7.12.10

"Ζήσε με τιμή, πέθανε με δόξα" (Κρητική παροιμία)

Του Μόσχου Εμμ.Λαγκουβάρδου
Στον ζωγράφο Στέργιο Χατζούλη

"Τί γαρ ωφελείται άνθρωπος κερδήσας τον κόσμον όλον,
εαυτόν δε απολέσας ή ζημιωθείς;"
(Λουκ. θ΄,25)

Ο άνθρωπος γεννήθηκε να ζει με τιμή και με ελευθερία. Σ΄αυτό διαφέρει από τα ανόητα ζώα. Στην Κρήτη έχουν την παροιμία "Ζήσε με τιμή, πέθανε με δόξα". Οι Κρητικοί αγαπούν την παροιμία αυτή. Είναι θερμής ιδιοσυγκρασίας και πρέπει να αγωνίζονται πάντα για να ζουν ελεύθεροι από τις προσκολλήσεις τους. Αγωνίζονται για την τιμή. Η τιμή ξεχωρίζει τον αληθινό άνθρωπο.

Μας αρπάζουν την ψυχή. Οξύνουν τις υλικές ανάγκες μας και ευτελίζουν τις πνευματικές αξίες, για να μην έχουμε ενότητα. Ενότητα χωρίς πίστη, χωρίς χρηστά ήθη, χωρίς επιείκεια, χωρίς ηπιότητα, χωρίς την αγάπη για το ωραίο, το καλό, το δίκαιο,το αληθινό δεν υπάρχει.Τα ερπετά δεν έχουν ενότητα. Προσκολλούνται με την κοιλιά στη γη. Ο άνθρωπος παρομοιάζει με τα ερπετά, όταν είναι ολοκληρωτικά προσκολλημένος στις ανάγκες για τροφή και αναπαραγωγή. Ο άνθρωπος που ζει σαν τα ερπετά δεν εμπιστεύεται κανέναν, ούτε κανείς τον εμπιστεύεται.

Θέλουμε την ενότητα μεταξύ μας. Να ζούμε ως άνθρωποι ανάμεσα σε ανθρώπους. Έχουμε ανάγκη από τους άλλους. Έχουμε ανάγκη να μετέχουμε στον ανώτερο άνθρωπο, στον πνευματικό. Μόνο το ερπετό δεν αναγνωρίζει ηγούμενο γιατί υπακούει μόνο στις ανάγκες του. Δεν έχει εμπιστοσύνη, ούτε το εμπιστεύεται κανείς.

Πώς πολεμάει ο εχθρός την ενότητα; Πολεμάει με το διαίρει και βασίλευε. Πολεμάει τα στοιχεία που μας ενώνουν, την πίστη, τη γλώσσα, την οικογένεια. Πολεμάει με τον κομματισμό, με τα κινήματα, με τον συνδικαλισμό, με το διωγμό της πίστης, το διωγμό του Λόγου, το διωγμό της γλώσσας.

Ποια είναι η άμυνα κατά του εχθρού και των μεθόδων της; Το Ευαγγέλιο γράφει να αμυνόμαστε με την ΑΠΟΧΗ. Αποχή είναι να μην χρησιμοποιούμε εναντίον του εχθρού τις μεθόδους του εχθρού. Αντί να τις πολεμούμε, να απέχουμε από αυτές. Αυτό σημαίνουν τα λόγια "ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΗΝΑΙ ΤΩ ΠΟΝΗΡΩ". Μή αντίσταση στο πονηρό σημαίνει μη συμμετοχή σ΄ αυτό, μη χρησιμοποίηση των μεθόδων του. Να ζήτε στον κόσμο, γράφει το Ευαγγέλιο, αλλά να μην είστε από τα στοιχεία του κόσμου.

Η απάντηση στη σημερινή πρόκληση είναι η μη μετοχή, η ΑΠΟΧΗ. Μη μετέχετε στα έργα τα άκαρπα των αρχών του σκότους του αιώνος τούτου, για να μη λάβετε και τις πληγές του, γράφει η Αποκάλυψη. Αυτό είναι το καίριο πλήγμα στις μεθόδους της Νέας Εποχής , που μας γυρίζουν πίσω στις πρωτόγονες μορφές βίας εναντίον των αποδιοπομπαίων τράγων όπως ήταν ο Ιώβ και ο Δίκαιος Άβελ και όπως είναι τώρα η πατρίδα μας.

Ο εχθρός πολεμώντας την πατρίδα μας δεν ξέρει τι κάνει.Ο Ιησούς προπορεύεται και μετατρέπει τις ήττες σε νίκες. Στο Ευαγγέλιο υπάρχει μια απάντηση σε όλους αυτούς που διαιρούν τους Έλληνες και εμποδίζουν την ενότητά τους. Το Ευαγγέλιο γράφει:"Ει ουν εν τω αδίκω μαμωνά πιστοί ουκ εγένεσθε,το αληθινόν τις υμίν πιστεύσει;" Δηλαδή, αν στον άδικο μαμωνά δεν φανήκατε πιστοί, ποιος θα σας εμπιστευθεί τον αληθινό πλούτο;

2 σχόλια:

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Μια προσλαλιά.

Έψαξα στο λεξικό να βρω την ερμηνεία της λέξης. Είναι η φράουλα, η ορεινή, η μικρή ή η μεγάλη, η αλπική. Είναι τα τα μούρα στα βουνά. Στο χωριό μου , στη Δεσκάτη Γρεβενών τα λέμε "γκαμπζιούνες". Σε άλλα μέρη τα λένε "χαμοκέρασα", αν δεν κάνω λάθος.

Αναρωτήθηκα γιατί χρησιμοποιεί κανείς το όνομα αυτό ως ψευδώνυμο.
Γιατί έχει κόκκινο λαμπερό χρώμα και παρόλα αυτά είναι ταπεινό, (χαμηλά στη γη).
Πιστεύω ότι τα φυτά έχουν το χαρακτήρα τους όχι μόνο το γενικό, αλλά και τον ατομικό τους χαρακτήρα, τα ιδιώματά τους, δηλαδή τους δικούς τους τρόπους να υπάρχουν.
Παράδειγμα. Τα φυτά με τα αγάθια είναι υπερευαίσθητα. Το δέντρο που έχει τα περισσόερα αγκάθια, και μοιάζει σαν το σκαντζόχοιρο λέγεται "ακανθία" η γνωστή "ακακία".

Οι τριανταφυλλιές επίσης, οι ροδιές και όλα τα φυτά με αγκάθια.

Η χαμοκερασιά, πιστεύω ότι είναι ταπεινή και όπως είναι ο καρπός της κόκκινος σαν το αίμα, μοιάζει με τον πράο και ταπεινό Ιησού, που έχυσε το αίμα Του για τη σωτηρία μας.

Πιο κοντά ίσως στο συμβολισμό είναι η Παναγιά μας, η μητέρα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. .

Ό,τι και να θέλατε να συμβολίσετε με το όνομά σας αυτό καλό είναι.
Καλώς ήρθατε λοιπόν στο φτωχό μας ιστολόγιο και καλή διαμονή.

Με φιλικά αισθήματα
Μόσχος Λαγκουβάρδος

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Το σχόλιο είναι άσχετο με το κείμενο. Το καταχώρησα εδώ για να μην το ξεχάσω.
Μόσχος