"Δεν κυνηγάς πράγματα"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αυτή είναι μια συμβουλή του φίλου ποιητή Ρόμπερτ Λαξ σε μένα. Πέρασε αρκετός καιρός, ώσπου να συνειδητοποιήσω τη σημασία της συμβουλής.
Ο Ρόμπερτ Λαξ ήξερε πως κυνηγούσα πράγματα που δεν είχαν παντοτινή αξία, γιατί ήξερε ποιός είμαι, καλύτερα από ό,τι γνώριζα εγώ τον εαυτό μου. Την ίδια αναζήτηση του εαυτού έκανε κι αυτός σε ολόκληρη τη ζωή του.
Για να με βοηθήσει να αντιληφθώ ότι δεν ΄γεννήθηκα για να κυνηγάω πράγματα γελοιοποιούσε όλα αυτά που με ενδιέφεραν εκείνη την εποχή, ενώ η αξία τους ήταν παροδική ή μηδαμινή. Για να μιλήσω με μεγαλύτερη ακρίβεια, μου έδειχνε τί ήταν στην πραγματικότητα τα πράγματα που με ενδιέφεραν.
Δεν θα σε ενδιαφέρει για πάντα αυτό το πράγμα ή εκείνο, μου έλεγε.
Εκείνο τον καιρό άρχιζα τα πρώτα μου βήματα στο γράψιμο.
Να αναζητάς το αιώνιο μέσα στο τώρα. Τα άλλα παρέρχονται γρήγορα. Ο κόσμος των πραγμάτων αλλάζει διαρκώς.
Πολύ αργότερα ένας φίλος μου ζωγράφος ο Θανάσης διατύπωσε κάτι που ταίριαζε με την συμβουλή του Ρομπέρτου.
"Μαζεύουμε πράγματα", είπε "μέχρι να γίνουμε ικανοί να τα πετάξουμε."

moschoblog.blogspot.com

Ανεπίδεκτοι της χάρης του Θεού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν ανεπίδεκτοι της χάρης του Θεού. Είναι οι αδαείς. Δε γνωρίζουν το Άγιο Πνεύμα και τα δώρα Του. Αγνοούν την ελευθερία. Θεωρούν τη δουλεία τους «κοινωνική κατάκτηση». Μιλούν για δικαιοσύνη και ειρήνη, αλλά δεν έχουν ποτέ πνευματική εμπειρία.
Η παραβολή του Ιησού γι΄ αυτόν που έκρυψε το τάλαντο που του δόθηκε στη γη, μιλάει γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν στη χάρη του Θεού και δεν δέχονται τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Αγνοούν το Πνεύμα του Θεού και τα δώρα Του. Δεν έχουν εμπειρία της δικαιοσύνης και της ειρήνης και της πνευματικής χαράς. Και ποια είναι η κατάληξή τους; Εκβάλλονται εις το εξωτερικό σκοτάδι. Εκεί που είναι «ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων».
Πρέπει να ‘ μαστε δεκτικοί κάθε στιγμή. Να είναι η καρδιά μας καθαρή! Τώρα είναι καιρός εύκαιρος για τη σωτηρία μας. Να διώχνουμε αυτό που εμποδίζει τη χάρη του Θεού να μένει μέσα μας. Ο μη έχων πνεύμα Θεού έχει ψεύτικους θεούς. Να μη δεχόμαστε μάταια τη χάρη του Θεού. Σ’ αυτόν που θα δεχθεί τη χάρη, η χάρη θα αυξάνει και θα πορεύεται από δύναμη σε δύναμη. Αυτός που δεν έχει τη χάρη του Θεού, θα χάσει και τους ψεύτικους θεούς που έχει.
Οι αδαείς είναι αξιολύπητοι κι εμείς επίσης. Εκείνοι γιατί αρνούνται στην άγνοιά τους τη χάρη του Θεού κι εμείς γιατί δε μπορέσαμε να τους πείσουμε. Αλλά δε φοβούνται τις αρρώστιες; Ίσως γιατί δεν συνδέουν την απουσία της χάρης από μέσα τους με αυτές. Παραθέτουμε ένα σχετικό απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του διάσημου σκηνοθέτη Ελία Καζάν:
«Η σάρκα και το πνεύμα βρίσκονται σε μια αλληλεξάρτηση. Όταν ένα άτομο δεν ενδιαφέρεται, ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, να συνεχίσει τη ζωή του, τότε συμβαίνει μέσα του κάτι μυστηριώδες και καταστρεπτικό. Η ψυχή μεταφέρει το μήνυμα και η προστατευτική δύναμη του σώματος –το ανοσοποιητικό σύστημα όπως λέγεται – παραδίδει σιγά σιγά το σώμα στην ασθένεια, η οποία περιμένει υπομονητικά γι αυτό το άνοιγμα. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ενιαίος και το εσώτερο μέρος του είναι αυτό που συνηθίζουμε να το λέμε πνεύμα, καμιά φορά και Άγιο Πνεύμα, επειδή είναι πραγματικά άγιο. Αυτό είναι που πρέπει να επιβιώσει, κι όταν δεν επιβιώνει, δεν επιβιώνουμε κι εμείς. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος σκοτώνει τον εαυτό του.» (‘Ελια Καζάν, Μια ζωή, Έκδοση Ελληνική Ευρωεκδοτική, σελ. 767.)
Στο Σύμβολο της Πίστεως ομολογούμε πίστη στο Άγιο Πνεύμα, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον…

moschoblog.blogspsot.com

"Ου μη καταμείνει το πνεύμα μου εν αυτοίς , δια το είναι σαρκας." (Γεν.6,3)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Η τηλεόραση κι οι υπολογιστές εμποδίζουν την προσευχή. Αυτό εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται ότι είναι και τόσο σημαντικό, αφού είναι στη θέλησή μας να είμαστε μπροστά σ' αυτά τα μέσα ή να μην είμαστε.

Η αντίρρηση όμως αυτή στην πραγματικότητα δεν ισχύει, διότι τα μέσα αυτά εμποδίζουν τη θέλησή μας να τα αποφύγουμε . Έχουμε υποταχθεί σ' αυτά σε τέτοιο βαθμό που αντί να μας υπηρετούν , υπηρετούμε εμείς αυτά όπως οι δούλοι τα αφεντικά τους. Είμαστε περισσότερο ή λιγότερο εξαρτημένοι από αυτά.

Θα μου πείτε κι αν εμποδίζουν την προσευχή, δεν μας ενδιαφέρει γιατί δεν προσευχόμαστε. Πράγματι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου δεν προσεύχεται. Και όχι μόνον αυτό, δεν προσεύχεται και δεν γνωρίζει τί σημαίνει το ότι δεν προσεύχεται. Δεν γνωρίζει ότι η έλλειψη της προσευχής σημαίνει απουσία της ψυχής.

Αν δεν προσευχόμαστε δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, κι αν δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, δεν έχουμε εαυτό. Αυτό που είμαστε είναι αυτό που η Γραφή ονομάζει "σάρκα¨" Αν δεν προσευχόμαστε είμαστε "σάρκες", για τις οποίες ο Θεός είπε "ου μη καταμείνει το πνεύμα μου εν΄ αυτοίς, δια το είναι σάρκας." (Γεν. 6,3 )

moschblog.blogspot.com

Στωική φιλοσοφία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Κατά τη στωική φιλοσοφία δεν στενοχωρούμαστε για ό,τι δεν είναι στη δύναμή μας. Αυτό δε σημαίνει παθητικότητα και παραίτηση. Σημαίνει πως δε στενοχωρούμαστε με αυτό που δεν είναι στη δύναμή μας, αλλά και δεν παραιτούμαστε αλλά αγωνιζόμαστε γι’ αυτό που πιστεύουμε. Τη στωική φιλοσοφία εκφράζει το χιούμορ των Ελλήνων, όταν αντιμετώπιζαν τους υπέρτερους στη δύναμη Πέρσες. Τα βέλη μας, καυχήθηκαν οι Πέρσες, θα σκεπάσουν τον ήλιο. Θα αγωνιζόμαστε υπό σκιάν, είπαν.
Οι αρχαίοι Έλληνες αγωνίστηκαν πάντοτε με υπέρτερους εχθρούς και τους νίκησαν. Η στωική φιλοσοφία δεν είναι παθητικότητα και αδράνεια. Πίστευαν ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του την προδιάθεση του καλού. Όπως ο Σωκράτης έτσι και οι Στωϊκοί δίδασκαν ότι φιλοσοφία δεν είναι θεωρία. Είναι η ενάρετη ζωή.
Ότι η φιλοσοφία είναι ενάρετη ζωή είναι διδασκαλία του Χριστού. Κατά τη χριστιανική διδασκαλία ο χριστιανός ζει όπως ο Χριστός.

moschoblog.blogspot.com

Τί καυχιέται στην κακία του ο δυνατός;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί καυχιέται στην κακία του ο δυνατός; Πόσο θα διαρκέσει η δύναμή του; Θα αποδοθεί δικαιοσύνη και θα δεί ο λαός τη δίκαιη τιμωρία του και θα γελάσει μαζί του. Ιδού ο άνθρωπος αυτός ο οποίος δε θέλησε τον Θεόν ως συμπαραστάτη και βοηθό του, αλλά ήλπισε εις τον πολύν πλούτον του. Εστήριξε και μεγάλωσε τη δύναμη του σε μάταια και εφήμερα πράγματα.

Οι ασθένειες και οι δυσκολίες είναι ο καιρός να αντιληφθούμε ότι είναι μάταιο να καυχιέμαστε στην κακία μας. Να ταπεινωθούμε και να μετανοήσουμε. Να δοξάζουμε το Θεό. Σε κάθε δυσκολία της ζωής μας να περιμένουμε την επέμβαση του Θεού, διότι είναι πάντοτε ευεργετική σ’ αυτούς που έχουν την ελπίδα τους στο Θεό.

Μικρά δοκίμια του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί καυχιέται στην κακία του ο δυνατός;

Τί καυχιέται στην κακία του ο δυνατός; Πόσο θα διαρκέσει η δύναμή του; Θα αποδοθεί δικαιοσύνη και θα δεί ο λαός  τη δίκαιη τιμωρία του και θα γελάσει μαζί του. Ιδού ο άνθρωπος αυτός ο οποίος δε θέλησε τον Θεόν ως συμπαραστάτη και βοηθό του, αλλά ήλπισε εις τον πολύν πλούτον του. Εστήριξε και μεγάλωσε τη δύναμη του σε μάταια και εφήμερα πράγματα.

Οι ασθένειες και οι δυσκολίες είναι ο καιρός να αντιληφθούμε ότι είναι μάταιο να καυχιέμαστε στην κακία μας. Να ταπεινωθούμε και να μετανοήσουμε. Να δοξάζουμε το Θεό. Σε κάθε δυσκολία της ζωής μας να περιμένουμε την επέμβαση του Θεού, διότι είναι πάντοτε ευεργετικοί σ’ αυτούς που έχουν την ελπίδα τους στο φιλάνθρωπο Θεό. 

 Οι Έλληνες που αγαπούν τις συζητήσεις δε συζητούν πια;  

Ο φίλος και  συμμαθητής μου Βασίλης με πήρε απόψε στο τηλέφωνο. Απορώ, λέει, οι Έλληνες που αγαπούμε όσο κανένας άλλος, τις συζητήσεις, την κουβέντα, το λόγο,  δεν μιλάμε πια; Τόσοι μορφωμένοι, τόσοι καθηγητάδες υπάρχουν, κανείς δεν μιλάει. Δε θέλουμε άλλες πληροφορίες. Οι πληροφορίες μας κούρασαν;  Θέλουμε να μιλάμε και να εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε ως άνθρωποι, αυτό που πιστεύουμε  γι΄αυτά που συμβαίνουν. 

 Γιατί δεν μιλάμε; Χάθηκε πια η εμπιστοσύνη μεταξύ μας; Φοβούμαστε; Λυπάμε, μου γράφει μια φίλη αναγνώστρια, με αυτά που συμβαίνουν και φοβάμαι τα χειρότερα. Ο φόβος πράγματι μας ακινητοποιεί. Η σιωπή είναι ένα προσφιλές θέμα στη λογοτεχνία και στο κινηματογράφο. Ο ποιητής Κωνσταντίνος  Καβάφης  γράφει πως φοβούμαστε γιατί κουβαλάμε εντός μας  τέρατα, τους μυθικούς Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, το θυμωμένο Ποσειδώνα, θεός της θάλασσας και του υγρού στοιχείου, που συμβολίζει το Ασυνείδητο. Ο ομηρικός Οδυσσέας, στη σπηλιά του Κύκλωπα, δεν μιλούσε για τον εαυτό του. Όταν τον ρωτάει ο Κύκλωπας ποιος είναι , απαντάει «είμαι ο κανένας». Όταν όμως ελευθερώνεται από το φόβο του, λέει στον Κύκλωπα, πως είναι ο Οδυσσέας  , ο γιος του Λαέρτη.

Κανένας δε μπορεί να ζει πια για τον εαυτό του.

Πρόσεξα πως όταν κάνω κάτι αποκλειστικά για τον εαυτό μου, με κουράζει, ενώ όταν κάνω κάτι για χάρη του άλλου, δε νιώθω κούραση. Η διαφορά είναι στην ψυχή. Στην πρώτη περίπτωση προσπαθώ με την ψυχή. ενώ στη δεύτερη χωρίς την ψυχή.
ΟΙ δυο αυτές περιπτώσεις είναι χαρακτηριστικές της χάρης και της έλλειψης της χάρης.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει για τη χάρη: "Χριστός υπέρ πάντων απέθανεν," κι αυτό σημαίνει ότι όσοι ζουν δεν μπορούν να ζουν πια για τον εαυτό τους, αλλά για κείνον που πέθανε και αναστήθηκε γι΄αυτούς. Έτσι ώστε κι εμείς να μην κρίνουμε κανέναν με ανθρώπινα κριτήρια (ως σάρκα αλλά ως πνευματική ύπαρξη).

Η ομπρέλα του Αβραάμ Λίνκολν

Υπάρχουν συστήματα που δίνουν αυτήν την μόρφωση της βίας, δηλαδή  τη μόρφωση της χλεύης, της ψυχολογικής βίας και της απόλυτης βίας.

Ο Αβραάμ Λίνκολν, όπως ο ίδιος λέει, έχει υποστεί όλες αυτές τις δοκιμασίες της "μόρφωσης" της βίας. Για την δοκιμασία της χλεύης, λέει, πως γράφει αυτό που πιστεύει και αγωνίζεται γι΄ αυτό και κατόπιν ανοίγει την "ομπρέλα" του για να δεχθεί τους χλευασμούς , τις ύβρεις , τις απειλές...

Μια παραβολή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Συνήθως παρακαλάμε το Θεό, όταν τον έχουμε ανάγκη, γιατί φοβόμαστε για κάποια αρρώστια και τον ευχαριστούμε όταν γινόμαστε καλά. Θέλω να πω ότι γενικά ευχαριστούμε το Θεό για τις άμεσες δωρεές Του. Δεν βλέπουμε όμως και δεν τον ευχαριστούμε ούτε νιώθουμε ευγνωμοσύνη για τις έμμεσες δωρεές Του.
'Ετσι φαίνεται έκαναν κι οι Ισραηλίτες στο περιστατικό που θα διηγηθούμε παρακάτω. Όταν ο Θεός τους έστελνε το μάννα, τον ευχαριστούσαν, αν και συχνά διαμαρτύρονταν γιατί ο Μωυσής τους έβγαλε από την Αίγυπτο.
Όταν ο Θεός έπαψε να τους τρέφει, φαίνεται ότι αγνόησαν τις δωρεές του. Στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή, καταγράφεται ένα περιστατικό, που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως παραβολή, που σημαίνει ακριβώς αυτό, να ευχαριστούμε το Θεό και να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας όχι μόνο για τις άμεσες δωρεές του, αλλά και για τις έμμεσες.Το περιστατικό συνέβη όταν ο Θεός σταμάτησε να στέλνει το μάννα. Οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στη χώρα των Φοινίκων και τρέφονταν από τους καρπούς της χώρας των Φοινίκων.
Στην Ιεριχώ εμφανίστηκε μπροστά στον Ιησού του Ναυή Ο Αρχάγγελος του Κυρίου κρατώντας στο χέρι του ρομφαία (πλατύ ξιφος).

-Ποιός είσαι, τον ρωτάει ο Ιησούς. Δικός μας ή των εχθρών μας.
-Είμαι ο αρχιστράτηγος του στρατού του Θεού, είπε ο Αρχάγγελος.
Ο Ιησούς του Ναυή  έπεσε πρηνής κάτω στη γη και είπε:
-Δέσποτα, τί διατάσσεις εμέ τον δούλον σου;
Ο αρχιστράτηγος του Κυρίου είπε:
-Λύσε και αφαίρεσε το υπόδημα από τα πόδια σου. Ο τόπος εις τον οποίο τώρα στέκεσαι, είναι άγιος.

Αν δούμε το περιστατικό ως μια παραβολή, σημαίνει να ευχαριστούμε το Θεό και να αναγνωρίζουμε την πρόνοιά Του παντού, όχι μόνο στις φανερές δωρεές Του, αλλα και όταν η πρόνοιά του φιλάνθρωπου Θεού δεν είναι φανερή.

Ταμπέλα στο δάσος

του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ταμπέλα σε δάσος:«Στα δάση και στα βουνά, τα ζώα δεν αφήνουν σκουπίδια, όπως οι άνθρωποι! Παρακαλούμε να συμπεριφέρεστε όπως τα ζώα!».

Καλά ειπωμένο, αλλά όχι αληθινό. Ο συλλογισμός δε στηρίζεται σε γεγονότα, αλλά σε κρίσεις, Η κρίση "πας άνθρωπος αφήνει σκουπίδια". Δεν είναι γεγονός. "Πας άνθρωπος δεν αφήνει σκουπίδια στο δάσος." Δεν είναι η ανθρώπινη ιδιότητα που ρυπαίνει το περιβάλλον. Ο άνθρωπος σέβεται, τον εαυτό του, τους άλλους και το Θεό, πάνω από όλα. Αυτό είναι γεγονός και σ' αυτό μπορείς να στηρίξεις το συλλογισμό σου. 

Στην προκειμένη περίπτωση, διατυπώνεται το συμπέρασμα του συλλογισμού και κατόπιν αναζητούνται οι προτάσεις του, έστω και αν δεν είναι αληθινές.

Άλλη κρίση: "Πας άνθρωπος που μιμείται τα ζώα δεν αφήνει σκουπίδια στο περιβάλλον" Είναι η κρίση αυτή γεγονός: Και άν ακόμα ο άνθρωπος που μιμείται τα ζώα δεν αφήνει σκουπίδια στο περιβάλλον, μήπως αφήνει σκουπίδια αλλού, π.χ. μέσα στο μυαλό του;

Ένας άνθρωπος με σκουπίδια στο μυαλό του, δεν αφήνει σκουπίδια ακόμα χειρότερα; Αν π.χ. σου επιτεθεί στο δάσος και σε δαγκώσει , αυτό δεν είναι χειρότερα σκουπίδια στο δασος;

Η "ομπρέλα" του Αβραάμ Λίνκολν

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν συστήματα που δίνουν αυτήν την μόρφωση της βίας, δηλαδή  τη μόρφωση της χλεύης, της ψυχολογικής βίας και της απόλυτης βίας.

Ο Αβραάμ Λίνκολν, όπως ο ίδιος λέει, έχει υποστεί όλες αυτές τις δοκιμασίες της "μόρφωσης" της βίας. Για την δοκιμασία της χλεύης, λέει, πως γράφει αυτό που πιστεύει και αγωνίζεται γι΄ αυτό και κατόπιν ανοίγει την "ομπρέλα" του για να δεχθεί τους χλευασμούς , τις ύβρεις , τις απειλές...

moschoblog.blogspot.com

Η υπεροχή του πνεύματος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τα πράγματα ενώνονται με τα πράγματα και αποσυνδέονται από αυτά. Όμως η ψυχή όταν ενώνεται με τα υλικά πράγματα, αποσυνδέεται μόνον όταν αυτή θέλει.

Αυτό δείχνει την υπεροχή του πνεύματος. Όταν οι πόθοι του λαού είναι για τα πνευματικά , όπως είναι η πίστη, η πατρίδα, η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η ειρήνη, τα υλικά πράγματα ακολουθούν.

Όταν η θέληση ενός λαού είναι προσανατολισμένη στο πνεύμα, δεν θα συναντήσει κανένα εμπόδιο. Μια Ελληνίδα όταν την ρώτησαν για την απειλή του χρέους και των τοκογλύφων, απήντησε "λεφτά θα πάρουν, ψυχή δε θα πάρουν!"

moschoblog.blogspot.com

Ο σημερινός τρόπος ζωής δεν έχει μέλλον

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Για να αγωνίζεσαι για τις ελευθερίες σου ( ελευθερίες είναι και τα δικαιώματα στην εργασία, στην υγεία, στη δικαιοσύνη κ.ά.) , πρέπει να έχεις ψυχή. Χωρίς ψυχή δε γίνεται αγώνας για τις ελευθερίες του ανθρώπου και του πολίτου. Αν δε διδάσκεται ο νέος το νόημα της ελευθερίας και της ψυχής, πώς θα το ξέρει;

Κάποιος είπε: Για ποιόν θα αγωνιστεί ο νέος σήμερα; Για τους πολιτικούς; Ή για το ένα ή για το άλλο πολιτικό κόμμα ή την οργάνωση; Αυτό το νόημα διδάσκει στους νέους ετούτη η γενιά που βρίσκεται στη εξουσία. Μπορούμε να περιμένουμε τίποτε καλό από αυτόν τον τρόπο ζωής; Ο σημερινός τρόπος ζωής δεν έχει μέλλον.

Τί σημαίνει δεν έχει μέλλον αυτός ο σημερινός τρόπος ζωής; Σημαίνει ότι θα καταπέσει και θα τον διαδεχθεί άλλος τρόπος ζωής ακόμα χειρότερος. Όταν ο άνθρωπος βγάζει απ΄ την καρδιά του το Χριστό, η θέση δε θα μείνει κενή. Θα την καταλάβει ο αντίχριστος.

moschoblog.blogspot.com

Αντι-χριστιανισμός και ανελευθερία

.
Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Χριστιανισμός διδάσκει την προσωπική ελευθερία. Θεωρεί τον άνθρωπο εικόνα του Θεού, όμοιο με το Θεό, δηλαδή ελεύθερο. Κανένας δεν μπορεί να χρησιμοποιεί τον άνθρωπο ως μέσον για οποιοδήποτε σκοπό. Διδάσκει να καλούμε το Θεό πατέρα, δηλαδή να είμαστε όμοιοι με την ουσία του πατέρα. Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διωξουσι." Ο αντίχριστος διώκει τον Χριστό και την ελευθερία.

Η προσωπική ελευθερία είναι ουσιαστικό στοιχείο του πνεύματος. Ό,τι αντιμάχεται την ελευθερία, αντιμάχεται το πνεύμα και το πρόσωπο εντός του οποίου εκδηλώνεται το πνεύμα. Η δέσμευση του προσώπου είναι δέσμευση του πνεύματος. Ο αντίχριστος είναι εχθρός της ελευθερίας και του πνεύματος.

Το πνεύμα είναι ελεύθερο. " Ενώ όλα τα ζωτικά κέντρα που ονομάζονται επίσης "ψυχικά" δεν είναι ελεύθερα. Το πνεύμα όπου θέλει πνέει". Εκδηλώνεται μόνο στο πρόσωπο, λόγω της ελευθερίας του. "Με τί πρόσωπο θα αντικρύσω τον κόσμο", λέμε όταν δεν είμαστε ελεύθεροι.Το πρόσωπο είναι ελεύθερο. Το πρόσωπο γνωρίζει τον εαυτό του. Ο άνθρωπος κράζει "αββά ο πατήρ".

"Αυτοί δεν αγαπούν το Θεό, θα αγαπήσουν εμάς", είπε μια μάνα στο γιο της γι΄αυτούς που δίωκαν την ελευθερία. Το αξιόμεμπτο είναι απέναντι στο Θεό. Τί σημασία έχει η προσβολή σε μας; "Έθου τας ανομίας ημών εναντίον σου , ότι επήλθε πραότης εφ' ημάς, και παιδευθησόμεθα."

Ο Χριστός μετατρέπει τις ήττες σε νίκες. Ο κομμουνισμός σταύρωσε το Χριστό στη Ρωσία, αλλά έπαθε πανωλεθρία

"Προωρώμην τον Κύριόν μου"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

΄"Εως πότε θα πίνουμε το φαρμάκι για κάθε εμπόδιο και για κάθε δυσκολία στη ζωή μας;  Να επιστρατεύουμε ξανά και ξανά τον τρόπο με τον οποίο μετατρέπουμε με τη δύναμη του Θεού τις ήττες σε νίκες; Να θυμηθούμε πάλι τον τρόπο με τα βήματά του:

 Πρώτο βήμα, η συλλογή. Έχουμε το νου μας στην κόλαση χωρίς να απελπιζόμαστε.

Δεύτερο βήμα: η διάκριση. Διακρίνουμε τον εαυτό μας από την κατάσταση που μας φαρμάκωσε. "Όχι, δεν είμαι αυτή η κατάσταση."

Τρίτο βήμα: η αντικειμένιση. Η κατάσταση αυτή είναι αντικείμενο για την πνευματική επεξεργασία από μας. Πνευματική επεξεργασία είναι αυτή που γίνεται με το πνεύμα του Χριστού.

Τέταρτο βήμα, η θεία χάρη ελκύει την κατάσταση στην περιοχή των καθολικών βιωμάτων (ειδητική περιοχή). Ο στίχος του Δαβίδ που ακολουθεί περιγράφει την κατάστασή μας: " Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου" (Ψαλμ. 50:7), όσον αφορά την αισθητηριακή πραγματικότητα, δηλαδή τα αντικείμενα που γνωρίζουμε με τις αισθήσεις μας. 

Οι παρακάτω στίχοι του πεντηκοστού ψαλμού της μετανοίας, περιγράφουν το έργον της Θείας Χάρης. Δε νιώθουμε πια την πίκρα. Η ανομία μας είναι μπροστά μας, αλλά δεν μας φαρμακώνει. Έχουμε τη δύναμη να πατάμε επάνω σε σκορπιούς και σε όφεις  και πάνω σε όλη τη δύναμη του εχθρού και να μη μας βλάφτει.

"Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον.  Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου." (Ψαλμ.50:9-12)

(Σαν με κλωνάρια υσσώπου θα με ραντίσεις με το έλεός σου και έτσι εγώ θα καθαριστώ από την αμαρτία μου.  Θα με πλύνεις με η χάρη σου κκαι θα γίνω τόσο καθαρός, ώστε να είμαι λευκότερος από το χιόνι.  Τότε θα με κάμεις να αισθανθώ αγαλλίασιν και ευφροσύνην, ώστε αυτά τα συντετριμμένα και παράλυτα οστά μου να σκιρτήσουν από χαρά. Στρέψε το πρόσωπό σου μακριά από τις αμαρτίες μου, ώστε να μην τις βλέπεις και σβήσε τις παρανομίες μου.)

 Προωρώμην τον Κύριόν ενώπιόν  μου διά παντός , ότι εκ δεξιών μου εστίν, ίνα μη σαλευθώ."
((Ψαλμ.15:8)

(Ημέρα και νύχτα έβλεπα και βλέπω τον Κύριόν μου πάντοτε εμπρός μου. Τόν βλέπω ότι είναι εις τα δεξιά μου, έτοιμος να με προστατεύσει, για να μην ταραχθώ από οποιοδήποτε φόβο ή κίνδυνο.)

Γιατί ο Ιησούς έκανε μαθητή Του τον Ιούδα ενώ γνώριζε ότι θα Τον προδώσει;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Ιησούς δεν απέφυγε τους αμαρτωλούς. Θεωρούσε τους αμαρτωλούς ως αρρώστους που χρειάζονται θεραπεία. Οι αμαρτωλοί χρειάζονται τον Ιησού, να τους θεραπεύσει. Δεν έχουν χρείαν ιατρού οι υγιείς.

Ήταν ο Ιούδας ένας άρρωστος που θα μπορούσε ο Ιησούς να τον θεραπεύσει, αν ήθελε; Είναι η περίπτωση για την οποία ο Ιησούς προφητεύοντας το θάνατό Του, είπε:

"Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η αποκτέννουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν! ποσάκις ηθέλησα επισυνάξαι τα τέκνα σου ον τρόπον όρνις την εαυτής νοσσιάν υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελεήσατε! ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος. λέγω δε υμίν ότι ου μη με ίδητε έως αν ήξη ότε είπητε ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου."

(Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ εσύ που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς αυτούς που σου στέλνει ο Θεός. Πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, όπως η κλώσσα τα κλωσσόπουλα της κάτω από τις φτερούγες της, αλλά εσείς δεν το θελήσατε. Γι΄αυτό ο τόπος σας θα ερημωθεί. Σας βεβαιώνω πως δε θα με δείτε πια, ώσπου να έρθει ο καιρός που θα πείτε, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.)

Μήπως αυτά τα λόγια απαντούν και στις δικές μας συμφορές ως λαός εξαιτίας της προδοσίας; Μήπως αφίεται όπως η Ιερουσαλήμ, ο οίκος υμών έρημος. Μήπως δε δούμε τον Ιησού ώσπου ναρθει ο καιρός που θα πούμε, ως λαός, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου;

moschoblog.blogspot.com

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΖΩΗ. ΝΕΚΡΕΣ ΨΥΧΕΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αμαρτία μας χωρίζει απ΄ το Θεό. Θάνατος είναι ο χωρισμός της ψυχής από το Θεό. Άρα η αμαρτία είναι ο θάνατος της ψυχής. ΚΙ αφού κανένας δεν είναι αναμάρτητος, όλοι έχουμε λίγο έως πολύ νιώσει το θάνατο της ψυχής.

Αυτά όλα είναι θεωρητικά. Στην πράξη πώς γίνεται αντιληπτό ότι η αμαρτία θανατώνει την ψυχή ; Γίνεται αντιληπτό από τα συμπτώματα της νεκρής ψυχής.

ΟΙ αρχαίοι γνώριζαν τα συμπτώματα της νεκρής ψυχής. Στην αρχαία μυθολογία οι πύλες του Άδη έμειναν ανοιχτές, όταν ο Ηρακλής σκότωσε τους Κέρβερους που τις φύλαγαν , Έτσι βγήκαν στον επάνω κόσμο νεκρές ψυχές και αναμίχθηκαν με τους ζωντανούς.

Νεκρές ψυχές περιγράφει στο ομώνυμο μυθιστόρημά του ο μεγάλος Ρώσος μυθιστοριογράφος Νικολάϊ Γκόγκολ. Στη γλώσσα της Νομικής Επιστήμης η νεκρή ψυχή ονομάζεται "ηθικός θάνατος". Ηθικός θάνατος είναι όταν ο άνθρωπος απεκδύεται τις αρετές του πνεύματος. Πολλοί νομίζουν ότι οι αρετές είναι γνώσεις.

Μια φορά ο Πλάτων ρώτησε ένα γέρο μαθητή του: "Πότε θα αποφασίσεις να ζεις ενάρετα;" Ο Πλάτων εννοούσε ότι φιλοσοφία είναι "επιστήμη και ζωή".

moschoblog.blogspot.com

ΣΤΩΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Κατά τους Στωικούς, είναι καλύτερα να μην έρχονται τα πράγματα όπως θέλουμε, αλλά να θέλουμε όπως έρχονται.

Γιατί άραγε; Προφανώς για να αγωνιζόμαστε. Κάθε εμπόδιο για καλό, λέει ο λαός μας, εκφράζοντας την στωϊκή φιλοσοφία του, όπως την διδάχτηκε από την Εκκλησία, από τους βίους των Αγίων της Εκκλησίας και από την προσωπική πείρα.

Θέλοντας τα πράγματα όπως έρχονται, «και τα καλά και τα κακά δεχούμενα», αγωνιζόμαστε να τα φέρουμε όπως θέλουμε, δηλαδή με το πνεύμα του Χριστού.

Μια φορά ο Μέγας Αντώνιος είδε τις παγίδες απλωμένες και είπε «ποιός θα σωθεί με τόσες παγίδες απλωμένες» και μια φωνή μέσα του είπε «αφαίρεσε τις παγίδες και κανείς δε σώζεται».

Τα εμπόδια μας παρακινούν να αγωνιζόμαστε. Η ελευθερία ιστορείται με την κόψη του σπαθιού την τρομερή. Και η ίδια η φύση του ανθρώπου είναι αγωνιστική. Ο εγκέφαλός του έχει έναν εχθρό, την αδράνεια, που τον απειλεί με μαρασμό. Στον αγώνα ο εγκέφαλος ανανεώνεται.
Ο Ιησούς θεράπευε τους πάσχοντες πρώτα από την ψυχολογική τους παραλυσία κι ύστερα απ΄ τη σωματική.

moschoblog.blogspot.com

Ελευθερία είναι αγώνας για την ελευθερία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ελευθερία είναι αγώνας για την ελευθερία. Αυτό είναι το νόημα των πρώτων στίχων του Εθνικού μας Ύμνου: Σε γνωρίζω από την κόψη/ του σπαθιού την τρομερή".

Να σας το πω με ένα παράδειγμα απ΄ την καθημερινή ζωή: Κάποιος έχει το πάθος του καπνίσματος. Τίποτε δεν μπορεί να τον ελευθερώσει. Δεν μπορεί γιατί ο ασθενής, γιατί αρρώστια είναι, ταυτίζει τον εαυτό του με το πάθος του. Δεν γνωρίζει τον εαυτό του.

Από τα πανάρχαια χρόνια Προφήτες και Φιλόσοφοι Έλληνες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο , διδάσκουν το Γνώθι σ΄ αυτόν" Αν ο άρρωστος γνώριζε τον εαυτό του, θα ήταν βέβαιος ότι ο εαυτός δεν είναι το πάθος του.

Αυτό σημαίνει "εξαντικειμένιση" (Μαξ Σέλλερ) . Ξεχώρισε το υποκείμενο από το αντικείμενο. Το αντικείμενο δεν είναι ατυχία. Είναι το υλικό της ζωής. Ο παθων θα το επεξεργαστεί πνευματικά, με το πνεύμα του Χριστού, θα αποστασιοποιηθεί από αυτό .

Ο δρόμος αυτός της Ελληνοορθόδοξης Παράδοσης έχει και άλλα στάδια συνέχεια. Ελευθερία είναι ο αγώνας για την ελευθερία. Δεν τελειώνει ποτέ!

Έτσι είναι η ζωή του ανθρώπου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Από τότε που οι πρωτόπλαστοι εκδιώχθηκαν από τον παράδεισο, ο άνθρωπος δε ζει διαρκώς μέσα σε ένα κήπο ούτε μέσα σε μια ζούγκλα.

Το ίδιο και τα αισθήματά του αλλάζουν. Η χαρά και η θλίψη εναλλάσσονται διαρκώς. Ούτε όλο χαρά ούτε όλο λύπη.

Ένας στίχος του Λόρκα λέει:

"La muerte
entra y sale
de la taverna"

(Ο θάνατος
μπαίνει και βγαίνει
απ΄ την ταβέρνα).

Ένα ναυτικό τραγούδι είναι το ίδιο απαισιόδοξο:

Asi es lao vida cuesta
fumo que sale
cenere que resta

("Ετσι είναι η ζωή αυτή
καπνός που φεύγει
στάχτη που μένει).

moschoblog.blogspot.com

Η έλξη της ζωής και του θανάτου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η έλξη της ζωής και του θανάτου
Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

:Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου" (Σολωμός)

Η έλξη της ζωής είναι ενστικτώδης. Είτε γνωρίζουμε την αληθινή ζωή είτε όχι, η ζωή μας ελκύει. «Γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα» , λέει ο ποιητής. Ο θάνατος όμως με τη μαυρίλα του, δηλαδή το φόβο που προκαλεί, πώς μπορεί να είναι ελκυστικός; Πού οφείλεται η έλξη του θανάτου;

Η έλξη του θανάτου δεν είναι όπως η έλξη της ζωής φανερή. Η έλξη του θανάτου είναι κρυμμένη με αποτέλεσμα τόσο η ζωή όσο κι ο θάνατος, να υπόσχονται τις ίδιες απολαβές στους ανθρώπους. Ο θάνατος υπόσχεται τα ίδια πράγματα με τη ζωή. Η ζωή υπόσχεται σβήσιμο του εαυτού (έκσταση) , κι ο θάνατος το ίδιο. Πόσες φορές η χαρά της ζωής δε γίνεται αισθητή σαν μικρός θάνατος; Τα ρήματα «πεθαίνω», «σβήνω», «χάνομαι» κ.ά. σημαίνουν θάνατο, αλλά και χαρά της ζωής και μάλιστα στον υπέρτατο βαθμό.

Η φιλοσοφία μελετά την έλξη θανάτου για να γνωρίσει τη ζωή. Η έλξη του θανάτου σημαίνει αποστροφή της αληθινής ζωής; Οπωσδήποτε όχι. ΟΙ φιλόσοφοι σπουδάζουν την έλξη του θανάτου. Γνωρίζουν τον εαυτό τους και την αληθινή ζωή. Με τις εμπειρίες τους της αληθινής ζωής και του εαυτού, επιδιώκουν να θεραπεύσουν την έλξη του θανάτου.

Η Εκκλησία μας ονομάζει τη μελέτη του θανάτου «προσοχή εαυτού» ή «φυλακή της καρδιάς» κ.ά. «Πρόσεχε σεαυτώ» σημαίνει να προσέχεις να μην σε υποτάξουν τα πάθη

moschoblog.blogspot.com

Το σκοτεινό στην ποίηση

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η διαύγεια, η σαφήνεια, η ακρίβεια είναι αρετές του λόγου. Στην ποίηση τα πράγματα αλλάζουν. Στην ποίηση η αμφισημία και γενικά το θεληματικά σκοτεινό είναι για πολλούς αιώνες ουσιαστικό στοιχείο της ποίησης και της φιλοσοφίας (Ηράκλειτος). Δεν ισχύει το «να γράφεις απλά για το λαό». Βέβαια το «θεληματικά σκοτεινό», απέχει από το «ακαταλαβίστικο».

Θα μου πείτε ότι την ποίηση και την τέχνη γενικά δεν την προσεγγίζουμε με την διάνοια. Δεν είναι ανάγκη να την καταλάβουμε. Η ποίηση απευθύνεται στην ψυχή κατ’ ευθείαν, όταν έχει αυτήν την δυνατότητα. Δεν έχει ανάγκη από την επεξεργασία της διάνοιας. Σαν την μουσική μπαίνει κατ’ ευθείαν στην ψυχή.

Ίσως γι΄ αυτό ο Πλάτων την εξόρισε από την ιδανική πολιτεία του. Γιατί παρακάμπτει το Λόγο και κατευθύνει τη βούληση, που άκριτα και αβασάνιστα την ακολουθεί. Και για έναν άλλο λόγο, η ποίηση δεν απευθύνεται στη διάνοια , γιατί δεν θέλει να είναι οριστική. Θέλει να αφήνει ελεύθερη τη δημιουργική φαντασία της τόσο του δημιουργού όσο και του θεατή να τρέχει στις απέραντες εκτάσεις της.

