29.9.15

Ο ορθόδοξος συμφιλιώνει με τη χάρη του Θεού το σώμα με το πνεύμα του

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το σώμα διώκει το πνεύμα . Ο ορθόδοξος συμφιλίωσε το σώμα με το πνεύμα του.
Ο άθεος δεν συμφιλιώνει το σώμα με το πνεύμα του. Ως πνεύμα θεωρεί τις σκέψεις και τα αισθήματα της διάνοιας. Δεν υπάρχει άλλη θέληση μεγαλύτερη από αυτή του σώματος.

Ο Χώκινγκ π.χ. δεν μπόρεσε να συμφιλιώσει το σώμα με το πνεύμα του. Πιστεύει ότι αφού το σύμπαν μπορούσε να γίνει από μόνο του, δεν χρειαζόταν το Θεό, άρα δεν υπάρχει Θεός, δημιουργός του σύμπαντος. Δεν υπάρχει άλλη θέληση μεγαλύτερη από αυτήν του αισθητού κόσμου.

Στις περιπτώσεις αυτές σαν του Χώκινγκ το σώμα εχθρεύεται το πνεύμα του ανθρώπου κι ο άθεος ταυτίζει τον εαυτό του με το σώμα του και αγνοεί το πνεύμα του. Δεν πιστεύει ότι το πνεύμα του ζει μετά τη καταστροφή του εγκεφάλου, διότι θεωρεί το πνεύμα , σκέψεις και αισθήματα τα οποία δημιουργεί ο εγκέφαλος. Πώς μπορεί , λοιπόν , μετά την καταστροφή του εγκεφάλου να έχουμε σκέψεις και αισθήματα;

Κι αν ο εγκέφαλος δεν είναι παρά ένα όργανο της ψυχής και δεν δημιουργεί αυτός τις σκέψεις. Αν ο εγκέφαλος μόνο συγκρατεί τις σκέψεις; Κι αν δεν πλησιάζει κανείς στο Θεό μέσα απ΄ τη διάνοιά του, αλλά μέσα από τα καθολικά του βιώματα της της πίστης ,της υπομονής, της αγάπης; Ο ορθόδοξος διώχνει την υπερηφάνεια και εμπιστεύεται τη χάρη του Θεού, αντί τη διάνοιά και τις σκέψεις της,

28.9.15

Επιστροφή στις ρίζες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η κακή διάθεση που νιώθουμε, η αποξένωση, είναι γιατί μας έκοψαν από τις ρίζες μας. Για να μην νιώθουμε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα της αποξένωσης, πρέπει να συνδεθούμε ξανά με τις ρίζες μας. Πώς γίνεται αυτό;

Όταν η καρδιά μας χάνει το ρυθμό της , την αφήνουν να ηρεμήσει για να ξαναβρεί το ρυθμό της. Υπάρχει και ένας άλλος τρόπος επαναφοράς, το σοκ, αλλά είναι επικίνδυνο και δεν το εφαρμόζουν, λόγω του ότι ασκούν βία στην καρδιά.

Καλύτερα είναι να επανέλθη η καρδιά στον κανονικό της ρυθμό χωρίς β ία. Ο μή βίαιος τρόπος στον πνευματικό ρυθμό είναι η επανασύνδεση με τις ρίζες μας Πώς θα συνδεθούμε ξανά με τις ρίζες μας; Ίσως μπορούμε με την επικοινωνία. Να δώσουμε ξανά την αξία που έχει η φιλία. Να μην παίρνουμε την φιλία στα ελαφρά. Μα πιο πολύ με την πίστη. "Πάντες γαρ υιοί Θεού εστέ, δια πίστεως εν Χριστώ Ιησού" (Γαλ. ζ΄ 23).

Κακή διάθεση, κούραση, λογισμοί μας αποθαρρύνουν. "Ο Ιησούς συμβαδίζει στην αποθάρρυνση και εγκαθιστά έγκυρες ελπίδες. " (Ζιράρ)

 copyright Μόσχος Λαγκουβάρδος 

27.9.15

Έχουν οι ψυχές μορφή;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι θρησκείες του απολύτου δεν θεωρούν ότι οι ψυχές έχουν μορφή. Είναι σαν τις σταγόνες του ωκεανού που σβήνουν με το θάνατο και χάνονται όταν επιστρέφουν στον ωκεανό. Δεν γνωρίζουν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους αγαπημένους τους.

Η Ορθοδοξία πιστεύει ότι οι ψυχές έχουν μορφή. Γνωρίζουμε τον εαυτό μας και τώρα, σ΄ αυτήν την ζωή και μετά το θάνατο. Ο Θεός είναι αγάπη. Αγαπάει το δημιούργημά Του.

Αν οι ψυχές δεν είχαν μορφή, δεν θα γνώριζαν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους άλλους. Θα ήταν καταδικασμένες να ζουν σε μια αιώνια αλλοτρίωση. Αλλά αυτό είναι η ίδια η Κόλαση. Οι ψυχές έχουν μορφή. Γνωρίζουμε τον εαυτό μας και χαιρόμαστε την επικοινωνία με τους άλλους.

Πιστεύουμε ότι είμαστε δημιουργήματα του Θεού και ότι ο Θεός αγαπάει το δημιούργηματά Του και δεν θέλει την καταστροφή τους. Δεν πιστεύουμε σε Θεό δημιουργό και σε Θεό καταστροφέα, όπως πιστεύουν στις θρησκείες του απολύτου.

Λένε στις θρησκείες αυτές, ότι υπάρχει χώρος όπου χωρούν τα αντίθετα. Άρα ακόμα κι αν δεν το δέχεται η λογική, μπορούν να υπάρχουν τα αντίθετα μαζί, χωρίς το ένα να αναιρεί το άλλο.

Το ότι μπορούν να υπάρχουν τα αντίθετα μαζί, όπως κι η σύγχρονη φυσική το δέχεται, αυτό δεν αναιρεί την πίστη στο Χριστό που μας αποκάλυψε ότι ο Θεός είναι ο ουράνιος πατέρας των ανθρώπων.

copyright Μόσχος Λαγκουβάρδος 

Η ΑΓΙΑ ΑΓΝΟΙΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αγία άγνοια ή αλλιώς "σοφή αμάθεια" (doctae ignorante) είναι η άγνοια του ανθρώπινου νου που δεν μπορεί να γνωρίσει ούτε τη φύση του Θεού ούτε τη σχέση του Θεού με τον κόσμο (ουδεμία αναλογία μεταξύ κτιστού και ακτίστου).

Υπάρχει και η άλλη άγνοια, που είναι ίσως η πιο μεγάλη αμαρτία,η άγνοια του νου που από πνευματική νωθρότητα έχει την ανοησία να μη μπορεί να δει ότι ο κόσμος αυτός και η ζωή σ' αυτόν τον κόσμο έχει όρια.

Ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων Ιούλιος Καίσαρας που δεν ήταν μόνον ένας απλός διοικητικός προϊστάμενος στην αυτοκρατορία, αλλά και ένα σοφός άνθρωπος είχε εκπαιδεύσει τον παπαγάλο του, να του επαναλαμβάνει αδιαλείπτως αυτή τη φράση: "Καίσαρ, μέμνησο θνητός ει" (Καίσαρ να θυμάσαι ότι θα πεθάνεις).

Οι δικοί μας κοσμικοί άρχοντες έχουν δυστυχώς το δεύτερο είδος της άγνοιας Οι παπαγάλοι τους επαναλαμβάνουν διαρκώς αυτά που θέλουν ν' ακούνε, για να ξεχνούν το θάνατο.
moschοblog.blogspot.com

26.9.15

Αδαής

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η λέξη "αδαής" δεν σημαίνει αυτόν που δεν ξέρει γενικά. Η λέξη αδαής προέρχεται απ΄ τη λέξη "δέος" (Θεός) και το στερητικό άλφα.Αδαής είναι αυτός που δεν νιώθει θαυμασμό για τίποτε. Ο εσωτερικά κενός, ο "άδειος", αυτός που δεν ξέρει αυτό που πρέπει να ξέρει, το Θεό.

Ο αδαής είναι ο ανίκανος να δει πέρα απ΄ τη μύτη του, αυτός που δεν νιώθει κανενός είδους μεγαλείο. Είχαμε ανεβεί κάποτε στην πιο ψηλή κορυφή του όρους Καϊμακτσαλάν, που δέσποζε σε άλλα μικρότερα δασωμένα βουνά και δεν υπήρχε ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Κάτω βαθιά ένιωθες τη βουή κάποιου ποταμού. Τα μάτια μας είχαν γεμίσει δάκρυα από θαυμασμό για το μεγαλείο της Φύσης. Κάποιος είπε τότε, "νά 'χαμε κι ένα αρνί". Αυτούς τους τύπους ανθρώπων, τους μυωπικούς, τους κοντόθωρους, τους αβάσταχτα πληκτικούς ,λόγω της μιζέριας και της ματαιότητας του πνεύματος, εννοεί ο Ρίλκε,λέγοντας "μου έχετε όλα τα πράγματα σκοτώσει".

Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι πράγματι αξιολύπητος. Έχει στερηθεί την ικανότητα να νιώθει θαυμασμό. Έχει στερηθεί την χαρά να νιώθει αυτό που στην αισθητική ονομάζεται η συγκίνηση του υπέροχου, του εξαίσιου.

Αυτήν την ψυχική καταστροφή επέφερε ο ωφελιμισμός της Δύσης στον κόσμο, γιατί τείνει να επικρατήσει παντού, και στη χώρα μας, δυστυχώς. Το κωμικοτραγικό είναι ότι παρουσιάζεται ως εξέλιξη, ενώ είναι η ελεεινότερη μορφή οπισθοδρόμησης.

25.9.15

Μόσχου Λαγκουβάρδου, ΠΟΙΟΙ ΕΧΘΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ

 

Ο άθεος δεν είναι άθρησκος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο άθεος δεν είναι άθρησκος. Ο άθεος δεν αποδίδει σεβασμό και τιμή στο Θεό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποδίδει τιμή και σεβασμό πουθενά. Όταν εμποδίζεται το φως - το σώμα βάζει πάντα εμπόδια στο πνεύμα- τη θέση του φωτός καταλαμβάνει το σκοτάδι. Στις θρησκείες των πρωτογόνων αποδίδουν τιμή και σεβασμό στα πνεύματα των προγόνων.

Το φώς έρχεται από ψηλά και επιστρέφει ψηλά. Το σκοτάδι είναι έλλειψη φωτός, όταν η ύλη παρεμβάλει εμπόδια.

Το Συνειδητό είναι φωτεινό, το γνωρίζουμε. Η συνειδητή ζωή είναι ζωή εγρήγορσης. Ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατούμε. Το Ασυνείδητο είναι σκοτεινό, δεν το γνωρίζουμε. Είναι η περιοχή του ύπνου και της αυτό-ύπνωσης, του αποκρυφισμού, της λατρείας των σκοτεινών πνευμάτων, του σατανά. Πορευόμαστε ψηλαφίζοντας το σκοτάδι, μέσα από τα σύμβολα, τα όνειρα, τις εικόνες της φαντασίας, τις σκιές και τους υπαινιγμούς.

Γενικά, το Ασυνείδητο αν και δεν έχει ιδέα του Συνειδητού επιδιώκει να γίνει Συνειδητό. Αυτό αποδεικνύει ότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και ότι στον πνευματικό τομέα τα πονηρά πνεύματα έχουν ηττηθεί. Φρίττουν και τρέμουν στην παρουσία του Κυρίου.

Στη χώρα των Γεργεσηνών τα ακάθαρτα πνεύματα που βασάνιζαν τους δύο δαιμονισμένους που θεράπευσε ο Ιησούς , παρακάλεσαν με φόβο και τρόμο τον Κύριο, να μην τους ρίξει πριν την ώρα τους στην Άβυσσο της ανυπαρξίας του φωτός, εκεί όπου είναι η θέση τους. Ζήτησαν να τα επιτρέψει, βγαίνοντας από τους ανθρώπους ,να εισέλθουν στους χοίρους

Ανάποδα τρίγωνα, πετσετάκια μπροστά στα γεννητικά όργανα, σύμβολα λατρείας του ανθρωπίνου σώματος. Αν δεν αποδίδουμε τιμή και σεβασμό στο Θεό (ο Θεός είναι πνεύμα) θα λατρέψουμε την απουσία του Θεού στα απόκρυφα μέρη του σώματος, Η αθεία είναι ομολογία ότι ο άνθρωπος αγνοεί κυριολεκτικά το πνεύμα του και λατρεύει το θάνατο. Το Ευαγγέλιο λέει, πως εκείνος που έχει δυνατό το πνεύμα του δεν θα δει θάνατο. Εξ αντιδιαστολής συνάγεται ότι ο άνθρωπος που έχει άγνοια του πνευματικού του εαυτού, είναι ήδη πνευματικά νεκρός.

Οι πάντες γνωρίζουν, πως ο άνθρωπος που δεν έχει ηθικό είναι ξεγραμμένος απ΄ το βιβλίο της ζωής. Αυτή είναι η αιτία που στην Αμερική και σε άλλα μέρη του δυτικού κόσμου, οι λάτρεις των ακαθάρτων πνευμάτων πείθουν με τόση ευκολία τα θύματά τους να συμμετέχουν σε ομαδικές αυτοκτονίες.

‘Εχοντας υπόψη όλα αυτά, να μην μας φαίνεται απίστευτο, ότι υπάρχουν σκοτεινές δυνάμεις που απεργάζονται την αυτοκτονία της ανθρωπότητας.

copyright: Μόσχος Λαγκουβάρδος 

23.9.15

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΑΔΗ (Μια ερμηνεία του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στον Άδη δεν βλέπουμε τα πρόσωπα των άλλων ούτε οι άλλοι βλέπουν το πρόσωπό μας. Όπως π.χ. συμβαίνει όταν αναμιγνυόμαστε με το πλήθος Ούτε το πλήθος βλέπει το πρόσωπό μας ούτε εμείς βλέπουμε τα πρόσωπα που αποτελούν το πλήθος.

Η λέξη "Άδης" πιθανόν προέρχεται από τη λέξη "είδος", (μορφή,πρόσωπο) και το στερητικό "α".
Χαμένοι στον Άδη ή στο πλήθος δεν φοβούμαστε παρά μόνο τον εαυτό μας.

Τί σημαίνει άραγε το ότι η Ευρυδίκη χάθηκε στον Άδη, επειδή γύρισε και κοίταξε πίσω; Μήπως σημαίνει ότι στον Άδη λησμόνησε το πρόσωπο και την απορρόφησε η απροσωπία;

Αν η ζωή μας, όπως έγινε, δε διαφέρει από την κόλαση, μήπως ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης θέλει να μας πει να προσέχουμε το πρόσωπο για να μην το λησμονήσουμε και χαθούμε στον Άδη;

22.9.15

Θεωρία, πράξεως επίβασις

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η σκέψη αυτή κρύβει μεγάλη υποκρισία. Είναι σαν τη σκέψη του Κουτσούμπα,επειδή δεν έχουμε υπαρκτό σοσιαλισμό δεν αγωνιζόμαστε για το κοινωνικό κράτος μέχρι ο υπαρκτός σοσιαλισμός να γίνει πραγματικότητα ή σαν τη σκέψη του λεβίτη του Ευαγγελίου, που άφησε τον πληγωμένο και συνέχισε το δρόμο του, μια που ο κόσμος είναι γεμάτο πληγωμένους.

Αυτή είναι η θέση που υποστηρίζει στη Βιριδιάνα του ο Μπονουέλ. Δείχνει στο πρώτο πλάνο κάποιον που περιθάλπει ένα πληγωμένο σκύλο. Και κάποιον άλλον που σώζει μια μέλισσα απ΄ τον πνιγμό. Και στα άλλα πλάνα δείχνει τη ματαιότητα της σωτηρίας των πλασμάτων που κινδυνεύουν δίπλα μας. Δείχνει ότι αμέτρητες αισθανόμενες υπάρξεις μένουν αβοήθητες. Αφού λοιπόν δεν μπορώ να σώσω όλους τους πληγωμένους της γης, δεν σώζω και αυτόν που μπορώ.

Θεωρία,πράξεως επίβασις: Να πατάμε σταθερά τα πόδια μας στη γη. Άκου το Λόρκα: Τιένεν έντρε σους καλαβέρας ούνα βάγκα αστρονομία ντε πιστόλας. Συλλαμβάνουν στο κρανίο τους μια ιδέα και κατόπιν την εφαρμόζουν ακόμα και με τη βία. Οι ιδέες πρέπει να στηρίζονται σ΄ αυτό που είναι και όχι σ΄ αυτό που κατά την άποψή σου θα έπρεπε να ήταν. Η ζωή είναι όπως είναι και όχι όπως εάν ήταν.

21.9.15

Αγαπάτε την Ελληνική Γλώσσα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Προχθές το μεσημέρι του Σαββάτου επισκέφτηκα σε κλινική της Λάρισας το συμμαθητή μου και συνάδελφο στο γράψιμο Γιώργο. Δίπλα στο προσκέφαλό του μια γυναίκα απ΄ τη Βουλγαρία, τον κρατούσε συντροφιά.

-Μεταξύ ενός Έλληνα και μιας Βουλγάρας, η ελληνική γλώσσα είναι νεκρή., είπε ο φίλος μου. Έσπασα το κεφάλι μου να καταλάβω τι σημαίνει «έχιτι».
-Ελινικί γκλώσα είνι ντίσκουλι, είπε η γυναίκα από τη Βουλγαρία,στενοχωρημένη κάπως, που δεν τα καταφέρνει με την ελληνική γλώσσα. Ντεν μαθένιτι ελλινικί γκλώσσα απ’ τιν τιλιόρασι.

Μεταξύ ενός Έλληνα και μιας Βουλγάρας, η ελληνική γλώσσα είναι νεκρή. Και μεταξύ μιας ζωόφιλης και ενός μη ζωόφιλου η ελληνική γλώσσα φθείρεται νοηματικά: Ποιος θα πει την αγαπημένη του «κοπέλα μου, γλυκιά μου κοπέλα», αν ακούει όλη μέρα τα ίδια γλυκόλογα να λέγονται και σε μια σκυλίτσα;

Έλεος, κυρίες μου των σκύλων. Αν δεν αγαπάτε την ελληνική γλώσσα και δεν σέβεσθε το γλωσσικό αίσθημα των ανθρώπων που την μιλούν, σεβαστείτε τουλάχιστον τους σκύλους. Μιλείστε τους στη γλώσσα τους.

Πού ανήκουν τα κόμματα;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πού ανήκουν τα κόμματα;Στον ύπνο ή στην εγρήγορση; Υπάρχουν κόμματα ξυπνητών και κόμματα κοιμισμένων; Το σημερινό ΚΚΕ, που δεν είναι εναντίον των μνημονίων, επειδή δεν επικρατεί ο υπαρκτός σοσιαλισμός, πού ανήκει; Για μένα ανήκει στον ύπνο. Είναι η πολιτική του Λεβέντη στην αριστερή της μορφή.

Πώς μπορούν οι πολιτικοί και τα κόμματα να μένουν στο σεντούκι και να τους βγάζουν από εκεί, όταν τους χρειαστούν, όπως συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα;

Οι Άγγλοι λένε για τις περιπτώσεις νεκρανάστασης πολιτικών ή κομμάτων, πως οι πολιτικοί και τα κόμματα αναγεννώνται από τις στάχτες τους, σαν τον φοίνικα!

17.9.15

ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ (ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΧΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν η χώρα μας ήταν αυτάρκης -είναι αυτάρκης, αλλά ζει σαν να μην είναι- δεν θα την ενοχλούσε κανείς. Θα ήταν καλά με τον εαυτό της. Η χώρα μας μπορεί να θρέψει τον πληθυσμό της.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τον καθένα από μας. Ενώ είμαστε αυτάρκεις, ζούμε σαν να μην είμαστε και οι διάφορες εξαρτήσεις δυσκολεύουν τη ζωή μας.

-Πώς θα καταλάβουμε ότι είμαστε αυτάρκεις και πώς θα ζούμε σαν να είμαστε αυτάρκεις;
-Είναι απλό! Υπάρχει για τον καθένα κάτι που σου δίνει αυτάρκεια. Αρκεί να το αναζητήσεις και θα το βρεις.
Μην το ψάχνεις βέβαια στον τομέα της υλικής ευημερίας. Εκεί όλα είναι λειψά. ΚΙ αυτό που λείπει είναι η αυτάρκεια. Τίποτα δεν μας γεμίζει.

Η αυτάρκεια είναι στο πνεύμα. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου Ιησού: Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ.
Αυτό σημαίνουν επίσης τα λόγια Του: ζητείτε και θα σας δοθεί. Χτυπήστε και θα σας ανοίξουν την πόρτα.

Για την αυτάρκεια μιλάει και το πνευματικό κορίτσι, η Τέντυ! Βρήκε τον τρόπο να επικοινωνεί με τον εαυτό της. Αυτό ζητούσε και της δόθηκε γιατί το ζητούσε εκεί όπου υπάρχει, στο πνεύμα. Αυτό που προέχει είναι το πνεύμα.

11.9.15

ΕΝΑΣ ΑΘΕΟΣ ΥΠΑΡΞΙΣΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας  άθεος υπαρξιστής φιλόσοφος θα σου πει, όχι δεν είναι ο λόγος, (η επικοινωνία) ο σκοπός της ύπαρξης. Ο άνθρωπος είναι "ον προς θάνατον".

Το λέει με τα χείλη, ενώ στην καρδιά του άλλα πιστεύει.. Ακόμα κι όταν ο θάνατος ελκύει πολλούς η έλξη κρύβει απελπισία. Κανένας δεν ελπίζει στην απόγνωση.

Κι ο Καζαντζάκης που έλεγε πως δεν ελπίζει και πως είναι ελεύθερος επειδή δεν ελπίζει σε τίποτα; Ο Καζαντζάκης δεν λέει ολόκληρη την αλήθεια. Αν έλεγε ολόκληρη την αλήθεια, θα έλεγε "δεν ελπίζω σε τίποτα, που δεν αξίζει να ελπίζω".

Και για τον Καζαντζάκη υπήρχαν πολλά στα οποία έλπιζε. Αν δεν έλπιζε στο καλύτερο, δεν θα έγραφε, όπως λέει ο ίδιος, την Οδύσσεια (τριάντα χιλιάδες τριακόσιες τριάντα τρεις δεκαεφτασύλλαβους), εφτά φορές!

10.9.15

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ (του εφησυχασμού)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η φιλοσοφία της αποδοχής, της παραίτησης δεν ταιριάζει στην ελληνική ψυχή και στην ελληνική παράδοση.
Η φιλοσοφία της παραίτησης ταιριάζει στις μοιρολατρικές ψυχές, στις ψυχές που δέχονται εκ των προτέρων την ήττα, το πεπρωμένο, το κάρμα, το γραμμένο.

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, έλεγαν οι αρχαίοι. Αλλά ποια ερμηνεία έδιναν σ΄ αυτό. Πίστευαν πράγματι ότι το πεπρωμένο είναι αδύνατο να το αποφύγει ο άνθρωπος; Αυτό πίστευαν, όπως πιστεύει η παθητική Ανατολή κι η Δύση που αποσπάστηκε από την Ορθοδοξία και βρίσκεται πιο κοντά στην Ανατολή παρά στην Ορθοδοξία;

Το σπουδαιότερο αγαθό για τους Έλληνες και την Ορθοδοξία είναι το αγαθό της Ελευθερίας και η ίδια η σωτηρία που ευαγγελίζεται η Χριστιανική Διδασκαλία είναι η ελευθερία από τα πάθη.

Το νόημα λοιπόν της Ελευθερίας είναι ο αγώνας για την Ελευθερία, που δεν παύει ποτέ όσο ο άνθρωπος βρίσκεται σ΄ αυτή τη γη. Κι όταν οι Άγιοι φθάνουν στην απάθεια, παρακαλούν το Θεό να τους πάρει την απάθεια, για να συνεχίσουν να αγωνίζονται. Δεν υπάρχει ανάπαυλα στον αγώνα για την Ελευθερία. Άρα η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας.

Τέλος δεν είναι το πεπρωμένο αναπόφευκτο, εκτός αν εκ των προτέρων παραδοθούμε και αφεθούμε χωρίς τον έλεγχο της συνειδήσεως φυσικά θα πραγματοποιηθεί ό,τι θα μπορούσε διαφορετικά να αποφευχθεί.

8.9.15

Είναι γελοίο για ένα έθνος


ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ
Είναι γελοίο για ένα έθνος να λέει
στους πολίτες του «πρέπει να κατα-
ναλώνετε λιγότερα διότι υπάρχει
στενότητα χρήματος».

Αυτό θα έμοιαζε σαν μια Αεροπορική
εταιρεία να λέει: «Τα αεροπλάνα μας
πετούν, δεν μπορούμε όμως να σας
αφήσουμε να επιβιβαστείτε γιατί δεν
υπάρχουν εισιτήρια»

(Σ.Εμράϊ, Δισεκατομμύρια για τους
τραπεζίτες, χρέη για το λαό)

5.9.15

Μάλλον να θεωρείς γνώση τη χάρη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας θεωρούν γνώση τη χάρη. Θεωρία,πράξεως επίβασις, λένε.
Δεν έχουν γράψει ούτε μια σειρά, χωρίς να την έχουν ζήσει στο πετσί τους. Γι' αυτό λένε, ότι ο άρρωστος δεν πρέπει να γράφει. Μερικοί πηγαίνουμε στα μοναστήρια κι αντί να σωπαίνουμε, κάνουμε επίδειξη των γνώσεών μας, ακόμα και πάνω στην μοναστική άσκηση! ΟΙ μοναχοί σωπαίνουν.Τηρούν τον κανόνα, να μην μιλούν, χωρίς να ερωτηθούν.

Εμείς έχουμε παραγεμισμένο το μυαλό μας με γνώσεις από τα βιβλία και ζητάμε ευκαιρία να τις μεταδώσουμε και στους άλλους.
Μάλλον να θεωρείς γνώση τη χάρη σημαίνει να μαθαίνουμε από τα βιώματα, παρά από τις θεωρίες. Δεν ξέρουμε την αγάπη αν δεν την βιώσαμε οι ίδιοι. Δεν μπορώ να πω, η αγάπη είναι γλυκιά, επειδή το γράφει κάποιος συγγραφέας στο βιβλίο του, όσο σπουδαίος κι αν είναι. ΚΙ όμως πολλοί ακολουθούμε ανθρώπους οι οποίοι μέρα νύχτα θεωρητικολογούν, ιδίως για τα πολιτικά, τα κοινωνικά ή τα οικονομικά θέματα.
Ένας ταξιτζής στην Αθήνα, μου είπε κάποτε με αγανάκτηση, δεν βρίσκεται κανένας με πείρα απ΄ τη ζωή να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο.

Σπουδή ρυθμού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο ρυθμός διαφέρει από το μέτρο, όσο διαφέρει κάτι ζωντανό από κάτι που δε ζει. Δεν μπορείς να μετρήσεις το πέταγμα μιας πεταλούδας,. ενώ μπορείς να νιώσεις το ρυθμό του. Δείτε τη διαφορά του ρυθμού από το μέτρο στη στροφή αυτή του Παλαμά:

Η Ελευθερία εις τα έθνη
δεν μετριέται με το στρέμμα
Με της καρδιάς το πύρωμα
μετριέται και με το αίμα.

Ένα πράγμα άψυχο, όπως το χωράφι το μετράς (στρέμμα). 'Ενα πράγμα ζωντανό , η ελευθερία δεν το μετράς με το μέτρο. Δεν μετριέται. Το ζωντανό ειναι ανεπίδεκτο μετρήσεως. Δεν έχει μέτρο. Έχει όμως ρυθμό που τον νιώθεις με την καρδιά .
Η φύση έχει ρυθμό. Κάθε φυσικό πράγμα (ζωντανό) έχει ρυθμό.Οι πολυκατοικίες που μας πνίγουν και μας αρρωσταίνουν δεν έχουν ρυθμό. Η Τέχνη δίνει ρυθμό στα πράγματα. Η Τέχνη μιμείται τη Φύση στους ρυθμούς.

Ο ρυθμός είναι σπουδαίο πράγμα για την υγεία και για τη ζωή. Ο Θεός μας έδωσε το ρυθμό ως φύλακα άγγελο. Είναι ευτυχής αυτός που βρήκε το ρυθμό του. Δεν τον διαλύει η ασυναρτησία γύρω του.

Αποχαιρετισμός

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν πεθάνω,
αφήστε το μπαλκόνι ανοιχτό.
(Λόρκα)

Οι πιστοί στο Χριστό δεν έχουμε απορίες πώς και γιατί ζει ο άνθρωπος μετά το θάνατο του σώματος. Πώς ζει και αισθάνεται, γνωρίζει και γνωρίζεται χωρίς τις αισθήσεις του σώματος. Δεν έχουμε ανάγκη τη φιλοσοφία για να ξέρουμε ότι η αληθινή ζωή αρχίζει μετά το θάνατο του σώματος, γιατί έχουμε θεμέλιο της ζωής μας το Χριστό.

Η φιλοσοφία όμως δίνει τις δικές της απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Στο ερώτημα π.χ. πώς σκέφτεται ο άνθρωπος μετά το θάνατο του σώματος και την καταστροφή του εγκεφάλου, ο Καντ απαντάει ότι δεν δημιουργεί τις σκέψεις ο εγκέφαλος. Ο εγκέφαλος συγκρατεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα.

Ο χώρος και ο χρόνος, λέει ο Καντ, είναι δικός μας ανεξάρτητα από τα πράγματα και τις ψυχολογικές καταστάσεις. Έχουμε καθαρή -δηλαδή χωρίς τις αισθήσεις του σώματος, χωρίς το σώμα- εποπτεία του χώρου και του χρόνου.

4.9.15

Προετοιμασία και αγνωμοσύνη


Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πείτε μου αν δεν είναι αγνωμοσύνη, να μην προσέχεις τις γυναίκες, όταν για να βγουν στο δρόμο προετοιμάζονται τουλάχιστον επί τρεις ώρες; Σκεφθείτε τα συναισθήματα που νιώθει μια ψυχή που επιστρέφει στο διαμέρισμά της χωρίς να την προσέξει κανείς.

Τί σπουδαιότερο διαθέτουν οι ηθοποιοί που απολαμβάνουν τα χειροκροτήματα μετά από κάθε παράσταση; Μήπως δεν είναι κάθε γυναίκα έτοιμη να δώσει την παράστασή της όταν βγει στο δρόμο; Αν δεν το βλέπει ο αντρικός αλλά κι ο γυναικείος πληθυσμός -αυτός από φθόνο- φταίει η γυναίκα;

Στον τόπο μας όπου γεννήθηκε το θέατρο κι η ζωή μας είναι κατ΄ εξοχήν θεατρική είναι απαράδεκτο ο αντρικός πληθυσμός , να στερείται θεατρικού αισθητηρίου και θεατρικής παιδείας.

ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


Στη δικτατορία ο κόσμος αντιδρά με το χιούμορ.

Χθες το απόγευμα ήμουν σ΄ένα λαϊκό καφενείο , στη συνοικία του Αγίου Θωμά. Η πελατεία του, άνθρωποι του μόχθου. Μιλούν δήθεν σοβαρά:

-Ο Τσίπρας μόνο με τον Καμένο θα συνεργαστεί. .

-Το είπε αυτό ο Τσίπρας; ρωτάει δήθεν έκπληκτος κάποιος συνταξιούχος μαραγκός.

-Το είπε. Το άκουσα εγώ.

-Ε, πάει έσβησε ο Καμένος,

2.9.15

Μή φοβάσαι την οικονομία

Λαρισινά δοκίμια

Μη φοβάσαι την οικονομία!
01 Σεπ 2015 8:00:16 Άρθρα
Του Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

Ο μη ων μετ’ εμού, κατ’ εμού εστί και
ο μη συνάγων μετ’ εμού, σκορπίζει.
Λουκ. 11:23

Μη φοβάσαι την οικονομία. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτε τρομερό στην οικονομία, που πρέπει να φοβούμαστε. Αυτό που μας φοβίζει είναι το άγνωστο που την περιβάλλει. Όπως παντού έτσι και στην οικονομία, αυτό που μας φοβίζει είναι το άγνωστο. Ο Γκαίτε φοβόταν το άγνωστο του θανάτου και ζητούσε περισσότερο φως, στις τελευταίες του στιγμές. Ακόμα και στο πιο φοβερό πράγμα από όλα, στο θάνατο, αυτό που μας φοβίζει δεν είναι ο ίδιος ο θάνατος, αλλά το άγνωστο που περιβάλλει το θάνατο.

Ποιό είναι, λοιπόν, αυτό το άγνωστο που μας προκαλεί τόσο φόβο στην οικονομία; Δεν είναι κρίμα; Είναι τόσο δύσκολο να γίνει γνωστό το άγνωστο που περιβάλλει την οικονομία με το τρομερό του μυστήριο; Οπωσδήποτε, δεν μας φοβίζουν τα γνωστά στοιχεία της οικονομίας. Συνεπώς ας αρχίσουμε από τα γνωστά στοιχεία, προκειμένου να ρίξουμε περισσότερο φως στο μυστήριο της οικονομίας. Ίσως φοβούμαστε κατόπιν λιγότερο ή καθόλου.

Έχουμε συνδέσει την οικονομία με τα χρήματα τόσο πολύ, που δεν μπορούμε να σκεφτούμε την οικονομία χωρίς τα χρήματα. Είναι όμως αυτό σωστό; Είναι η οικονομία τα χρήματα; Οπωσδήποτε όχι. Η οικονομία είναι σύνολο μέσων και ενεργειών μέσα σε κοινωνικά πλαίσια, με σκοπό την απόκτηση και την κατανάλωση υλικών αγαθών. Δηλαδή η κάθε κοινωνία επιλέγει τα μέσα και τις ενέργειες με τις οποίες τα μέλη της αποκτούν και καταναλώνουν τα υλικά αγαθά. Άρα υπάρχουν τομείς της οικονομίας στους οποίους το χρήμα δεν έχει ουσιαστική σημασία,όπως είναι ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας.

Αν βγάλουμε απ’ την οικονομία τα χρήματα θα εξακολουθούμε να φοβούμαστε την οικονομία; Νομίζω ότι δεν θα την φοβούμαστε. Άρα δεν μας φοβίζει η οικονομία, αν είναι εγγυημένα τα χρήματα, που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε. Αυτό που μας φοβίζει, λοιπόν, είναι ότι δεν έχουμε εγγυημένο το χρηματικό εισόδημα, το οποίο μας χρειάζεται για να ζήσουμε.

Δεν φοβούμαστε την οικονομία, αλλά την πολιτική, η οποία δεν εγγυάται ένα χρηματικό εισόδημα που μας χρειάζεται για να ζήσουμε. Νομίζουμε ότι φοβούμαστε την οικονομία ή τα χρήματα, ενώ φοβούμαστε την κυβέρνηση, η οποία εφαρμόζει πολιτική, που δεν εγγυάται το εισόδημα, που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα τί πρέπει να κάνουμε για να πάψουμε να φοβούμαστε και να μην αυτοκτονούν άδικα τόσοι συνάνθρωποί μας και δημιουργούν τόσα δράματα στις οικογένειές τους. Τί πρέπει να κάνουμε, άλλο απ’ το να μην ψηφίζουμε αυτές τις κυβερνήσεις που εφαρμόζουν την πολιτική που μας προκαλεί όλον αυτόν τον φόβο που σκοτώνει;

Το χρήμα είναι μέσον συναλλαγών, πράγμα που σημαίνει ότι είναι άχρηστο, αν δεν υπάρχουν οι άλλοι για τις συναλλαγές. Είναι σαν το μάνα των Εβραίων στη έρημο, που σάπιζε την άλλη μέρα κι έπρεπε να καταναλωθεί την ίδια μέρα. Να μην έχουμε την αυταπάτη ότι δήθεν το χρήμα που κατέχουμε, μας ανήκει εξολοκλήρου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουν μερίδιο σ’ αυτό κι οι άλλοι, αφού χρωστάει την αξία του στους άλλους. Μόνο γιατί υπάρχουν οι άλλοι έχει και το χρήμα που κατέχουμε αξία.

Αν δεν υπήρχε ο αέρας που αναπνέουμε ή αν δεν ήταν κατάλληλος για να τον αναπνέουμε, δεν θα ζούσαμε. Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε την οφειλή μας στον αέρα, στο μέτρο που μας αναλογεί, για να διατηρούμε τον αέρα κατάλληλο να αναπνέουμε; Το ίδιο με το νερό. Αν δεν υπήρχε το νερό ή αν το νερό δεν ήταν πόσιμο, δεν θα υπήρχαμε κι εμείς. Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε την οφειλή μας στο νερό, στο μέτρο που μας αναλογεί, στο να διατηρείται κατάλληλο για να πίνουμε; |Το ίδιο με τους άλλους. Αν δεν υπήρχαν οι άλλοι ούτε εμείς θα υπήρχαμε ούτε και τα χρήματά μας θα υπήρχαν. Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε την οφειλή μας στους άλλους, με το να συμβάλουμε στο μέτρο που μας αναλογεί, για να υπάρχουν οι άλλοι; Καθένας από εμάς οφείλει να συμβάλει στο μέτρο που τον αναλογεί στην κοινωνική οικονομία, ώστε να υπάρχει ένα εγγυημένο χρηματικό εισόδημα για να μπορούν να ζουν όλοι οι άνθρωποι. Αυτή είναι η ουσία της κοινωνικής οικονομίας.

Κανένας δεν ζει μόνος. Μόνος: θηρίον ή θεός. Αν αγνοήσουμε τον τομέα της κοινωνικής οικονομίας, όπως κάνει ο φιλελευθερισμός και οι κυβερνήσεις του, πρέπει να συμφωνήσουμε με τον τραγικό Σοφοκλή, ο οποίος πιστεύει πως "το χρήμα είναι το χειρότερο θέσπισμα του ανθρώπου".

Παραθέτουμε απ’ το Λεξικό Εννοιών * τις παρακάτω βλαβερές συνέπειες της αρνητικής διάστασης του χρήματος":

" α) Είναι πηγή πλεονεξίας,

β) Ο άνθρωπος χάνει την ψυχική του ισορροπία, την αίσθηση του μέτρου, προκειμένου να το αποκτήσει.

γ)Αλλοιώνει τις ανθρώπινες σχέσεις.

δ) Εμπορευματοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες και τα συναισθήματα.

ε)Γίνεται φορέας διαφθοράς και αμοραλισμού.

στ) Καλλιεργεί τον ατομικισμό και την αδιαφορία για τον συνάνθρωπο.

ζ) Συντελεί στη βία και την εγκληματικότητα.

η) Ειναι φορέας κοινωνικής δυσαρμονίας.

θ) Υποθάλπει τον αναελέητο ανταγωνισμό, ενώ αποθεώνει την εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος με κάθε τρόπο και μέσο.

ι)Αποτελεί την κυριότερη αιτία συγκρούσεων, διενέξεων σε παγκόσμιο επίπεδο.

ια) Συχνά μεταβάλλει τον άνθρωπο σε μέσον.

ιβ) Χάνεται ο πραγματικός ανθρώπινος προορισμός, που δεν είναι βέβαια η απόκτηση χρημάτων, αλλά η πνευματική, η ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπου και ο εξανθρωπισμός του.

ιγ) Συντελεί στα σκάνδαλα, στην σπατάλη, στη χλιδή, στην υποκρισία και στη φιληδονία."

"Διαβολομαζώματα ανεμοσκορπίσματα", λέει η ελληνική λαϊκή παροιμία. Με άλλα λόγια, αν δεν μαζεύονταν τα χρήματα με το δαιμόνιο της απληστίας και εκτιμούσε ο κόσμος τον πλούτο, σύμφωνα με τη Διδασκαλία του Χριστού, δεν θα γίνονταν πόλεμοι ούτε θα υπήρχε φτώχεια και αθλιότητα στον κόσμο.

*(Αργύρη Ματακιά, Λεξικό Εννοιών, Εκδόσεις Πελεκάνος, ISBN 960-400-054-3)

μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς Εκτύπωση E-mail
0 1 Google +0 0
- See more at: http://www.eleftheria.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/item/26176-%CE%BC%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1.html#sthash.R3KB9UOH.dpuf

Περί της Ευχής

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είναι ίσως δύσκολο να μιλήσουμε με δυο λόγια την Ευχή, για την οποία έχουν γραφεί τόμοι ολόκληροι και συνεχίζουν να γράφονται. Η Ευχή φαίνεται απλή ίσως και απλοϊκή. Είναι η επανάληψη των λέξεων Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού Ελέησόν με.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η επανάληψη γίνεται σε καθαρή καρδιά, καθαρή από λογισμούς, όποιοι κι αν είναι καλοί ή κακοί. Όταν η καρδιά είναι καθαρή η Ευχή ακούγεται επίσης ευδιάκριτα μέσα της και λέγεται από μόνη της, χωρίς εμείς να προσπαθήσουμε. Η Ευχή, λέγεται νοερά ευχή και είναι το μόνο μέσον να διατηρείται το πνεύμα μας σε ενεργητικό και σε εγρήγορση για να έχει διαρκή μνήμη του Θεού.

Αρκεί να σκεφτείς ότι όλα, χωρίς εξαίρεση τα εμπόδια της ζωής έχουν μόνον αυτό το σκοπό, να εμποδίσουν τη μνήμη του Θεού. Η δύναμη που βάζει τα εμπόδια είναι το μίσος του διαβόλου εναντίον του ανθρώπου, ως κορυφαίο δημιούργημα το Θεού.

1.9.15

Στην Κάλυμνο αποσπερίζουν

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Να αποσπερίζεις είναι μια μορφή επικοινωνίας. Δεν έχει σημασία τόσο το αποτέλεσμα, όσο η πνευματική επαφή. Στην Κάλυμνο με είχε μαγέψει η συνήθεια να αποσπερίζουν.

Όταν αποσπερίζεις το σπουδαίο δεν είναι η κουβέντα. Αποσπερίζεις και με τη σιωπή. Το σπουδαίο είναι η σύμπνοια. Να αποσπερίζεις χωρίς σύμπνοια είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο.

Περί των ευχών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι ευχές έχουν εκτός των άλλων κι αυτό το καλό, ότι δεν χρειάζεται να πρωτοτυπήσεις. Δεν το ήξερα ότι δεν πρωτοτυπούμε στις ευχές και το άκουσα πρώτη φορά απ΄ το Ντίνο Χριστιανόπουλο πριν χρόνια, αλλά το πιστεύω.

Εμείς δε στην Ορθοδοξία αποφεύγουμε τις πρωτότυπες ευχές. Επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ευχές, που ειπώθηκαν από τα χείλη των Αγίων εις τους αιώνες των αιώνων.

Οι πρωτότυπες ευχές, όπως και τα χριστιανικά τραγουδάκια, εισήχθηκαν στην Ελλάδα από τους προτεστάντες. Είναι ξένες στο αισθητήριο του ορθόδοξου. Και είναι λογικό. Στην Ορθόδοξη Παράδοση υπάρχουν άπειρες ευχές από τα αρχαία χρόνια. Είναι κακόγουστο για τον Έλληνα να αυτοσχεδιάζει όσον αφορά τις ευχές.