που αγαπάμε. Όχι σαν εκείνη τη γυναίκα που είπε στον άντρα της: "Τόσο που σ' αγαπούσα , άντρα μου, ξέχασα και τ' όνομά σου."!

Δεν θα πω τον εαυτό μου ποτε΄"γέρο ταλαίπωρο", όσο το χέρι μου βαστάει την πένα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Συνταξείδευα στο τραίνο με δυο γέρους. Θα μου πείτε, ποιοί είναι γέροι σήμερα. Όλοι κρύβονται. Με τέτοιον εξευτελισμό των γέρων από την νέα εποχή , που προβάλλει τα νειάτα και την ομορφιά, που να σταθεί ο γέρος. Γέρους ή σοφούς κάποτε έλεγε ο κόσμος, αυτούς που η αποστολή τους ήταν να δίνουν σοφές συμβουλές στους νέους.

Τώρα που τους αφήρεσαν και το σπουδαιότερο προσόν, τις συμβουλές, γιατί ανέλαβε να τις παρέχει η τηλεόραση, δεν απομένει στους γέρους παρά να κρύβουν όσο μπορούν την ηλικία τους και να ανταγωνίζονται τους νέους ακόμα και στο σεξ.

Ποιοί είναι, λοιπόν οι γέροι; Στην αρχή, που βλέπεις να ασπρίζουν τα μαλλιά σου, λές ότι αρχίζεις να γεράζεις, αλλά βρίσκεις γρήγορα παρηγοριά στους φόβους σου. Όταν ασπρίσουν τα μαλλιά σου, θα παρηγορηθείς, με τη σκέψη ότι γέρος δεν είναι αυτός που έχει άσπρα μαλλιά, αλλά αυτός που έχει άσπρα γένια. Κι όταν ασπρίσουν και τα γένια σου, θα παρηγορηθείς με τη σκέψη ότι γέρος δεν είναι αυτός που ασπρίσαν τα γένια του, αλλά αυτός που ασπρίσαν τα φρύδια του. Και πάει λέγοντας. Ο άνθρωπος έχει μεγάλη γκάμα παρηγοριάς.

Για μένα, που ασπρίσαν και τα φρύδια μου, γέρος δεν είναι αυτός που ασπρίσαν τα φρύδια του. Γέρος είναι αυτός που παθαίνει ακαμψία. Η νειότη στην ευλυγισία φαίνεται. Αν πάθουμε και ακαμψία κάτι άλλο θα βρούμε να παρηγορήσουμε τον εαυτό μας. Στην Κάλυμνο, νέο παιδί, ,έμαθα ότι το σπουδαιότερο δεν είναι ούτε η ομορφιά ούτε η υγεία ούτε τα νειάτα. Το σπουδαιότερο είναι να ζεις και να έχεις μια αποστολή.

Γι' αυτό ένας συγγραφέας ή ένας μουσικός γεράματα θεωρούν να μην μπορούν να πιάσουν το μολύβι στα χέρια τους. Ο Αμερικανός συγγραφέας Μπάλαμοντ, αυτός που έγραψε τα σενάρια των κωμωδιών του Τρίο Μαρξ, έλεγε: "Δεν θα πω τον εαυτό μου ποτέ "γέρο ταλαίπωρο", όσο το χέρι μου βαστάει την πένα."

Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί σημαίνει "χάρη της φιλίας"; Χάρη της φιλίας σημαίνει ότι η φιλία σηκώνει τα φορτία μας. Γνωρίζω κάποιον που όταν χώρισε με τη γυναίκα του, η φιλία του με το Χριστό βάσταξε όλο το βάρος της λύπης του χωρισμού.Ένιωθα , μου εκμυστηρεύθηκε ο φίλος μου, ότι δεν χώρισα εγώ, αλλά ο Χριστός χώρισε για μένα

Αν αυτό ισχύει, όπως το πιστεύω, για όλα τα γεγονότα της ζωής μας, ακόμα και για τα πιο επώδυνα, όπως μπορεί να είναι μια ανίατη αρρώστια ή και ο θάνατος, γιατί να μην ζητήσουμε από τον Κύριο Ιησού, να σηκώσει το βάρος τους; Η προφητεία του ΗσαΪα, λέει πως ο Ιησούς εβάστασε τις ασθένειές μας.

"Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασεν." ΗΣΑΙΑΣ.

'Εχοντας τέτοιο βοηθό, επειγει να επανορθώσουμε την μέχρι τώρα στάση της αδιαφορίας μας απέναντι στην Πίστη. Τα προβλήματα, τα εμπόδια οι δυσκολίες δεν παραιτούνται από το φθοροποιητικό τους έργο ούτε μας περιμένουν.

Γρήγορα, ας αναθεωρήσουμε τη ζωή μας, ας ακούσουμε το ποίημα του Σεφέρη, Πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή."

Πιστεύω , Κύριε, βοήθησέ με στην απιστία μου.

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο κόσμος είναι αιώνιος, είπε. Ανέφερε και τη θεωρία του ΑΪνστάϊν, ότι τίποτε δεν χάνεται, τίποτα δεν έγινε από το μηδέν και τίποτα δεν θα καταλήξει στο μηδέν. Η ενέργεια γίνεται ύλη και η ύλη γίνεται ενέργεια. Έτσι το άκουσε στην τηλεόραση, κι αφού του φάνηκε λογικό, το μετέφερε στην παρέα του στο καφενείο.

-Αυτό δεν είναι χριστιανικό, όφειλα να του το πω. Αιώνιος είναι μόνο ο Θεός. Ο κόσμος είναι δημιούργημα του Θεού, κτίσμα, που κάποτε δεν υπήρχε και κάποτε θα καταστραφεί.

Έως εδώ, μπορεί να πει κανείς είναι μια φιλοσοφία , χωρίς πρακτικές συνέπειες στην ζωή του ανθρώπου. Από τη στιγμή όμως που η φιλοσοφία αυτή οδηγεί στην μοιρολατρία και στην παθητικότητα , έχει φοβερές συνέπειες στην ζωή. Ο άνθρωπος αδιαφορεί για τον αγιασμό του. Ο κόσμος τραβάει το δρόμο του και το χορτάρι φυτρώνει μοναχό του. Το κεντρικό σύνθημα των νέων, τον Μάϊο του 1968, στη Γαλλία, ήταν «Αφού δεν έχουμε ελπίδα, ας κάψουμε το καλύβι μας.»

Τώρα όσοι αντιλαμβάνονται πού οδηγεί η αντίληψη αυτή, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου , να εμποδίσουν την αυτοκτονία της ανθρωπότητας.

JAN

11

Ακίρα Κουροσάβα, "Ο καταδικασμένος" 

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Η κινηματογραφική ταινία του Κουροσάβα «Ο Καταδικασμένος >αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου, που μαθαίνει ότι πάσχει από σοβαρή ασθένεια, η οποία σε έξι μήνες θα τον οδηγήσει στο θάνατο. Ο ήρωας της ταινίας, ο Βατανάντε, ένας μεσόκοπος ανώτερος δημοτικός υπάλληλος, που ετοιμάζεται να πάρει τη σύνταξη του, ύστερα από τριάντα ετών ανούσια δημοσιοϋπαλληλική ζωή, μαθαίνει ότι σε λίγους μήνες θα πεθάνει. «Ένιωσα πανικό», λέει« όπως ένιωσα όταν, παιδί, θα πνιγόμουν μέσα σε μια χαβούζα. Που δεν είχα από πού να πιαστώ και που όλοι ήταν μακριά μου».
Ίσως όλοι θέτουν αυτό το ερώτημα στον εαυτό τους, τι θα έκαναν αν τους έμεναν μόνο πέντε μήνες ζωής. Και όλοι ίσως να απαντούν ότι θα έκαναν αυτό που δεν έκαναν μέχρι τότε, ώστε να μοιάζει η ζωή τους, σαν να ξοδεύτηκε στα χαμένα. Αυτό προσπάθησε να κάνει κι ο Βατανάντε ακούγοντας τη συμβουλή ενός καλού ανθρώπου, ενός νεαρού συγγραφέα, που γνώρισε στο μπαρ. «Ξέρετε ... έχω εδώ επάνω μου 50.000 γιεν τα οποία θέλω να ξοδέψω μια κι έξω. Και το λυπηρό είναι, ότι δεν ξέρω πώς να το κάνω.»
Ο Βατανάντε, μαζί με το νεαρό συγγραφέα το ρίχνουν για λίγες μέρες στις διασκεδάσεις με γυναίκες στα ξενυχτάδικα και στις χαρτοπαιχτικές λέσχες, ώσπου να συνειδητοποιήσει, ότι δεν ήταν αυτό που του έλειπε στη ζωή του. Αυτό που του έλειπε ήταν η δημιουργικότητα. Είχε καταδικάσει τον εαυτό του στο να μην κάνει τίποτα και τριάντα χρόνια να είναι ένα γρανάζι στη μηχανή μιας απέραντης γραφειοκρατίας. Γι' αυτό όσο του έμενε ακόμα καιρός δόθηκε με ενθουσιασμό στην πραγματοποίηση ενός έργου, συγκεκριμένα στην μετατροπή μιας χαβούζας σε πάρκο, έργο που του γέμισε τη ζωή και δεν τον άφησε να νιώσει την αγωνία του θανάτου.
Το μήνυμα του έργου είναι ότι μπορεί ο άνθρωπος να ξεπεράσει την αγωνία του θανάτου με την πληρότητα της ζωής. Η ολοκληρωμένη ζωή είναι πιο δυνατή κι από το θάνατο, φαίνεται να πιστεύει ο Κουροσάβα, εννοώντας πληρότητα ζωής την ανιδιοτελή αγάπη. Ο ίδιος βάζει στο στόμα του νεαρού συγγραφέα τα παρακάτω λόγια προς τον ήρωα του έργου: «Είναι αλήθεια αυτό που λένε για την ευγένεια της δυστυχίας. Η δυστυχία διδάσκει. Ο καρκίνος σας άνοιξε τα μάτια για να δείτε τη ζωή σας. Ανέμελοι όλοι μας.. Μόνο όταν πλησιάζει ο θάνατος βλέπουμε την ομορφιά της ζωής. Αλλά λίγοι από μας ξέρουν πως θα αντιμετωπίσουν το θάνατο. Είστε υπέροχος. Στην ηλικία σας επαναστατείτε κατά της ζωής σας . Είσαστε σκλάβος της ζωής σας. Τώρα γίνεστε αφέντης της. Καθήκον μας είναι να χαιρόμαστε τη ζωή. Είναι δώρο απ' το Θεό. Να είμαστε άπληστοι για τη ζωή. Δεν είναι αμαρτία αυτό. Αυτή η απληστία είναι αρετή. Πάμε να διεκδικήσετε τη ζωή που χάσατε.»
Βέβαια ο νεαρός συγγραφέας εννοούσε απληστία για τη ζωή τις διασκεδάσεις, ενώ ο ήρωας του έργου κατάλαβε πως αυτό που μας σώζει δεν είναι οι διασκεδάσεις, αλλά η έμπρακτη και ανιδιοτελής αγάπη γι' αυτούς που την έχουν ανάγκη. Είναι ενδεικτική η στιχομυθία που ακολουθεί για την ανούσια ζωή που έκανε ο ήρωας πριν αρρωστήσει. Μιλάει με μια κοπέλα που παραιτήθηκε απ' την υπηρεσία. «Γιατί παραιτείσαι:» «Βαρέθηκα. Κάθε μέρα είναι ακριβώς ίδια με την προηγούμενη. Δεν συμβαίνει τίποτα καινούριο. Ενάμισι χρόνο άντεξα στην Υπηρεσία. Το μόνο καινούριο που συνέβη, ήταν η δική σας απουσία. (Αναφέρεται στη δική του υπηρεσία): «Τριάντα χρόνια σ' αυτό το φοβερό μέρος. Πεθαίνω που το σκέφτομαι.»

"Ο Θεός του Θερισμού", Διανομή, Βιβλιοπωλεία "Παιδεία", Λάρισα

ΕΥΧΕΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μ' αρέσει να λέω τις ευχές την παραμονή της γιορτής ή μετά την γιορτή. Τη μέρα της γιορτής οι ευχές είναι ανυπόφορα κουραστικές, λόγω του ότι είναι υποχρεωτικές.

Η αγάπη βαστάει όλα τα βάρη. Δεν μας αφήνει να κάνουμε τίποτε "αγγαρεία". Έτρεξα έξι Μαραθωνίους στην κλασική διαδρομή Μαραθώνας-Καλλιμάρματο. Απόσταση όσο από τη Λάρισα μέχρι τα Φάρσαλα.Θα μπορούσα να το κάνω "αγγαρεία"; Ποτέ.

Ακόμα και ωφελιμιστικά να σκεφτείς η αγάπη συμφέρει. Η αγάπη βαστάει ακόμα και τις ασθένειες. Πώς θα ζούν οι γενιές που έρχονται που δεν τους μαθαίνουν να αγαπούν ούτε μια καλή τέχνη. Να αγαπάμε, αρχίζοντας από τον εαυτό μας και τους δικούς μας. Κατόπιν η αγάπη ανοίγει κύκλους και διευρύνεται για να φτάσει να συμπεριλάβει και τους εχθρούς.

Αγαπάτε τους εχθρούς υμών. Καλώς ποιείτε τους καταρωμένους υμάς. ΟΙ δαίμονες σκάζουν από το κακό τους, όταν αγαπάμε. Θα δεχθούμε χλευασμούς, ύβρεις, ακόμα και εμπτυσμούς.

Αν εμένα εδίωξαν, και υμάς διώξωσι, λέει ο Ιησούς, ο γλυκύτατος Κύριος και Θεός μας. Αμήν

Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

      H μεγάλη Τέχνη είναι θρησκευτική.Όλη η μεγάλη ποίηση υμνεί την αγάπη του Χριστού. Στα πρόσωπα όλων αγαπάμε τον Ιησού. Ο Ιησούς είναι το αρχέτυπο του ανθρώπου.

  Θα μου πείτε, πώς η αγάπη ουδέποτε καταστρέφεται; Κι οι αγάπες που ξέπεσαν ή που αντιστράφηκαν κι έγιναν μίσος; Η αγάπη του Ιησού ουδέποτε εκπίπτει (καταστρέφεται). Η αγάπη του Ιησού είναι βαρύς σταυρός,( Παστερνάκ). Για χάρη της αγάπης του Ιησού "θανατούμεθα όλη την ημέρα", γράφει ο Απόστολος Παύλος στους Ρωμαίους.
    Η ευχή του παππού μου, του μακαρίτη Αγγελάκη, από τη Δεσκάτη Γρεβενών, ήταν αυτή "Στο Θεό ν' αρέσει". Αυτό σημαίνει ότι ο παππούς μου , αν έβλεπε ότι κάτι δεν αρέσει στο Θεό, έλεγε στον εαυτό του "Αγγελάκη, εσύ πέθανες γι΄ αυτό κι αυτό πέθανε για σένα.". Μπορούμε να ζούμε έτσι σαν πρόβατα σφαγής, για την αγάπη του Χριστού και να νικάμε με τη δύναμη της αγάπης του Χριστού. . "Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. αλλ' εν τούτοις πάσιν υπερνικωμεν δια του αγαπήσαντος ημάς"
    (Μας μεταχειρίζονται σαν πρόβατα που τα πηγαίνουν στη σφαγή. Εμείς όμως βγαίνουμε νικητές μέσα από όλες αυτές τις δυσκολίες, με τη βοήθεια του Χριστού ο οποίος μας αγάπησε.)
    Πεθαίνουμε κάθε μέρα κι όμως ζούμε μια ζωή πληρότητας, γιατί έχουμε μέσα μας τον αναστημένο Ιησού. Ο Χριστός νίκησε το θάνατο. Η πίστη στο Χριστό είναι πίστη στην Ανάσταση του Χριστού. Ποιός θα μας χωρίσει από την αγάπη του Ιησού. Θλίψις ή στενοχωρία;.
   "Τίς ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Θλίψις ή στενοχωρία; ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;
    Ποιός θα  μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού;

moschoblog.blogspot.com

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΙΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η τηλεόραση είναι φτώχεια , ιδίως στο νέο άνθρωπο γιατί του δίνει πληροφορίες που δεν τις ζητάει κι ούτε τις χρειάζεται. Με αυτόν τον τρόπο, ενώ φαίνεται πως τον πλουτίζει, στην πραγματικότητα τον φτωχαίνει.

Πώς γίνεται αυτό; Γίνεται, γιατί όταν μας δίνουν αυτά που δεν τα ζητάμε, αυτά όλα μετατρέπονται σε σκουπίδια του νου. Κι όταν θα τα ζητάμε, θα είναι χαμένα για μας. Δεν ενδιαφέρεται κανείς γι΄ αυτά που απέρριψε ως αχρείαστα κάποτε.

Κάποτε βρέθηκα σε μια παρέα κι άκουγα τους άλλους που μιλούσαν για διάφορα πράγματα. Ένας μόνο δεν μίλησε καθόλου όλη τη βραδιά. Ρώτησα το φίλο μου, ποιος είναι αυτός που δεν μιλάει καθόλου.

-Θα μιλήσει, είπε ο φίλος μου. Περιμένει να στραφεί η συζήτηση στα πετρέλαια και τότε θα θαυμάσεις με τις γνώσεις που κατέχει. Δυστυχώς δεν ξέρει τίποτε άλλο.

-Κι αν η συζήτηση δεν στραφεί ποτέ γύρω από τα πετρέλαια;

-Θα μείνει βουβός μέχρι το τέλος, είπε ο φίλος μου.

ΠΕΡΙ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Θα μου πείτε, γιατί να επαναλαμβάνω την επίκληση του ονόματος του Ιησού;

Πρώτον γιατί ακολουθώ την Ορθόδοξη Διδασκαλία, σύμφωνα με την οποία, όποιος επικαλείται το Όνομα του Κυρίου, θα σωθεί.

Δεύτερον γιατί πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στην παθητική φαντασια, η οποία σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας, είναι η γέφυρα από την οποία εισέρχονται οι δαίμονες στην ψυχή και στη συνείδηση. Και επιλέγω να είμαι συνειδητός.

Όταν ρώτησα τον ποιητή Ρόμπερτ Λαξ, γιατί δεν έγινε βουδιστής ή Ινδουϊστής, μια που ασχολούνταν με τη γιόγκα, μου είπε, "γιατί δεν ήθελα να ζω μισοκοιμισμένος".

Η Ορθοδοξία είναι η Παράδοση της Εγρήγορσης. 'Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου".(Διονύσιος Σολωμός). Εγώ κοιμάμαι και η καρδιά μου αγρυπνα (Δαβίδ)

ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όσοι είχαμε την ευτυχία να γεννηθούμε σε ένα περιβάλλον που εκείνο που προείχε ήταν η αγάπη , νιώσαμε ότι αυτοί που μας αγαπούσαν δεν ήθελαν τίποτε άλλο από εμάς, παρά μόνο να είμαστε χαρούμενοι.

Μαζί με την πίστη που μεταδίδουμε στα παιδιά μας, τους μαθαίνουμε να βλέπουν το ωραίο και να το χαίρονται. Στην νεκρώσιμη ακολουθία τα τελευταία λόγια, που θα ήθελε ο άνθρωπος που διάλεξε ο Θεός να τον πάρει μαζί Του να πει στον κόσμο, είναι αυτά που εκφωνεί ο ιερέας που τελεί την ακολουθία, στο τέλος της που μιλάνε για την ωραιότητα του προσώπου του Θεού, για τον γλυκασμό της ωραιότητας , όπως λέει επί λέξει.

Δεν είναι η Χριστιανική Διδασκαλία, Διδασκαλία του πένθους και της λύπης. Η κορυφαία πράξη είναι η Ανάσταση του Χριστού και τον Αναστημένο Χριστό να έχουμε μέσα μας. Η Αγία Γραφή οκτακόσιες οχτώ φορές μας παροτρύνει να χαιρόμαστε.

ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΛΟΓΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας καλός λόγος για τον συγγραφέα τον καλύπτει ψυχολογικά για ένα χρόνο, γράφει ο ψυχίατρος Έρικ Μπερν, στο βιβλίο του, Τα τρελά, τρελά παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι.

Αν ένας καλός λόγος καλύπτει ψυχολογικά έναν ολόκληρο χρόνο, πόσο χρόνο χρειάζεται να θεραπευτεί μια απόρριψη; Ίσως δεν θεραπεύεται ποτέ.

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, μου έλεγε κάποιος,ούτε και την ώρα που πεθαίνω. Κάποιος τον είχε αδικήσει και δεν μπορούσε να το ξεχάσει.

Κρίμα. Θα μπορούσε να το ξεχάσει αμέσως, συγχωρώντας και προσευχόμενος υπέρ του ανθρώπου που τον αδίκησε.

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον τον δούλο σου ...... Όση λύπη μου έδωσε , τόση χαρά να του δώσεις. Αμην

Έτσι κόβουμε τον γόρδιο δεσμό της εχθρότητας.

moschoblog.blogspot.com

Πρεσβύτεροι

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μετά τα 55 είμαστε είμαστε όλοι πρεσβύτεροι. Όχι βέβαια με την εκκλησιαστική έννοια κατά την οποία πρεσβύτερος είναι ο δεύτερος βαθμός των κληρικών, αλλά πρεσβύτεροι με την κοινωνική έννοια. Πρεσβύτερος σημαίνει ο έχων το δώρο (πρεσβείον) της γνώμης, δηλαδή που έχει το χάρισμα να δίνει σοφές συμβουλές στους νέους. Αν του το αφαιρέσουν το χάρισμα αυτό, ο πρεσβύτερος δεν είναι τίποτα. Είναι βάρος της γης. Τον εξευτελισμό αυτόν επιφυλάσσει η νέα εποχή, καταδιώκοντας τον πρεσβύτερο, για να ακούνε οι νέοι τις "σοφές" συμβουλές της τηλοψίας.

Να τί γράφει ο Απόστολος Παύλος στη δεύτερη προς Τιμόθεο επιστολή του:

"Κήρυξον τον λόγον, επίστηθι, ευκαίρως ακαίρως, έλεγξον, ,επιτίμησον, παρακάλεσον, εν πάση προθυμία και διδαχή. Έσται γαρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας ιδίας επιθυμίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν...."

(Κήρυξε το λόγο του Θεού με επιμονή στον κατάλληλο και στον ακατάλληλο καιρό. Έλεγξε, επίπληξε, συμβούλεψε κι όλα αυτά με όλη την μακροθυμία σου, διδάσκοντας με όλη στου την υπομονή. Θαρθεί καιρός που οι άνθρωποι δεν θα ανέχονται τη σωστή διδασκαλία, αλλά θα συγκεντρώνουν γύρω τους δασκάλους που να ταιριάζουν με τις επιθυμίες τους, για να ακούνε αυτά που τους αρέσουν. Θα κλείνουν τ' αυτιά τους στην αλήθεια και θα στρέφονται στους μύθους.)

Δεσμοί

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Δεσμός είναι κι όταν αγαπάμε, δεσμός είναι κι όταν μισούμε. Με τη διαφορά ότι ο δεσμός όταν αγαπάμε κάποιον, μας κάνει καλό, μας αναζωογονεί, γιατί η αγάπη είναι εκ Θεού, που είναι η πηγή της ζωής, της ομορφιάς, της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της πνευματικής χαράς. Ενώ ο δεσμός όταν μισούμε κάποιον μας φθείρει, μας αρρωσταίνει και μας σκοτώνει.

Ο δεσμός του μίσους, μας δηλητηριάζει κάθε χαρά, ακόμα και τις πιο μικρές χαρές, όπως είναι η χαρά να είμαστε με μια καλή συντροφιά να γευόμαστε ένα νόστιμο φαγητό ή να απολαμβάνουμε έναν ήρεμο ύπνο.

Πρέπει να καταστρέψουμε κάθε δεσμό μίσους και εχθρότητας. Μας εμποδίζει ακόμα και να πάμε στην Εκκλησία. .Προτιμούμε να μένουμε μόνοι με το δηλητήριό μας. Αυτό σημαίνει ότι συνεργαζόμαστε με αυτό που μας βλάφτει. Γι' αυτό λένε, πως κανένας δεν μπορεί να μας βλάψει , αν δεν συνεργαστούμε μαζί του. Αυτό το είπε κάποια σοφή γυναίκα που μου διαφεύγει τώρα το όνομά της.

Και πώς διαλύουμε το δεσμό της εχθρότητας; Με τη συγχώρηση και την ευχή υπέρ αυτού που μας έβλαψε. Ευχόμαστε ο Θεός να δώσει κάθε ευλογία σ' αυτόν που μας έβλαψε. Όση λύπη προκάλεσε σε μας τόση χαρά να του δώσει ο Θεός.

Αν το κάνουμε αυτό, λέει ο Απόστολος Παύλος, είναι σαν να βάζουμε επάνω στο κεφάλι του εχθρού που συγχωρούμε, ένα κανίσκι με αναμμένα κάρβουνα. Αντίθετα , όσο διατηρούμε εχθρότητα με τους εχθρούς μας, τόσο τους επιτρέπουμε να συνεχίζουν να μας βλάπτουν.

ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όλοι είναι με το μέρος μας, αν κι εμείς είμαστε με το μέρος όλων.

Σήμερα άλλαξα τραπέζι στην καφετέρια. Ήταν όλα κατειλημμένα , εκτός από ένα σχετικά μικρό τραπέζι, βοηθητικό, όταν τα τσίπουρα είναι πολλά και δεν χωράνε. Ήταν στη μέση του μαγαζιού και ήμουν κυκλωμένος από διάφορους Κρανιώτες, Δοξαριώτες (ο Πανάγος με την παρέα του), Καρδιτσιώτες κ.α.

Ευκαιρία να κάνω άσκηση ελεύθερης επαφής. .Μιλούσα όλους γύρω μου σαν να είμαστε γνωστοί.

-Εσείς είστε οπωσδήποτε από την Κρανιά., λέω στους Κρανιώτες. Οι γυναίκες της παρέας πρόθυμες για κουβέντα. Ο μοναδικός άντρας προσπαθούσε να θυμηθή, πού με ξέρει.

Σ΄ αυτό το περιβάλλον , ,παράξενο, ,αλλά ένιωθα εντελώς ασφαλής. Κατάλαβα ότι αυτό οφείλεται στην Ευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου. Πιστεύω ότι η Ευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου είναι ο μοναδικός τρόπος να νιώθεις όλους γύρω σου με το μέρος σου.

 Γιατί να μην νιώθεις ωραία;

ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟ!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

        Ο κόσμος συγχέει την αγάπη του ωραίου με τις σαρκικές ηδονές και επιθυμίες. Αυτός που συνδέει την αγάπη του ωραίου με τις σαρκικές ηδονές και επιθυμίες σκανδαλίζεται με τον θείο έρωτα. Δεν εννοεί πώς η Εκκλησία περιέλαβε στα βιβλία της Αγίας Γραφής, το Άσμα Ασμάτων, το κατ' εξοχήν ερωτικό αυτό ποίημα.

      Οι αρχαίοι το ωραίο το ονομάζουν «καλό». Και την αγάπη του ωραίου, την ονομάζουν  «φιλοκαλία». Ο Περικλής έλεγε «φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας», δηλαδή αγαπάμε το ωραίο, με απλότητα και αναζητούμε την αλήθεια χωρίς να παγιδευόμαστε στις σαρκικές ηδονές και επιθυμίες. Ακριβώς όπως είναι στην Ορθοδοξία , η οποία ονομάζει τον θείο έρωτα «φιλοκαλία», δηλαδή έρωτα χωρίς σαρκικές ηδονές και επιθυμίες.

       Αναζητεί το Θεό και τον αγαπάει με αυτό που είναι το κυρίαρχο αίσθημά του. Αν το κυρίαρχο αίσθημά του είναι το αίσθημα του ωραίου, αγαπάει στο Θεό την ωραιότητα. Δεν τον συγκινεί π.χ. η παντοδυναμία του Θεού ή η πανσοφία Του, όπως εκείνους στους οποίους κυριαρχεί το αίσθημα της δύναμης ή της σοφίας. Η αγάπη του ωραίου είναι στην ουσία της θαυμασμός. Το αίσθημα που νιώθουμε όταν είμαστε θεατές του ωραίου, είναι ο θαυμασμός. Αν δεν θαυμάζουμε το ωραίο, δεν το αγαπάμε.

       Βέβαια υπάρχει και στο ωραίο το αίσθημα του μεγαλείου, οπότε το ωραίο το ονομάζουμε "υπέροχο" ή το αίσθημα της χάρης και ονομάζουμε το ωραίο  "χαριτωμένο" . Όλα αυτά τα στοιχεία και άλλα ακόμη, όπως είναι η αλήθεια και η καλοσύνη υπάρχουν , αλλά αυτό που κυριαρχεί στο ωραίο και προκαλεί την αισθητική συγκίνηση ή αλλιώς «ψυχική ανάταση» , είναι το βίωμα του ωραίου, το οποίο ουσιαστικά δεν διαφέρει από το θρησκευτικό βίωμα.

Στην Ορθοδοξία η  ωραιότητα είναι ιερότητα. Απόδειξη η ομορφιά στους ιερούς ναούς, που σκανδάλιζε από την εποχή του Χριστού ακόμα και σκανδαλίζει και σήμερα, πιο πολύ αυτούς που καταπιέζοντας το αισθητικό βίωμά τους, παγιδεύονται στο δαίμονα της χρησιμοθηρίας, του ωφελιμισμού και της φιλαργυρίας, που πρόδωσε το Χριστό. 

     Η προδοσία του Ιούδα, που υπήρξε μαθητής του Ιησού, κι όμως δεν ένιωσε τίποτα από την ομορφιά του Διδασκάλου, δείχνει έναν άνθρωπο εντελώς ανέραστο, που δεν έχει μέσα του  την παραμικρή αίσθηση του ωραίου. Μια ψυχή νεκρή, χωρίς ικμάδα ζωής. . 

Η ΨΑΛΜΩΔΙΑ ΚΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ψάλτες ήταν καλύτερο επάγγελμα. Αλλά δεν είναι επάγγελμα. Είναι "τζιαμπέ". Και να σκεφθείς ότι η ψαλμωδία σώζει τη γλώσσα και οι ψάλτες φυσικά.

Αν χάσουμε τη γλώσσα, δηλαδή, αν μιλάμε όλοι Γερμανικά ΄.η Τούρκικα δεν θα είναι ο τόπος αυτός Γερμανία ή Τουρκία. Τί θα είναι αφού οι Έλληνες έχασαν την ελληνικόητά τους και την πίστη τους στην Ορθοδοξία, την οποία ελάχιστοι γνωρίζουν;

Ο Κομφούκιος το είπε τρεις χιλιάδες χρόνια πριν. Ετοιμάσου, είπε, να κατακτήσεις έναν λαό, που ξέχασε την ετυμολογία της γλώσσας του. Εδώ τώρα, χάρις στους αριστερούς φίλους του λαού, δεν διδάσκεται η ετυμολογία της ελληνικής στους νέους.

Καταλαβαίνεις τί σημαίνει αυτό; Δίκιο έχουν οι Ινδοί που πιστεύουν ότι η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η άγνοια.

Μεξικάνικος γάμος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αναφέρομαι στον ήρωα του μεξικανικού διηγήματος, που σκοτώνει τον άντρα που τον συλλαμβάνει με την γυναίκα του, αλλά στην γυναίκα του φέρεται σαν να μην συνέβη απολύτως τίποτα. Εξακολουθεί να ζει μαζί της όπως και πρώτα.

Ο Μεξικάνος διηγηματογράφος δεν μιλάει για την ζωή του άντρα ούτε και για την ζωή της γυναίκας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει τίποτε ιδιαίτερο σ΄ αυτήν Δεν υπάρχει κάποιο γεγονός που να δικαιολογεί την απιστία της γυναίκας, π.χ. αν ο άντρας της την παραμελούσε και πήγαινε με άλλες. Αν μπεκρόπινε και δεν πήγαινε να δουλέψει ή αν χαρτόπαιζε και ξόδευε όλα τους τα χρήματα στο χαρτοπαίγνιο.

Είναι κι οι δυο βασανισμένοι άνθρωποι που πασχίζουν με νύχια και με δόντια να επιβιώσουν στην αφιλόξενη έρημο του Μεξικού, ανάμεσα στα δηλητηριώδη φίδια και τους σκορπιούς και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

Ο συνεχής αγώνας για τον επιούσιο, η αβεβαιότητα, αν αύριο θα βρεθεί η λιγοστή τροφή, για να τραφούν αυτοί και τα παιδιά τους, οι αρρώστιες που τις υπομένουν χωρίς γιατρούς και φάρμακα, τους έχει "αργάσει" τις ψυχές , όπως ο αέρας τα κορμιά τους.

Η απιστία μπορεί να ήταν για τους δυο αυτούς ανθρώπους σαν μια αρρώστια, που χτύπησε και τους δυο, καθώς και τα παιδιά τους και φυσικά κανένας δεν διανοήθηκε να τιμωρήσει τον άλλον, γιατί αρρώστησαν, αλλά την υπέφεραν κι οι δυο τους με υπομονή και με αγάπη.

Τα λάθη στην υπομονή και στην αγάπη,  δεν διορθώνονται με λιγότερη υπομονή, με λιγότερη αγάπη, αλλά με περισσότερη υπομονή, με περισσότερη αγάπη. (Ρ.Λαξ)

Η "Κραυγή" του Αντονιόνι

Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ (Μια μικρή προσέγγιση)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η Θεία Χάρη σύμφωνα με την εμπειρία των Αγίων Πατέρων και γενικά την Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλία και Παράδοση είναι φως άκτιστο. Άκτιστο σημαίνει ότι είναι εκ Θεού. Ένας Άγιος λέγει: Είδες άνθρωπο, είδες το Θεό. Δηλαδή είδες άνθρωπο που έχει τη Θεία Χάρη επάνω του, είδες το Θεό. Η Θεία Χάρη φαίνεται με την πνευματική όραση, αλλά και με την φυσική όραση, ανάλογα με την δυνατότητα του πιστού, που φθάνει στο στάδιο του δοξασμού, δηλαδή στο στάδιο της ένωσης με το Θεό (Θέωση). Οι Μαθητές είδαν στο όρος Θαβώρ τη δόξα του Θεού, «καθώς ηδύναντο».

Η Θεία Χάρη, γράφει ο Απόστολος Παύλος τρέχει και δοξάζεται. Τρέχει σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να την χρησιμοποιήσει ως μέσον για ιδιοτελείς σκοπούς ή με άλλα λόγια δεν μπορεί κανείς να την χρησιμοποιήσει με ιδιοτέλεια και υπερηφάνεια. Η Θεία Χάρη δεν κατοικεί στην ψυχή, που είναι ιδιοτελής και υπερήφανη. Αυτός που θα την χρησιμοποιήσει ως μέσον για ιδιοτελείς σκοπούς θα την χάσει.

Δοξάζεται σημαίνει «βλέπεται, αναγνωρίζεται, θεάται». Αυτός που βλέπει τη Θεία Χάρη στους άλλους, που την έχουν , έχει τη Θεία Χάρη κι ο ίδιος. Τρία είναι τα εξωτερικά γνωρίσματα της Θείας Χάρης σύμφωνα με την εμπειρία των Αγίων: Το φως που δεν είναι από τα στοιχεία αυτού του κόσμου, η απελευθέρωση από τα δεσμά των σαρκικών ηδονών και επιθυμιών και η Νοερά Προσευχή.

Ένα φως στη νύχτα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν εσείς και η κόρη σας είχατε χαθεί τη νύχτα ,γυμνοί και αβοήθητοι, σε μια έρημο,  γεμάτη κροταλίες και σκορπιούς και μπροστά σας υπήρχε ένα φως που έδειχνε ότι κάποιος είναι εκεί, για να ζητήσετε καταφύγιο, ποιος θα ευχόσαστε να είναι;

Θα ευχόσαστε να είναι κάποιος αρχαίος ειδωλολατρικός θεός; ΄Η κάποιος θεός του ινδικού πανθέου με το κάρμα του;  Ή κάποιος βουδιστής ή και ο ίδιος ο Βούδας στη νιρβάνα του; Ή κάποιος νεωτεριστής ορθόδοξος χριστιανός, που επιδιώκει να ενώσει την Πίστη στο Χριστό με την Εξουσία (άρχων του κόσμου τούτου είναι ο Μαμωνάς, ο θεός του χρήματος), για να κάνει την Ορθοδοξία μοντέρνα για να συμβαδίζει με την νέα τάξη πραγμάτων;

Νομίζω θα ευχόσαστε, όποιος κι αν είσθε, να είναι ο Ιησούς Χριστός, ο λυτρωτής του κόσμου. Αυτός τας ασθενείας μας εβάστασε, λέει η Γραφή. Θα ευχοσαστε να είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Δεν είναι ο Θεός προσωπολήπτης, είπε. Δεν υπάρχει Ιουδαίος και Έλληνας, άντρας ή γυναίκα, πλούσιος ή φτωχός.

Έτσι εξηγείται πώς ο Εβραίος Ρώσος ποιητής Μπόρις Παστερνάκ αγαπούσε και λάτρευε το Χριστό, ενώ παρέμενε Εβραίος το θρήσκευμα γιατί δεν ήθελε να αρνηθεί την δική του παράδοση. Και πώς ο Ρόμπερτ Λαξ , αν και λάτρευε την Ορθοδοξία δεν έγινε ορθόδοξος. Ήταν εργένης καθηγητής πανεπιστημίου και διάσημος ποιητής και πέθανε σε νοσοκομείο των Καθολικών στην Αμερική.

Όταν προσευχόμαστε για όλο τον κόσμο

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όταν προσευχόμαστε για όλο τον κόσμο, ακόμα κι αν βρισκόμασε μέσα στο θόρυβο, ο θόρυβος δεν μας ενοχλεί. Αν δεν προσευχόμαστε για όλο τον κόσμο, .μπορεί να μην έχουμε προσωπική εχθρότητα με κάποιον, μπορεί να μην μας κατηγορεί η συνείδησή μας για τίποτε. Εντούτοις κάτι δεν πάει καλά και δεν είμαστε σε ειρήνη με τον εαυτό μας και με τους άλλους.

Όλο και κάτι λείπει από τους άλλους ή από εμάς προς τους άλλους. Ένας παρομοίασε αυτήν την διαρκή έλλειψη, ως σκουλίκι μέσα στο μήλο. Παλιά κάθε μήλο είχε και το σκουλίκι του.

Στο καφενείο οι μεν τρώγονται με τους δε για το ποδόσφαιρο ή για την πολιτική ή για την κατάσταση. Αν προσευχόμαστε για όλον τον κόσμο, λες και ηρεμούν όλα, παρόλο που ο θόρυβος εξακολουθεί. Εμάς δεν μας ενοχλεί.

Ουδείς άξιος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Εκκλησία μας πιστεύει ότι δεν είναι κανένας άξιος να αγαπήσει αληθινά, αν είναι παγιδευμένος στις σωματικές ηδονές. Κανένας δεν είναι άξιος να προσεγγίσει το μυστήριο, λέει ο ιερέας στη μυστική ευχή, κατά την τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, και ικετεύει το Θεό , να καθαρίση την ψυχή και την καρδιά του από την πονηρή συνείδηση.

Ουδείς άξιος των συνδεδεμένων με τις σωματικές ηδονές. "Ουδείς άξιος των συνδεδεμένων ταις σαρκικαίς επιθυμίαις και ηδοναίς, προσέρχεσθαι ή προσεγγιζειν ή λειτουργείν σοι, Βασιλεύ της δόξης.... καθάρισόν μου την ψυχήν και την καρδίαν από συνειδησεως πονηράς."

Χρωστάμε ευγνωμοσύνη σ΄ αυτούς που μας εμπνέουν ανιδιοτελή αγάπη, με ψυχή και καρδιά καθαρή από συνείδηση πονηρή.

Από τη στιγμή που θα ικετέψουμε τον Κύριο να μας αξιώσει να νιώσουμε μια τέτοια αγνή αδελφική αγάπη, ένας κόσμος ομορφιάς, καλοσύνης και αγάπης θα ξανοιχτή μπροστά μας.
Θεέ μου, η μόνη δυστυχία είναι να μην έχουμε τον Ιησού Χριστό μέσα μας.

BLACK BLACK BLACK
WHITE WHITE WHITE
BLACK BLACK BLACK  
WHITE WHITE WHITE 
BLACK BLACK BLACK BLACK
WHITE WHITE WHITE 

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Κάποιος ρώτησε έναν γέροντα στο Άγιον Όρος, τί να κάνει για να σωθεί κι ο γέρων του ειπε, να μην εξευτελίσεις άνθρωπο.

Το Ευαγγέλιο γράφει, «Ουαί τω κόσμω από των σκανδάλων. Ανάγκη γαρ εστιν ελθείν τα σκάνδαλα. Πλην ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι’ ού το σκάνδαλον έρχεται»
(Αλίμονο στον κόσμο για τα σκάνδαλα που έχει να αντιμετωπίσει. Γιατί αναγκαστικά θα έρθουν τα σκάνδαλα. Μα αλίμονο στον άνθρωπο που προκαλεί τα σκάνδαλα.)

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ονομάζει μικρούς αδελφούς του όσους βρίσκονται σε δεινή θέση, τις χήρες, τα ορφανά, τους αδύνατους, αυτούς που βρίσκονται στο περίγελο του κόσμου. Αλίμονο, λέει, τα σκάνδαλα είναι ανάγκη να έρθουν. Αλίμονο όμως σ΄ αυτούς οι οποίοι προκαλούν τα σκάνδαλα.

Προσέξτε λέει, μην περιφρονήσετε κανέναν από αυτούς τους μικρούς.

Η αγάπη του ωραίου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Δεν αγαπούν όλοι το ωραίο. Κρίμα, γιατί η αγάπη του ωραίου είναι δώρο του Θεού. Αλλά ό,τι μας δίνει ο Θεός, απαιτεί και την δική μας συνέργεια. Θα αγαπούσαν όλοι, το ωραίο, αν υπήρχε αυτή η συνέργεια , που είναι καλλιέργεια της ευαισθησίας στην αγάπη του ωραίου.

Χωρίς αισθητική καλλιέργεια αυτό που αγαπάμε ως ωραίο είναι συνήθως ό,τι ευχαριστεί την όραση ή την ακοή. Αλλά η αγάπη του ωραίου αν και λέγεται αισθητική, δεν είναι των αισθήσεων, αλλά της ψυχής. Γι΄ αυτό λέμε ότι το ωραίο δημιουργεί ψυχική ανάταση.

Το ωραίο είναι μια απόδειξη ότι εκτός από τον φυσικό κόσμο, με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή, υπάρχει επίσης ο κόσμος της ψυχής και του πνεύματος, με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή με τις πνευματικές αισθήσεις μας. Με το ωραίο συνειδητοποιούμε ότι εκτός από τις σωματικές αισθήσεις , έχουμε και ψυχικές αισθήσεις. Η αγάπη και όλες οι αρετές ανήκουν στον πνευματικό κόσμο.

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

      Το όπλο που μας δόθηκε απ΄ τον Δημιουργό μας για να πολεμάμε τα εμπόδια είναι η Προσοχή και η Προσευχή. Δεν θέλουμε να ζούμε μισοκοιμισμένοι.

      Η ζωή είναι άσκηση και η άσκηση είναι ακριβώς αυτό: Εγρήγορση. Όλα είναι άσκηση, αν όλα τα κάνεις με προσοχή και προσευχή σαν ασκηση. Ακόμα και το να βάζεις τάξη στα πράγματα στο δωμάτιό σου μέχρι και το απλό βάδισμα και ο καφές.

       Να μην είμαστε ούτε στιγμή χωρίς προσοχή και χωρίς προσευχή. Δεν ζούμε στην τύχη. Η ζωή μας είναι μια αποστολή. Όπως όλα στη ζωή έχουν μια αποστολή, έτσι και εμείς έχουμε την δική μας αποστολή.

        Δεν ζητάμε απ΄ το Θεό να αφαιρέσει τα εμπόδια. Δεν θέλουμε να μπούμε σε θερμοκοιτίδα. Ζητάμε απ΄ το Θεό να μας δίνει δύναμη να πολεμάμε τα εμπόδια.

       Η προσευχή είναι το όπλο εναντίον των εμποδίων. Ως προσευχή εννοούμε την προσευχή του πνεύματος ή της καρδιάς, που είναι η επίκληση του Ονόματος του Ιησού: Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με.

        Όταν προσευχόμαστε για τους άλλους, φίλους ή εχθρούς, λέμε μια φορά το όνομά τους και μετά επαναλαμβάνουμε «τον δουλο σου ή την δούλη σου». Π.χ. Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν τον δούλον σου.

        Σε μερικούς δεν αρέσει να είναι δούλοι του Θεού. Σκέτη υποκρισία γιατί είναι δούλοι στα πάντα , κυρίως στα διάφορα πάθη τους και δεν θέλουν να είναι δούλοι του Θεού!

Ο Θεός έχει μεγάλη υπομονή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μ' άρεσε αυτό που μού 'λεγε ένας φίλος μου, ο Θεός έχει μεγάλη υπομονή. Εμείς είμαστε ανυπόμονοι. Βέβαια ο λόγος των ανθρώπων είναι "ανθρωποπαθής".

Όταν λέμε ο Θεός τιμωρεί, το λέμε γιατί δεν βρίσκουμε άλλο τρόπο να το πούμε. Ο Θεός τιμωρεί; Επιτρέπει να τιμωρηθούμε από τις αμαρτίες μας; Αξίζει στο σημείο αυτό να επισημανθεί, το γεγονός ότι τα λάθη στον τομέα της αγάπης και της υπομονής δεν διορθώνονται με λιγότερη αγάπη και λιγότερη υπομονή, αλλά με μεγαλύτερη αγάπη, με μεγαλύτερη υπομονή.

Όταν με έβλαψε κάποιος που αγαπούσα, έπαψα να τον αγαπώ, αντί να τον αγαπάω περισσότερο. Σημασία στις σχέσεις δεν έχει ποιος έχει δίκιο και ποιος τηρεί τις υποχρεώσεις ή ποιός εκτιμάει ή δεν εκτιμάει την παρουσία μας. Αυτά ισχύουν στις εμπορικές συναλλαγές όχι στις προσωπικές σχέσέις της αγάπης και της υπομονή.ς

Διάβασα σε κάποια ιστοσελίδα τα εξής: Σ' αυτόν που δεν εκτίμησε την παρουσία μας, θα τον κάνουμε να πονέσει διά της απουσίας μας.

Έλεος. Αυτή είναι η σοφία του κάρμα της Ανατολής.

Η πιο μεγάλη δυστυχία του ανθρώπου είναι να μην έχει το Θεό μέσα του.«Για την ανθρώπινη υπόσταση αποτελεί κάτι το πολύ ουσιαστικό η επίγνωση, συνειδητή ή ασυνείδητη, της ύπαρξης ενός Θεού μέσα του». γράφει ο Φράκλιν στο βιβλίο του από την εμπειρία του στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως.

Πυρίκαυστη ζωγραφιά

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

      Αν με ρωτήσεις τί είναι αυτό που υπήρξε το κυρίαρχο αίσθημα στη ζωή μου, θα σου πω ότι το κυρίαρχο αίσθημα στη ζωή μου είναι η συμπάθεια. Έζησα δύσκολη ζωή, αλλά ευγνωμονώ το Θεό.

        Επί τέσσερις δεκαετίες γράφω βιβλία, άρθρα στον τύπο, κάνω ομιλίες , όλα δωρεάν και με δικές μου δαπάνες. Σε όλα αυτά το σταθερό κίνητρο είναι η σκέψη πως αφού κάτι βοήθησε εμένα, μπορεί να βοηθήσει και κάποιον άλλον, που βρίσκεται στη δική μου θέση. Και πάντα το κίνητρο είναι η συμπάθεια. Από συμπάθεια τα κάνω όλα αυτά. Αν δεν υπάρχει συμπάθεια, για μένα ο κόσμος γίνεται ανυπόφορα κουραστικός.

        Αν με ρωτήσεις τί είναι αυτό που κινεί το ενδιαφέρον μου σε κάποια πρόσωπα που συμπαθώ. Είναι οπωσδήποτε η ομορφιά τους. Όχι όμως η εξωτερική ομορφιά. Πρόσωπα ωραία υπάρχουν γύρω μας πολλά. Μας αρέσει να τα βλέπουμε. Είμαστε όμορφη φυλή. Αλλά δεν μας ενδιαφέρουν όλα. Σε μένα εκείνο που με ελκύει σε μερικά πρόσωπα είναι η αγνότητα γιατί είναι ειλικρινή στη λύπη τους. Γι΄ αυτά τα πρόσωπα η Γραφή λέει, πως εξαγνίστηκαν γιατί αλατίστηκαν με τη φωτιά. Όλα αυτά τα πρόσωπα είναι σαν μια πυρίκαυστη ζωγραφιά.

Τί σημαίνει το όνομα Αικατερίνη;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί σημαίνει το όνομα Αικατερίνη; Οι Αικατερίνες ας μελετήσουν τί σημαίνει το όνομα της Αγίας Αικατερίνης. Κάθε όνομα έχει ένα νόημα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το νόημα του ονόματός μας. Το όνομα είναι ο άνθρωπος. Είναι το σταθερό πρότυπό του. Όπως κι η μορφή του. Έχουμε δύο πρότυπα το όνομα και την μορφή.

Εμβαθύνοντας κάθε Αικατερίνη στο όνομα της Αγίας Αικατερίνης θα βρεις το νόημα που έχεις, είτε με επίγνωση είτε χωρίς επίγνωση, ως πρότυπό σου. Κατά την δική μου ερμηνεία Αικατερίνη σημαίνει, "Ο Θεός στους ταπεινούς δίδει χάρηι".

Η Αγία Αικατερίνη, , ακούγοντας σε όλη της τη ζωή ότι είναι μια γυναίκα όπως όλες οι άλλες, (εκάτερη, καθεμιά) ενώ είχε μελετήσει όλους τους φιλοσόφους και ξεχώριζε από τις άλλες, ταπείνωνε τον εαυτό της. Έτσι με την ταπείνωσή της, με την μελέτη της και την προσευχή έγινε μια μεγάλη Αγία.

Ο Θεός στους υπερήφανους αντιτάσσεται, στους δε ταπεινούς δίνει χάρη

¨Διάλυε δεσμούς αδικίιας"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

        Διάλυε δεσμούς αδικίας δεν σημαίνει, μην συμφιλιώνεσαι, με αυτούς που διατηρείς εχθρικό "δεσμό". Το αντίθετο σημαίνει, να μην διατηρείς την εχθρότητα. Να διαλύεις τους "δεσμούς της εχθρότητας" γιατί και εχθρότητα δεσμός είναι.
       Πώς διαλύουμε τους δεσμούς της αδικίας (εχθρότητας); Κανένας δεν μπορεί να μας βλάψει , αν δεν συνεργαστούμε μαζί του. Να μην αφήσουμε, λοιπόν, τους δεσμούς της αδικίας να μας βλάψουν, ούτε να τους συντηρούμε. Η συνεργασία μας μαζί τους, αυτή τους συντηρεί.
      Ο τρόπος που μεταχειρίζεται συνήθως ο κόσμος για να διαλύσει τους δεσμούς της αδικίας, είναι αυτός του Σαμψών, το γνωστό "αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων" . Ο Σαμψών διαλύει τους δεσμούς της αδικίας με τους αλλοφύλους και διαλύεται και ο ίδιος. Σαν τους Κινέζους του φιλμ "Το τέλος της λύπης", που βάζουν τέλος στη λύπη τους, βάζοντας τέλος στη ζωή τους.
      Θα αναφερθούμε με κάθε δυνατή συντομία στο παράδειγμα του Γεωργιανού Θρύλου του Φρουρίου του Σουράμ και εν καιρώ θα αναφερθούμε και σε άλλους τρόπους , πάντοτε με παραδείγματα.
       Τώρα μας αρρωσταίνουν τα παιδιά μας και δεν ξέρουμε πώς να τα φυλάξουμε, ούτε μάθαμε στα ίδια να φυλάνε τον εαυτό τους. Οι Γεωργιανοί , για να φυλάξουν τα παιδιά τους από τις επιδρομές αλλοφύλων, έχτιζαν το φρούριο του Σουράμ, όπως λέει ο θρύλος, αλλά κάθε φορά γκρεμιζόταν.
       Ώσπου ένα νεος δέχθηκε να χτιστεί στο τείχος του φρουρίου και του φρούριο στάθηκε. Η μάνα του νέου είπε στους Γεωργιανούς; Μιμηθείτε την ηρεμία του γιου μου. Οι Γεωργιανοί την ακούν και μονοιασμένοι, ντυμένοι όλοι στα λευκά, καλλιεργούν τους αγρούς.
      Το ερώτημα είναι τί σημαίνει το κτίσιμο του νέου στον τοίχο; Σημαίνει αυτό που είπε ο Ιησούς σ΄ αυτούς που τον ρώτησαν πώς να ζουν. Να ζείτε είπε,σ΄αυτόν τον κόσμο, αλλά να μην είστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου. Ποιό είναι το κυρίαρχο στοιχείο αυτού του κόσμου, που μας επιβλήθηκε το Αγγλο αμερικανικό μοντέλο; Είναι ο ανεξέλεγκτος ανταγωνισμός.
         "Πού ήσουν αητέ με τις γκρίζες φτερούγες", λέει ένα Ρωσικό τραγούδι της ¨Τάϊγκα", της Σιβηρικής στέπας; Ήμουν ψηλά στα βουνά, όπου η ησυχία βασιλεύει."
Ο αετός είναι σύμβολο αναγεννητικό. Ανεβαίνει ψηλά και πέφτει από εκεί στη θάλασσα για να συντρίψει τα παλιά φτερά και να βγάλει καινούρια. Αυτό σημαίνει ο στίχος του Δαβίδ στον ψαλμό της μετανοίας, ,"ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης μου."
Η φράση Διάλυε δεσμούς αδικίας είναι του  Ησαϊα. Στο παρόν σημείωμα θεωρούμε ως δεσμούς αδικίας τις εσωτερικές παγιδεύσεις. Ο σκοπός είναι να αποκτήσει ο άνθρωπος την εσωτερική του ειρήνη. .Την ειρήνη αυτή μας δίδει ο Κϋριος, αν πάμε κοντά Του. Την ειρήνη αυτή εννοεί ο Α"γιος Σεραφείμ του Σαρώφ, λέγοντας,απόκτησε την εσωτερική σου ειρήνη και χίλιοι άνθρωποι γύρω σου θα σωθούν.

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ; ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

1. Είμαι εναντίον της τηλεόρασης. Τη θεωρώ ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια του Εχθρού.

2. Ο άνθρωπος είναι αυτό που σκέφτεται.

3. Όπως λέει η Αγία Γραφή «εν εικόνι διαπορεύεται πας άνθρωπος», δηλαδή κάθε άνθρωπος σχηματίζει μια εικόνα για τον κόσμο και μέσα σ΄ αυτήν πορεύεται.

4. Σκεφτόμαστε ελεύθερα ή μπαίνουν σκέψεις στο μυαλό μας, που δεν ξέρουμε από πού έρχονται και τι θέλουν;

5. Η χειραγώγηση του ανθρώπου στην εποχή μας είναι επιστήμη. Οι καθοδηγητές δεν μας οδηγούν σαν τα πρόβατα, αλλά διαμορφώνουν και το χαρακτήρα μας.

6. Σχεδόν κανείς από μας δεν προσέχει τις σκέψεις που μπαίνουν στο μυαλό του. Προσέχουν το σώμα τους, το διαμέρισμά τους, το αυτοκίνητό τους, την εργασία τους, αλλά τις σκέψεις που ρυπαίνουν τον εσωτερικό άνθρωπο δεν τις προσέχουν.

7.Να προσέχεις τι σκέφτεσαι.. Αυτό που σκέφτεσαι θα γίνει. Ιδίως αυτό που εύχεσαι ή αυτό που καταριέσαι. Κάποιος φοβόταν ότι θα πέσει στο πηγάδι. Πάλεψε χρόνια για να νικήσει τη σκέψη αυτή, αλλά η σκέψη τον νίκησε κι έπεσε στο πηγάδι.

8. Όπως γίνεται με τα άτομα έτσι γίνεται και με τους λαούς. Όταν ήταν ο Εχθρός να επιβάλει στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα, όλοι ενθαρρύνονταν να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο: «Δεν θα βρεθεί ένας λόχίας;» Ώσπου ο λοχίας βρέθηκε.

9. Γιατί όχι τηλεόραση; Κυρίως γιατί αναιρεί όλη την Ορθόδοξη Ησυχαστική Παράδοση, αυτό που στην εκκλησιαστική γλώσσα λέγεται «Νηπτική Ζωή» της διαρκούς μνήμης του Θεού και της Καρδιακής Προσευχής του Ιησού.

10. Η τηλεόραση δεν αντιμάχεται το πνεύμα. Μακάρι να το έκανε. Η τηλεόραση κάνει κάτι πολύ χειρότερο: Υποκαθιστά το πνεύμα. Παίρνει τη θέση που ανήκει στο πνεύμα. Είναι οι τραπεζίτες και οι έμποροι που έδιωξε ο Ιησούς απ΄ το ναό του Θεού. Μετατρέπει τον ναό του Θεού εις οίκον εμπορίου.

Γέρος σημαίνει άγιος σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Χθες συνάντησα στο δρόμο έναν μικρόσωμο ασπρομάλλη γέρο που είχε στο τσεπάκι ένα πανέμορφο μπουμπούκι κόκκινου τριαντάφυλλου. Με κοίταξε στα μάτια, σαν να μού 'λεγε, εσύ γιατί δεν έχεις ένα πανέμορφο μπουμπούκι κόκκινου τριαντάφυλλου; Τα μόνα όμορφα πράγματα στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως, όπου ζούμε, είναι τα πρόσωπα των παιδιών και των γυναικών και τα λουλούδια. Τον έναστρο ουρανό δεν μπορούμε να τον δούμε στις σύγχρονες πόλεις.

Χαίρομαι τους γέρους που δεν το βάζουν κάτω. Ο Μπάλαμοντ, ξεχνώ το όνομά του, Αμερικανός συγγραφέας κωμωδιών και σεναριογράφος του Χόλυγουντ (τα περισσότερα σενάρια των κωμωδιών των Αδελφών Μαρξ είναι δικά του) έλεγε πως δεν θα πάψει ποτέ να γράφει, όσο το χέρι του μπορεί να κρατάει την πένα. Δεν θα πω ποτέ τον εαυτό μου "γέρο φουκαρά".

Χαίρομαι τους γέρους που δεν το βάζουν κάτω. Δεν εννοώ αυτούς που νεάζουν, αλλά αυτούς που χαίρονται αυτό που είναι, χωρίς να θέλουν να είναι κάτι άλλο. Μ' αρέσει να λέω τον εαυτό μου γέρο. Αλλά δεν μ' αρέσει να μου το λένε οι άλλοι. Ίσως γι' αυτό πολλοί βάφουν τα μαλλιά τους, φορούν ενδύματα με φανταχτερά χρώματα, παγιδεύονται σε χαμηλές συγκινήσεις, όπως το ποδόσφαιρο κ.ά.

Εμένα πάντοτε μ΄ άρεσε η παροιμία που έλεγε η μάνα μου "Θ΄ αφήσω γένια και μαλλιά, για να με λένε γέρο." Ίσως γιατί η πρώτη επιθυμία μου ήταν να γίνω σοφός. Σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, η λέξη γέρος σημαίνει σοφός. Στη Ρωσική το γέρο τον λένε στάρετς, όπως λένε και τον άγιο και τον σοφό.

Όταν πήγα στην Κάλυμνο, ο ερημίτης ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, με ρώτησε κάποτε, στους περιπάτους που κάναμε στην προκυμαία, αν με ρωτούσε ο Θεός τί ήθελα να μου δώσει,τί θα ήθελα να μου δώσει. Σοφία, του απάντησα. Αργότερα κατάλαβα ότι δεν ήταν η σοφία αυτό που ήθελα. Τότε ήμουν νέος, που τα είχε χαμένα. Δεν ήθελα να μου δώσει σοφία, αλλά σοφό οδηγό , που να με πιάσει από τό χέρι και να με οδηγήσει μέσα στη σύγχυση του κόσμου. Σ' αυτήν την ψυχική και πνευματική κατάσταση συνάντησα φίλους που αγαπούσαν το Χριστό. Σοφία επαγγέλλεται στην πραγματικότητα και ο οικουμενισμός. Δεν θέλει τον Ιησού Χριστό, αλλά την χριστική διάθεση, που μπορεί να υπάρχει και χωρίς το Χριστό. Ο καλύτερος τρόπος να πιστέψεις στον Ιησού Χριστό είναι να αγαπάς κάποιον που πιστεύει αληθινά στο Χριστό.

ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το ψεύδος του οικουμενισμού είναι γραμμένο στο μέτωπό του για να το βλέπει από μακριά ο ορθόδοξος χριστιανός και να φυλάγεται από αυτό. Ο οικουμενισμός, επειδή δεν έχει την εμπειρία χρησιμοποιεί τον φιλοσοφικό στοχασμό, ΟΙ οικουμενιστές στοχάζονται για το τί να κάνουμε, αλλά δεν λένε πώς να το κάνουμε, γιατί δεν εφαρμόζουν όσα στοχάζονται. Όσοι φιλοσοφούν δεν σημαίνει ότι έχουν και την φώτιση και την χάρη να εφαρμόσουν όσα σκέφτονται. Η φώτιση και η Θεία Χάρη απαιτεί άλλου είδους άσκηση , όχι σκέψεις και φαντασίες.

Η Ορθοδοξία δεν είναι μόνο ορθοδοξία αλλά και ορθοπραξία. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μιλούν από την εμπειρία τους. Δεν λένε ποτέ κάτι που δεν το έζησαν οι ίδιοι. Δεν λένε τί να κάνουμε, χωρίς να ξέρουν πώς γίνεται στην πράξη. Οι οικουμενιστές μιλούν για την υπομονή και για την αγάπη όπως διαβάζουν στα βιβλία ή όπως στοχάζονται οι ίδιοι. Αλλά γνωρίζει κανείς περισσότερα για την υπομονή και για την αγάπη που βίωσε στο Όνομα του Ιησού από εκείνον που διάβασε τόμους ολόκληρους περί υπομονής και περί αγάπης. Οι ορθόδοξοι διακρίνουν από μακριά την αγαπολογία του οικουμενισμού, την αναφορά στο Πνεύμα και την αποσιώπηση του Ονόματος του Ιησού από μέρους τους. Η Νοερά Προσευχή του Ιησού και η Νηπτική Παράδοση των Ορθοδόξων είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του Οικουμενισμού. Αν θέλουμε να  εμποδίσουμε τον οικουμενισμό να τηρούμε την Νοερά Προσευχή. 

Ο οικουμενισμός  διακρίνεται από μακριά. Μιλάει για την αγάπη και για το Πνεύμα, αλλά χωρίς το Χριστό. Ο οικουμενισμός λόγω του ότι θέλει κάτι από την ομπρέλα του να σκεπάσει και τις θρησκείες και τα δόγματα του Αντιχρίστου, δεν μιλάει για το Χριστό. Όταν μιλάει για το Χριστιανισμό, εννοεί τον  χριστιανισμό... δίχως το Χριστό.

Λένε οι οικουμενιστές τί να κάνουμε αλλά δεν λένε πώς. Από αυτό θα καταλάβεις το ψεύδος τους.

Πρόκειται για επινοήσεις του μυαλού παρά για προσωπική μαρτυρία από την εμπειρία της Εκκλησίας.

moschoblog.blogspot.com

Χωρίς αγάπη δε γίνεται!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αυτός που αγαπάει αληθινά δεν περιμένει ανταπόδοση. Αν αγαπάμε αυτούς που μας αγαπούν, ποιά είναι η χάρη;, λέει ο Κύριος.

Όταν ο Απόστολος Παύλος ζήτησε από τον Ιησού να τον θεραπεύσει από την χρόνια αρρώστια από την οποία έπασχε, ο Ιησούς του είπε: Σου αρκεί η χάρη μου, εννοώντας τη χάρη να αγαπάει όλους τους ανθρώπους χωρίς να περιμένει ανταπόδοση.

Γυρίζοντας μόνος επάνω στα βουνά νιώθεις ευγνωμοσύνη για τις πηγές, που σου χαρίζουν τη δροσιά τους, χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση.

Ψηλά στον Όλυμπο, εκεί όπου το χιόνι δεν λιώνει ποτέ, βγαίνουν κάτι πανέμορφα αγριολούλουδα μέσα απ' το χιόνι! Ποιός θα τα δει εκεί μέσα στις χαράδρες; Για ποιόν ντύνονται τόσο όμορφα;

Άξιζε να γεννηθούμε

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όλος αυτός ο πόνος των τραγουδιών της αγάπης είναι γιατί αγαπούν και δεν αγαπιούνται.

Η  αγάπη του Ιησού δεν είναι τέτοια αγάπη που υποφέρει γιατί δεν βρίσκει ανταπόκριση.

Αυτός που αγαπάει αληθινά δεν περιμένει ανταπόδοση. Δεν αγαπάει για την ανταπόδοση. Είναι ευγνώμων που ο Θεός του έδωσε τη χάρη να αγαπάει. Του αρκεί η χάρη.

Υπάρχουν τραγούδια που εκφράζουν τη χαρά να αγαπάς. Το τραγούδι "Για χατίρι σου ξημερώνει" είναι ένα από αυτά.

Με αυτή την έννοια ο Ντοστογιέφσκι λέει, κόλαση είναι να μην αγαπάς. Να μην μπορείς ν' αγαπήσεις.

Βέβαια και η αγάπη χωρίς ανταπόκριση έχει πόνο. Πονάς όταν δεν είσαι βέβαιος ότι αγαπάς αληθινά. Φοβάσαι μήπως η αγάπη σου δεν είναι αιώνια. Μήπως δεν αντισταθεί στους πειρασμούς.

Αυτό σημαίνει ότι δοκίμασες την πικρή εμπειρία της μοναξιάς και της αποξένωσης, όταν δεν αγαπάμε αληθινά και δεν θέλεις να την δοκιμάσεις ξανά.Να είμαστε ευγνώμονες στο Θεό και στους ανθρώπους που μας ενέπνευσαν την αγάπη.

Ο Ηράκλειτος, έκανε βασανισμένη ζωή. Ονομάστηκε ο φιλόσοφος που κλαίει. Ίσως δεν ένιωσε ποτέ την αληθινή αγάπη, για να πει πως ΄.αξιζε να γεννηθούμε μόνο για να δούμε τον έναστρο ουρανό. Άξιζε να γεννηθούμε μόνο για την αγάπη!

Ο θάνατος του γεροντάκου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Dendro del vergel
morire,
dendro del rosal
matar me han.
Lorca

Το "Γιωργή ή Τερέζα" ήταν ένα συμπαθητικό γεροντάκι στην Κάλυμνο, που όλη του τη ζωή την πέρασε μετανάστης στην Αργεντινή. Γέρος πια και πεντάφτωχος ζούσε μόνος στην Κάλυμνο. Ο μοναδικός συγγενής ήταν ο γιος του που υπηρετούσε στο Αμερικανικό ναυτικό και τον περίμενε.ναρθεί, μα δεν ήρθε ποτέ να τον ιδεί. Κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα τον ρωτούσαν αν θα έρθει ο γιος του, άλλοι από ενδιαφέρον κι άλλοι για να τον πειράξουν, και το Γιωργή τους βεβαίωνε ότι του έγραψε ο γιος του πως θαρθεί και τον περιμένει.

Στην Κάλυμνο το όνομα Γιωργή, κατά σύμπτωση, το έφεραν κι άλλοι που έμοιαζαν με τον Γιωργή και τους ξεχώριζαν με το παρατσούκλι. Έτσι το Γιωργή που αγαπούσε την Τερέζα, του έδωσαν το παρατσούκλι "Τερέζα".

Η Τερέζα, είχε έρθει από την μακρινή Αργεντινή να δει το Γιωργή. Έμενε σε ένα εγκαταλειμένο αρχοντικό, αλλά κανείς δεν την είδε ποτέ, Ούτε το Γιωργή. Έβγαινε μόνο κρυφά τα βράδια στην αυλή για να πάρει τον πασατέμπο , που της άφηνε στον φράχτη το Γιωργή.

Ένα πρωί είδα το Γιωργή να κάθεται σε κάτι μυρτιές, που ήταν απέναντι από την πόρτα του Ειρηνοδικείου. Ξάπλωσε απαλά στο χώμα και πέθανε.
Το καϋμένο το Γιωργή πέθανε, όπως έγραφε σε κάποιο ποίημά του ο Λόρκα: Μάνα, μέσα στις τριανταφυλλιές θα πεθάνω.

Απ΄ το να πεθάνει κανείς εγκαταλειμμένος σε κάποιο δωμάτιο , προτιμότερος ο θάνατος του ερωτευμένου Γιωργή, μέσα στις μυρτιές. Τον Λόρκα τον καϋμένο τον σκότωσαν. Κι αυτό το είχε προβλέψει ο ίδιος.. "Μάνα μέσα στον κήπο θα πεθάνω. Μέσα στις τριανταφυλλιές θα σκοτωθώ"

Αδαείς κυβερνήτες!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μια φίλη μου επισκέφθηκε μια κουφή γριούλα 92 χρονών στο σπίτι της. όπου έμενε μόνη της και εντυπωσιάστηκε που η γριούλα είχε ανοιχτό τον ήχο της τηλεόρασης.

-Γιατί έχεις ανοιχτή την τηλεόραση αφού δεν την ακούς; ρώτησε.
-Δεν την ακούω, αλλά μπορώ να διαβάζω τα γράμματα.

-Να σε ρωτήσω κάτι, είπε η γριούλα.
-Να με ρωτήσεις.
-Μπας και αυτό το παιδί, δεν ξέρει καθόλου γράμματα;

Η φίλη μου γελάει μόνη της επί δύο μέρες!

Τα εσωτερικά αίτια

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όλα είναι του Θεού. Κι αφού είναι όλα του Θεού, να τα ζητάμε όλα απ' το Θεό.Αλλά πρώτα να ζητάμε τη βασιλεία του Θεού και όλα τα άλλα θα προστεθούν.Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και πάντα ταύτα προστεθήσεται υμίν.

Τί σημαίνει ότι δεν ζητάμε πρώτον την βασιλείαν του Θεού; Σημαίνει ότι δεν πιστεύουμε στη βασιλεία του Θεού. Κι αφού δεν πιστεύουμε στη βασιλεία του Θεού, ούτε στον Κύριον Ιησού πιστεύουμε.

Κάποιος πήγε στον Ιησού και ζήτησε να λύσει τη διαφορά που είχε με τον αντίδικό του. Ο Κύριος του είπε:  Ποιός με διόρισε δικαστή σας;

Τώρα ανησυχούμε μην πεθάνουμε από την πείνα και δικαίως γιατί η πατρίδα μας βρίσκεται υπό εχθρική κατοχή. . Αλλά δεν ανησυχούμε που πεθαίνουμε με τις αμαρτίες μας.Μήπως η ανησυχία μας δεν είναι για τον θάνατο από την πείνα, αλλά για το θάνατο από τη λήθη του Θεού;

Θάνατος είναι η λήθη του Θεού. Τα εξωτερικά αίτια δεν τα φοβάμαι , είπε κάποιος γέρος αγρότης. Τα εσωτερικά φοβάμαι.

Ο σημερινός φόβος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τον καιρό αυτόν της διάλυσης ο φόβος δεν είναι ο φόβος που ξέραμε. Οι Πατέρες μιλούν για κάποιον φόβο εκεί όπου "ουκ ην φόβος". Ο φόβος αυτός δεν είναι εξωτερικός. Αυτός που τον νιώθει δεν φοβάται π.χ. μήπως μέσα στο πλήθος βγάλει κάποιος το πιστόλι και τον πυροβολήσει. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το πιστόλι και πυροβολήσει τον εαυτό του.

Δεν είναι ο φόβος που ξέρουμε. Όπως π.χ. φοβούμαστε ένα σκυλί που επιτίθεται. Αυτός ο φόβος μας παρακινεί να αμυνθούμε. Αυτός ο φόβος, είνα φόβος που παραλύει, δεν είναι φυσικός.Έχει να κάνει με την έλλειψη πίστης. Είναι, αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, φόβος μεταφυσικός. Σαν τον φόβο του παραλυτικού, που ενώ ο Κύριος τον ρωτάει, τί θέλεις
 να σου κάνω, αυτός διηγείται την ιστορία της ζωής του. Σύγκρινε τη στάση αυτού που πάσχει από ψυχική και πνευματική παραλυσία με τη στάση του τυφλού, που μόλις τον ρωτάει ο Κύριος, τί θέλεις να σου κάνω, απαντάει, "ίνα αναβλέψω, Κύριε".

Ο σημερινός φόβος διαφέρει. Είναι φόβος εσώτατος, υπαρξιακός  που δεν θεραπεύεται με εξωτερική θεραπεία,  αλλά με την Πίστη στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, την προσευχή και τη συμμετοχή στη μυστηριακή ζωή της "Εκκλησίας. Είναι ο φόβος γιατί λείπει η πίστη.

"Δεύτερες σκέψεις κρείσσονες"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας λαγός θεωρούσε τον εαυτό του ως το πιο δειλό ζώο. Δεν υπάρχει άλλος τόσο δειλός,σαν εμένα. Δεν την θέλω τη ζωή, είπε στον εαυτό του και πήγε στο ποτάμι να πνιγεί. Πλησιάζοντας στην όχθη, κάποιοι βάτραχοι που λιάζονταν εκεί, τον είδαν και φοβισμένοι πήδησαν στο νερό.

-'Ωστε υπάρχουν κι άλλοι πιο δειλοί από μένα, είπε ο λαγός και αναθεώρησε την απόφασή του.

"Δεύτερες σκέψεις κρείσσονες", λέει η αρχαία λογία παροιμία.

Η κλίμακα των αισθήσεων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στην κλίμακα των αισθήσεων, με κριτήριο τη σύνδεσή τους με το ωραίο και γενικά με την καλαισθησία , πάνω πάνω βρίσκεται η αίσθηση της όρασης και ακολουθούν οι αισθήσεις της ακοής και της όσφρησης.

Οι αισθήσεις αυτές ονομάζονται ανώτερες αισθήσεις, διότι συνδέονται άμεσα με το ωραίο. Η θέα π.χ. είναι ωραία ή άσχημη, το ίδιο και ένα άκουσμα ή μια μυρουδιά. .

Δεν θα μπορούσαμε όμως να ονομάσουμε τη γεύση και την αφή, ωραίες, παρόλο που καταχρηστικά ονομάζουμε ένα φαγητό ωραίο ή ένα άγγιγμα. Το φαγητό μπορεί να είναι νόστιμο ή άνοστο, όχι όμως ωραίο ή άσχημο. Το ίδιο και ένα άγγιγμα, μπορεί να είναι απαλό ή σκληρό, αλλά δεν μπορεί να είναι ωραίο ή άσχημο, διότι δεν διαθέτει όλα τα στοιχεία του ωραίου, εκτός ίσως από κάποια στοιχεία.

Ακόμα κι αν διαθέτουν το άγγιγμα κι η γεύση, κάποια στοιχεία του ωραίου, δεν θα είναι ποτέ αρκετά για να προκαλέσουν αισθητική συγκίνηση.. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ένα άγγιγμα ή μια γεύση έχει αρμονία και ρυθμό, αν θέλουμε να μιλάμε με ακρίβεια και σαφήνεια.

Ο ΟΓΔΟΟΣ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΙ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

'Οταν ρωτάμε, ποιές είναι οι πρακτικές συνέπειες των αιρέσεων στην καθημερινή ζωή μας, είναι σαν να ρωτάμε, γιατί δεν βλέπουμε τον αναστημένο Χριστό.

Ο όγδοος μακαρισμός του Κυρίου λέει:
"Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται".

Να μην πεις, τί με νοιάζουν εμένα οι αιρέσεις. Οι αιρέσεις είναι θεολογικό θέμα. Μήπως είμαι θεολόγος;

Θεολόγος είσαι αν προσεύχεσαι σωστά, λέει ο Άγιος Νείλος ο ασκητής.

moschoblog.blogspot.com

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

400 χρόνια οι χριστιανοί δεν τουρκέψαν.
ούτε φράγκεψαν

Αγωνίζονταν για την πίστη, την πατρίδα, την οικογένεια, τη γλώσσα
και κράτησαν παρά τις γενοκτονίες εις βάρος τους και τις απώλειες των χαμένων πατρίδων.

Η ελευθερία εις τα έθνη, δεν μετριέται με το στρέμμα,
με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.
(Κωστής Παλαμάς)

Οι Παλαιστίνιοι, οι Κούρδοι κι οι άλλοι λαοί που αγωνίζονται για την πατρίδα τους αφιερώνουν όλες τους τις δυνάμεις τους για την πατρίδα.
Στα χρόνια αυτά γράφτηκε στον τόπο αυτόν, έστω και ένας στίχος ή ένα τραγούδι για την πατρίδα ;
moschoblog.blogspot.com

Αιρέσεις, μια πραγματικότητα αξεχώριστη από την καθημερινή ζωή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 -Υποστηρίζεις ότι ευθύνονται οι αιρέσεις για τα δεινά του ανθρώπου; Ότι οι αιρέσεις δεν είναι ένα φαινόμενο καθαρά θεολογικό που αφορά την Εκκλησία αλλά είναι ΄μια πραγματικότητα η οποία είναι αξεχώριστη από την καθημερινή ζωή;

Υποστηρίζεις ότι οι αιρέσεις φταίνε που μένουν άνεργα τα παιδιά μας και ξενιτεύονται και που δεν έχουμε να πληρώσουμε τους φόρους και θα μας πάρουν τα σπίτια και που χάνουμε την Ελλάδα ως κρατική οντότητα και ως τόπος, γιατί οι κυβερνώντες παραδίδουν στους ξένους την εθνική κυριαρχία και ξεπουλούν τον τόπο μας σε αυτούς, που τους ανέδειξαν στην εξουσία.

-Ακριβώς αυτό υποστηρίζω.
-Πώς αποδεικνύεται αυτό;
-Αποδεικνύεται από την εμπειρία μας, εκτός αν δεν θέλουμε να γνωρίζουμε την αλήθεια.
-Πείτε μας ένα παράδειγμα.

-Ο Πάπας είναι αρχηγός κράτους που διαθέτει τράπεζες, διεξάγει εμπόριο, συνάπτει εμπορικές και άλλες σχέσεις με άλλα κράτη, μπορεί να κατασκευάζει και να κάνει εμπόριο ακόμα και όπλων και επηρεάζει την πολιτική διαφόρων χωρών, που ευθύνονται για τους πολέμους και για την καταδυνάστευση των λαών και των Εθνών.

-Μα και η Ορθοδοξία έχει σύνοδο, σχεδόν αλάθητη.
-Οι σύνοδοι έχουν σκοπό την καταπολέμηση των αιρέσεων. Σύνοδοι που όπως η πρόσφατη στην Κρήτη που δεν έγινε για την καταπολέμηση των αιρέσεων, αλλά για την νομιμοποίησή τους  είναι μεν σύνοδος ορθοδόξων κληρικών, αλλά  δεν είναι ορθόδοξη σύνοδος σύμφωνα με την Ορθόδοξη Διδασκαλία και Παράδοση.

ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το περιβόλι του μπαρμπα-Γιώργου βρισκόταν ακριβώς κατω από τη βρύση του χωριού και το τρεχούμενο νερό περνούσε αναγκαστικά λόγω της κλίσης του εδάφους μέσα από το περιβόλι του. Ο μπαρμπα-Γιώργος και μερικοί άλλοι περιβολάρηδες ήταν οι τυχεροί του χωριού, γιατί ευνοούνταν οι κήποι τους από τη θέση τους κάτω από τη βρύση. Οι άλλοι ένιωθαν το άδικο αλλά δεν ήξεραν τί να κάνουν. Αυτό που τους πείραζε περισσότερο ήταν η μιζέρια των ευνοημένων περιβολάρηδων , ιδίως του μπαρμπα-Γιώργου που δεν έδινε σε κανέναν ούτε μια ντομάτα ή ένα αγγουράκι.

Μια μέρα συναντήθηκαν όλοι οι αδικημένοι κηπουροί και κατέστρωσαν το παρακάτω σχέδιο για να δώσουν ένα μάθημα στο μπαρμπα-Γιώργο. Διέδωσαν ότι τάχα κοντά στο περιβόλι του ακουγόταν τη νύχτα οργισμένες φωνές από τις "καλότυχες", όπως έλεγαν τις "νεράϊδες", που κατ' ευφημισμόν ο λαός τις λέει "καλομοίρες", γιατί τις φοβάται.

Κάθε φορά ρωτούσαν τον μπαρμπα-γίωργο, αν άκουσε τις φωνές τους.

-Κάτι άκουσα, είπε ο μπαγμπαγιώργος, που έγινε ευαίσθητος στους νυχτερινούς ήχους. Ώσπου του έγινε βεβαιότητα ότι κάποιο σκούξιμο από κανένα ζουλάπι της νύχτας ή κάποιο φύσημα του αέρα δεν ήταν παρά οι φωνές των "καλότυχων".

Όταν η παρέα βεβαιώθηκε ότι ο μπαρμπα-Γιώργος πίστεψε ότι με την συμπεριφορά του, έκανε να θυμώσουν οι καλότυχες, του υπέβαλαν την επιθυμία να κάνει κάτι να τις εξευμενίσει, να δίνει κάτι στον κόσμο και να μην κρατάει τα κηπευτικά του τυχερού κήπου μόνο για τον εαυτό του.

ΜΙα νύχτα αφού βεβαιώθηκαν ότι ο μπαρμπα-γιώργος το μόνο όπλο που έχει για την προστασία του από τους κλέφτες είναι η μαγκούρα του, έβαλαν μαξιλάρια στις πλάτες τους για να τις φυλάξουν από τις ξυλιές, τυλίχτηκαν με άσπρα σεντόνια.και μπήκαν στον κήπο του μπαρμπαγιώργου και τα μάζεψαν όλα. Το χωριό απέδωσε την καταστροφή στην οργή των νεράϊδων κι ο μπαρμπα-γιώργος που το πίστεψε έδινε κατόπιν σε όλο τον κόσμο: Ελάτε να σας δώσω καμιά ντομάτα, κανένα αγγουράκι. 

Κομμουνιστές φιλο-αμερικανοί!

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Θλίψη επικρατούσε στην ατμόσφαιρα του καφενείου. Οι κομμουνιστές φαρμακωμένοι με την ήττα της Χίλαρυ!

-Τώρα που οι κομμουνιστές έγιναν φιλο-αμερικάνοι, θα γίνω κομμουνιστής», είπε ο κυρ Παύλος, ο μόνος δεξιός πελάτης του καφενείου. Μόνο αυτός και ο καφετζής ήταν δεξιοί . Όλοι οι άλλοι πελάτες ήταν κομμουνιστές.

-Να δεις που ο Τράμπ, θα είναι ο καλύτερος, είπε κάποιος πελάτης.

Άνθρωποι και ονόματα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στο χωριό μου υπήρχαν και μερικοί μορφωμένοι. Δεν έλεγαν, όπως όλοι ου Τζακς, ου Τζιμς, ου Βαφλήτς αλλά ο Τζακ, ο Τζιμ, ο Βανφλήτ.

Υπήρχε και όνομα Βανφλήτ. Είναι ολόκληρη ιστορία. ΄Βανφλήτς ονομάστηκε κάποιος που είχε ταράξει τους συγχωριανούς του με τΙς πραγματικές και τις φανταστικές ιστορίες του, για τον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλητ. Τον είδε όταν υπηρετούσε στο στρατό, αν και μερικοί το αμφισβητούσαν ότι τον είδε και δεν ήταν φανταστικό πρόσωπο, και από τότε όλο γι΄ αυτόν μιλούσε.

Στις παρέες, στις επισκέψεις περίμενε πότε η κουβέντα θα γύριζε στον πόλεμο, για να μιλήσει για τον στρατηγό Βαν Φλητ. Ο Βαν Φλητς έτσι, ο Βανφλήτς αλλιώς. Του κόλλησαν κι οι συγχωριανοί του το παρατσούκλι "Βανφλήτς" και κανένας δεν θυμόταν το πραγματικό του όνομα.

Μια φορά πήγα στο χωριό και ζήτησα να μου πουν για τον Βανφλήτ. Δεν τον ήξερε κανείς. Δεν υπάρχει τέτοιο όνομα στο χωριό μας, είπαν όσους ρώτησα. Ώσπου κάποιος από την παρέα στο καφενείο φώναξε: "Τον Βαφλήτς λέει, ρε." Και τον θυμήθηκαν όλοι. Είχε πεθάνει.

Άκου τη μπάντα

ΚΥΡΙΑΚΉ, 19 ΙΟΥΝΊΟΥ 2011
"Άκου τη μπάντα"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Το ποίημα του Άγγλου ποιητή Ντέϊβιντ Χέρμπερτ Λώρενς "Άκου τη μπάντα" δίνει μια εικόνα του σημερινού ανθρώπου και του χάους μέσα στο οποίο ζει. Αυτός είναι ο λόγος που το παραθέτω εδώ σε μια πρόχειρη μετάφραση δική μου, η οποία λόγω ελλείψεων του μεταφραστή αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι. Λέει λοιπόν το ποίημα αυτό:

"Μια μπάντα παίζει πολύ πρωί
Μα είναι μόνο δυστυχισμένοι άνθρωποι
που κάνουν θόρυβο για να σκεπάσουν
την εσωτερική τους κακοφωνία και τη δική μας

Ένα μικρό φεγγάρι, αρκετά ήσυχο
γέρνει και τραγουδάει στον εαυτό του,
μέσα στη νύχτα,
κι η μουσική των ανθρώπων
είναι σαν ένα ποντίκι που ροκανίζει,
που ροκανίζει μέσα σε μια ξύλινη παγίδα
παγιδευμένο.

Αν μεταφέρουμε το περιεχόμενο του ποιήματος στα σημερινά ελληνικά δεδομένα, δεν ξέρω ποιοι είναι οι δυστυχισμένοι που προσπαθούν να σκεπάσουν την εσωτερική τους κακοφωνία και τη δική μας με το θόρυβο γύρω από τον εαυτό τους. Ίσως είναι οι πολιτικοί. Ίσως είμαστε εμείς οι πολίτες που ανεχόμαστε αυτούς τους πολιτικούς. Δεν ξέρω. Και δε ζει κι ο ποιητής να μας εξηγούσε την εικόνα του ποιήματός του.

Μια όμως που το ποίημα μιλάει για παγίδες και για παγιδευμένους, θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για τις παγίδες. Το σχόλιο αυτό είναι το εξής: Κατ΄αρχήν αυτός που παγιδεύτηκε με κάποιο τρόπο δεν μπορεί να ελευθερωθεί με τον ίδιο τρόπο που παγιδεύτηκε. Με τον ίδιο τρόπο χώνεται πιο βαθιά στην παγίδα.

Ματαιοπονούν λοιπόν αυτοί που σαν τους δυστυχισμένους μουσικούς της μπάντας του Λώρενς παίζουν τον ίδιο σκοπό, για να σκεπάσουν το εσωτερικό τους χάος και το εσωτερικό χάος το δικό μας.Αυτό παθαίνει τώρα η Ελλάδα, που για να ελευθερωθεί από την παγίδα της την χώνουν ακόμα πιο βαθιά σ΄ αυτήν.Δυστυχώς αυτοί που δουλεύουν με παγίδες ταυτίζονται με αυτές και ούτε την παγίδεψη διακρίνουν ούτε πόθο για την ελευθερία νιώθουν μέσα τους.

Μια φορά ο Μέγας Αντώνιος είδε με τα μάτια της ψυχής του απλωμένες τις παγίδες του διαβόλου σε όλο τον κόσμο και είπε, Θεέ και Κύριε, ποιος μπορεί να σωθεί. Κι άκουσε μέσα του μια φωνή να του λέει, Αντώνιε, μάζεψε τις παγίδες και ουδείς σώζεται.

Οι Έλληνες αργά ή γρήγορα θα βρούμε το δρόμο που οδηγεί μακριά από παγίδες και παγιδευτές. Οι ίδιες οι παγίδες κι οι ίδιοι οι παγιδευτές υπάρχουν για να τους ξεπεράσουμε. Η νύχτα θα γίνει πιο φωτεινή από μέρα.

moschoblog.blogspot.com

Αναδημοσίευση από τον ΣΦΟΝΔΥΛΟ

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αποστολή μας είναι να γνωρίσουμε το Θεό στον κάθε άνθρωπο ή να θυμίσουμε το Θεό στον κάθε άνθρωπο (μνήμη Θεού).

Δεν πρόκειται για γνώση ή ενθύμηση μέσω των βιβλίων, αλλά για γνώση ή ενθύμηση μέσω της εμπειρίας μας.

Για μένα το να θυμάμαι το Θεό είναι σπουδαιότερο από το να γνωρίζω το Θεό. Άφησε ότι το να γνωρίζεις το Θεό έχει και μια δόση υπερηφάνειας. Αν είμαστε ταπεινοί θα νιώθουμε ότι ο Θεός μας γνωρίζει , όχι ότι εμείς γνωρίζουμε το Θεό.

Ο Θεός είναι πάντα κοντά μας. Δεν απομακρύνεται ο Θεός από τον άνθρωπο αλλά ο άνθρωπος απομακρύνεται από το Θεό. Ούτε ο Θεός θυμώνει με τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος θυμώνει με το Θεό. Να συμφιλιωθείτε με το Θεό, γράφει ο Απόστολος Παύλος, δεν γράφει να συμφιλιωθεί ο Θεός μαζί μας.

Η οργή του Θεού είναι μάλλον οργή λαού.Δεν χωρεί αμφιβολία ότι η σημερινή οργισμένη εποχή δείχνει την οργή που έχει μέσα του ο άνθρωπος. Ο κόσμος είναι η έκφραση του εσωτερικού κόσμου των ανθρώπων.

moschoblog.blogspot.com

Η ευγνωμοσύνη των ανδρών και των γυναικών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ποιοι δείχνουν μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη, οι άντρες ή γυναίκες; «Αχάριστη δεν πόνεσες για μένα», λέει το λαϊκό άσμα. Η γυναικεία αχαριστία στο συγκεκριμένο παράδειγμα  εμφανίζεται στην ανειλικρίνεια και την υποκρισία της γυναικός έναντι του άνδρα της. Ο άνδρας πίστεψε ότι η γυναίκα που αγάπησε τον αγαπούσε και εκείνη, αλλά διαψεύστηκε. Η γυναίκα που αγάπησε αποδείχθηκε ότι δεν τον αγάπησε αλλά υποκρινόταν και τον ξεγελούσε με την ανειλικρίνειά της.

Αν το παράδειγμα του τραγουδιού είναι αντιπροσωπευτικό της αντρικής και της γυναικείας προσωπικότητας, αυτό σημαίνει ότι οι μεν άνδρες θα ένιωθαν ευγνώμονες, αν οι γυναίκες τους ήταν ειλικρινείς και δεν τους εξαπατούσαν με την υποκριτική αγάπη τους. Η αληθινή αγάπη της γυναικός για τον άντρα της φαίνεται στον πόνο της γι’ αυτόν και στην ειλικρίνειά της.

Οι άντρες ,λοιπόν, νιώθουν ευγνωμοσύνη όταν συναντούν ειλικρίνεια και αληθινή αγάπη. Οι γυναίκες με τι συγκινούνται, και σε τι δείχνουν την ευγνωμοσύνη τους; Οπωσδήποτε δεν στερούνται το χάρισμα της ευγνωμοσύνης. Δεν τους συγκινεί η ειλικρίνεια και η αληθινή αγάπη, η οποία εκδηλώνεται με τον πόνο του άντρα γι’ αυτές. Με τι συγκινούνται. Νομίζω συγκινούνται με κάποια αρετή, η οποία μπορεί να μην φτάνει τις αρετές της Αλήθειας και της Αγάπης, αλλά είναι μεγάλη αρετή, η οποία περιέχει στα συστατικά στοιχεία της την Αλήθεια και την Αγάπη, την αρετή του Ωραίου.

Δεν υπάρχει γυναίκα στον κόσμο, που να μη δείξει την ευγνωμοσύνη της όταν βλέπει στα μάτια των άλλων, τον θαυμασμό για την ομορφιά της.

Ετικέτες
Ευγνωμοσύνη
Το Αληθινό
Το Ωραίο
Η υποκρισία

Αρκεί η κακία της ημέρας

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μια παροιμία λέει, τη ζημία να την κλαις προτού να γίνει. Άν γίνει να την τραγουδάς.

Είναι σοφία να κλαίμε πριν μας εύρει το κακό; Νομίζω είναι σοφία , αν ως κλάμα εννοούμε την προσοχή. Καλά είναι να είμαστε άγρυπνοι σύμφωνα με την Εντολή του Κυρίου "Γρηγορείτε και προσεύχεσθε".

Δεν είναι σοφία, αν ως κλάμα, εννοούμε να κλαίγεται κανείς, για να αποφύγει τις ευθύνες ή τον κόπο ή τις συνέπειες από τις αδικίες του.

Την τακτική αυτή την εφαρμόζουν ακόμα και κράτη ολόκληρα.

Τον παλιό τον καιρό, πριν οι γυναίκες γίνουν επιθετικές, έκλαιγαν πριν να τις δείρουν για να μην κλάψουν δαρμένες. Ένας αρχαίος φιλόσοφος, που δεινοπαθούσε από την κλαψιάρα γυναίκα του έγραψε στα απομνημονεύματά του τα εξής: Δεν θυμάμαι ακριβώς τα λόγια του, αλλά το νόημά τους είναι κάπως έτσι:

Με λέοντα και με δράκοντα θα ζήσω, παρά με πονηρή γυναίκα.

Ένας άλλος έλεγε: Γέροντος ανάβασις επί αμμώδους λόφου, γυναίκα που γκρινιάζει συνεχώς.

Ο αρχαίος κυνικός φιλόσοφος Κράτης ήταν πάμπλουτος. Όταν βρήκε μια γυναίκα που ήθελε να ζει φτωχά, πέταξε το θησαυρό του στη θάλασσα και έζησε μαζί της με την επαιτεία. Αυτοί δεν έκλαιγαν πριν να τους δείρουν.

Μια άλλη παροιμία λέει, να μην περνάς μια γέφυρα, πριν την φτάσεις. Κι ο Απόστολος Παύλος, το λέει σε κάποια επιστολή του. Να μην φέρετε , λέει κακία από τις άλλες μέρες. Αρκεί η κακία της ημέρας.

Η διαφορά στην εμφάνιση των δύο φύλων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η Γραφή λέει, πως ο Θεός βδελύσσεται την εξαφάνιση της διαφοράς στην εμφάνιση των δύο φύλων.

Τα λόγια της Γραφής φτάνουν για να συγκρατήσουν αυτόν που έχει στοιχειώδη φόβο Θεού. Οι άλλοι που θέλουν πιο ισχυρό ελατήριο, , ας αναρωτηθούν, ιδίως οι γυναίκες, ποιόν βλάπτει πιο πολύ το να μην υπάρχει διαφορά στην εμφάνιση των δύο φύλων, τον άντρα ή τη γυναίκα ή και τους δύο και γιατί.

Για μένα όλοι ζημιώνουν, άντρες και γυναίκες. Ευτυχώς η φύση όπου βρίσκει ελεύθερο χώρο εκδηλώνει την διαφορετικότητα των σωμάτων, στο σχήμα, στην κίνηση, στην υφή... Ο Δημιουργός είναι υπέρτατος Καλλιτέχνης. Προσέχει την έκφραση. Θα αισθανθούμε την αξία της Τέχνης, αν δούμε τί απαίσια είναι η ομοιότητα ενός εκμαγείου!

Την ομοιότητα χρησιμοποίησαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα για να καταστρέψουν το αίσθημα της ομορφιάς, γιατί είχαν γνώση της ασχήμιας τους.

Η διαφορά στην εμφάνιση των δύο φύλων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η Γραφή λέει, πως ο Θεός βδελύσσεται την εξαφάνιση της διαφοράς στην εμφάνιση των δύο φύλων.

Τα λόγια της Γραφής φτάνουν για να συγκρατήσουν αυτόν που έχει στοιχειώδη φόβο Θεού. Οι άλλοι που θέλουν πιο ισχυρό ελατήριο, , ας αναρωτηθούν, ιδίως οι γυναίκες, ποιόν βλάπτει πιο πολύ το να μην υπάρχει διαφορά στην εμφάνιση των δύο φύλων, τον άντρα ή τη γυναίκα ή και τους δύο και γιατί.

Για μένα όλοι ζημιώνουν, άντρες και γυναίκες. Ευτυχώς η φύση όπου βρίσκει ελεύθερο χώρο εκδηλώνει την διαφορετικότητα των σωμάτων, στο σχήμα, στην κίνηση, στην υφή... Ο Δημιουργός είναι υπέρτατος Καλλιτέχνης. Προσέχει την έκφραση. Θα αισθανθούμε την αξία της Τέχνης, αν δούμε τί απαίσια είναι η ομοιότητα ενός εκμαγείου!

Την ομοιότητα χρησιμοποίησαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα για να καταστρέψουν το αίσθημα της ομορφιάς, γιατί είχαν γνώση της ασχήμιας τους.

Η σιωπή είναι η γλώσσα των τελείων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ποιοί είναι οι τέλειοι; Τέλειος δεν είναι κανένας. Τέλειος είναι μόνο ο Θεός. Ε, τότε ποιοί είναι οι τέλειοι;

Τέλειοι είναι αυτοί που έφτασαν στο τέλος του δρόμου. Οι δημιουργοί της γλώσσας, ευτυχώς , προσέβλεπαν στο ανώτερο, στο πνευματικό. Τέλειος οπωσδήποτε δεν είναι κάποιος βρίσκεται στη σκάλα του κακού.

Ο Απόστολος Παύλος γράφει για τον εαυτό του: στη δεύτερη επιστολή του προς τον Τιμόθεο: " Συ δε νήφε εν πάσι. κακοπάθησον , έργον ποίησον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου πληροφόρησον. εγώ γαρ σπένδομαι , και ο κααιρός της εμής αναλύσεως εφ΄στηκε. τον αγώνα τον καλό ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα. λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης σστέφανος, ον αποδ΄σει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκιος κριτής, ου μόνον εμοί, αλλά και πάσι της ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτου.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε, ότι η σιωπή είναι η γλώσσα των τελείων. Η σιωπή, λοιπόν, είναι αυτών που έφτασαν στο τέλος του δρόμου. Ποιός είναι ο δρόμος , όπως προκεύπτει από τα λόγια του Αποστόλου Παύλου προς τον Τιμόθεο:

Νομίζω είναι ο δρόμος της "νηψεως". "Συ δε νήφε εν πάσι". Αυτός ο δρόμος είναι της Ορθόδοξης Παράδοσης, ο δρόμος της φώτισης. Η φώτιση είναι το δεύτερο στάδιο της ασκήσεως. Το πρώτο είναι της κάθαρσης, το δεύτερο είναι της φώτισης, στο οποίο ο πορευόμενος εν νόμω Κυρίου, νήφει, δηλαδή προσέχει μέσα στην καρδιά του, να είναι καθαρή από σκέψεις και επιθυμίες μάταιες, αλλά ακόμα και από σκέψεις καλές. Και το τρίτο στάδιο είναι του δοξασμού δηλαδή της ένωσης με το Θεό.

Η σύγκρουση ανδρών και γυναικών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η σύγκρουση ανδρών και γυναικών, από τότε που άρχισε παρουσίαζε δύο φάσεις, την σωματική και την ψυχολογική.

Η σωματική σύγκρουση πιστεύω ότι είναι φαινόμενο της σύγχρονης εποχής και θα εξηγήσω γιατί.

Η ψυχολογική σύγκρουση ενδεχομένως να υπήρξε από την αρχή της δημιουργίας.

Η σωματική σύγκρουση άργησε να εμφανιστεί. Ίσως επειδή δεν υπήρχε λόγος να εμφανιστεί, αφού η γυναίκα είχε σίγουρη την υπεροχή στον ψυχολογικό τομέα.Όταν όμως εμφανίστηκαν οι φεμινίστριες η γυναίκα θεώρησε ότι μπορεί να υπερισχύσει και στον σωματικό τομέα. Έκτοτε άρχισε η απόλυτη (σωματική) σύγκρουση.

Πώς απέφευγαν οι άντρες την σωματική σύγκρουση; Την απέφευγαν χάρις στην ύπαρξη των καφενείων. Από τότε που βγήκαν κι οι γυναίκες στα καφενεία, η σύγκρουση έγινε αναπόφευκτη. Βέβαια οι άντρες δεν δείχνουν τις πληγές τους ή την ήττα τους. Καταπίνουν την προσβολή και την αδικία και υπομένουν. Οι γυναίκες όμως οργανώνονται και απαιτούν να πάρουν το αίμα τους πίσω.

ΕΝΤΕΧΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ   

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ  22.10.16 ΣΤΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ

ΜΕ ΤΟ TRIO CORD

To Trio Chord (Τρίο Κορντ) ιδρύθηκε το 2012 από τους Ντίνα Σαρατζή (φωνή, τσέλο), Αντώνη Κεραμιδά (πιάνο) και Γρηγόρη Λαγκουβάρδο, (βιολί) και έχει ένα πλούσιο ρεπερτόριο κομματιών  που περιλαμβάνει γνωστές κλασικές μελωδίες, μουσική από τον κινηματογράφο και κυρίως  ελληνικό έντεχνο τραγούδι. Έχει δώσει πλήθος συναυλιών και ρεσιτάλ  στη Θεσσαλονίκη και  σε άλλες πόλεις της Β. Ελλάδας. 

Γιατί έφυγα απ' τη γιόγκα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Έφυγα απ’ τη γιόγκα γιατί όλα στη γιόγκα γίνονται για τον εαυτό. Ήξερα ότι ο εαυτός δεν είναι ο Θεός. Στη δική μας παράδοση, την Ορθοδοξία, όλα γίνονται από την αγάπη του Θεού και για την αγάπη του Θεού: Τα σα εκ των σων, σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα. Σε υμνούμεν, σε ευλογούμεν, σοι ευχαριστούμεν Κύριε. Και δεόμεθά σου ο Θεός ημών.

Η πρώτη Εντολή είναι «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου». Αρχίζουμε με την αγάπη του Κυρίου και Θεού. Κατανοούμε ότι δεν μπορούμε να αγαπάμε τον Κύριον, αν δεν έχουμε καθαρή συνείδηση. Δεν θα έχουμε τη χάρη του Θεού στην καρδιά μας, αν μας ελέγχει η συνείδησή μας.

Ο κόσμος θέλει ειρήνη στην καρδιά του.,αλλά δεν αγωνίζεται για την ειρήνη. Πώς  αγωνιζόμαστε για την ειρήνη;  Ο Κύριος είπε να ζούμε σ’ αυτόν τον κόσμο, χωρίς να είμαστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου. Μας έδωσε πρότυπο τον εαυτό Του. "Πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία. Έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς. Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ." 

Έφυγα απ’ τη γιόγκα γιατί αγνοούσαν  την αγάπη του Θεού. Άλλωστε ο βουδισμός δεν πιστεύει στο Θεό κι ο ινδουϊσμός πιστεύει σε χιλιάδες θεούς. Θεοποιεί ακόμα και τα ζώα και τα ερπετά. Ο θεός του έρωτα, ο γκανέσα, είναι ένας ελέφαντας. Η Σίβα είναι η θεά της καταστροφής. Τα μαλλιά της είναι φίδια και έχει για περιδέραιο στο λαιμό της κομμένες ανθρώπινες κεφαλές, που στάζουν αίμα!

Ένας Αμερικανός ποιητής που έζησε ως ερημίτης στην Κάλυμνο και στην Πάτμο, ονόμαζε την άγνοια της αγάπης του Θεού, ύπνο. Δεν έγινα βουδιστής ή ινδουϊστής , είπε, γιατί δεν ήθελα να ζω μισοκοιμισμένος.

Η Ορθοδοξία είναι εγρήγορση. Γρηγορείτε και προσεύχεσθε , ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. Ματαιοπονούν αυτοί που θέλουν να επιβάλουν μια πίστη σε όλους τους ανθρώπους. Είναι δυνατόν οι ορθόδοξοι που γνωρίζουμε και αγαπούμε τον Κύριον και Θεόν μας, να πιστεύουμε στις δαιμονικές θρησκείες, που κρατούν τους λαούς στον ύπνο; Στην Ανατολή, υπό την επίδραση κάποιων θρησκειών η ζωή του ανθρώπου έχει χάσει την αξία τους. Κάποιους ανθρώπους τους ονομάζουν περιφρονητικά "λιγότερο από σκόνη του δρόμου". Στην Ινδία, αν ένας παρίας άγγιζε έναν βραχμάνο, η ποινή ήταν θάνατος.

Στην Ελλάδα η περιφρόνηση των γέρων κι η μόδα της λατρείας των σκύλων, δεν είναι άσχετη με την επίδραση των θρησκειών που εξισώνουν κάθε έμβιο ον με το Θεό και με τον άνθρωπο. Το ίδιο κάνουν κι αιρέσεις στις οποίες δεν γίνεται διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου, Πώς μπορούν οι αιρέσεις αυτές να θεωρούνται εκκλησίες του Χριστού, όπως θέλουν οι οικουμενιστές, χάριν της παγκοσμιοποίησης;