29.3.10

Να μη δεχόμαστε κατάμουτρα το ασυνείδητο των άλλων

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Να μην δεχόμαστε κατάμουτρα το ασυνείδητο των άλλων σημαίνει να μην αναπαράγουμε στο νου μας τήν παθητική φαντασία τους είτε ως φανταστικές εικόνες , είτε ως περιγραφές.
Πρέπει να επαγρυπνούμε και να φυλάγουμε τις πύλες εισόδου του ασυνειδήτου στην ψυχή μας που είναι οι αισθήσεις η όραση, η ακοή, ακόμα κι ο νους. Να μην τις αφήνουμε αφύλακτες για να μην μπαίνει το ασυνείδητο των άλλων μέσα στην ψυχή μας και την αιχμαλωτίζει.
Παραθέτω σχετικά σχόλια στο ιστολόγιο amethystos με αφορμή αναρτήσεις που προκαλούν τρόμο στον αναγνώστη με το άρθρο του Τόμας Χορν.
Ποιος είναι ο Τόμας Χορν;Στην εποχή μας οι φανταστικές εικόνες στο μυαλό των ανθρώπων γίνονται πραγματικές στη ζωή. Αυτό το γράψιμο μοιάζει με "προγραφή" , με προσχεδιασμό ή με ευχή. Είναι επικίνδυνο να δεχόμαστε στη "μάπα" το ασυνείδητο των άλλων. Ξέρουμε και ο εχθρός το ξέρει πως όταν θριαμβεύει ηττάται. Ο θρίαμβος του κακού είναι η καταστροφή του. Σε κάποιο αρχαίο κείμενο ο συγγραφέας σημειώνει για κάποιους που όταν ετοιμάστηκαν να αλαλάξουν για τη νίκη τους διαπίστωσαν ότι έπαθαν πανωλεθρία.Ο παγκόσμιος δικτάτορ θα είναι αθάνατος; Προετοίμαζαν και τον Κρισναμούρτι από μικρό παιδί,αλλά ο άνθρωπος τα παράτησε αφού αποκήρυξε όλους όσους στήριζαν τις ελπίδες τους σ΄ αυτόν.
Μήπως δείχνοντας τη φρίκη αφενός την εκθειάζουμε και αφετέρου εξοικοιώνουμε τον κόσμο με αυτήν.Τα νεύρα του κόσμου σμπαραλιάζουν κάποτε απ΄το πολύ τέντωμα και χάνουν την ελαστικότητά τους.Έτσι ζητούν ολοένα μεγαλύτερες συγκινήσεις. Στο τέλος ούτε ο ίδιος ο Αντίχριστος αν παρουσιαστεί μπροστά τους δεν θα τους κάνει εντύπωση.
"Έκαστος δε βλεπέτω πώς εποικοδομεί"

Κυριακή, 28 Μάρτιος, 2010
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ρίιιγος...πολικόν και μεταφυσικόν ριιίγος...τι να πρωτοθαυμάσω; τον ζήλον των νεοεποχιτών, ιδιαζόντως ικανών μαέστρων της μουσικής του μέλλοντος αιώνος, η τον βαρβάτον και καπάτσον ζήλον της ορθοδόξου(;) πανίερης ,σεπτής αντικατασκοπίας; δεν ημπορώ να επιλέξω..μένω..και παραμένω με το ρίιιγος
Κυριακή, 28 Μάρτιος, 2010

Ο/Η Σαλογραια είπε...
Και γω ειρωνευόμουν με σκαιότητα ΌΛΑ τα σενάρια συνωμοσίας, μέχρι που έμαθα ότι το 94 τοις εκατό του ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ, τον ΚΑΤΕΧΟΥΝ 100 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.
ΌΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΌΤΙ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ 4% ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ 6 ΔΙΣ...ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ
Ε Ν Τ Ε Λ Ω Σ ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΑ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΟΥΛΑΣ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΦΕΛΕΙΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΑΛΛΟ...
Και βέβαια, του πάμπλουτου, Εσχάτου, Ενός ΗΓΕΤΗ που θα απομείνει, τα μυαλά, θα φουσκώσουν τόσο, που θα ξεχάσει ότι ειναι θνητός και θα ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΤΕΙ ΩΣ ΘΕΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΘΕΙ Ο ΑΦΑΤΟΣ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΑΠΟ ΥΛΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ...
ΑΠΟ Ε Π Α Ρ Σ Η ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΡΕΣΤΑ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟΣ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΑΓΕ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΣΧΑΤΕΣ ΜΕΡΕΣ;
ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ...
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ...
Συχωρέστε με και για την ενόχληση και ΚΑΛΟ ΠΆΣΧΑ δια τους επιθυμούντας διαβαίνειν..."

Το Ευαγγέλιο είναι ο Καταστατικός Χάρτης της Χαράς. Η διδασκαλία του Κυρίου είναι διδασκαλία χαράς. Μακάριοι εστέ. Είτε τη θλίψη του κόσμου δεις είτε τη χαρά δια του Σταυρού η κατάληξη είναι η χαρά. "Μη φοβείσθε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον". Η νίκη του Κυρίου δια του Σταυρού είναι μετατροπή της ήττας σε νίκη. Ακόμα και η αποθάρρυνση οδηγεί στη χαρά, γιατί η ίδια η αποθάρρυνση προκαλεί την καταστροφή της. Ο θρίαμβος του Κακού είναι η αυτοκαταστροφή του.

Ο αγώνας δεν είναι με σάρκα και αίμα. Αυτό που προέχει είναι το πνεύμα.
Το μόνο που έχει να φοβηθεί κανείς είναι το φόβο, δηλαδή το αδύνατο πνεύμα του. Γι' αυτό διαφωνούμε με ό,τι πάει να κάμψει το ηθικό μας.
Η εικόνα (και η περιγραφή εικόνα είναι) μπαίνει κατ΄ευθείαν στην ψυχή και παρακάμπτει το νου, όπως γίνεται με τα όνειρα, όταν ο νους μας κοιμάται.
Να ξυπνήσουμε και να μην αφήνουμε τις υποβολές να κάμψουν το πνεύμα μας.
Να μην αδολεσχούμε με το πονηρό, για να μην μας ΄καταλάβει πνεύμα δειλίας.
Να αδολεσχούμε με το Θεό (με την νοερά προσευχή) για να έχουμε τη χάρη του Θεού, που είναι πνεύμα ανδρείας, ειρήνης, δικαιοσύνης και χαράς εν πνεύματι αγίω. Αμήν

Όσο γι΄ αυτόν που έχει συγκεντρώσει όλο τόν πλούτο της Γης στα χέρια του αυτός φοβάται τον εαυτό του γιατί δεν πιστεύει στο Θεό. Ποιος θα τον γλιτώσει απ΄ το φοβο του αυτόν; Μια ανάσα μας χωρίζει απ΄ το θάνατο. Πώς είναι βέβαιος γα τη ζωή του, όταν υπάρχουν θανατηφόρες ασθένειες που χτυπούν ακόμα και τους απόλυτα υγιείς;

Δεν υπάρχουν σχόλια: