Μόνον ευγνωμοσύνη και χαρά μπορεί να εκφράσει κάθε ορθόδοξος χριστιανός προς τους σεβαστούς πατέρες για την ομολογία τους κατά του οικουμενισμού.
Δυσκολεύομαι να πιστέψω στη διάθεση για ειρωνία, που είδα στο άρθρο του κ. Νίκου Παπαχρήστου, με τον ατυχή τίτλο "απεταξάμην το διάλογο", που δημοσιεύεται στον "Zoiforos.gr", στη στήλη "Επίκαιρα 5".
Ο κ. Παπαχρήστου δεν διαφωνεί με την αλήθεια του περιεχομένου της συγκεκριμένης ομολογίας κατά του οικουμενισμού. Απλώς ειρωνεύεται τους σεβαστούς πατέρες , που έχουν το θάρρος να ταχθούν με καθαρότητα, σαφήνεια και χωρίς υστερόβουλες σκέψεις και υπεκφυγές, υπέρ αυτής. Όπως θα έκανε κάθε ορθόδοξος χριστιανός, που δεν θά είχε άλλα στο μυαλό του, ξένα προς την Ορθόδοξη Πίστη.
Κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με την αλήθεια του περιεχομένου της Ομολογίας, χωρίς να έρθει αντιμέτωπος με την Ορθόδοξη Πίστη. Ούτε ο κ. Παπαχρήστου διαφωνεί. Αντιθέτως αποφεύει εντελώς να λάβει θέση ΄για οποιοδήποτε θέμα, διότι είναι σκληρό το "προς κέντρα λακτίζειν".
Επόμενο είναι , λοιπόν, όταν δεν τολμά κανείς να διαφωνήσει με την ουσία, να δίνει το βάρος στις εντυπώσεις και να παρουσιάζει τα σχόλιά του όχι ως προσωπικές σκέψεις του, όπως είναι , αλλά ως γεγονότα. Τακτική, η οποία εφαρμόζεται στην εποχή μας, κατά κόρον στον τομέα της δημοσιογραφίας.
Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες προς τους σεβαστούς πατέρες που διατύπωσαν με αξιοθαύμαστη σαφήνεια και ακρίβεια την ομολογία τους κατά του οικουμενισμού.
Μακάρι να γίνει το παράδειγμα σε όλους , για να βγούμε απ΄ την παθητικότητα που έγινε κανόνας στη σύγχρονη εποχή.
Η ομολογία της πίστεώς μας είναι δεδομένη. Θάρρος και ανιδιοτέλεια χρειάζεται. "Θαρσείν χρη".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου