1.3.10

«Να λείπει το βύσσινο»!

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Ένας τρόπος απελευθέρωσης των Ελλήνων από την Ευρώπη, πολύ απλός, είναι αυτός που λέγεται «να λείπει το βύσσινο». Αντί για οτιδήποτε άλλο στέλνεις ένα μήνυμα στους Ευρωπαίους με μόνο αυτά τα λόγια, «να λείπει το βύσσινο» και κατόπιν προσέχεις τις πραγματικές ανάγκες . Ο τρόπος αυτός απελευθέρωσης συνίσταται στην εθελοντική απλότητα ζωής , αντί να επιβιώνεις αφήνοντας να σου σφίγγουν ολοένα και περισσότερο το λαιμό για να σε πνίξουν.

Οι απόγονοι των αποικιοκρατών συμπεριφέρονται στους Έλληνες σήμερα όπως έκαναν χθες οι πατέρες τους στις αποικίες τους που επιβίωναν με τα χέρια των αποικιοκρατών στο λαιμό. Ώσπου μια μέρα τους έδιωξαν με τις κλωτσιές . Εμείς μπορούμε να κάνουμε την ίδια επιλογή με μόνο ένα ηχογραφημένο μήνυμα και με την εθελοντική απλότητα της ζωής. Να αποφασίσουμε να «τιμαρέψουμε» τη χώρα μας , με την έννοια να προσέξουμε και να φυλάξουμε το πολυτιμότερο, αυτό που έχει για μας πραγματική αξία και όχι αυτό που μας διατάζει να αγοράσουμε η Ευρώπη. Τιμαρεύω σημαίνει προσέχω αυτό που έχει πραγματική αξία, φυλάω το πολυτιμότερο.

Να «κλείσουμε τα ρολά» στην Ευρώπη. Ας κρατήσουν τα αεροπλάνα τους και τα όπλα τους, δεν τα θέλουμε. Γνωρίζουμε τι είναι πραγματικά πολύτιμο και τι δεν είναι και έχουμε τη δύναμη να δώσουμε την προσοχή που πρέπει στις πραγματικές ανάγκες ζώντας με εθελοντική απλότητα, αντί να «επιβιώνουμε» με την Ευρώπη να μας σφίγγει ολοένα περισσότερο το λαιμό. Δεν έχουμε ανάγκη να τους ακολουθήσουμε στον κατήφορο που διέλυσε τις κοινωνίες τους. Δεν θέλουμε άλλα μπλεξίματα. Ας κρατήσουν τα όπλα τους και την υποκουλτούρα που εξάγουν στον κόσμο. Ο κόσμος δεν τους χρειάζεται. Ο κόσμος τους βρίσκεται στην δύση του. Έχουν διαλύσει τις κοινωνίες τους και οδηγούν τη Γη στην αυτοκτονία. Ο υπόλοιπος κόσμος πρέπει να αγωνιστεί για να εμποδίσει την αυτοκτονία της Γης εγκαταλείποντας ως άχρηστο και επικίνδυνο τον τρόπο της ζωής τους που επιδιώκουν να τον επιβάλουν με τη βία σε όλο τον κόσμo.

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ:
"Τιμαρεύω", "θεληματική απλότητα"

2 σχόλια:

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

Ζηλεύω τους σκύλους! Δεν κόλλησαν τις αρρώστιες του δυτικού πολιτισμού. Δεν σκέφτονται τη ζωή αντί να τη ζουν, δεν επιθυμούν τη δύναμη χωρίς ηθικά όρια, ούτε έχουν το πάθος της φιλαργυρίας. "Αγαπών αργύριον ου πλησθήσεται αργυρίου" (Εκκλησιαστής 5,9).
Δεν πίνουν χάπια για να φάνε ή για να κοιμηθούν. Όταν τρώνε τρώνε κι όταν κοιμούνται κοιμούνται. Δεν φοβούνται το θάνατο ούτε αγωνιούν μήπως έχουν καμιά ανίατη ασθένεια του πολιτισμού ή μήπως η γυναίκα τους δεν είναι πιστή.
Λυπάμαι μόνον αυτούς που μένουν στα διαμερίσματα και τους φέρονται όπως τους ανθρώπους.

πηνελοπη είπε...

Η αλλη οψη του νομισματος ειναι αλλη ομως ,πιο ουσιαστικη...ο ανθρωπος εχει αξια και με τα προτερηματα του και με τα ελαττωματα του.Ολοι εχουμε στολιστει απο τον κυριο με δωρα αλλα ολοι εχουμε και ελαττωματα.Και απ την αλλη ο κυριος ..που ασχολειται μαζι σου...ειναι μεγαλη τιμη να ασχολειται ο θεος μαζι σου.Δεν αξιζει λοιπον να αγωνιστει κανεις να κοψει τα παθη του; Αυτο βεβαια θελει κοπο ...Λλλα ας λιωσω στον αγωνα για χαρη του.Εκεινος σπαρταραγε πανω στο σταυρο για μενα και για σενα και για ολους...εκεινος εχυσε το αιμα του για να ελευθερωσει εμενα και εσενα και δεν αξιζει λιγο φιλοτιμο,λιγος κοπος,λιγος πονος κατι...κατι ...μια μικρη θυσια;Δεν αξιζει να μαθει κανεις γιατι ηρθε στη ζωη αυτη ,τι τιμη ειναι που εγινε το πιο ομορφο απο τα πλασματα του θεου;Και θα πει κανεις ''εχουμε πατωσει...τι θα γινει;''...Ο θεος εργαζεται για τον καθε ενα ξεχωριστα μην αγωνιουμε ας εχουμε ελπιδα και πιστη ...Πιστεψτε με...ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙς ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΖΩΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΞΕΛΗΞΗ...Το ζωο δεν σκεπτεται,το ζωο δεν ζει την αιωνιοτητα,δεν καταλαβαινει βαθιες ενοιες της ζωης,δεν ζει τα μυστηρια της εκκλησιας,δεν ζει το κακο για να εκτιμησει το καλο,δεν επικοινωνει δια της προσευχης με τον κυριο,δεν βλεπει τι ελαττωματα εχει για να τα διορθωσει.Εγω αλλους ζηλευω τελικα,ζηλευω αυτους που αγαπησαν τον κυριο τοσο πολυ και κανουν το παν να του μοιασουν,ζηλευω τους Αγιους που δεν εκοψαν τα παθη τους αλλα η πιστη τους ηταν τοσο μεγαλη που εδωσαν το αιμα τους δια εκεινον,ζηλευω αυτους που αγωνιζονται να κοψουν τα παθη τους χωρις να ζητουν επαθλα αλλα απο αγαπη δια τον κυριο,τελος ζηλευω αυτους τους ελαχιστους που εγιναν θεοπτες.Ξερω πολλους θεολογους ---θεοπτες εχω γνωρισει εναν μεχρι τωρα ---Τον γ.Εφραιμ της Αριζονας....υπαρχουν πολλοι το ξερω ...Υπαρχει και αλλη ζωη η Αγια ζωη!!!Ευχαριστω τον κ υ ρ ι ο που ειμαι ανθρωπος διοτι εμαθα σε αυτον τον κακοτραχαλο δρομο τοσα πολλα..πηρα τοσα μηνυματα και αν ακομα δεν ειμαι αξια να ειμαι κοντα του αξιζε ο κοπος γιατι τον γνωρισα και καταλαβα....καταλαβα..../////με εκτιμηση