28.8.20

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ Ο Θεός είναι αγάπη, λέει η Εκκλησία, Αγαπώντας θα τον δεις στα πρόσωπα που αγαπάς.Πρωτο- γνώρισα το Θεό στην αγάπη μου για τον παππού μου Αγγελάκη. Δεν αμφέβαλα ποτέ ότι ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο. Να μην ψάχνεις το Θεό με το μυαλό σου, έλεγε ο ποιητής Ρόμπερτ. Θα αισθανθείς την παρουσία Του όπως αισθάνεται ο εγγονός όταν στην αγκαλιά του παππού, παίζει τραβώντας τη μακριά γενιάδα του..

ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ Μάθετε στα παιδιά σας αισθητική. Η αισθητική είναι ομορφιά.Δείτε την αρμονία της Φύσης. Μάθετε στα παιδιά σας να διπλώνουν τα πράγματα γύρω τους. να' αγαπούν την καθαριότητα και την αρμονία. Όπως είναι έξω είναι και μέσα στην ψυχή και στο πνεύμα. Μάθετε στα παιδιά σας ν' αγαπούν το ωραίο. Το ωραίο είναι αίσθημα. Να μη ζουν μόνο με το μυαλό. Να έχουν βιώματα. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο μυαλό και ιδέες.. Να βάλουμε ψυχή σ' αυτόν τον άκαρδο κόσμο. Αγαπάτε τον Ιησού!

27.8.20

Ένα θαύμα που έγινε σε μένα

Μόσχου Λαγκουβάρδου Θυμάμαι μια φορά που ο Θεός ενήργησε μέσα από μένα με ένα τέτοιο τρόπο, ώστε να γνωρίζω πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το έκανε Εκείνος. Ήμουν τότε τριάντα χρονών και τηρούσα σαν νεοφώτιστος την νοερά προσευχή του Ιησού, όπως μου τη δίδαξε ένας ευλογημένος άνθρωπος στην Κάλυμνο που την τηρούσε και αυτός. Το περιστατικό που σας διηγούμαι συνέβη σε μια ανάβασή μου στον Όλυμπο. Βρίσκομαι στην κορυφή του Ολύμπου και ετοιμάζομαι να σκαρφαλώσω στον Μύτικα, χωρίς καμιά γνώση της αναρρίχησης και χωρίς κάποιο εφόδιο π.χ σχοινιά, καρφιά, ειδικό κράνος κ.ά. Αρχίζω να αναριχώμαι κολλημένος στο λείο μάρμαρο, στον Μύτικα. Βσκίσω ψηλαφώντας τις τρύπες και χώνα τα δάχτυλά μου σ' αυτές. Κατόπιν αναζητώ ψηλαφώντας τις τρύπες για τα πόδια και σέρνομαι προς τα πάνω. Σκαρφαλώνω μερικά μέτρα κολλημένος σαν στρείδι στον κάθετο το βράχο. Ξαφνικά φαντάζομαι την κατάβαση και παγνώνω απ΄το φόβο μου. Κάτω από μένα το έδαφος είναι τόσο επικλινές, κπου δεν μπορεί κανείς να σταθεί όρθιος.Τά γόνατά μου λύνονται απ΄το φόβο μου. Ούτε να προχωρήσω μπορώ ούτε να κατεβώ. Έτσι χάνω την αίσθηση του εαυτού μου.Δεν νιώθω τίποτε. Μόνο μια γλυκιά αίσθηση καθώς μουδιάζει το σώμα μου. Ίσως προετοοιμάζεται για τον επερχόμενο τραυματισμό μου. Μεσολαβεί ένα κενό στη συνείδησή μου. ΔΕν ξέρω πόσο διήρκεσε αυτό και πώς βρέθηκα καθισμένος στο έδαφος,γεμάτος αγάπη και ευγνωμοσύνη. Ποιος με κατέβασε και με έβαλε εκεί να κάθομαι ασφαλής και πλημμυρισμένος από το άσιθημα της ευγωμοσύνης και της αγάπης για τα πάντα; . Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι είναι ενέργεια του Θεού! Ήμουν τότε τριάντα χρονών και έμενα στη Βέροια.

16.8.20

Η Αγία Γραφή διαβάζεται πνευματικά

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου Η Αγια Γραφή διαβάζεται πνευματικά, όχι κατά γράμμα. Το πνεύμα δίνει ζωή. Το γράμμα σκοτώνει. Της Γραφής τα νοήματα διά πράξεων αναγίγνωσκε, λένε οι Άγιοι της Εκκλησίας. Τη Γραφή τη διαβάζουμε με το πνεύμα της Εκκλησίας. Όταν δεν διαβάζουμε τη Γραφή με το πνεύμα της Εκκλησίας, είναι σαν να κοιτάζουμε τον ήλιο, χωρίς καπνισμένο γιαλί, και θα μας βλάψει. Όταν π.χ. διαβάζουμε στη Γραφή ότι ο Θεός εξολοθρεύει τους αντιπάλους του Ισραήλ, δεν ερμηνεύουμε κατά γράμμα τα γραφόμενα. Ο Θεός είναι πνεύμα και το πνεύμα αυτό αναζητούμε αναγιγνώσκοντες την Γραφή.Ακόμα κι αν πράγματι οι αντίπαλοι του Ισραήλ υφίστανται δεινήν ήτταν, δεν είναι το πνευματικό νόημα η καταγραφή της μάχης. Η Γραφή δεν είναι πολεμικά ανακοινωνθέντα. Το πνευματικό νόημα των λόγων αυτών της Γραφής είναι ότι η πίστη του Ισραήλ στον αληθινό Θεό, υπερίσχύει της πίστης των ειδωλολατρών, οι οποίοι εγκαταλείπουν τους ειδωλολατρικούς θεούς και ασπάζονται την πίστη στον αληθινό Θεό. Έτσι προσέρχονται στον αληθινό Θεό οι πιστοί, και όχι με όπλα και πέτρες. Προσέρχονται διότι, όταν οι ειδωλολάτρες γνωρίζουν τον αληθινό Θεό, οι ειδωλολατρικοί θεοί καταπίπτουν και παύουν να ισχύουν γι’ αυτούς. Εκείνοι που δεν θέλουν να δουν την αλήθεια αυτή, δεν γνωρίζουν τον αληθινό Θεό.

15.8.20

ΣΤΗΤΩ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΤΑ ΓΑΒΑΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου Κωνσταντή, απόψε θα πεθάνεις Κ.ΚΑΝΑΡΗΣ Στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης Ιησούς του Ναυή, διαβάζουμε πως την εποχή του Μωυσή, συνασπίστηκαν 29 βασιλείς των γειτονικών λαών και επιτέθησαν εναντίον του Ισραήλ. Οι Ισραηλίτες νίκησαν τους αντιπάλους τους επειδή πίστευαν στον αληθινό Θεό και η κοινή πίσττη τους ένωνε και τους έδινε θάρρος. Ο συγγραφέας του βιβλίου ,καθώς έπρεπε σε αληθινά πιστό και ταπεινό συγγραφέα, απέδωσε την συντριπτική νίκη τους στο Θεό. Οι Ισραηλίτες, μετά την νίκη τους, ξέχασαν την ευγνωμοσύνη τους στο Θεό, απέδωσαν την νίκη στον εαυτό τους και άρχισαν να λατρεύουν την Αστάρτη και Ασταρώθ και τους θεούς των κύκλω ειδωλολατρικών εθνών. Δι’ αυτό ο Κϋριος παρέδωκεν αυτούς εις τα χέρια Εγλώμ, βασιλέως της Μωάβ, ο οποίος και κατεδούλωσεν αυτούς επί δέκα οκτώ έτη. Διαβάζοντας τον Ιησού κατά γράμμα, όπως και τα άλλα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, θα εκπλαγείς, με τα γραφόμενα του συγγραφέα, που από ταπείνωση και ευγνωμοσύνη τήρησε την εντολή του «επιγράφειν τω Θεώ πάντα τα χαρίσματα». Ο Ιησούς του Ναυή ζήτησε από το Θεό ένα θαύμα: να σταθή ο ήλιος μια μέρα «Στήτω ο ήλιος κατά Γαβαών». Αυτό κατρόμαξε και διέλυσε το ηθικό των αντιπάλων του. Και επειδή τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης έχουν πολλά σημεία, τα οποία γίνονται γνωστά μόνον με την αποκαλυπτική ανάγνωση. ΤΑ λόγια π.χ. «Στήτω ο ήλιος κατά Γαβαών», σημαίνουν ότι για τους Ισραηλίτες η μέρα αυτή της μάχης εναντίον των αντιπάλων τους, είναι η τελευταία ημέρα της ζωής τους! |Τόσο σημαντική είναι. Μακάρι, την κάθε μέρα μου, να την θεωρώ ως την τελευταία μέρα της ζωής μου. Κάθε πρωί να λέω στην προσευχή μου: ΣΤΗΤΩ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΤΑ ΓΑΒΑΩΝ

14.8.20

Πού διαφέρει η Ορθοδοξία από τις θρησκείες και τις φιλοσοφίες της Ανατολής και της Δύσης

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου Η Ορθοδοξία , με ένα λόγο, διαφέρει στο ότι η Ορθοδοξία είναι ο άνθρωπος ,ενώ οι θρησκείες και οι φιλοσοφίες της Ανατολής και της Δύσης είναι «γνώση»,ως μέσον για την εξυπηρέτηση των σκοπών του ανθρώπου. Οι ορθόδοξοι που κάνουν λάθος και συγκεντρώνουν γνώσεις αντί αρετές, μετανιώνουν πικρά. Γι’ αυτούς ταιριάζει ο στίχος «εξέλιπον αι ημέραι ημών εν ματαιότητι.» Αυτό σημαίνουν τα λόγια των αγίων της Εκκλησίας, «να αλλάξετε τη γνώση με τη χάρη». Η πίστη στην Ορθοδοξία δεν στηρίζεται σε επιστημονικές ή φιλοσοφικές αλήθειες, αλλά στηρίζεται στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. «θεμέλιον γαρ άλλον ουδείς δύναται θείναι ει μη τον κείμενον, ος έστι Ιησούς Χριστός.» (Κορ.Α΄3.10) Κανείς επίσης δεν μπορεί να μετατρέψει έναν άνθρωπο σε μέσον για την εξυπηρέτηση των σκοπών του. Αυτός είναι ο ορισμός της μαγείας: η χρησιμοποίηση του πνεύματος για ιδιοτελείς σκοπούς. Ευτυχώς, γιατί δεν χρειάζεται να αποδείξουμε μπροστά σε γιατρούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, σε αρχές και σε εξουσίες, ότι αξίζουμε να ζήσουμε. Αυτή η απόδειξη άρχισε να ισχύει από τότε που η Ορθοδοξία βρίσκεται στην εποχή μας σε διωγμό. Οι γέροι π.χ. σύμφωνα με τις επιστημονικές και φιλοσοφικές αλήθειες της Ανατολής και της Δύσης δεν αξίζει να ζουν. Επίσης δεν αξίζει να ζουν οι άνεργοι νέοι, οι οποίοι δεν βρήκαν δουλειά. Αντί οι κοινωνίες της Δύσης και της Ανατολής να αναλαμβάνουν την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων, τελειοποιούν τα όπλα, βρίσκουν ρευστό για το πολεμικό υλικά, ενώ δεν βρίσκουν για την επαγγελματική αποκατάσταση των ανέργων νέων. «Πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαία ούε δυνάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα ούε ύψωμα ούτε βάθος ούτε κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού της εν Χριστω Ιησού τω Κυρίω ημών.» (Ρωμ. Η΄38-39) Τι σημαίνει ότι η Ορθοδοξία είναι ο άνθρωπος; Σημαίνει ότι κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μέσον για την εξυπηρέτηση σκοπών, διότι ο άνθρωπος ο ίδιος είναι σκοπός. Με αυτό το πνεύμα διαβάζουμε τους πρώτους στίχους του πρώτου ψαλμού του Δαβίδ, «Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμων ουκ εκάθισεν, Αλλ’ η εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός. Και έσται ως το ξύλον το πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων, ο τον καρπόν αυτού δώσει εν καιρω αυτού, και το φύλλον αυατού ουκ απορρυήσεται και πάντα όσα αν ποιή κατευοδωθήσεται.» (Ψαλμ.1:1-3) Με το πνεύμα αυτό κατανοούμε το νόημα των στίχων του 50ού Ψαλμού της Μεταναίας, «»Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς με. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι , πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Αουτιείς μοι αγαλλίσασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου.»

13.8.20

ΠΝευματικές παρακαταθήκες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου ΠΝευματικές παρακαταθήκες του Ελληνικού Λαού Μερικές από τις πνευματικές παρακαταθήκες, τις οποίες τηρούσε το περιβάλλον μου είναι αυτές; "Στο Θεό να αρέσει". "Όλο με το καλό", " κάνε το σταυρό σου και μη φοβάσαι". 'Πηγαίνω στην εκκλησία άρρωστη και επιστρέφω υγιής" κ.ά. Σε όλες αυτές τις πνευματικές παρακαταθήκες ,η φιλία με το Χριστό 'εχει την πρώτη προτεραιότητα . Αυτό που προσκρούει στη φιλία με το Χριστό, δεν είναι ωραίο και δεν το δεχόμαστε. Αυτή είναι η μόρφωση που δέχονται οιο Έλληνες από την Εκκλησίαν και την μετέδιδαν, ως ένα πολύτιμο θησαυρό στα παιδιά τους. Ώσπου ήρθε η "μόρφωση" της Δύσης η οποία κατήργησε εν πολλοίς την Νηπτκιή και Ασκητική Παράδοση της Ορθοδοξίας. Όταν η φιλία μας με το Χριστό μπει σε δεύτερη προτεραιότητα ισχύου τα λόγια που έλεγε στον γιο της η μητέρα του Βασίλισσα Ειρήνη, " Τίς ωφέλεια εν τω αίματί μου, εν τω καταβαίνει με εις διαφθοράν;"

4.8.20

Να μη λες ποτέ, τί μπορώ να κάνω, είμαι μόνον ένας άνθρωπος


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Να μη λες ποτέ, τί μπορώ να κάνω, είμαι μόνον ένας άνθρωπος Και ένας μόνον άνθρωπος αν είναι ελεύθερος η ελευθερία είναι ζωντανή πραγματικότητα στη γη! Γι' αυτό στις περιπτώσεις που ο κίνδυνος απειλεί, όπως τώρα, την ανθρωπότητα, καθένας από μας μπορεί να αγωνίζεται για την ανθρωπότητα και να είναι αποτελεσματικός. Η ανθρώπινη φύση είναι μία και ό,τι κάνεις εσύ, το ίδιο θα κάνουν όλοι. .
Επιστημονικά πειράματα έδειξαν ότι οι πίθηκοι σε όλη τη γη έπαψαν να τρώνε τις πατάτες ,...χωρίς να τις καθαρίζουν από τα χώματα, όταν ένας μόνον πίθηκος, σε κάποια γωνιά της γης, καθάριζε με ένα κλαράκι τις πατάτες που έτρωγε. Πόσο μάλλον πιο συνδεδεμένος είναι ο άνθρωπος, που το πνεύμα του έχει τη χάρη να ενώνεται με το Πνεύμα του Θεού για να ανοίγει καινούριους απέραντους κόσμους και να ανανεώνεται ο ίδιος πνευματικά σε καινούριο άνθρωπο.
Παραθέτουμε στίχους από τους ψαλμούς που μιλούν για την αδιάλειπτη ανακαίνιση της Δημιουργίας εκ μέρους του Θεού. "Άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν. Διά παντός η αίνεσίς του,,Ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου. (102) ανακαινιείς το πρόσωπον της γης (103). ανακαίνισον ημέρας ημών. "Επέβλεψεν επί την προσευχήν των ταπεινών και ουκ εξουδένωσε την δέησιν αυτών. Γραφήτω αύτη εις γενεάν ετέραν και λαός, ο κτιζόμενος αινέσει τον ΄Κύριον. Οτι εξέκυψεν εξ ύψους αγίου αυτού, Κύριος εξ ουρανού επί την γην κεπέβλεψε. |Του ακούσαι του στεναγμού τωνπεπεδημένων, του λύσασι τους υιούς των τεθανατωμένων.Του αναγείλαι εν Σιών το όνομα Κυρίου και την αίνεσιν αυτού εν Ιερουσαλήμ. Εν τω επισυναχθήναι λαούς επί τω αυτώ και βασιλείς του δουλεύειν τω Κυρίω. Απεκρίθη αυτώ εν οδώ ισχύος αυτού. την ολιγότητα των ημερών μου ανάγγειλόν μοι. Μη αναγάγης με εν ημίσει ημερων μου. εν γενεά γενεών τα έτη σου. Κατ' αρχάς,σε, Κύριε , την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί. Αυτοί απολούνται σε δε διαμένεις. και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, και ωσεί περιβόλαιον ελιξεις αυτούς και αλλαγήσονται. Συ δε αο αυτός εικαι τα έτη σου ουκ εκλείψουσι. Οι υιό των δούλων σου κατασκηνώσουσι, και το σπέρμα αυτών εις τον αιώνα κατευθυνθήσεται. " (101)
Ο Θεός φυλάει την ελευθερία, σαν ένα πολύτιμο θησαυρό που κανένας εκτός από τον Ίδιο, δεν γνωρίζει που βρίσκεται . Όπως μια φωτιά στο δάσος δεν είναι βέβαιο ότι έχει σβήσει εντελώς, αν υπάρχει έστω και μία μόνο εστία αναζωπύρωσης. Η ελευθερία έχει τεθεί στον άνθρωπο απ΄ το Δημιουργό του, ως "εστία πνευματικής αναζωπύρωσης".
Γι' αυτό ο εχθρός του ανθρώπου δεν ησυχάζει, γιατί ποτέ δεν μπορεί να ξέρει, αν έστω και ένας άνθρωπος στη γη δεν μένει ελεύθερος. ¨Φως Κυρίου πνοή ανθρώπων, ος ερευνά ταμιεία κοιλίας" (Μόνον ο Θεός "ερευνά και βλέπει ολοκάθαρα όλα όσα είναι αποκεκρυμμένα και αποταμιευμένα εις την καρδίαν και το εσωτερικόν του ανθρώπου,) (Παρ.κεφ΄κ', 27, ερμην.απόδ.Ι,Θ,Κολιτσάρα). 

3.8.20

Δεν έχουμε γέρους

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
 Αν ένας γέρος δώσει μια σοφή συμβουλή σε έναν νέο, ο νέος θα του πει, αυτα ίσχυαν για την εποχή σου όχι για τη δική μας εποχή.
Γι' αυτό εξαφανίστηκαν οι γέροι κι οι γριές, νεάζουν όλοι, οι δε γριές δείχνουν ακόμα και τις γραμμές του σώματός τους! Τί θα κάνουμε χωρίς γέρους. Η εξουσία η οποία περιήλθε εις χείρας των νηπίων και των θηλαζόντων, θα τρέξει μέχρι τη χώρα του Ελεφαντοστού, για να σωθεί απ' την οργή του λαού, όπως έκανε ο δικτάτορος Σανκαορέ, μετά την εξόντωση του προέδρου Τόμας Σάνκαρα, που ήθελε να τον θυμάται ο κόσμος, σαν τον άνθρωπο που έδωσε τη ζωή του για την ανθρωπότητα!
Το μεγαλύτερο όπλο στα χέρια κάθε ανθρώπου, για την υπεράσπιση της ελευθερίας είναι "εν αχρηστία". Δεν το χρησιμοποιεί κανείς γιατί είναι γενική πεποίθηση ότι δεν έχει να κερδίσει κανείς τίποτε από αυτό. Τόσο αγαπάει ο κόσμος την ελευθερία! Ήδη σπάνιες φωνές επισημαίνουν τον κίνδυνο αυτοκτονίας της ανθρωπότητας.
Το πρώτο πράγμα που δημιούργησε ο Θεός στη δημιουργία Του είναι η σοφία. Διψάει άραγε κανείς για τη σοφία. Δεν εννοούμε ως σοφία τις γνώσεις και τις φιλοσοφικές θεωρίες.

1.8.20

;Άνθρωποι και μηχανές




Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


Οι αρχαίοι 'Ελληνες αν και μπορούσαν να αναπτύξουν τον λεγόμενο "τεχνικό πολιτισμό", δηλαδή τον "πολιτισμό" των μηχανών , απέφυγαν να το κάνουν. Δεν ανέπτυξαν την χρήση του σιδήρου τόσο στη καθημερινή τους ζωή όσο και ως εργαλεία στην καλλιέργεια της γης

Οι αρχαίοι δεν χρησιμοποίησαν το σίδερο των μηχανών όχι γιατί δεν μπορούσανα να το κάνουν.. Με εξαίρεση την ανάπτυξη των όπλων, που τους επέβαλε η ανάγκη από τας επιθέσεις των βαρβάρων. Δεν ανέπτυξαν τις μηχανές με τη θέλησή τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο θεός του σιδήρου, στην αρχαία ελληνική μυθολογία ,είναι ένας σάτυρος, ο Ήφαιστος. Ενώ όλοι οι θεοί των άρχαίων έχουν τέλεια ανθρώπινη μορφή, ο΄θεός του σιδήρου είναι ένας σάτυρος, δηλαδή ένα πλάσμα της φαντασίας των αρχαίων για τα όντα του Ασυνειδήτου.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όταν παρέδωσε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, έσπασε με τα χέρια Του τον άρτο. Δεν χρησιμοποίησε μαχαίρι, προφανώς όχι γιατί δεν υπήρχε, αλλά γιατί ο σίδηρος δεν είναι σύμβολο της ειρήνης, αλλά του πολέμου. Το ίδιο έκανε ο Κύριος , στην είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα, δεν χρησιμοποίησε το άλογο, που ήταν το σύμβολο του πολέμου, αλλά πήγε "επί πώλου όνου", δίνοντας το παράδειγμα της άκρας ταπείνωσης.

Οι αρχαίοι διαισθάνθηκαν ότι ο σίδηρος εμποδίζει την τελειοποίηση του ανθρώπου. Ο σίδηρος βγαίνει από τα έγκατα της γης, εκεί όπου τοποθετείται ο Άδης των αρχαίων και η Κόλαση

Μπορεί ο σίδηρος και ο θόρυβος να υπάρξει πνευματικά; Ο Ορφεύς που ελευθερώσει την Ευρυδίκη από ταν Άδη, δεν τα κατάφερε. Από την προσωπική πείρα γνωρίζει ο κάθε άνθρωπος, ότι η χρήση του σιδήρου, δεν είναι ανθρώπινη. Ακόμα κι οι καρποί της γης, όταν αναμιγνύονται με τις μηχανές χάνουν την νοστιμάδα τους. Στην εποχή μας λαοί με ανεπτυγμένη ευαισθησία, όπως π.χ. ο ιαπωνικός, προτιμούν να χρησιμοποιούν ξύλινα σκεύη, και συνδέουν την έλλειψη ευαισθησίας με τη χρήση των σιδερικών.

Οι Ερυθρόδερμοι της Αμερικής ονομάζουν την κάθε εποχή από το στοιχείο, που μπορεί να την καταστρέψει. Στην εποχή μας γινόμαστε μάρτυρες ότι στη μάχη των μηχανών και του θορύβου εναντίον του ανθρώπου προηγούνται οι μηχανές και ο θόρυβος που προκαλούν.

Ο Αμερικανός ποιητής Μπλόκ, σ' ένα ποίημά του κάνοντας μαύρο χιούμορ,  γράφει πως υπάρχουν καμιά δεκαριά τρόποι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Ο πιο αποτελεσματικός από όλους είναι το να φέρεις έναν άνθρωπο στο κέντρο μιας σύγχρονης πόλης και να τον αφήσεις να ζει εκεί!