Όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Τα Γάδηρα ή Γέργεσα της Δεκάπολης, ήταν μία από τις δέκα Ελληνικές πόλεις στην Παλαιστίνη. Κοντά στα Γάδηρα ο Ιησούς θεράπευσε έναν δαιμονισμένο ο οποίος βρισκόταν σε θηριώδη κατάσταση. O Ευαγγελιστής Μάρκος γράφει γι΄αυτόν: " Ήταν δαιμονισμένος και κατοικούσε στα μνήματα. Δεν μπορούσε κανείς να τον δέσει ούτε με αλυσίδες. Πολλές φορές του είχαν βάλει σιδερένια δεσμά στα πόδια και τον είχαν δέσει με αλυσίδες, αυτός όμως είχε σπάσει τις αλυσίδες κι είχε συντρίψει τα δεσμά. Κανείς δεν μπορούσε να τον δαμάσει. Νύχτα μέρα συνεχώς έμενε στα μνήματα και στα βουνά, έβγαζε κραυγές και κατακοβόταν με πέτρες. Όταν είδε τον Ιησού από μακριά έτρεξε και τον προσκύνησε."
Ο Ιησούς τον θεράπευσε και το θαύμα μαθεύτηκε στην πόλη. Ο κόσμος που ήρθε είδε τον δαιμονισμένο να είναι καθισμένος, να φοράει ρούχα και να φέρεται λογικά.

Όταν οι άρχοντες των Γαδήρων έμαθαν ότι θα έρθει στη χώρα τους ο Ιησούς,που θεραπεύει αρρώστους, που εκδιώκει τα ακάθαρτα πνεύματα και ανθρώπους ευρισκόμενους σε θηριώδη κατάσταση τους μεταβάλλει σε πράους και ειρηνικούς, συγκέντρωσαν τους δικούς τους για να σκεφτούν και να αποφασίσουν τί να κάνουν.

"Αλίμονο" είπαν οι δικηγόροι, "αν ο κόσμος λύει τις διαφορές του ειρηνικά οι δικηγόροι θα είναι άχρηστοι." Το ίδιο είπαν οι δικαστές, οι αστυνόμοι, οι συμβολαιογράφοι κ.α. "Αλίμονο", είπαν οι γιατροί "αν ο κόσμος δεν εχθρεύεται, δεν κατακρίνει, δεν μνησικακεί και έχει καρδιά καθαρή από τα πάθη, δεν θα αρρωσταίνει κανείς." Το ίδιο είπαν οι φαρμακοβιομήχανοι, οι φαρμακοποιοί κ.ά. "Αλίμονο" είπαν οι έμποροι ειδών πολυτελείας "αν ο κόσμος είναι πράος και ταπεινός και δεν επιδεικνύεται με τον πλούτο, αλλά αρκείται στις πραγματικές του ανάγκες και κανείς δεν διανοείται να βάλει τον εαυτό του πάνω από τους άλλους. κανένας δεν θα αγοράζει τα είδη μας." Το ίδιο είπαν πολλοί άλλοι και αποφάσισαν να μη επιτρέψουν στον Ιησού να έρθει στη χώρα τους.

Έτσι οι άρχοντες έχοντας και τη σύμφωνη γνώμη των δικών τους, δηλαδή των πολιτών που ήταν πάντοτε με το μέρος τους, αποφάσισαν να μην επιτρέψουν στον Ιησού να έρθει στη χώρα τους. Πήγαν σύσσωμοι οι άρχοντες και το πλήθος των δικών τους στα όρια της χώρας τους και είπαν στον Ιησού "δεν σε θέλουμε" κι ο Ιησούς δεν πήγε. Μερικοί από αυτούς που κατά συνήθεια ακολουθούσαν τους άρχοντες είπαν μέσα τους" :Τί κρίμα! Κάποιοι άρρωστοι θα εύρισκαν τη θεραπεία τους. Κάποιοι φτωχοί με τη δικαιότερη κατανομή των αγαθών, θα ελευθερώνονταν από την ανέχεια και τη δυστυχία. Κάποιοι εχθροί θα συμφιλιώνονταν μεταξύ τους και θα ζούσαν ειρηνικά. Οι φιλοχρήματοι κι οι άλλοι που υπηρετούν τα πάθη όπως οι δούλοι τα αφεντικά τους θα ειρήνευαν με τον εαυτό τους και με τους άλλους. Η βία δεν θα υπήρχε. Οι αντίπαλοι θα χρησιμοποιούσαν την πειθώ του Λόγου, αντί να αλληλοεξοντώνονται. Κανείς όμως από αυτούς που σκέφτονταν έτσι δεν φανέρωσε τις σκέψεις του. Η απόφαση των αρχόντων ήταν για όλους σωστή και δίκαιη.

Οι άρχοντες ήταν ευχαριστημένοι που ο κόσμος που ήταν με τος μέρους τους από συνήθεια ή από συμφέρον συμφωνούσε μαζί τους. Ο κόσμος που δεν ήταν με το μέρος τους γι’ αυτούς δεν υπήρχε. Όταν ο κόσμος έμαθε τί έγινε, πως οι άρχοντες τον αγνόησαν, πως περιφρόνησαν τους αρρώστους, τους βασανισμένους, τους φτωχούς, τα θύματα είπε, "τί μπορούμε να κάνουμε; Οι άρχοντες είναι οι μόνοι δυνατοί."

Παραθέτουμε από το βιβλίο "Ινδιάνικη Σοφία" της Ειρήνης Βρη, εκδ.Πανός τα λόγια ενός Ινδιάνου της φυλής των Santee-Yanktonai Sioux, που το όνομά του σημαίνει "κυνηγημένος από τις αρκούδες"(1843-1915): "Όταν ένας άνθρωπος κάνει ένα θαυμάσιο έργο που το θαυμάζουν όλοι λέμε, πως είναι θαυμάσιο. Όταν δούμε τις αλλαγές της μέρας και της νύχτας,τον ήλιο, το φεγγάρι και τ΄ άστρα τ’ ουρανού και τις εποχές που αλλάζουν πάνω στη γη, με τα φρούτα που ωριμάζουν, όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως αυτό είναι έργο κάποιου πολύ ισχυρότερου από τον άνθρωπο."