Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ !

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όλη η χαρά του καφέ, για μένα, είναι γιατί προσφέρεται , όπως προσφέρεται ένα δώρο σε φίλο και τίποτε δεν με εμποδίζει να νιώθω σαν ένας που δέχεται από τους φίλους του κάποιο δώρο.

Πολύ περισσότερο από τα δώρα, γιατί ενώ ο καφές μου προσφέρεται κάθε μέρα για χρόνια, σαν μια φιλία που διαρκεί, τα δώρα, δεν προσφέρονται κάθε μέρα, αλλά πρέπει να περιμένεις τα Χριστούγεννα και στην ονομαστική σου εορτή, αν είσαι τυχερός και σε θυμηθούν οι φίλοι σου.

Ένα δώρο είναι και ο καφές,ένα δώρο φίλων, γιατί αν ο σερβιτόρος κι ο ιδιοκτήτης του καφέ δεν ήταν φίλοι κι ήταν εχθροί σου , δεν θα σε σέρβιραν ποτέ και θα σ' άφηναν να περιμένεις, μέχρι να απελπιστείς και να φύγεις

.

Δεν γίνεται όμως αυτό, γιατί μια ευγενική κοπέλα θα σε εξυπηρετήσει τόσο καλά, που θα αναρωτηθείς, αν σ' αρέσει ο καφές ή η εξυπηρέτηση. Μάλλον το δεύτερο. Με τίποτε δεν θα ευχαριστιόσουν να πιεις τον καφέ σου στο σπίτι σου. Η κοπέλα θα σου πει και μια ευχή. Στο σπίτι σου ποιός έχει όρεξη να σου σου λέει κάθε μέρα μια ευχή για να χαρείς;