Ο πειρασμός είναι στο μυαλό μας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

   


      " Ίνα τί υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταις καρδίαις υμών;"
                                                                 (Ματθ. κεφ.Θ΄)


          Η ζωή του ανθρώπου, σύμφωνα με τη διδασκαλία της  Εκκλησία μας,  υπόκειται στους εξής τέσσερις νόμους   : 1)  στο νόμο του Θεού, 2) στο νόμο της συνειδήσεως, 3) στο  νόμο  του σώματος και 4)  στο νόμο της αμαρτίας.

          Όσοι έχουμε πείρα του πειρασμού γνωρίζουμε εκ πείρας τη δύναμη του πειρασμού και την αδυναμία του ανθρώπου και θαυμάζουμε τους αγίους που με τη δύναμη του Θεού κατανικούν τον πειρασμό.

         Ο άγιος Αντώνιος είδε κάποτε τις παγίδες του διαβόλου ανοιγμένες και είπε, " αλίμονο , ποιος θα σωθεί". Άκουσε τότε μέσα του μια φωνή να του λέει, "Αντώνιε, αφαίρεσε τις παγίδες του διαβόλου και ουδείς  σώζεται".

         Το ίδιο γράφει κι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: "Δεν είναι θαύμα το να μάχεται ο άϋλος τον άϋλο. Θαύμα όμως είναι, αληθινό θαύμα, το να κατανικήση τους αϋλους εχθρούς ο υλικός άνθρωπος, μαχόμενος εναντίον τους με την εχθρική τούτη και επίβουλη ύλη, δηλαδή το σώμα. Δείχνοντας και εδώ ο αγαθός Κύριος πολλή πρόνοια για μας, εμπόδισε την αναισχυντία των γυναικών με την εντροπή σαν με χαλινάρι. Διότι αν μόνες τους έτρεχαν προς τους άρρενας, δεν θα εσώζετο κανένας."  Αλλά  οι γυναίκες  μέχρι τώρα δεν χάνουν την ντροπή! Φαντασθείτε να έρθει εποχή που οι γυναίκες θα χάσουν την ντροπή.

         Στο ίδιο κεφάλαιο ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος αναλύει τον πειρασμό και διακρίνει  την προσβολή, το συνδυασμό, που είναι να συζητήσεις με τον πειρασμό είτε εμπαθώς είτε απαθώς, τη συγκατάθεση που είναι η ηδονική στροφή της ψυχής προς αυτόν και την αιχμαλωσία ή την πάλη εναντίον του. Πάλη ορίζουν οι πατέρες ότι είναι η παράταξη μιας ίσης προς τον εχθρό δυνάμεως, με την οποία, ανάλογα με τη θέλησή μας, ή νικούμε ή υφιστάμεθα ήττα.

       Σε συζήτηση που είχαμε πριν πολλά χρόνια  με τον μακαρίτη το  Ρομπέρτο, στην Κάλυμνο,  για τον σαρκικό πειρασμό, ο γερο Πέτρος (Πέτρο τον έλεγαν οι Καλύμνιοι) είπε πως ο πειρασμός αυτός  παύει με το γήρας του σώματος.  Έτσι πίστευε, ο καϋμένος ο Ρομπέρτος,  γιατί τα πράγματα είναι διαφορετικά, όταν η σαρκική επιθυμία είναι στο μυαλό.

     Παραδείγματα υπάρχουν πάμπολλα στο Γεροντικό, στο βιβλίο που γράφει για τη ζωή των ασκητών στην έρημο. Κάποτε οι υποτακτικοί ρώτησαν το γέροντά τους, που θέλει να τον πάνε, κι ο γέρων που ήταν σε βαθιά γεράματα, τους είπε, ότι μπορούν να τον πάνε όπου θέλουν, φτάνει να μην υπάρχουν εκεί γυναίκες.

    Ένας άλλος πολύ γέρος, κατάκοιτος, είπε για τους πειρασμούς, όταν τον ρώτησαν, αν στην κατάσταση αυτή που βρίσκεται έχει πειρασμό κι ο γέρων απάντησε, πως ο διάβολος μεταμορφώνεται τις νύχτες

    Ο απόστολος Παύλος γράφει πως εκείνο που μισεί εκείνο πράττει. Ότι υπάρχει ένας νόμος στα μέλη του σώματός του, ο οποίος αντιστρατεύεται το νόμο του νου του, δηλαδή τη συνείδησή του.  Αυτό το νόμο ο Απόστολος τον ονομάζει νεκρό σώμα, που το κουβαλάει επάνω του. Μόνο μια θέληση πιο δυνατή μπορεί να επιβληθεί στη θέληση του σώματος.

     Ο νόμος του διαβόλου διεγείρει τη θέληση της αμαρτίας , η οποία όταν είναι πιο δυνατή από τη θέλησή μας, μας εμποδίζει να νιώσουμε την παρουσία του Θεού μέσα μας. Ο Θεός δεν μπαίνει σε μια καρδιά που δεν τον θέλει. Ο Δαβίδ γράφει, πως νιώθει τον Κύριον, να στέκεται στα δεξιά του και να τον φυλάει για να μην πέσει. Αυτό σημαίνει ότι ο Δαβίδ προσευχόταν διαρκώς και ζητούσε τη βοήθεια του Θεού.

       Ο ίδιος έγραψε τους στίχους αυτούς: "Συ, Κύριε,  φυλάξαις ημάς και διατηρήσαι ημάς. Σώσον με, Κύριε, ότι εκλέλοιπεν όσιος."  Ο  Δαβίδ παρακαλεί το Θεό, να τον σώσει, γιατί ουδείς , ούτε ο άγιος, σώζεται με τις δικές του δυνάμεις. σε γυμνή γυναίκα και τον πειράζει.

    Τί σημαίνει ότι ο πειρασμός είναι στο μυαλό;  Σημαίνει ότι όταν ο πειρασμός είναι στο μυαλό,  ακόμα κι όταν το σώμα είναι γηρασμένο ή άρρωστο, η σαρκική επιθυμία δεν αφήνει τον άνθρωπο να ειρηνέψει, αν δεν θεραπευτεί από τις πονηρές αναμνήσεις του.

    Πώς θεραπεύει κανείς τις αναμνήσεις του; Είναι στη δύναμή μας να πάψουμε να θυμούμαστε ό,τι μας πειράζει; Οι αναμνήσεις έρχονται στο νου με τους νόμους του συνειρμού, δηλαδή την ομοιότητα, την αναλογία, την αντίθεση. Βλέπουμε κάτι παρόμοιο με αυτό  που έχουμε στη μνήμη μας, έστω κι αν κείται μακριά, στα παιδικά μας χρόνια, κι ο νόμος του συνειρμού το ανασύρει στη μνήμη.       αναμνήσεις δεν σβήνουν   όσο τους συντηρεί το ενδιαφέρον μας. Το ερώτημα είναι πώς αδιαφορεί κανείς για κάτι που τον ενδιαφέρει; Πώς μπορεί να πάψει να τον ενδιαφέρει;

La tentación está en nuestras mentes

 By Moschos Emmanuel Lagouvardos

 Translator Google

                                                 " Ίνα τί υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταις καρδίαις υμών;"
                                                                                                     Ματθ. Θ΄,4

                                                   "Porque pensais mal en vuestraw corazones?"
                                                                                                     Mateo 9,4

         La vida del hombre, de acuerdo con las enseñanzas de la Iglesia, sujeto a las siguientes cuatro leyes o voluntades o mentes: 1) la ley (o la voluntad o espíritu) de Dios, 2) la ley (el cheque) de la conciencia, 3) ley (o el espíritu) del cuerpo, y 4) la ley (o la tentación de espíritu) del pecado.

          Los que tienen experiencia de la tentación que sabemos por experiencia el poder de la tentación y la debilidad del hombre y admirar los santos por el poder de Dios tentación jaque mate.

         St. Anthony vez vi las insidias del diablo abrió y dijo: "¡Ay, quién será salvo." Escuche a continuación, dentro de una voz que decía: "Anthony, tomó las asechanzas del demonio y sobrevivió a nadie."

         Así que escribe y San Juan de la Escalera: "Es un milagro para luchar contra la luz incorpórea milagro, pero es verdadero milagro para derrotar a sus enemigos del hombre físico intangible, luchando contra ellos con la materia Tut hostil y peligroso. es decir, el cuerpo. Mostrando aquí el buen cuidado de Dios tanto por nosotros, impidió la desvergüenza de las mujeres con vergüenza como con una brida. porque si solo corrió hacia el hombre no lo haría ninguno esozeto ". Pero hasta ahora las mujeres no pierden la vergüenza! Imagínese llegar a tiempo cuando las mujeres pierden su vergüenza.

         En el mismo capítulo de San Juan de la Escalera analiza y caracteriza el desafío tentación, cuya combinación es discutir con la tentación sea empathos bien apatía, el consentimiento es la curva sensual del alma a él ya su cautiverio o la lucha contra la . Wrestling estipulan que los padres son una parte igual a la fuerza enemiga, que, de acuerdo con nuestra voluntad, o nikoume o sufrir la derrota.

       Hablar con el viejo Roberto, Kalymnos, sobre diversos temas, en su mayoría sobre la poesía (Robert era tal vez el menos conocido poeta famoso en el mundo). Robert me dijo una vez en una conversación que tuvimos en la tentación carnal, la tentación que deja de envejecimiento del cuerpo. Así que creo, que cuenta con Robert, ¿por qué las cosas son diferentes cuando la lujuria en la mente.

     Los ejemplos son numerosos en Gerontikon, que escribe en su libro sobre la vida de eremitas en el desierto. Una vez que los esbirros le preguntó el mayor, de que quiere ir, y el viejo que era muy viejo, les dijo, que pueden ir donde quieran, siempre y cuando no hay mujeres allí.

    Otro hombre muy anciano, postrado, dijo que las tentaciones, cuando se le preguntó si la situación es la que es tentador y el anciano respondió, que el diablo se transforma de la noche a una mujer desnuda y la mente.

    ¿Qué quiere decir que la tentación es la mente? Significa que cuando la tentación es a la mente, incluso cuando el cuerpo está enfermo o de edad avanzada, los deseos no deja el hombre y la paz reinan tranquilo, si no se cura los recuerdos malos.

    ¿Cómo se trata a sus recuerdos? Está en nuestro poder para detener a recordar lo que nuestra mente? Recuerdos vienen a la mente las leyes de asociación, a saber semejanza, proporción de contraste. Vemos algo similar a lo que tenemos en nuestras mentes, incluso si la mentira de distancia, en nuestra infancia, y la ley de asociación para recuperar la memoria. recuerdos no se desvanecen tanto como mantener nuestro interés. La cuestión es cómo nadie indiferente acerca de algo que les interesa, y cómo podría ya no le interesa?

    El apóstol Pablo escribe que lo que él odia hacer eso. Que existe una ley en los miembros de su cuerpo, lo que va en contra de la ley de su mente, que su conciencia. Esta ley Apóstol llama al cuerpo muerto, que lo lleva. Sólo un deseo más fuerte puede estar sujeto a la voluntad del cuerpo.

     La Ley del Diablo estimula la voluntad del pecado, que, cuando es más fuerte que nuestra voluntad, nos impide sentir la presencia de Dios dentro de nosotros. Dios no entra en un corazón que quiere. David escribe que se siente al Señor de pie a la derecha y prohibirle que no se caiga. Esto significa que David oraba constantemente y pidiendo la ayuda de Dios.

       Él escribió estos versos:  "Sálvame, Señor, porque se acabaron los santos.". David pide a Dios que lo salve, porque nadie, ni el santo se conserva con sus propias fuerzas.

Στην Αφρική οι αποικιοκράτες

Πηγή: Ρεθεμνιώτικα Νέα

Στην Αφρική οι αποικιοκράτες κάθονταν επάνω σε αναμμένα κάρβουνα

Tuesday, 23 Νοεμβρίου 2010

Στην Αφρική οι αποικιοκράτες κάθονταν επάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Υπολόγιζαν τα κλεψιμαία τους σπουδαιότερα από τη ζωή τους και από την εσωτερική τους ειρήνη. Έκαναν δούλους τους φτωχούς λαούς και τους καταλήστεψαν τον εθνικό τους πλούτο. Κι οι φτωχοί λαοί όσους μπόρεσαν τους σκότωσαν και τους υπόλοιπους τους έδιωξαν με τις κλωτσιές από τις χώρες τους. Κι ούτε θέλουν να τους δουν ούτε να τους ακούσουν.

Η Ελλάδα τώρα μοιάζει με πόλη μετά το σεισμό. Ο κόσμος βρέθηκε ξαφνικά στη θέση του Ιησού, που δεν είχε που την κεφαλήν κλίναι. Στο σεισμό της Θεσσαλονίκης από τη μια στιγμή στην άλλη ο κόσμος άφησε το σπίτι του και βρέθηκε στο δρόμο. Αλλά δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Η αποξένωση από τις ιδιοκτησίες τους κατέδειξαν αυτό που στην πραγματικότητα είναι οι άνθρωποι, αδέλφια. Ο ένας βοηθούσε τον άλλον, στο να στηθούν οι σκηνές και στο να βρεθούν νερό και τρόφιμα. Συγγενείς ήρθαν από άλλες πόλεις, παιδιά, αδέρφια, εξαδέρφια. Άλλοι έφεραν σκηνές, άλλοι έφεραν τρόφιμα. Ο ένας ήξερε τις ανάγκες του άλλου. Περιέθαλψαν τους ανήμπορους. Βρήκαν φάρμακα, γιατρούς.

Τη συναδέλφωση δεν μπορεί να την καταλάβει  ο Ιούδας. Στην απελπισία του, βάζει ο ίδιος τη θηλιά στο λαιμό του και αυτοκτονεί. Ο ταπεινός δε χάνεται. Βλέπει όλους τους ανθρώπους σαν αδέρφια." Ό,τι είναι για όλους είναι και για μας". Ακόμα και μέσα στην ανέχειά του δοξάζει το Θεό.

Την αρχαία εποχή, οι Έλληνες πλένονταν και στολίζονταν πριν από τη μάχη. Ακόμα κι όταν ήξεραν ότι η μάχη είναι χαμένη από πριν. Όταν οι απεσταλμένοι του Δαρείου είδαν την παραμονή της μάχης τους λιγοστούς Έλληνες να πλένονται και να στολίζονται σαν για να πάνε σε γιορτή, γύρισαν στο Δαρείο και του είπαν: «Δαρείε, τι μας έφερες εδώ; Πώς να νικήσουμε τέτοιους ανθρώπους;»

Πράγματι, την επομένη οι Έλληνες δεν περίμεναν να τους επιτεθούν οι Πέρσες. Έτρεξαν προς αυτούς αποφασισμένοι να πεθάνουν και τους ανέτρεψαν σε μια στιγμή τη βεβαιότητα ότι με το πλήθος τους θα νικούσαν τους Έλληνες. Οι Πέρσες έχασαν το ηθικό τους και ετράπησαν σε άτακτη φυγή.

Όσο οι νέοι στην Ελλάδα μάθαιναν την ιστορία τους, διδάσκονταν ότι αυτό που προέχει δεν είναι ούτε ο πλούτος ούτε η αριθμητική υπεροχή, αλλά το πνεύμα. Η Ελλάδα όσο υπήρχε ζήλος για την ιστορία της πατρίδας, δεν είχε ποτέ τη σημερινή παθητικότητα που επιδεικνύει η γενιά που κυβερνάει σήμερα, η γενιά του πολυτεχνείου, όπως αυτοαποκαλείται.

Παραθέτω το ποίημα του Εμπέρτο Παντίλια «Από καιρό σε καιρό ο πόλεμος», που δείχνει την παθητικότητα και που οδηγεί:

ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΚΑΙΡΟ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ/Από καιρό σε καιρό/ο πόλεμος έρχεται να μας αποκαλύψει την παθητικότητά μας,/να μας συνηθίσει στην ήττα./Και με το μάτι στεγνό/βλέπουμε το δρόμο από όπου πρόβαλε/το αίμα.

Από καιρό σε καιρό,/όταν ο πόλεμος δίνει το χτύπημά του,/όλες οι πόρτες το δέχονται,/και συ άκουγες την κλήση/και την έκρυβες/με ζώα πληγωμένα/ξαφνικά τυφλά.

Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήχησε το ρόπτρο/με τέτοιο επικείμενο κίνδυνο,/δεν υπήρξαν ποτέ ξύλα, που άντεξαν/τόσο σφοδρά χτυπήματα.

Από καιρό σε καιρό,/έρχεται να ρίξει ανάμεσα στους ανθρώπους/το συνηθισμένο λύκο, που μας μοιάζει». (Εμπέρτο Παντίλια, Από καιρό σε καιρό ο πόλεμος, μετάφραση Μ.Λ, Ευθύνη τόμος 28ος, 1999).

Η κατάπαυση της τρικυμίας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου   





Η κατάπαυση της τρικυμίας όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου εκτός από πραγματικό γεγονός είναι και μια παραβολή, η οποία σημαίνει ότι αυτό που προέχει είναι το Άγιο Πνεύμα. Ότι το Άγιο Πνεύμα καταπεύει τις εσωτερικές φουρτούνες μας.  Ότι όταν έχουμε ηθικό δεν φοβούμαστε τίποτε.  Ηθικό έχουμε όταν η καρδιά μας είναι καθαρή, και  κατοικεί μέσα της ο Ιησούς Χριστός.
   
        Συνιστούμε στον ευγενικό αναγνώστη να διαβάσει με προσοχή τα λόγια του Ευαγγελίου. Η κατάσταση ανελευθερίας την οποία μας επέβαλαν εκείνοι που στην πραγματικότητα ασκούν την εξουσία κατά παράβαση του Συντάγματος, μοιάζει με σεισμό και με θύελλα. Μερικές χιλιάδες άνθρωποι έφθασαν στα όρια της απόγνωσης  και αυτοκτόνησαν!

     Την εποχή αυτή, όπως και πάντοτε, ιδίως όμως τώρα καθένας από εμάς πρέπει να έχει το γέροντά του, για να εξομολογείται και για να ενισχύεται ώστε να διατηρεί το ηθικό του. Όταν , όπως τώρα, είναι σχεδόν αδύνατο να έχει καθένας από εμάς ένα άγιο γέροντα για να τον καθοδηγεί, δεν μας απομένει παρά η προσευχή και η μελέτη του Ευαγγελίου.

      Γράφει λοιπόν  το Ευαγγέλιο του Ματθαίου τα εξής. Παραθέτουμε τη σχετική περικοπή στο πρωτότυπο και σε μετάφραση:

         "Εμβάντι του Ιησού εις πλοίον ηκολούθησαν αυτώ οι μαθηταί αυτού. Και ιδού σεισμός μέγας εγένετο εν τη θαλάσση, ώς τε το πλοίον καλύπτεσθαι υπό των κυμάτων. αυτός δε εκάθευδε. Και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού, ήγειραν αυτόν, λέγοντες. Κύριε, σώσον υμάς, απολλύμεθα. Και λέγει αυτοίς. Τί δειλοί έστε, ολιγόπιστοι; Τότε εγερθείς, επετίμησε τοις ανέμοις και τη θαλάσση. και εγένετο γαλήνη μεγάλη. Οι δε άνθρωποι εθαύμασαν , λέγοντες. Ποταπός εστιν ούτος, ότι και οι άνεμοι και η θάλασσα υπακούουσιν αυτώ;"

       (Ο Ιησούς μπήκε στο πλοίο και τον ακολούθησαν και οι μαθητές του. Ξαφνικά έγινε μεγάλη τρικυμία στη θάλασσα, έτσι που τα κύματα σκέπαζαν το πλοίο. Αυτός δε κοιμόταν.  Πήγαν τότε οι μαθητές του και τον ξύπνησαν λέγοντας. Κύριε, σώσε μας χανόμαστε.  Και τους λέει: Ολιγόπιστοι, γιατί είστε δειλοί;  Μετά σηκώθηκε και επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα, κι έγινε απόλυτη γαλήνη.Κι οι άνθρωποι είπαν γεμάτοι έκπληξη. Ποιος είναι αυτός που τον υπακούνε οι άνεμοι κι η θάλασσα;)

      Η παραπάνω ευαγγελική περικοπή αναγιγνώσκεται στην εκκλησία την Πέμπτη της Β΄Εβδομάδος και μαζί με αυτήν διαβάζεται και ένα απόσπασμα από το τέταρτο κεφάλαιο του Βιβλίου των Πράξεων.  Το απόσπασμα αυτό μιλάει για το Άγιο Πνεύμα που έλαβαν οι Απόστολοι. Το ίδιο ζούσαν και εκείνοι κάτω από απειλές των αρχόντων της εποχής τους. Οι άρχοντες τους απειλούσαν με θάνατο για να μη μιλούν για τον Ιησού Χριστό και για την Διδασκαλία Του. Βλέπουμε δηλαδή ότι σε κάθε εποχή, όπως και τώρα η δύναμη  των διωκομένων είναι ο λόγος που λέγεται με θάρρος και με πίστη.

     Μπροστά στις απειλές , λοιπόν, των αρχόντων   οι απόστολοι με μια ψυχή προσευχήθηκαν με αυτά τα λόγια στο Θεό:
"Κύριε , έπιδε επί τας απειλάς αυτών, και δος τοις δούλοις σου μετά παρρησίας πάσης λαλείν τον λόγον σου, εν τω την χείρα σου εκτείνειν σε εις ίασιν και σημεία και τέρατα γίνεσθαι δια του ονόματος του αγίου παιδός σου Ιησού. Και δεηθέντων αυτών εσαλεύθη ο τόπος εν ω ήσαν συνηγμένοι, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά παρρησίας."

    (Και τώρα , Κύριε, κοίταξε τις απειλές τους. Δώσε δύναμη στους δούλους σου, να κηρύττουν το λόγο σου με θάρρος.  Άπλωσε το χέρι σου για να γίνονται θεραπείες  και θαυματουργικές αποδείξεις της δύναμής σου, στο όνομα του αγίου παιδός σου Ιησού.  Όταν τελείωσαν την προσευχή , σείστηκε ο τόπος  όπου ήταν συγκεντρωμένοι.Όλοι πλημμύρισαν  από το Άγιο Πνεύμα και κήρυτταν το λόγο του Θεού με θάρρος.)
_________
Ματθ. η΄, 23-27
Πράξ.Δ΄, 23-31

Ρατσισμός κι αντιρατσισμός

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                                                                                                          Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ λέει σε κάποιο ψαλμό του: «Με αυτούς που μισούσαν την ειρήνη ήμουν ειρηνικός».   Ο ρατσισμός αγαπάει τους φίλους του και μισεί τους εχθρούς του. Κι ο αντιρατσισμός  το ίδιο.Ο εθνικισμός επίσης αγαπάει τους φίλους του και μισεί τους εχθρούς του. Ο κουμμουνισμός το ίδιο. Όλοι αυτοί οι «ισμοί» δεν είναι παρά ιδεολογίες.  Αυτοί που τις ακολουθούν είναι άνθρωποι των μονομερών απόψεων. Με τους ομοϊδεάτες τους τα πάνε καλά. Με τους αντιπάλους τους  νιώθουν αμηχανία , αντιπάθεια ή και μίσος.  Έτσι γίνεται όταν η συμπάθεια,  η  αλληλεγγύη , η ενότητα δεν είναι ζωή, αλλά ιδέες για τη ζωή.  Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Η πίστη δεν είναι ιδέα. Είναι η ίδια η ζωή!

                        Οι ιδεολογίες  τα πάνε καλά με τους φίλους τους. Έχουν σχέδια ειρηνικά και συνάμα δεν τα πάνε καλά με τους αντιπάλους τους και τα σχέδιά τους γι΄ αυτούς είτε δεν υπάρχουν είτε δεν είναι ειρηνικά.  Η ιδεολογία του καπιταλισμού π.χ.  έχει ριζοσπαστικές ιδέες: θεωρεί ότι δεν υπάρχουν αντίπαλοι διότι όλοι δουλεύουν γι΄ αυτήν.  

                  Οι ιδεολογίες έχουν σχέδια μόνο για τους δικούς τους. Το κριτήριο για να κρίνουμε αν κάτι είναι ιδεολογία είναι αυτό: ότι στην ιδεολογία όλα υπάρχουν για την ίδια. Η διοίκηση πχ. είναι γι΄ αυτούς που την ασκούν. Το νομοθετικό σώμα υπάρχει για τον εαυτό του. Γι΄ αυτό το πιο σπουδαίο για τα μέλη του είναι να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους.  Έτσι , μιλώντας σχηματικά έχουν τα πράγματα με τις ιδεολογίες. Έτσι σκέφτονται οι ιδεολόγοι. Στον κομμουνισμό π.χ. στον οποίο η ιδεολογία παίζει σπουδαίο ρόλο, το παν είναι η γραμμή του πολιτικού κόμματος. Γιατί  το πολιτικό κόμμα εκφράζει την ιδεολογία του κομμουνισμού στην πράξη.  Με τους αντιπάλους τους όμως δεν ξέρουν πώς να φερθούν.

            Όταν ο Αμερικανός ποιητής Ρόμπερτ Λαξ (1915-200ο) ήταν νεαρός φοιτητής στο Κολούμπια, ο πατέρας του έγραψε ένα γράμμα, στο οποίο τον ρωτούσε αν περνάει καλά στην Νέα Υόρκη. Ο Λαξ του

απάντησε: "Πατέρα, για να περνάς καλά στη Νέα Υόρκη, πρέπει νά  ΄σαι μουρλός."

Ο Λαξ εγκατέλειψε τη Νέα Υόρκη και την καριέρα του ως καθηγητή στο πανεπιστήμιο κι ήρθε στα νησιά της Ελλάδος, (Κάλυμνος και Πάτμος) όπου έζησε 40 χρόνια μέχρι το θάνατό του. 

       Πριν λίγα χρόνια γνώρισα ένα Ισπανό αξιωματικό του στρατού στη Λάρισα, τον Λούϊς.  Μια φορά ρώτησα τον Λούις αν πώς είναι η ζωή στην Ισπανία. Μου απάντησε κι αυτός το ίδιο: «Για να περνάς καλά στην Ισπανία δεν πρέπει να  ΄σαι κανονικός πολίτης».

        Ποιοι διώκονται στον πολιτισμένο κόσμο; Στην Αμερική , στην Ισπανία, στην Ελλάδα; Παντού  διώκονται οι κανονικοί πολίτες!» Με άλλα λόγια ισχύει στην Ισπανία και παντού η παροιμία « Σκότωσε τον αδερφό σου για σε πούν φιλάδελφο.»

         Στις χώρες όπου επικρατεί η ιδεολογία του ρατσισμού διώκονται τα θύματα του ρατσισμού . Ο ρατσισμός δε γεννήθηκε στην Ελλάδα. Απόδειξη ότι η ελληνική γλώσσα δεν έχει  ελληνική λέξη για τον ρατσισμό.   

           Τί είναι ρατσισμός; Είναι το μίσος για τη διαφορετική ράτσα; Είχε ποτέ  ο φιλόξενος ελληνικός λαός  αισθήματα μίσους κατά των άλλων φυλών;    Εξ ορισμού  ρατσιστές   κι  αντιρατσιστές έχουν ως ιδεολογία τους το μίσος του αντιπάλου . Αυτό για τους ρατσιστές είναι βέβαιο. Διαφέρουν άραγε οι αντιρατσιστές; Είναι μήπως οι αντιρατσιστές ειρηνικοί με τους εχθρούς τους;

          Αν ρατσιστές κι αντιρατσιστές είναι ίδιοι και όμοιοι ως προς το μίσος του αντιπάλου, δηλαδή είναι καλοί με τους φίλους τους και εχθρικοί με τους εχθρούς του, τί διαφέρουν μεταξύ τους; Το ίδιο δενμισούν κι οι ρατσιστές τους εχθρούς τους;

           Θα μου πείτε μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα  αγάπης για τους εχθρούς;  - Ολόκληρο το Ευαγγέλιο, που ο κόσμος που απομακρύνθηκε από την Εκκλησία δεν το ακούει ούτε μια φορά το χρόνο είναι γεμάτο  τέτοια παραδείγματα!  

Όταν η δημοκρατία δε λειτουργεί

Πηγή: Justice for Greece

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στη δημοκρατία οι κατέχοντες δημόσια αξιώματα δεν τα κατέχουν μάταια, αλλά αποδίδουν πολύ περισσότερα από αυτά που παρέλαβαν επ΄ ωφελεία του λαού. Αν χρησιμοποιούν μάταια τα αξιώματα λογοδοτούν όταν έρθει ο καιρός και υποχρεούνται να αποζημιώσουν αυτούς που έβλαψαν. 

Δείτε στο Ευαγγέλιο την παραβολή του Ιησού για τον άπιστο δούλο και πείτε αν δεν είναι απιστία αυτό που κάνουν οι πολιτικοί σήμερα στην Ελλάδα. 
Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Κορινθίους απαριθμεί τί τράβηξε δουλεύοντας για τους άλλους. Μη, αδελφοί, τους παρακαλεί, μην λαμβάνετε τη χάρη του Θεού μάταια. 

Το προκείμενο του Αποστόλου είναι ο στίχος του Δαβίδ που λέει πως ο Θεός θα δώσει ισχύ στο λαό του, πράγμα που σημαίνει ότι έρχεται ο καιρός που οι λαοί καλούν τους κατέχοντες τα αξιώματα να λογοδοτήσουν για τη χρήση που έκαναν. 

Ο Κύριος μιλώντας για την απιστία αυτών που έλαβαν μάταια τα χαρίσματα του Θεού, είπε την παραβολή του άπιστου δούλου, που όταν ήρθε ο καιρός να δώσει λόγο που δε χρησιμοποίησε το χάρισμα για να ωφελήσει και τους άλλους, όχι μόνο δε μετανόησε για την απιστία του, αλλά κατηγόρησε από πάνω και τον κύριό του που του έδωσε το χάρισμα. 
Στο δημοκρατικό πολίτευμα όλες οι εξουσίες πηγάζουν απ΄ το λαό. Όλες οι νομοθετικές, δικαστικές και διοικητικές πράξεις λαμβάνονται, εκδίδονται και εκτελούνται από τα αντίστοιχα όργανα της πολιτείας, εις το όνομα του λαού, ο οποίος αποτελεί το συντεταγμένο σύνολο όλων των πολιτών, πλην εκείνων που απώλεσαν την ιδιότητα του πολίτη, στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος. Στις περιπτώσεις που η δημοκρατία δεν λειτουργεί, η απώλεια της ιδιότητος του πολίτη είναι καθολική. 

Όταν η δημοκρατία δεν λειτουργεί δεν είναι ο λαός πηγή όλων των εξουσιών. Τα νομοθετικά, δικαστικά και διοικητικά όργανα και οι πράξεις τους δεν έχουν νομική υπόσταση, ούτε οι πολίτες είναι αληθινοί πολίτες με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του πολίτη. 
Με ένα λόγο όταν η δημοκρατία δεν λειτουργεί δεν υπάρχει νομιμότητα, αλλά γενική αυθαιρεσία. Τα όργανα του κράτους είναι ιδιώτες που ενεργούν μόνον για τον εαυτό τους. 

Όταν η δημοκρατία δεν λειτουργεί, 

Πρώτον, το κράτος δεν είναι νόμιμο και ασκεί την εξουσία με το ληστρικό δίκαιο.
Δεύτερον, τα άμεσα και έμμεσα όργανα του κράτους καθώς και οι πράξεις τους είναι ανυπόστατες και δεν δεσμεύουν κανέναν.
Τρίτον, η άσκηση της εξουσίας με το ληστρικό δίκαιο διαταράσσει ή και καταργεί παντελώς την ιδιότητα του πολίτη.
Τέταρτον, οι πολίτες μπορούν να ζητήσουν δικαστική προστασία για να παύσει η διατάραξη της ιδιότητας του πολίτη και η υποβάθμιση της προσωπικότητός τους.
Πέμπτον, τα δικαστήρια, ακόμα και όταν δεν λειτουργεί η δημοκρατία προστατεύουν τους πολίτες από τις αυθαίρετες πράξεις της εξουσίας. 
Έκτον, ο δικαστής, όταν η δημοκρατία δε λειτουργεί, ερμηνεύει το νόμο σύμφωνα με τις αρχές του πολιτισμού του ελληνικού λαού. 
Έβδομον, δεδομένου ότι η μη λειτουργία της δημοκρατίας είναι γνωστή σε όλους, ο πολίτης που καταφεύγει στα δικαστήρια , για να τον προστατεύσουν από τις αυθαίρετες και παράνομες πράξεις του κράτους, δεν έχει χρεία αποδείξεων . Ο ισχυρισμός του ότι προσβάλλεται η ιδιότητα του πολίτη και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν είναι γνωστός σε όλους και δε χρειάζεται άλλη απόδειξη. 

Συμπέρασμα: Όταν η δημοκρατία δε λειτουργεί οι πολίτες μπορούν να καταφύγουν στη δικαιοσύνη και να ζητήσουν 

1) να αναγνωριστεί η διατάραξη ή η ολοσχερής κατάργηση της ιδιότητος του πολίτη εκ μέρους του κράτους, 
2) να υποχρεωθεί το κράτος και τα όργανά του να παύσουν κάθε μελλοντική διατάραξη της ιδιότητος του πολίτη 
και 3) να υποχρεωθούν οι υπαίτιοι της διατάραξης της ιδιότητος του πολίτη και της υποβάθμισης της προσωπικότητος σε ανάλογη αποζημίωση. 
Ο δικαστής μπορεί με βάση τις αρχές του πολιτισμού να κάμψει την εξουσία που παρακωλύει τη λειτουργία της δημοκρατίας.

(Το Ευαγγέλιο όπως το νιώθω)

http://moschoblog.blogspot.gr/2011/10/blog-post_22.htmlΒιογραφικό

Βιογραφικό

Ο Μόσχος Ε. Λαγκουβάρδος, κρητικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1940. Σπούδασε νομικά. Στο Α.Π.Θ. Υπηρέτησε ως Πταισματοδίκης. Άρχισε να γράφει και να δημοσιεύει λογοτεχνικά κείμενα (ποιήματα, διηγήματα κ.α.) από μαθητής του γυμνασίου σε εφημερίδες και περιοδικά. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Στον κήπο» εκδόθηκε απ΄ τη «Διαγώνιο» στη Θεσσαλονίκη το 1975. Ασχολήθηκε επίσης με τη φωτογραφία και με τον αθλητισμό. Έλαβε μέρος σε έξι Μαραθωνίους δρόμους, στην κλασική διαδρομή. Συνεργασίες του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Διαγώνιος», «Ευθύνη», «Γραφή» κ.α. Υπήρξε στενός φίλος του Αμερικανού ποιητή και φιλοσόφου Ρόμπερτ Λαξ και μετέφρασε το βιβλίο του «Μύθοι», Θεσσαλονίκη 1980. Είναι συνεργάτης της «Ελευθερίας» Λαρίσης και των «Ρεθεμνιώτικων Νέων» στα οποία δημοσιεύει μικρά δοκίμια, τα τελευταία πέντε χρόνια.

http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=1205

Σχόλιο : 

ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΜΗΜΑ Δ’: Ακροτελεύτια διάταξη

Άρθρο 120

1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε’ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Δεν υπάρχουν ενώσεις στην Ελλάδα;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στις γραμμές που ακολουθούν σχολιάζουμε το άρθρο  που αναρτήθηκε στα Εθνικά Θέματα  υπό τον τίτλο " Έχουν τρελαθεί; Συζητούν για νέα μέτρα την άνοιξη!"   Αυτός είναι ο τίτλος του εν λόγω  άρθρου , που υπήρξε η αφορμή για το παρόν σχόλιο.

Αν πράγματι οι κυβερνώντες είναι τρελοί , όπως διατείνεται  το άρθρο των "Εθνικών Θεμάτων", οπωσδήποτε δεν είναι τρελοί για τα νέα μέτρα που πρόκειται να λάβουν, αλλά γι΄ αυτά που ήδη έχουν λάβει.  


Έχουν τρελαθεί (οι κυβερνώντες) επειδή συζητούν τα νέα μέτρα που θα λάβουν την άνοιξη; Μόνο αυτοί έχουν τρελαθεί; Δεν έχουν τρελαθεί εκείνοι που βλέπουν τους ανθρώπους αυτούς και ξέρουν που οδηγούν την χώρα, και συνάμα κάθονται με σταυρωμένα χέρια; Δεν υπάρχουν ενώσεις στην Ελλάδα; Δεν μπορούν να κινητοποιήσουν τις ενώσεις τους; Γιατί μένουν παθητικοί και διαλυμένοι; Δεν είναι δειλία να βλέπεις τον κίνδυνο και να μην προσπαθείς να τον αποτρέψεις; 

Οι κυβερνώντες συζητούν για τα νέα μέτρα που θα λάβουν την άνοιξη; Μόνοι τους συζητούν; Μόνοι τους πήραν τα μέτρα που πήραν κι αυτά που πρόκειται να πάρουν; 

Θα μου πείτε είναι γνωστό σε όλους ότι δεν έχουν την συναίνεση του λαού για τα μέτρα που λαμβάνουν εις βάρος του.

Δεν είναι συναίνεση του λαού το ότι ακόμα και τα κόμματα που είναι εναντίον των μέτρων τα νομιμοποιούν με την παρουσία τους στη βουλή, με τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις της. 

Δεν είναι συναίνεση το ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού παρακολουθεί τις τηλεοράσεις, οι οποίες σχεδόν χωρίς εξαίρεση υποστηρίζουν τα μέτρα των κυβερνώντων με απίστευτη πονηρία; 

Αν οι κυβερνώντες είναι όντως τρελοί επειδή συζητούν για τα νέα μέτρα που πρόκειται να λάβουν την άνοιξη, πολύ περισσότερο είναι τρελοί όσοι κάθονται με σταυρωμένα χέρια και δεν κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτρέψουν τον κίνδυνο.

Η δύναμη είτε στο άτομο είτε στο σύνολο στηρίζεται στην ενότητα.  Εκείνοι που μετέχουν σε ενώσεις πρέπει να προσπαθήσουν μέσω των ενώσεών τους να βοηθήσουν τη χώρα να βγει από το τέλμα στο οποίο την έριξε η ανικανότητα των κυβερνώντων.

Τις αληθινές ενώσεις τις δημιουργεί το Ωραίο. Υπάρχουν τέτοιες ενώσεις ή είναι ψευδο-ενώσεις γιατί δεν είναι ωραίο αυτό που κάνουν. Τρανή απόδειξη, ο καιροσκοπισμός τους! 

Παραθέτουμε την αρχή του εν λόγω άρθρου:

Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2012 

Έχουν τρελαθεί: Συζητούν από τώρα για νέα μέτρα την άνοιξη

Κατ’ αρχάς να θυμίσουμε ότι λίγες ημέρες πριν ο πρωθυπουργός είπε ότι είναι σίγουρος πώς είναι το τελευταίο πικρό ποτήρι που θα πιούμε. Και τότε του ασκήσαμε κριτική διότι εδώ και τρία χρόνια τελευταία πικρά ποτήρια πίνουμε και δεν τελειώνουν ποτέ. Ας υποθέσουμε ότι η ελληνική κοινωνία και η βουλή συναινέσουν και περάσουν τα επώδυνα μέτρα, πράγμα που πολύ αμφιβάλλουμε. Και στην ψηφοφορία της Βουλής θα γίνει χαμός και η κοινωνία δε θα συγχωρήσει τις λάθος αποφάσεις οι οποίες μοιάζουν να είναι ίδιες με αυτές που πήρε το ΠΑΣΟΚ επί 2,5 χρόνια.

(ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ)  

Απάντηση στην κ. Έλενα Κουντουρά

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Σωστά όλα αυτά που γράφετε κ. Έλενα Κουντουρά στο άρθρο σας υπό τον τίτλο « Τα ψέματα τελειώνουν και μαζί με αυτά οι δικαιολογίες: Κατάργηση Μνημονίου τώρα!».  Συνάμα παραλείπετε να επισημάνετε στο άρθρο σας το σπουδαιότερο: την έλλειψη νομιμότητας!  Το να ισχυρίζεται κανείς οτιδήποτε, έστω και αληθινό, ενώ παραβλέπει το σπουδαιότερο ισοδυναμεί με το να το καλύπτει.

Το «Κατηγορώ» σας δεν ευσταθεί, αν δεν αναφέρετε σ΄ αυτό την έλλειψη νομιμότητας και αυτούς που ευθύνονται γι΄ αυτήν. Η τακτική αυτή νομιμοποιεί, εδώ και χρόνια τώρα, αυτούς που κατηγορείτε.

Αν δεν τους προσδίδατε  εσείς που συνεδριάζετε μαζί τους την επίφαση της νομιμότητας, δεν θα μπορούσαν να τελέσουν εις βάρος του ελληνικού λαού, τις παράνομες πράξεις τις οποίες υπαινίσεσθε!

                                                       _______________

Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2012

Τα ψέματα τελειώνουν και μαζί με αυτά οι δικαιολογίες: Κατάργηση Μνημονίου τώρα!

Της Έλενας Κουντουρά *
Πρώτον, ξένα μέσα ενημέρωσης, ακόμη και γερμανικά, παραδέχονται ότι η δόση που αναμένει η Ελλάδα θα πάει στους τόκους των δανείων της και ότι μισθοί-συντάξεις πληρώνονται από τα γενικά έσοδα του κράτους.
Δεύτερον, μεγάλος ελληνικός όμιλος ΜΜΕ που κρατάει τα σκήπτρα στη στήριξη της συγκυβέρνησης των προθύμων, βγάζει σιγά-σιγά στο γυαλί οικονομικούς συντάκτες να παραδέχονται ότι δόσεις δανείων, φόροι και έσοδα του κράτους και έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, πηγαίνουν όλα μαζί και πέφτουν στο ίδιο καλάθι, μέσα από το οποίο πληρώνονται κατά απόλυτη προτεραιότητα οι υποχρεώσεις πάνω στα τοκογλυφικά επιτόκια και μετά οτιδήποτε άλλο.

Τρίτον, κεντρικός πολιτικός σχολιαστής σε άλλο μεγάλο όμιλο ΜΜΕ, πιο παραδοσιακό και παλιό από τον προηγούμενο, βγαίνει στο γυαλί φωνάζοντας κατά της Τρόϊκας, και εγκαλεί τους κκ. Τόμσεν, Μορς, Μαζούχ για αλητεία.
Τέταρτον, φιλομνημονιακή πρώην υπουργός, που διεγράφη από το παλιό κόμμα της επειδή ήταν υπέρ του Μνημονίου και για τον ίδιο ακριβώς λόγο επανεντάχτηκε σε αυτό, παραδέχεται ότι δανείζοντας την Ελλάδα οι Γερμανοί, αποκομίζουν πολλαπλάσια κέρδη από τα ποσά που διαθέτουν.
Αυτά είναι λίγα μόνο, από τα πολλά απρόσμενα γεγονότα των τελευταίων ημερών και σίγουρα θα διερωτάται κανείς: Τι στο καλό συμβαίνει και ολόκληρη η Ελλάδα, μαζί με τη μισή Ευρώπη προσχωρούν σε όλα εκείνα που λέγαμε εμείς οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, πριν τις εκλογές, κατά τη διάρκεια των εκλογών, μετά τις εκλογές και σε αυτά που λέμε ακόμη και σήμερα, εισπράττοντας λοιδορίες περί δήθεν λαϊκισμού; Τους έχει έρθει άξαφνα η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ή βλέπουν ότι το καράβι, το τιμόνι του οποίου κρατούν οι ίδιοι τόσο καιρό, πλέει κατευθείαν πάνω στην ξέρα και πηδούν στη θάλασσα για να σωθούν από τη μήνη και την κατακραυγή;
Όχι, δεν πρόκειται να τους χαρίσουμε το άλλοθι του νεοφώτιστου και να κάνουμε δεκτό ότι πριν δεν γνώριζαν την πραγματικότητα και τώρα, κάτι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται. 
Στην ξέρα καταπάνω πλοηγούν τόσο καιρό το καράβι και το γνώριζαν πολύ καλά αυτό. Απλά, τώρα που πλησιάζει η ώρα για να φανεί το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής, θέλει ο καθένας ξεχωριστά για λογαριασμό του να αποσείσει τις ευθύνες.
Για λάθος φάρμακο που σκότωνε τον ασθενή αντί να τον γιατρεύει μιλούσε μέχρι αρχές του 2012 ο σημερινός πρωθυπουργός και ζητούσε με τα γνωστά «Ζάππεια» ένα άλλο μείγμα πολιτικής για επανεκκίνηση της Οικονομίας. Για να ακολουθήσει μετά, με περισσότερο ακόμη φανατισμό από τους κκ. Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου, τη συνταγή της σκληρής λιτότητας.
Η νέα Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, το ΠΑΣΟΚ των κκ. Παπανδρέου-Βενιζέλου και οι χρήσιμοι «εκσυγχρονιστές» κκ. Παπαδήμος-Στουρνάρας, καταδίκασαν την Ελλάδα στη λογική ενός μαγαζιού, που κόβει έξοδα, κόβει προσωπικό, περιστέλλει εργασίες και δραστηριότητες, αλλά ταυτόχρονα δεν ακολουθεί καμιά συνταγή εύρεσης νέου πελατολογίου, νέας πηγής πωλήσεων και εσόδων, και καμιά αναπτυξιακή λογική, με αναπόφευκτη εξέλιξη να πηγαίνει για οριστικό λουκέτο το μαγαζί, και για φούντο ο μαγαζάτορας.
 Τα μοναδικά πράγματα που διατηρούν ζωντανά το Μνημόνιο και τη συγκυβέρνηση των τριών, είναι η μυθοπλασία περί δήθεν διαπραγματεύσεων με την Τρόικα και η γενικότερη προπαγάνδα που αναμεταδίδεται από ΜΜΕ προκειμένου να μπερδευτεί ο πολίτης. Θέλετε παραδείγματα; 
-   Συνεχώς επαναλαμβάνεται ως είδηση και σχόλιο ότι μπαίνει κόκκινη γραμμή για μην καταργηθούν ο 13^ος και ο 14^ος μισθός.
Την ίδια ώρα τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα, Διακοπών έχουν εκμηδενιστεί, ενώ με τις μειώσεις ύψους 35% σε μισθούς-συντάξεις, μαζί με τις αλλαγές στις κλίμακες φορολογίας και την επιβολή εκτάκτων χαρατσιών, το εισόδημα του μέσου οικογενειάρχη έχει υποχωρήσει κοντά στο 50% από την αρχή της κρίσης. Με άλλα λόγια, με 50% κάτω στα εισοδήματα, οι 14 μισθοί έχουν ήδη γίνει 7. 
Επομένως μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας μας και αν δοκιμάζουν να πειράξουν άλλο τους μισθούς θα είναι για να κόψουν τον 6^ο και τον 7^ο.


-   Με το Χρηματιστήριο στις 600 μονάδες και όλα τα κυβερνητικά «παπαγαλάκια», αλλά και οι ίδιοι οι υπουργοί και βουλευτές, να έχουν σαν καραμέλα ότι οδηγούμαστε σε οικονομική και τραπεζική κατάρρευση κάθε φορά που μας εκβιάζουν για να πάρουμε μία δόση, καλλιέργησαν και καλλιεργούν κλίμα πανικού σε αποταμιευτές και καταθέτες.
Για να βγουν μετά όλοι με περισσή υποκρισία, με πρώτο τον πρωθυπουργό, να κατηγορήσουν τον κόσμο ότι στραγγίζει από ρευστό τις τράπεζες, αναζητεί τρόπους αποστολής χρημάτων στο εξωτερικό, ή τα καταχωνιάζει σε μπόγους και σεντούκια. -  Παρουσιάζουν τις δανειακές δόσεις ως οξυγόνο που κρατά στη ζωή το μεγάλο ασθενή που λέγεται Ελληνική Οικονομία, ενώ η αλήθεια είναι ότι με τα νέα δανεικά επιβαρύνεται το εθνικό χρέος και μαζί ο λαός, προκειμένου να ρεφάρουν τις απώλειές τους οι τραπεζίτες και να εισπράξουν τόκους οι τοκογλύφοι.
 -   Υπόσχονται ότι το μαρτύριο της λιτότητας πλησιάζει στο τέλος, ενώ ξέρουν καλά ότι η λιτότητα επιδρά ως προς το δίπτυχο ύφεση-ανεργία όπως η βενζίνη που πέφτει στη φωτιά.
 Τα ψέματα τελειώνουν εδώ και μαζί οι δικαιολογίες, οι υπεκφυγές, ο αποπροσανατολισμός και η προπαγάνδα. 
Το Μνημόνιο πρέπει να καταργηθεί και όσοι μας οδήγησαν σε αυτό, πρωταγωνιστές και δευτεροκλασάτοι, πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί για να απολογηθούν και οι ένοχοι να τιμωρηθούν. Πράγμα, που ζητάμε επιτακτικά οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, τόσο με την πρότασή μας στη Βουλή για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το Μνημόνιο, όσο και την πανελλαδική δράση μας για συλλογή υπογραφών των πολιτών με το ίδιο ακριβώς αίτημα. Ο λαός δεν θα ανεχθεί να τον οδηγήσουν η συγκυβέρνηση μαζί με την Τρόικα, στην ολική και οριστική εξαθλίωση και καταστροφή του.
*Η Έλενα Κουντουρά είναι  Βουλευτής Α’ Αθηνών με τους Ανεξάρτητους Έλληνες

paraskhnio.gr 

Πηγή: Έχω μάτια και βλέπω

Ο νόμος του Τοκβίλ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου 

   Ο νόμος του Τοκβίλ μιλάει για την εξέγερση των λαών όχι όταν "βυθίζονται στον πάτο του πηγαδιού", αλλά όταν έχουν ήδη φθάσει στον πάτο! Το παράδοξο αυτό φαινόμενο  περιγράφει  ο κ. Σταύρος Κωνσταντακόπουλος στο άρθρο του  "Γιατί δεν εξεγείρεται ο λαός; Ο νόμος του Τοκβίλ." Το άρθρο αναρτήθηκε στο ιστολόγιο  " Έχω μάτια και βλέπω".

Ο νόμος του Τοκβίλ προφανώς αναφέρεται στην τυφλή εξέγερση.

Ευτυχώς στην Ελλάδα είναι αργά για την τυφλή εξέγερση, όπως και την άτακτη υποχώρηση.

Ο ελληνικός λαός είναι αρχαίος λαός εκπαιδευμένος στο χάος. Δεν θεωρεί δύναμη την απελπισία.

 Πολύ περισσότερο όταν η παθητικότητα δεν είναι δική του, αλλά της ανίκανης πνευματικής ηγεσίας του.

Ο Σωκράτης έλεγε πως η δημοκρατία δεν λειτουργεί όταν οι πολίτες δεν αυτοσυγκρατούνται. Η δημοκρατία έχει τους τρόπους να λειτουργήσει σε έκτακτες περιόδους, όταν υπάρχει η ικανή πνευματική ηγεσία να αγωνιστεί για τη λειτουργία της.

Η έλλειψη νομιμότητας στη χώρα μας δεν οφείλεται στην ανυπαρξία των νόμων, αλλά στην μη εφαρμογή τους, για την οποία υπεύθυνοι δεν είναι μόνον αυτοί που δεν εφαρμόζουν τους νόμους, αλλά και η πνευματική ηγεσία, η οποία ενώ μπορεί δεν επισπεύδει την εφαρμογή τους.  

Τα δικαστήρια δεν απονέμουν δικαιοσύνη η οποία δεν ζητείται.

Ο ευκολόπιστος και πάντα προδομένος ελληνικός λαός γνώρισε και γνωρίζει τους θιασώτες της βίας.  Τη φιλοσοφία τους την πλήρωσε και την πληρώνει με αίμα.

Γι΄ αυτούς ο Λόρκα έγραψε αυτό το στίχο: Έχουν μια μάταιη αστρονομία της πιστόλας στα κρανία τους.

Δείτε την αριστουργηματική κινηματογραφική ταινία του Ούγγρου σκηνοθέτη Μπέλα Ταρρ "Οι αρμονίες του Werckmeister" με θέμα μια καταστροφική εξέγερση. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Λάζνο Κραζναχορκάϊ "Η μελαγχολία της αντίστασης". Κεντρικό θέμα της ταινίας είναι η αναζήτηση της αρμονίας μέσα στο χάος, την τερατώδη δύναμη και τελικά την αποκάλυψη.... (Περιοδικό Αθηνόραμα: Μπάμπης Ακτσόγλου). 

Ας πετάξουμε τις τηλεοράσεις!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

       Ο Απόστολος της Δευτέρας της ΙΗ΄Εβδομάδος *,  γράφει:

       "Αδελφοί, αποθέμενοι το ψεύδος λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού. Ότι εσμέν αλλήλων μέλη"

       (Πετάξτε από πάνω σας το ψέμα και ο καθένας ας λέει την αλήθεια στον πλησίον του, γιατί είμαστε μέλη του Σώματος του Χριστού)

        Όχι πια ψέματα! Να πετάξουμε από πάνω μας τα ψέματα δεν είναι μόνο να πάψουμε να λέμε ψέματα ο ένας στον άλλον. Είναι και να μην ακούει ο ένας  τα ψέματα του άλλου.

       Ακούγοντας τα ψέματα των άλλων μετέχουμε στην πονηρία τους. Ας μην μετέχουμε στην πονηρία, όσοι είμαστε μέλη του Σώματος του Χριστού.

       Ας πετάξουμε από πάνω μας τα ψέματα!  Ας πετάξουμε τις τηλεοράσεις!

       Θα μας στερήσουν  και την ελευθερία της επικοινωνίας. Να διαβάζουμε  το Ευαγγέλιο για να επικοινωνούμε μέσα από αυτό.

       "Κύριε, καταφυγή εγενήθης ημίν εν γενεά και γενεά.
        Προ του όρη γενηθήναι και πλασθήναι την γην και την οικουμένην και από του αιώνος και έως του αιώνος συ εί.
        Μη αποστρέψεις άνθρωπον εις ταπείνωσιν.  και είπας επιστρέψατε υιοί ανθρώπων. " **

       (Κύριε, συ από γενεάς εις γενεάν, μέχρι και των ημερών μας, υπήρξες το ασφαλές καταφύγιόν μας εις όλας τας περιστάσεις της ζωής μας. Πριν γίνουν τα όρη και πριν διαμορφωθή η γη και η οικουμένη, προ πάντων των αιώνων συ υπήρχες, υπάρχεις και θα υπάρχης.

      Μη επιτρέψεις, Κύριε, να επανέλθη ο άνθρωπος δια της αμαρτίας εις τον εξευτελισμόν  και τον όλεθρον. Συ είπες, επιστρέψατε δια της μετανοίας, ως άνθρωποι, προς εμέ, δια να έχετε ζωήν και ευλογίαν.)***
     

*Εφεσ. κεφ.Δ΄, 25-32)
** Ψαλμός 89
***  Ερμηνευτική απόδοση Ιώαννη Θ. Κολιτσάρα


       
     

   

   

     

        

Η έμπρακτη ανάγνωση της Γραφής

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


        " Της γραφής τα νοήματα δια πράξεων αναγίγνωσκε" , λέει κάποιος άγιος της Εκκλησίας μας. Η ανάγνωση των νοημάτων της Γραφής με πράξεις σημαίνει ότι δεν αρκεί  να μελετάει κανείς τα νοήματα αυτά αλλά και να τα εφαρμόζει στη ζωή του. Έμπρακτη  , λοιπόν, ανάγνωση της Γραφής είναι η τήρηση των Εντολών.
      
      Με την έμπρακτη ανάγνωση του Ευαγγελίου θα νιώσουμε την άπειρη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, πράγμα που δεν συμβαίνει όταν διαβάζουμε το Ευαγγέλιο χωρίς να συμμετέχει η καρδιά.
Η καρδιά συμμετέχει όταν διαβάζουμε με μετάνοια και ταπείνωση.

       Ένας άλλος τρόπος να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο με πράξεις είναι να το διαβάζουμε μέσα από την εμπειρία μας.  Στην νηπτική θεωρία η έμπρακτη ανάγνωση ονομάζεται  κάθοδος του νου στην καρδιά.  "Μέσα από τον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή", λέει ο στάρετς στον Δημήτρη, έναν από τους Αδελφούς Καραμαζώφ του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.

     Η ανάγνωση αυτή, θαρρώ ότι είναι επίσης μία "διά πράξεων" ανάγνωση. Βέβαια η ακριβής  έμπρακτη ανάγνωση είναι  όπως είπαμε η τήρηση των Εντολών.  Είναι όμως έμπρακτη ανάγνωση και το να διαβάζουμε τα νοήματα του Ευαγγελίου μέσα απ΄  τα βιώματά μας. Δεν είναι έμπρακτη ανάγνωση όταν διαβάζουμε τα νοήματα  μόνο με το νου, χωρίς να συμμετέχει η καρδιά.

      Όταν στο διάβασμα συμμετέχει η καρδιά το διάβασμα είναι εξομολόγηση. Διαβάζουμε το Ευαγγέλιο όπως εξομολογούμαστε στον πνευματικό μας. Όταν με βαραίνει η αμαρτία και διαβάζω το Ευαγγέλιο, ανοίγω σ΄ αυτό την καρδιά μου. Τα λόγια του Ευαγγελίου εισέρχονται  στην καρδιά  που νιώθει συντριβή και πόνο για τις αμαρτίες της, ενώ η  υπερήφανη καρδιά είναι κλειστή στα νοήματα του Ευαγγελίου.

    Κατεβάζοντας το νου στην καρδιά η γνώση που αποκτάμε είναι μυστική γνώση, επειδή είναι αμετάδοτη χωρίς την εμπειρία. Με την έμπρακτη ανάγνωση  πλησιάζουμε στο φως της γνώσεως. Η έμπρακτη ανάγνωση προϋποθέτει καρδιά συντετριμμένη και ταπεινωμένη, όπως λέει ο στίχος του Ψαλμού της μετανοίας.

       Το Ευαγγέλιο της Τρίτης της Θ΄ εβδομάδας  μιλάει για το άπειρη αγάπη του Ιησού για τον αμαρτωλό άνθρωπο.  Έχοντας μπροστά στα μάτια μας τις αμαρτίες μας θα κλάψουμε από χαρά και ευγνωμοσύνη  διαβάζοντας τη στιχομυθία του Ιησού με τον Απόστολο Πέτρο. Ο Απόστολος ρωτάει τον Ιησού πόσες φορές θα σφάλλει σε μένα ο αδερφός μου και θα τον συγχωρήσω; Έως εφτά φορές;  Του λέει ο Ιησούς: Δε σου λέω έως εφτά εφτά φορές , αλλά ως εβδομήντα φορές εφτά.

         Έφεραν τότε στον Ιησού παιδιά για να τα ευλογήσει βάζοντας τα χέρια πάνω τους  και να προσευχηθεί γι΄  αυτά , αλλά οι μαθητές τους μάλωσαν. Ο Ιησούς όμως είπε: Αφείστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να ρθουν κοντά μου. Γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά.  "Άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με. Των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών."

       


   
       

Cuando la democracia (como hoy) no funciona

  Moschos  Emmanuel Lagouvardos     La gente les pregunta por qué confiar en su democracia. Cuando la democracia no funciona, sin embargo, que todavía ejercen el poder, no sólo a los individuos.En una democracia, los que ocupan cargos públicos, como los siervos de la parábola: pagar múltiplos de lo que recibieron. Para ellos, la gracia suficiente oficina alcanzado tan alta. No desempeñar los cargos vano.        El apóstol Pablo en su carta a los Corintios enumera lo que llamó trabajando para otros.No, hermanos, no para agradar, para recibir la gracia de Dios en vano. El tema del Apóstol es el verso de David dice que Dios dará fuerza a su pueblo.El Señor está hablando de la infidelidad de los que figuran en vano los dones de Dios, contó la parábola del siervo infiel, y cuando llegó el momento de dar razón de no utilizar el regalo para beneficiar a los demás y no sólo no se arrepintió por su infidelidad pero con el acusado y su amo le dio el regalo.      En emanan todos los poderes democráticos del pueblo. Todos los actos legislativos, judiciales y administrativos, serán expedidas y ejecutadas por los órganos competentes del Estado, en nombre del pueblo, que es el conjunto coordinado de todas las personas, excepto aquellos que perdieron su ciudadanía en los casos previstos por ley. Donde la democracia no funciona, la pérdida de la ciudadanía es universal.     Cuando la democracia no funciona ni el pueblo es la fuente de todos los poderes, ni las instituciones legislativas, judiciales y administrativas, y sus acciones tienen estatus legal, ni los ciudadanos son verdaderos ciudadanos con derechos y responsabilidades de la ciudadanía.Con razón en que la democracia no funciona hay legitimidad, sino la arbitrariedad general. Los funcionarios públicos no actúan sólo por sí mismos en la aplicación de sus actos de coerción cometer el delito de violencia ilegal.    La conclusión, si las circunstancias anteriores, es éste: Cuando la democracia no funcionaEn primer lugar, el Estado no es un poder legítimo, y ejerce por ley depredadora.En segundo lugar, los instrumentos directos e indirectos del Estado y sus acciones son infundadas y no comprometen a nadie.En tercer lugar, el ejercicio del poder por parte de rapiña ley altera o elimina completamente la ciudadanía.En cuarto lugar, los ciudadanos pueden solicitar la protección judicial para detener la alteración de la ciudadanía y la degradación de sus personalidades.En quinto lugar, los tribunales, aun cuando no funciona la democracia protege a los ciudadanos contra los actos arbitrarios del poder.En sexto lugar, el juez, cuando la democracia no funciona, interpretar la ley de acuerdo con los principios del pueblo griego.En séptimo lugar, como la falta de funcionamiento de la democracia y la existencia del Estado depredador es conocido por todos, los ciudadanos que recurren a los tribunales, que le ampare contra actos arbitrarios e ilegales del estado, no necesita pruebas y reclamar que se impugna la ciudadanía y los derechos que de ella se derivan es evidente.      Conclusión: Cuando la democracia no está funcionando ciudadanos pueden recurrir a los tribunales y solicitar1) reconocer la interrupción total o remoción de la ciudadanía del Estado,2) exigir que el Estado y sus órganos de cesar cualquier interrupción futuro de la ciudadaníay 3) para requerir la interrupción de la ciudadanía responsable y la degradación de la personalidad en una indemnización similar.El juez puede, en base a los principios de la cultura para frenar el poder impide el funcionamiento de la democracia.

When democracy does not work

Sunday, October 23, 2011

                                           When democracy does not work
By Moschos Emmanuel Lagouvardos

Folks ask them why they trust in their democracy. When democracy does not work who nevertheless still exercise power, not only individuals.
In a democracy, those who hold public office like the servants of the parable: pay multiples of what they received. For them, the sufficient grace reached such high office. Not hold the offices vain.
The Apostle Paul in his letter to the Corinthians lists what caught working for others. Do not, brethren, to please, not to receive the grace of God in vain. The subject of the Apostle is the verse of David says that God will give strength to his people.
The Lord is talking about infidelity those given in vain the gifts of God, told the parable of the servant infidelity, and when the time came to give reason did not use the gift to benefit others and not only did not repent for his infidelity but over and accused his master gave him the gift.
In all democratic powers emanate from the people. All legislative, judicial and administrative acts shall be issued and enforced by the relevant organs of the state, in the name of the people, which is the coordinated set of all people, except those who lost their citizenship in the cases stipulated by law. Where democracy does not work, loss of citizenship is universal.
When democracy does not work nor the people are the source of all powers, neither the legislative, judicial and administrative institutions and their actions have legal status, nor citizens are true citizens with rights and responsibilities of citizenship.
With a reason when democracy does not work there is legitimacy, but general arbitrariness. Government officers do not act only for themselves when applying their acts by coercion commit the offense of unlawful violence.
The conclusion, if the above applies, is this: When democracy does not work
First, the state is not legitimate and exerts power by predatory law.
Second, the direct and indirect instruments of state and their actions are unfounded and do not bind anyone.
Third, the exercise of power by predatory law disturbs or removes completely citizenship.
Fourth, citizens can seek judicial protection to stop the disturbance of citizenship and the degradation of their personalities.
Fifthly, the courts, even when not working democracy protects citizens from arbitrary acts of power.
Sixthly, the judge, when democracy does not work, interpret the law in accordance with the principles of the Greek people.
Seventh, as the non-functioning of democracy and the existence of the predatory state is known to all, citizens resorting to the courts, to protect him from arbitrary and unlawful acts of the state, not need evidence and claim that is challenged citizenship and the rights that flow from it is self-evident.
Conclusion: When democracy is not working citizens can resort to the courts and seek
1) to recognize the utter disruption or removal of citizenship from the state,
2) to require the State and its organs to cease any future disruption of citizenship
and 3) to require the disruption of responsible citizenship and degradation of personality in a similar compensation.
The judge can, based on the principles of culture to curb the power hampers the functioning of democracy.

http://moschoblog.blogspot.com/2011/10/blog-post_22.html

Η πολύπαθη έννοια της αγάπης!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


         Ή έννοια της αγάπης αλλάζει αναλόγως με το ποιος  και γιατί την επικαλείται. Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές έννοιες της αγάπης.

       Όσοι  επικαλούνται την αγάπη ως επιχείρημα προφανώς δεν εννοούν τη δική τους αγάπη. Ίσως γιατί αυτός που επικαλείται τη δική του αγάπη , θα κληθεί να την αποδείξει. Στην περίπτωση αυτή ισχύει το ρηθέν "για να βρεις αγάπη, βάλε αγάπη και θα βρεις αγάπη".

       Μια παροιμία με την αλεπού (πιθανόν να είναι του Αισώπου), λέει:

                           -Γιατί, αλεπού, έχεις μικρό κεφάλι;
                           -Γιατί είμαι μικρή.

                           -Γιατί, αλεπού, έχεις φουντωτή ουρά;
                           -Γιατί είμαι μεγάλη.

       Παρόμοια είναι και η επίκληση της αγάπης η οποία προσαρμόζεται αναλόγως.

       Για ποια αγάπη πρόκειται; Για την αγάπη του κόσμου (την συναισθηματική) ή για την χριστιανική αγάπη, της οποίας το πρότυπο είναι ο Θεός, κατά την αποκάλυψη του Ιησού. Ο Θεός είναι ο πατέρας όλων των ανθρώπων. Πρόκειται λοιπόν για την πατρική αγάπη του Θεού, την οποία περιγράφει η μεγάλη παραβολή του Ασώτου Υιού;

       Οι επικαλούμενοι την χριστιανική αγάπη έχουν πρότυπο τον πατέρα του ασώτου υιού, δηλαδή φέρονται ως πατέρες προς τέκνα. Οι χριστιανοί πατέρες γνωρίζουν πως αν έχουν για τα παιδιά τους συναισθηματική αγάπη, (την  μόνη αγάπη που γνωρίζει ο κόσμος που δεν προσεύχεται στο Χριστό), είναι σίγουρο ότι καταστρέφουν τα παιδιά τους.

      Για να μην πολυλογώ, το ερώτημα είναι ποια αγάπη καλούμαι ως χριστιανός να έχω προς αυτόν που καθυβρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο του Σώμα του Χριστού, δηλαδή την Εκκλησία;

     Τί έκανε ο πατέρας του ασώτου υιού; Μήπως τον αναζήτησε να τον πείσει να επιστρέψει; Δεν τον άφησε να πεινάσει, να ταπεινωθεί και να επιστρέψει με τη θέλησή του;

     Θα μου πείτε πως στην περίπτωση του ασώτου, ο γιος κατασπατάλησε το μερίδιο της κληρονομίας που έλαβε από τον πατέρα του. Μήπως δεν κατασπατάλησε κι ο υβριστής του Χριστού την πνευματική κληρονομία που έλαβε απ΄ το Θεό;

      Κάποιος διάσημος ηθοποιός αποκλήρωσε το παιδί του που είχε κατασπαταλήσει την κληρονομία της μητέρας του. Ο θεσμός της αποκλήρωσης είναι θεσμός του δικαίου . Ο σκοπός της αποκλήρωσης δεν είναι  να εκδικηθεί ο πατέρας το γιο του  αλλά να τον προστατέψει από τον εαυτό του.

    Εκείνοι που υπερασπίζονται ίσως από συναισθηματική αγάπη, τον υβριστή, τον αγαπούν πραγματικά;  Αν τον αγαπούσαν  θα προσπαθούσαν να τον βοηθήσουν να θεραπευτεί από το πάθος του αντί να τον σπρώχνουν σ΄ αυτό;  Τα πάθη όσο απωθούνται τόσο μας εμποδίζουν να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη της θεραπείας.

    Ένας διάσημος γιατρός τελειώνει το βιβλίο του με τις εξής φράσεις: Ο σίγουρος δρόμος για να αρρωστήσει κανείς   είναι υβρίζει και να απωθεί.

     Ο Ιησούς δεν ήθελε υποκριτική αγάπη ούτε ψεύτικη ειρήνη.
 

Η σημαία στο μπαλκόνι μ΄ έφερε στο σπίτι

Πηγή: Προσλαλιά

Η σημαία στο μπαλκόνι μ΄ έφερε στο σπίτι!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τα παιδικά μου χρόνια τ΄ αξέχαστα τά΄ ζησα στο σπίτι μας στο χωριό. Στο σπίτι από όπου με απέσπασε η πόλη για να ζήσω στο διαμέρισμα που ποτέ δεν το ένιωσα ως σπίτι μου. Από τότε που η οικογένειά μου έφυγε απ΄ το χωριό κι ήρθε στην πόλη για να ζήσουμε στο διαμέρισμα έχω να νιώσω τη γλυκιά εκείνη αίσθηση που ένιωθα κάθε φορά που επέστρεφα στο σπίτι. Με τίποτε δεν μπορώ να τη συγκρίνω τη χαρά που ένιωθα όταν επέστρεφα στο σπίτι με τη βεβαιότητα ότι είναι το δικό μου σπίτι που μένει εκεί για μένα περιμένοντας να γυρίσω κοντά του.

Το μυστήριο της αγάπης είναι ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Το σπίτι μου είχε ψυχή και μου ανταπέδιδε την αγάπη μου. Δεν θέλω να θυμάμαι την πίκρα που ένιωσα αποσπασμένος μια ολόκληρη ζωή από τις ρίζες μου. Δε θέλω να βλέπω τα δάκρυα των πραγμάτων που μάταια περιμένουν το γυρισμό μας, που διασώζουν στη μνήμη τη φωνή μας, τη ματιά μας, την παρουσία μας, όταν ενθυμούμαστε το σπίτι μας, το δρόμο, τα αγαπημένα μας πρόσωπα...

Η σημαία στο μπαλκόνι μ΄ έφερε στο σπίτι. Ένιωσα πάλι πως είμαι εδώ, παρών, με τη χαρά ότι αυτό εκεί το μπαλκόνι με τη σημαία ανάμεσα στις απρόσωπες πολυκατοικίες είναι το σπίτι του Μόσχου. Η σημαία μοιάζει με προσκλητήριο ζώντων σε μια πόλη νεκρή. Θυμίζει τη χαρά των μαθητών του Κυρίου, όταν άκουσαν τα λόγια αυτά από τα πράγχρυσα χείλη του Ιησού, "μή χαίρεστε που στο όνομά μου και οι δαίμονες υπακούουν, να χαίρεστε που τα ονόματά σας είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής".

Αυτό σημαίνει για μένα η σημαία στο μπαλκόνι, τη χαρά που τα ονόματά μας είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής. Η σημαία, ένα εξαίσιο προσκλητήριο ζωής. Είσαι άραγε έτοιμος να πεις παρών στο δικό σου προσκλητήριο; Ύψωσε τη σημαία στο μπαλκόνι σου. Ψηλά τα λάβαρα!