22.10.17

ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΗ ΦΤΩΧΕΙΑ !

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

       Όταν ήμουν μικρός θεωρούσα ευτυχισμένο έναν μικρόσωμο καμπούρη στο χωριό. Πίστευα ότι με τη δυσμορφία του , δεν θα φοβόταν πια καμιά προσβολή, αφού δεν υπήρχε πιο μεγαλύτερη από αυτή που είχε υποστεί από μικρός. Όπως όταν μας πονάει κάτι πολύ , οι άλλοι πόνοι δεν νιώθονται . Ήταν ο φτωχός καμπούρης του χωριού μου σαν τον βρεγμένο που τη βροχή δεν την φοβάται. Ό,τι και να του έλεγαν δεν θα τον πλήγωνε. Θα ήταν άτρωτος χάρις στην καμπούρα του. Μακάρι να είχα κι εγώ μια καμπούρα και να την είχα αποδεχθεί. Δεν θα μπορούσε κανείς να με μειώσει περισσότερο από αυτό που ήμουν. Θα ήμουν σαν αυτόν που κάθεται καταγής και δεν φοβάται να πέσει ή δεν κινδυνεύει να του πάρουν τη θέση, αφού κανένας δεν την ζήλευε τη θέση του.
      Το ίδιο πίστευα γενικά με όλες τις χαρές. Γιατί να δοκιμάσω χαρές και να τις στερηθώ κατόπιν. Δεν ήταν καλύτερα να μην τις δοκιμάσω για να μην νιώθω τη στέρησή τους. Με τις γυναίκες επίσης. Γιατί να πάρω όμορφη γυναίκα και να φοβάμαι διαρκώς να μην την χάσω; Δεν είναι καλύτερα να μη φοβάμαι; Νομίζω έτσι σκέφτονται αυτοί που δεν παντρεύονται. Στην αρχή δεν θέλουν τις όμορφες γυναίκες για να μην υποφέρουν από το φόβο, μήπως τις στερηθούν και κατόπιν δεν θέλουν καθόλου το γάμο. Αν είμαστε μόνοι, σκέφτονται, από ποιον φοβούμαστε μήπως μας εγκαταλείψει;
     Και με τα πλούτη ισχύουν επίσης οι ίδιες σκέψεις. Ο αρχαίος φιλόσοφος Κράτης ήταν ένας πάμπλουτος στην εποχή του. Πέταξε τα πλούτη του και εζησε με την επαιτεία. Το ΄Όλοι οι Κυνικοί φιλόσοφοι ζούσαν με τη θέλησή τους φτωχά. Και με τις χαρές το ίδιο: Γιατί να νιώσω μεγάλη χαρά και μετά να την αποζητάω και να είμαι δυστυχισμένος που δεν μπορώ να τη βρω;
      Στα κοινοβιακά μοναστήρια η χειρότερη θέση για τους Μοναχούς είναι η θέση του Ηγουμένου. Όσοι έχουν φτάσει σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο αποζητούν τις τελευταίες, τις χειρότερες θέσεις. Η καλύτερη θέση για τον Άγιο είναι του γιδοβοσκού ή αυτού που έχει την διακονία της καθαριότητας. Αν θέλεις να μπεις σ' ένα κλουβί, νέε μου, να πάρεις μια όμορφη γυναίκα και να την επιδεικνύεις , το ίδιο και με τα πλούτη, να γίνεις πλούσιος και να επιδεικνύεις τα πλούτη σου. Θα τα υπηρετείς, όπως οι δούλοι α αφεντικά τους.
     Χειρότερο κλουβί από αυτό, όταν αποζητάς τις χαρές που γνώρισες και δεν τις βρίσκεις, δεν υπάρχει. Εγώ ζηλεύω τον Μοναχό, που είχε αναρτήσει έξω από την πόρτα του κελιού του μια επιγραφή που έγραφε: 98 ετών και δεν γνώρισα χειρότερο άνθρωπο από μένα. Αυτός ο μοναχός πράγματι είναι τρισευτυχισμένος! Εμείς τί θα κάνουμε με την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας; Ποιός θα μας απαλλάξει  από το πτώμα αυτό που κουβαλάμε διαρκώς στις πλάτες μας;

Δεν υπάρχουν σχόλια: