3.10.17

Γιατί χάθηκε ο Παράδεισος;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
  Οι πρωτόπλαστοι έχασαν τον παράδεισο, επειδή έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό ή για κάποιον άλλον λόγο πιο σπουδαίο από αυτόν; Νομίζω ότι οι πρωτόπλαστοι δεν διώχθηκαν απ΄ τον Παράδεισο εξαιτίας του απαγορευμένου καρπού. Το ασυγχώρητο αμάρτημά τους είναι η υπερηφάνεια: Αντί να προσπέσουν ταπεινά μπροστά Του και να ζητήσουν να τους συγχωρήσει, κρύβονται.
Με την αμετανοησία και την υπερηφάνεια απώλεσε ο κόσμος τον Παράδεισο, με την μετάνοια και την ταπείνωση θα τον αποκτήσει. "Μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών." ¨Θεώ πεφανέρωσθαι". Την διδασκαλία αυτή της καταλλαγής με το Θεό, διατυπώνει ο Απόστολος Παύλος στο κεφ. Δ' της Β΄ προς Κορινθίους επιστολής του με τα λόγια αυτά: "τους γαρ πάντας ημάς φανερωθήναι δει έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, ίνα κομίσηται έκαστος τα δια του σώματος προς α έπραξεν , είτε αγαθόν είτε κακόν. ".
      Το ίδιο πάθος που καταδίκασε τον εωσφόρο και τον κρατάει μακριά απ΄ το Θεό, το ίδιο που μας απομακρύνει και τώρα απ΄ το Θεό, αν όταν βλέπουμε την υπερηφάνεια στην καρδιά μας, αντί να την διώξουμε και να ταπεινωθούμε. Αντί να απομακρύνουμε την υπερηφάνεια και να πλησιάσουμε το Θεό, απομακρυνόμαστε από Αυτόν. Η στάση μας αυτή , θυμίζει αυτό που στην ψυχολογία ονομάζεται «απώθησ绨. Το αντίθετο εντελώς της απώθησης είναι η νηπτική και ησυχαστική παράδοση της Ορθοδοξίας.
      Ο Θεός δίνει χάρη στους ταπεινούς γιατί ο ταπεινός ζητεί την χάρη, ενώ ο υπερήφανος κρατάει το Θεό σε απόσταση. Η ορθή ερμηνεία στο στίχο «ο Θεός αντιτάσσεται στους υπερήφανους», δεν είναι ότι ο Θεός κρατάει μακριά από Αυτόν τον υπερήφανο. Αυτό θα ήταν αντίθετο με τον Πανάγαθο Θεό. Ο υπερήφανος απομακρύνεται από τον Θεό. Πολλοί νομίζουν ότι οι αμαρτωλοί πρέπει να κάνουν θυσίες και καλά έργα για να εξευμενίσουν το Θεό. Η ορθή αντίληψη είναι ότι εμείς πρέπει να πάψουμε να κρατάμε το Θεό σε απόσταση, όχι ο Θεός. Ο Θεός δεν μας κρατάει σε απόσταση. Εμείς τον κρατάμε σε απόσταση και κρυβόμαστε από αυτόν.
     Ο Απόστολος Παύλος στην δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους , μιλώντας για την συμφιλίωση του κόσμου με το Θεό, γράφει πως στο Χριστό ο κόσμος συμφιλιώθηκε με το Θεό. Δεν λέει ότι ο Θεός συμφιλιώθηκε με τον κόσμο:
      Γράφει επί λέξει τα εξής: «τα δε πάντα εκ του Θεού του καταλλάξαντος ημάς εαυτώ δια Ιησού Χριστού και δόντος ημίν την διακονίαν της καταλλαγής. Ως ότι Θεός ήν εν Χριστώ κόσμον καταλλάσσων εαυτώ, μηλογιζόμενος αυτοίς τα παραπτώματα αυτών, και θέμενος εν ημίν τον λόγον της καταλλαγής.» ( Β΄Κορ. 5:18-19).
(

Δεν υπάρχουν σχόλια: