Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Όσο πιο πολύ εμπιστευόμαστε την διαίσθησή μας , τόσο πιο καλά λειτουργεί. Η διαισθητική γνώση διαφέρει από την λογική, διότι η διαισθητική γνώση έρχεται μέσω των αισθήσεων, σαν αποκάλυψη μέσα από εικόνες, μηνύματα, διαισθήσεις, ιδέες, ενώ η λογική γνώση αποκτάται μέσω εννοιών, που συνδέονται αιτιοκρατικά.
Στο αισθητικό και στο θρησκευτικό βίωμα δεν θα βρεις ποτέ "διότι" και "επειδή". Η αιτιοκρατία κόβει την αναπνοή στο αισθητικό και στο θρησκευτικό βίωμα. Ο Θεός έδωσε τα βιώματα αυτά να τα ζούμε "εν ελευθερία". Οι δούλοι ούτε νιώθουν την ομορφιά ούτε στο Χριστό πιστεύουν. Η πίστη στο Χριστό κι η αγάπη της ομορφιάς ελευθερώνει από το φόβο. "Η αγάπη έξω βάλλει τον φόβο", λέει το Ευαγγέλιο.
Η διαισθητική γνώση ταιριάζει περισσότερο σε ό,τι έχει σχέση με την ομορφιά, στο αισθητικό και στο θρησκευτικό βίωμα και την δεχόμαστε ως αποκάλυψη, ως μια εσωτερική πληροφορία και βεβαιότητα.
-Γιατί ταιριάζει στο αισθητικό και στο θρησκευτικό βίωμα;
-Γιατί στην ζωή της ψυχής (στο αισθητικό και στο θρησκευτικό βίωμα) , αν υποδεχόμαστε με κριτικό πνεύμα (λογική) τα περιεχόμενα του ασυνειδήτου, που ρέουν με τους νόμους του συνειρμού, από το σκοτεινό μέρος της ψυχής στο φωτεινό (συνειδητό), τα περιεχόμενα αυτά αυτο- εκριζώνονται και δημιουργούν ταραγμένη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου