Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Είναι η επιτροπή για την κάρτα υπεκφυγή; Οι πιστοί στο δύσκολο αυτόν καιρό καταφεύγουμε στην Εκκλησία ως πνευματική οντότητα και ως ζωή και η Ιεραρχία μας αποκρίνεται ως επιστήμων. Δεν θέλουμε την επιστημονική της άποψη, αλλά την ίδια. Θέλουμε να μαζέψει τα πνευματικά της τέκνα κάτω απ΄ τις φτερούγες της όπως η κλώσα τα κλωσόπουλά της
Οι πιστοί είμαστε ανήσυχοι διότι με το ζωντανό μας αίσθημα αντιλαμβανόμαστε ότι υφίσταται επιβουλή κατά της προσωπικής μας ελευθερίας εκ μέρους της εξουσίας η οποία χρησιμοποιεί όλα τα επιστημονικά μέσα και όλους τους τρόπους για να επιτύχει τους ανόμους σκοπούς της.
Είναι επόμενο να καταφύγουμε στην Εκκλησία και να περιμένουμε από αυτήν να υπερασπιστεί το ύψιστο αγαθό του ανθρώπου, την προσωπική του ελευθερία.
Η Ιεραρχία αντί να υπερασπιστεί τους διωκομένους, τους παραπέμπει στην επιστήμη, την ίδια την επιστήμη που καθοδηγεί την εξουσία εναντίον τους. Τους στέλνει δηλαδή στο δήμιο για να τους γλιτώσει από το δήμιο!
Η Ιεραρχία συγκροτεί επιτροπή ειδικών, οι οποίοι κατά την επιστημονική μέθοδον της αναλύσεως και της στατιστικής, κατά πάσαν πιθανότητα, θα αποφανθούν , ότι η κάρτα του πολίτη δεν εμποδίζει τους χριστιανούς να προσεύχονται, να εκκλησιάζονται και γενικά να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Δεν εμπίπτει συνεπώς στα θέματα του θρησκευτικού τομέα και δεν θίγει την θρησκευτική ελευθερία των πολιτών. Η κάρτα του πολίτη δεν αφορά την Εκκλησία.
Έτσι είναι κατά την επιστήμη και έτσι θα είναι και κατά την Ιεραρχία αν η Ιεραρχία βασίζεται , όπως φαίνεται, στην επιστήμη , αντί στον Χριστό, στο Ευαγγέλιο, στους αγίους και στην πνευματική ζωή της Εκκλησίας.
<<Έκαστος βλεπέτω δε πως εποικοδομεί…..>>. <<Δεν θα είχες εξουσίαν, αν δεν σου εδίδετο άνωθεν>>. Ο Ιησούς επισημαίνει στον Πιλάτο να κρίνει σύμφωνα με τα κριτήρια του Θεού και όχι σύμφωνα με τα κριτήρια του κόσμου. Η επιστήμη χρησιμοποιεί την ανάλυση και την στατιστική. Το θεμέλιο της επιστημονικής έρευνας δεν είναι ο Χριστός.
Η ζωή κατά την αναλυτικήν επιστήμην κατατέμνεται σε τομείς, τον οικονομικό, τον πολιτικό, τον στρατιωτικό, τον θρησκευτικό κ.α. Η διαίρεση της επιστήμης δεν είναι και διαίρεση της ζωής, η οποία είναι ενιαία και αδιαίρετη όπως ο ίδιος ο άνθρωπος και η ελευθερία του, αλλά γίνεται για τις ανάγκες της ίδιας της επιστήμης.
Η Εκκλησία αγιάζει ολόκληρο τον άνθρωπο και ολόκληρη τη ζωή του. Δεν αγιάζει μόνο κάποιον τομέα της ζωής και τους άλλους τους αφήνει απέξω, ούτε μόνο μία πλευρά του ανθρώπου π.χ. την οικονομική ή την πολιτική ή την στρατιωτική πλευρά του. Ο αγιασμός περιλαμβάνει όλον τον άνθρωπο, όλη τη ζωή του και σύμπαντα κόσμον, ακόμα και την άψυχο ύλη. Οι χριστιανοί προσευχόμαστε υπέρ του σύμπαντος κόσμου, υπέρ των οικείων, υπέρ των φίλων, υπέρ των εχθρών , υπέρ των ζώντων και υπέρ των τεθνεώτων, γιατί θεωρούμε όλη την ανθρωπότητα ως ένα άνθρωπο, ως τον νέο Αδάμ.
Η έννοια της ελευθερίας στην Εκκλησία είναι ενιαία τόσο για τους διωκομένους όσο και για τους διώκτες. Η έννοια αυτή δεν διαμορφώνεται κατά τις επιταγές της αναλυτικής επιστήμης, η οποία έχει υπόψη της τα κριτήρια του κόσμου, ο οποίος διαχωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς και σε κακούς, σε φίλους και σε εχθρούς. Το κριτήριο της Εκκλησίας είναι ο Χριστός, το Ευαγγέλιο και οι άγιοι.
Το ερώτημα για την ελευθερία δεν είναι γνωστικής φύσεως. Δεν ζητείται η επιστημονική άποψη της Εκκλησίας για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και για όλους τους καρπούς του πνεύματος γιατί η επιστήμη δεν έχει θεμέλιον τον Χριστό. Η Εκκλησία καθοδηγεί και διδάσκει την επιστήμη, η οποία περιλαμβάνεται μαζί με τις άλλες εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου στους κόλπους της. Η Εκκλησία αγιάζει και την επιστήμη.
Ο Πόντιος Πιλάτος αποφεύγει στη δίκη του Χριστού να κρίνει ο ίδιος με την εξουσία που είχε άνωθεν, δηλαδή κατά την δικαίαν κρίσιν του Θεού, και παραδίδει τον αθώον Ιησούν στον κατευθυνόμενο από το πονηρό ιερατείο όχλο.
Οι πιστοί μπροστά στην επιστημονική επιβουλή της προσωπικής ελευθερίας μας καταφεύγουμε στην Εκκλησία και η Ιεραρχία μας παραδίδει στην επιστήμη!
7 σχόλια:
Εξαιρετικό το άρθρο σας.
ΚΧ
Το παράπονο αυτών που γράφουν είναι ότι δεν ξέρουν αν βρίσκουν ανταπόκριση.
Πάντοτε με συγκινούν τα λόγια αυτά
ενός ποιήματος του Χαν Σαν (6ος αιών).
"Εδώ μαραινόμαστε μια δέσμη φτωχοί μαθητές/
Χτυπημένοι από την έσχατη πείνα και το κρύο./
Γράφουμε,γράφουμε, στίβουμε το μυαλό μας/
Ποιος θα διαβάσει τη δουλειά τέτοιων ανθρώπων;/
Θα γλίτωνες τα μάτια σου./
Θα γράφαμε τα ποιήματά μας σε παξιμάδια/
Μα ούτε και τα αδέσποτα σκυλιά δεν θα καταδεχόντουσαν να τα δαγκώσουν."
Αγαπητέ κύριε,
Μην ανησυχείτε, μόνο να γράφετε. Να γράφετε την αλήθεια και για την
αλήθεια. Θα σας ανταμείψει, θα πιάσουν τόπο τα λόγια σας, τα λόγια
μας. Κι ας είμαστε λίγοι. Δώδεκα άνθρωποι γκρέμισαν τη σάπια Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία, χωρίς να έχουν κινητά, χωρίς να έχουν τετρακίνηση, χωρίς
να έχουν τηλεόραση ή ραδιόφωνο. Τους έλλειπαν τα πάντα. Και όμως, την
ανέτρεψαν.
Φιλικά
Κυπριανός Χ
Δυστυχώς είναι τόσοι οι κίνδυνοι σήμερα,ειναι τόσες οι πληροφορίες που δέχεται ο άνθρωπος,που δεν γνωρίζει τι να πιστέψει και ποιά είναι η αλήθεια για την περιβόητη κάρτα του πολίτη.Αναρωτιέται κανείς να θέσει την ζωή των παιδιών του σε κίνδυνο ;που οδηγούμαστε μέ αυτή την εξέλιξη της Επιστήμης;Παραβιάζεται η ελευθερία του ανθρώπου έτσι με μια κάρτα η είναι προπαγάνδα και κινδυνολογία ίσως και ενά είδος τρομοκρατίας μέσα στα πλαίσια του σχεδίου των μεγάλων συνφερόντων;Ποιός μπορεί υπεύθυνα να ενημερώσει πως πράγματι η κάρτα του πολίτη είναι ο προάγγελος των σημείων του Αντιχρίστου τη στιγμή που δεν εμφανίστηκε ακόμα ο Αντίχριστος;Αυτά είναι ουσιαστικά ερωτήματα που καίνε εμάς τους χριστιανούς και η Εκκλησία πρέπει να ερευνήσει σοβαρά το ζήτημα...
Οπωσδήποτε δεν περιμένει η Εκκλησία να βεβαιωθεί για το αν η κάρτα είναι του Αντιχρίστου ή όχι, γιατί δεν θα βεβαιωθεί ποτέ. Ο ίδιος ο Κύριος είπε, ότι ως άνθρωπος ούτε ο ίδιος γνωρίζει πότε θα έρθει η συντέλεια του κόσμου και η Δευτέρα Παρουσία.
Η Εκκλησία και οι πιστοί δεν εξαρτούν το ενδιαφέρον για την προσωπική τους ελευθερία, από το αν θα ξέρουν κάποτε (που δεν θα ξέρουν) αν είναι του Αντιχρίστου και αν ο Αντίχριστος θα έρθει τώρα ή αργότερα.
Αυτό που "καίει" όπως είπατε τους πιστούς και κάθε άνθρωπο είναι η προσωπική του ελευθερία. Αν θα τον μετατρέψουν με οποιοδήποτε τρόπο ή και με μόνη την κάρτα του πολίτη σε δουλικό αυτόματο ή αν η κάρτα του πολίτη ευνοεί την ελευθερία και τη δημιουργική έκφραση του ανθρώπου.
Στην Αγγλία απαγόρευσαν την κάρτα του πολίτη ως αντίθετη στην ελευθερία των πολιτών. Είναι πιο ευαίσθητο για την προσωπική ελευθερία του ανθρώπου το Αγγλικό Κοινοβούλιο από την Εκκλησία;
'Αραγε πού πρέπει να αναζητήσει η Εκκλησία τους φίλους της ελευθερίας και της δημιουργικής έκφρασης του πολίτη εκτός από τους αγίους;,
Αυτός που συγκροτεί μια επιτροπή από ειδικούς, ξέρει και τους ειδικούς και γνωρίζει εκ των προτέρων το αποτέλεσμα. Το ίδιο συμβαίνει και με την σύνθεση του δικαστηρίου που θα δικάσει μια υπόθεση. Αυτός είναι ο λόγος που οι δικαστές δεν διορίζονται αλλά εκλέγονται με κλήρωση.
Πολύ ενδιαφέρουσες επισημάνσεις. Να προσθέσω στην αγάπη σας και τη δική μου.
Ο απόλυτος έλεγχος και η αποφυγή κάθε παραβατικής πράξης σηματοδοτεί την κοινωνία ανθρώπων οι οποίοι δεν θα έχουν κανένα λόγο εξομολογήσεως, μετανοίας ή επιγνώσεως της εντελώς ανέφικτης δια των ιδίων δυνάμεων σωτηρίας και κατά Χάριν αγιασμού και θεώσεως.
Η καταφυγή μας στο έλεος του Θεού και η ικεσία προς το πανάγιον Πνεύμα : "Ελθέ και σκήνωσων εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος" θα είναι εντελώς άχρηστη και αδικαιολόγητη.
Όλα θα γίνονται διότι ο απόλυτος έλεγχος της προσωπικής μας ζωής, δεν θα μας επιτρέπει να προβαίνουμε σε πράξεις έκνομες που θα γίνονται άμεσα αντιληπτές και συνεπώς κολάσιμες. Η αμαρτία, αστοχία κατά τους συναφειακούς και λοιπούς μοντέρνους "θεολόγους" της διαφθοράς, θα πάψει να υπάρχει.
Δεν θα αποφεύγουμε την παραβατικότητα, δηλονότι την αμαρτία, επειδή : " Πάντα ουν όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς". Ο νόμος, ο απόλυτος έλεγχος, η άμεση ανακάλυψη, θα είναι ο πλανητικός ενδοκοσμικός φόβος που θα μας αποτρέπει να κάνουμε ο,τιδήποτε αντιβαίνει στις οδηγίες, στις εντολές, στις αρχές και αξίες, που θα θεσπίσει το δαιμονικό ιερατείο της καθοδηγούμενης και υπό ηλεκτρονικό έλεγχο προσδιορισμένης και καθορισμένης ελευθερίας.
Αυτό το ιερατείο φρόντισε προηγουμένως βάναυσα να κακοποιήσει την ελευθερία και ανελέητα να διαβάλλει την αλήθεια, καταλαμβάνοντες όλες τις υπεύθυνες θέσεις-κλειδιά για τη διάπλαση και διαμόρφωση χαρακτήρων και συνακόλουθα κοινωνικής δράσης και συμπεριφοράς.
Είναι το όραμα του μεσσιανισμού τους και ατυχώς, οι ποιμαίνουσες κεφαλές της "Μιάς, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας" έχουν συμμαχήσει μαζί τους.
Ο λαός του Θεού καλείται να προστατεύσει "το κινδυνευόμενον", την επ΄ αληθεία σώζουσα Πίστη.
" Ο λαός του Θεού καλείται να προστατεύσει το "κινδυνευόμενον" την επ’ αληθεία σώζουσα πίστιν."
Πολύ ορθά κ. Κυπριανέ, επισημαίνεις ότι το "κινδυνευόμενον" είναι η επ΄ αληθεία σώζουσα πίστις.
Κάποιος είπε, ότι ο μελλοντικός δικτάτορας θα είναι αιώνιος όχι επειδή θα έχει ατελείωτη ενέργεια, αλλά επειδή κανείς δεν θα ξέρει ότι έχει στερηθεί την ελευθερία του. Αντιθέτως όλοι θα θεωρούν την ανελευθερία τους, κοινωνική κατάκτηση!
Παραθέτω αυτή τη σκέψη για να τονίσω την ανάγκη της "προστασίας της επ΄ αληθεία σώζουσας πίστεως".
Πολύ ορθά επίσης γράφεις για τον "λαό του Θεού" και δεν μιλάς για τους λογίους. Γιατί ίσως είναι μάταιο να περιμένουμε από τους λογίους την ανανέωση της κοινωνίας μας, αλλά από τα καθολικά βιώματα του λαού, όπως είναι η ταπείνωση, υπομονή, η ελπίδα, η πίστη, η αγάπη.
Κάποιος θυμόσοφος ιερέας έλεγε τα εξής: "Μη φοβού το θηρίον, αλλά την αγαμίαν". Ποιος θα ταπεινώσει τον άγαμον;
Όλοι οι Σέρβοι, Ρουμάνοι, Ρώσσοι σύγχρονοι Γέροντες επικαλούνται διαρκώς την ταπείνωση: "σμιρένι, σμιρένι..", κάπως έτσι νομίζω ονομάζουν την ταπείνωση.
Αν κανείς δεν έχει ταπείνωση σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, έλθετε προς με πράος και ταπεινός ειμί τη καρδία, κανένας δεν έχει σεβασμό για τον άλλον. Ο σεβασμός σε κάποιον που δεν έχει ταπείνωση είναι υποβάθμιση του προσώπου.
Έχοντες σεβασμό στον άλλο, έχουμε σεβασμό στον Θεό μέσω αυτού.
Η γυναίκα που πρέπει να φοβείται τον άντρα, φοβείται το Θεό στο πρόσωπο του ανδρός.
Θα έλεγα με ένα λόγο ότι περιμένουμε την προστασία της επ’ αληθεία σωζούσης πίστεως από την ανδρεία του λαού του Θεού.
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω τα λόγια αυτά του ύμνου, για τη "δύναμη" των πονηρών": " Ισχυκότες ηττάσθαι".
Σε κάποιο κείμενο είναι γραμμένο, ότι την στιγμή που ετοιμάζονταν να πανυγυρίσουν την νίκη τους είδαν ότι έπαθαν πανωλεθρία.
Να σας θυμίσω επίσης το φόβο τους "εκεί όπου ουκ ην φόβος".
"Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται....όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού....πεσείται εκ του κλίτους σου χιλιάς και μυριάς εκ δεξιών σου, προς σε δε ουκ εγγιεί, πλην τοις οφθαλμοίς σου κατανοήσεις και ανταπόδοσιν αμαρτωλών όψει..."
(Ψαλμ. 90, o "ανεξίκακος").
Δημοσίευση σχολίου