17.7.15

ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Ιωάν.8,12)


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατείτε" (Απόστολος Παύλος)
Πώς τα πάμε με το φως; Χαιρόμαστε όταν γνωρίζουμε τον εαυτό μας ή λυπούμαστε. Αγαπάμε τον εαυτό μας και χαιρόμαστε να είμαστε μαζί του ή δεν τον αγαπάμε και δεν υποφέρουμε ούτε στιγμή να είμαστε μόνοι με τον εαυτό μας;

Ο Χριστός πάντως μας αγαπάει όπως είμαστε. Θεωρεί δεδομένο ότι αγαπάμε κι εμείς τον εαυτό μας όπως είναι. Αγαπάτε τον πλησίον σας, όπως τον εαυτό σας, λέει.

Μερικοί νομίζουν ότι ο Θεός θυμώνει μαζί μας. Δεν θυμώνει ο Θεός μαζί μας. Εμείς είμαστε θυμωμένοι με τον εαυτό μας. Ίσως να μην τον αγαπάμε όπως είναι. Αυτή η αγάπη του εαυτού είναι μάλλον αποδοχή του εαυτού μας. Ο θυμός είναι απόρριψη. Δεν φτάνει που νιώθουμε συχνά την απόρριψη των άλλων, απορρίπτουμε κι εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας.

Γι' αυτό νιώθουμε καλά να επαναλαμβάνουμε μέσα μας αυτά τα λόγια:
Αγαπώ τον εαυτό μου ό,τι κι αν κάνει, επειδή το κάνει..
Αγαπώ τον εαυτό μου ό,τι κι αν σκέφτεται, επειδή το σκέφτεται.

Μερικοί που χωρίζουν τους ανθρώπους σε καλούς που χρειάζονται αγάπη και σε κακούς που χρειάζονται εχθρότητα. Ο κόσμος δεν διακρίνεται σε καλούς και σε κακούς, αλλά σε θεραπευμένους και σ' αυτούς που χρειάζονται θεραπεία. Κι η καλύτερη θεραπεία είναι η αποδοχή, η αγάπη.

Αν λοιπόν ο εαυτός μας χρειάζεται θεραπεία, θα τον ωφελήσει ν΄ ακούει, ότι τον αγαπάμε όπως είναι , δηλαδή με ό,τι κάνει και με ό,τι σκέφτεται. Ώσπου να φτάσουμε έως τη γνώση και την αποδοχή του εαυτού μας, ένα είναι σίγουρο και να μην το ξεχνάμε ότι ο Ιησούς μας αγαπάει και μας δέχεται όπως είμαστε.

Ο Κύριος μας παροτρύνει να γνωρίσουμε την αλήθεια κι η αλήθεια θα μας ελευθερώσει. Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή, λέει.
Ο ακολουθών εμοί δεν θα είναι χαμένος στο σκοτάδι.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: