Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Από τότε που οι πρωτόπλαστοι εκδιώχθηκαν από τον παράδεισο, ο άνθρωπος δε ζει διαρκώς μέσα σε ένα κήπο ούτε μέσα σε μια ζούγκλα.
Το ίδιο και τα αισθήματά του αλλάζουν. Η χαρά και η θλίψη εναλλάσσονται διαρκώς. Ούτε όλο χαρά ούτε όλο λύπη.
Ένας στίχος του Λόρκα λέει:
"La muerte
entra y sale
de la taverna"
(Ο θάνατος
μπαίνει και βγαίνει
απ΄ την ταβέρνα).
Ένα ναυτικό τραγούδι είναι το ίδιο απαισιόδοξο:
Asi es lao vida cuesta
fumo que sale
cenere que resta
("Ετσι είναι η ζωή αυτή
καπνός που φεύγει
στάχτη που μένει).
moschoblog.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου