Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Οι τηλεθεατές στην Ελλάδα, στην πλειονότητά τους, πιστεύουν ότι φταίει ο λαός για ό,τι υποφέρει. Δεν έχουν καμιά αμφιβολία ότι αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία των τηλεοπτικών σταθμών εναντίον της Ελλάδος.
Αν μαζί με την τηλεθέαση των σύγχρονων ελληνόφωνων του ελλαδικού κράτους, διάβαζαν και τις πηγές, θα αντιστέκονταν στην προπαγάνδα. Άλλωστε με τη θέλησή τους γίνονται θύματα.
Ο Ιώβ π.χ. έχασε τα πάντα, ακόμα και τα παιδιά του και την υγεία του. Οι φίλοι του και η γυναίκα του χρησιμοποίησαν όλη τους την πειθώ για να τον κάνουν να δεχθεί, τον πίεζαν σχεδόν , για να δεχθεί ότι ο Θεός τον τιμωρεί για τις αμαρτίες του.
Ο Ιώβ δεν δέχθηκε ποτέ ότι τον τιμωρεί ο Θεός για τις αμαρτίες του. "Μα δεν αμάρτησα ενώπιον του Θεού, πώς να δεχθώ ότι με τιμωρεί για αμαρτίες που δεν έκανα. Δεν δέχομαι ότι φταίω για ό,τι υποφέρω. Έχασα τα παιδιά μου, την περιουσία μου, την υγεία μου, τους φίλους μου. Με συμβουλεύουν να βλαστημήσω το Θεό και να πεθάνω." Αλλά δεν θα αδικήσω τον εαυτό μου, με κανένα τίμημα.
Για να διαβάσουν τον Ιώβ οι τηλεθεατές στην Ελλάδα, πρέπει να νικήσουν την οκνηρία τους και την άγνοιά τους. Πράγμα αδύνατο, να τους το επιβάλλει κανείς, αν δεν το θέλουν οι ίδιοι, που δεν το θέλουν με τίποτα. Στην οκνηρία τους και στην άγνοιά τους , έχουν μεγαλύτερες απολαβές.
Αν νικήσουν την οκνηρία τους ακόμα κι αν δεν καταλάβουν γιατί ο Ιώβ δεν δέχθηκε ότι τον τιμωρεί ο Θεός για τις αμαρτίες του, τις οποίες δεν διέπραξε, τουλάχιστον θα πάψουν να είναι θύματα της προπαγάνδας.
Ετικέτες,
Τηλεθέαση και προπαγάνδα, Ιώβ, Οκνηρία και άγνοια
Ετικέτες,
Τηλεθέαση και προπαγάνδα, Ιώβ, Οκνηρία και άγνοια
3 σχόλια:
"Για να διαβάσουν τον Ιώβ οι τηλεθεατές στην Ελλάδα, πρέπει να νικήσουν την οκνηρία τους και την άγνοιά τους." Αυτό και μόνο θα αρκούσε ίσως ως ενοχή για τους Έλληνες. Ωστόσο, η παρομοίωση με τον Ιώβ νομίζω δεν είναι ορθή: για τον Ιώβ γνωρίζουμε από το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ότι δοκιμάζεται από τον Διάβολο με την άδεια του Θεού για να αναδειχθεί τελικά η αρετή του. Οι Έλληνες δοκιμάζουν όσα δοκιμάζουν τουλάχιστον κατά 50% από δική τους υπαιτιότητα (ατομική ή συλλογική). Αν δεν αποδεχθούμε αυτή την πραγματικότητα (όπως ο Άσωτος= "εις εαυτόν δε ελθών...") και δεν επανορθώσουμε το δικό μας κομμάτι, δεν νομίζω ότι έχουμε πολλές ελπίδες εξόδου. Να είστε καλά!
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Με βοηθάει να εμβαθύνω ακόμα περισσότερο στις περιπτώσεις. Όσον αφορά την ορθή παρατήρησή σας ότι ο Θεός επέτρεψε την δοκιμασία του, νομίζω ότι αυτό δεν αλλάζει την άδικη στάση των φίλων του. Ότι φταίει ο Ιώβ, όπως και το ότι φταίνε οι Έλληνες είναι το ίδιο, κατά την άποψή μου, γιατί και στις δύο περιπτώσεις οι κρίνοντες (φίλο του Ιώβ και προπαγάνδα) κρίνουν γενικά, πράγμα άτοπο. Δεν κρίνεται κανείς παρά μόνο με συγκεκριμένα κριτήρια για τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Ποιά συγκρεκριμένη κατηγορία υπάρχει στον Ιώβ ή στους Έλληνες. Για τον Ιώβ η κρίση των φίλων του είναι, αφού υποφέρεις, φταις. Και για τους Έλληνες, ότι αφού οι Τοκογλύφοι απαιτούν από αυτούς να πληρωθούν, άρα φταίνε." Η γενική ενοχή ειναι άδικη και αντιεπιστημονική. Η Ποινική επιστήμη δεν την αποδέχεται.
Ευχαριστώ για την απάντηση, την οποία δεν δημοσίευσα εκεί που την τοποθετήσατε διότι θα φαινόταν άσχετη με το εκεί θέμα. Τα κριτήρια ενοχής στο δίκαιο και στην θεολογία δεν είναι ακριβώς τα ίδια. Χωρίς να είμαι ειδικός, νομίζω ότι στη θεολογία υπάρχει η έννοια του "υπεύθυνοι για όλα" (υπάρχει μάλιστα ομότιτλο βιβλίο του π. Νεκτάριου Αντωνόπουλου, νυν μητροπολίτη Αργολίδος): από τον Αδάμ και μετά "πάντες ήμαρτον". Αυτό δεν σημαίνει ότι η κάθε συγκεκριμένη αμαρτία του ενός ανήκει σε όλους, αλλά ότι όλοι ζούμε και συντελούμε στη γενική ατμόσφαιρα της αμαρτίας. Εξακολουθώ να πιστεύω λοιπόν ότι δική μας ευθύνη (ως Ελλήνων) είναι να αναγνωρίσουμε και να διορθώσουμε τα δικά μας κακώς κείμενα, ώστε να έχουμε την παρρησία να προβάλουμε διεκδικήσεις απέναντι των ξένων. Αυτό θα έπρεπε να το κάνουμε ακόμη κι αν δεν υπήρχε καμία απαίτηση πληρωμής εκ μέρους εκείνων. Ευχαριστώ και πάλι.
Δημοσίευση σχολίου