Ο λόγος στην ποίηση είναι βιωματικός. Την ποίηση τη βιώνουμε, δεν την σκεφτόμαστε απλώς. Σημαντική βαρύτητα έχει ο ρυθμός στην ποίηση πράγμα που σημαίνει ότι νιώθεται ακόμα κι όταν δεν καταλαβαίνουμε το νόημά της.

moschoblog.blogspot.com

Ζωή μέχρι το βράδυ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ζωή μέχρι το βράδυ έχουν να προτείνουν οι Στωϊκοί, ως τον καλύτερο τρόπο ζωής. Αν ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία, είναι ο καλύτερος τρόπος να ζεις χωρίς το άγχος της επιβίωσης. Η Χριστιανική Διδασκαλία επίσης δίδει έμφαση στη ζωή της ημέρας. Στην Κυριακή Προσευχή, ζητούμε από τον Ουράνιο Πατέρα μας, να μας δώσει τον "άρτον τον επιούσιον", δηλαδή τον άρτον της ημέρας, που είναι η χάρη του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού.

Το σπουδαίο στη ζωή της ημέρας, δηλαδή στη ζωή μέχρι τη βραδυ, είναι ότι λύνει το πρόβλημα της "διαμόρφωσης". Όπως και να έχουν τα πράγματα, μπορούμε να διατηρούμε τον έλεγχο της ζωής μας, αν είναι για μια μέρα. Αν τουναντίον προσπαθούμε να ζήσουμε όλες τις μέρες μαζί, τρόπος του λέγειν , δεν θα αποφύγουμε να υποστούμε τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος. Είναι σαν να θέλεις να σκάψεις σε μια μέρα μια έκταση, που δεν μπορείς να τη σκάψεις με τίποτε σε μια μέρα.

Στο χωριό μου έλεγαν τη σοφή αυτή παροιμία: ¨Καινούρια μέρα, κανούρια "μελέτη" ή "καινούρια φροντίδα", κάπως έτσι, δε θυμάμαι ακριβώς τη λέξη.Ο Απόστολος Παύλος λέει επίσης το ίδιο με άλλα λόγια: "Αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής". Ζωή μέχρι το βράδυ. Για αύριο δεν έχουμε εξασφαλίσει το σπουδαιότερο, τη ζωή μας. Δεν είναι ανοησία, να μας τρώει η έννοια της αυριανής μέρας; Με δεδομένο τη ζωή μέχρι το βράδυ, υπάρχουν διάφορες απαντήσεις, πώς να τη ζήσουμε τη μία αυτή μέρα χωρίς ανησυχία. Μια απάντηση είναι όπως ζήσουν όλοι οι άλλοι, θα ζήσουμε κι εμείς.

Η Νέα Τάξη, θέλει να μας κρατάει σαν τα βαπόρια μέρα νύχτα υπ' ατμόν- τα βαπόρια δεν σβήνουν ποτέ τις μηχανές τους- γιατί το άγχος μας κάνει ανίκανους να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας στην τυραννία . Ζωή μέχρι το βράδυ σημαίνει ότι έχουμε καθαρό το μυαλό μας και την καρδιά μας και υπερασπιζόμαστε με σθένος την ελευθερία.

moschoblog.blogspot.com

Αποικίες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι αρχαίοι Έλληνες ίδρυσαν αποικίες και μετέδωσαν  σ' αυτές τον πολιτισμό τους !
Αν καθώς φαίνεται  είμαστε "εν τοις πράγμασιν" αποικία , ποιόν πολιτισμό μας μετέδωσε
η αποικιοκρατία;
Μήπως τον "πολιτισμό" του τοκογλυφικού , επονείδιστου χρέους ή των δανείων που έλαβε
και ουδέποτε επέστρεψε;

moschoblog.blogspot.com

Γιατί ο Πλάτων ήθελε οι πολιτικοί νά είναι φιλόσοφοι;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Κάποιος πολιτικός ο οποίος κατείχε μεγάλο δημόσιο αξίωμα -ήταν πρόεδρος της δημοκρατίας- διατηρούσε παράνομο δεσμό με κάποια γυναίκα. Όταν έγινε γνωστό , είπε το περίφημο "ε, και;"

Από τότε όσοι διατηρούν παράνομο δεσμό ή πρόκειται να κάνουν παράνομο δεσμό, στη σκέψη ότι μπορεί να γίνει γνωστό στον κόσμο, λένε στον εαυτό τους "Ε, και;"

Ένα απλό "Ε, και " ενός πολιτικού, δίνει τη θεωρητική βάση για τους παράνομους δεσμούς σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο ίσχυε και για τις άλλες παρανομίες. Ο Σωκράτης συνειδητοποίησε ότι όταν ένα πρόσωπο που κατέχει κάποια θέση, μπορεί να διαφθείρει τον κόσμο, αν παραβαίνει τους νόμους και κανείς δεν τον ελέγχει. Προτίμησε να χάσει τη ζωή του, παρά να μη σεβαστεί τους νόμους.

Ποιοί θα σεβαστούν τους νόμους, όπως διδασκε ο Σωκράτης, αν οι πολιτικοί, δε δίνουν το καλό παράδειγμα; Οι φιλόσοφοι προσπαθούσαν, σαν τον Σωκράτη να εφαρμόζουν στη ζωή τους, αυτά που δίδασκαν με τη φιλοσοφία τους.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της αρχαίας φιλοσοφίας ήταν αυτό. Ότι υπήρχαν φιλόσοφοι που δεν τηρούσαν αυτά που δίδασκαν. Όταν λειτουργούσε η δημοκρατία, οι Αθηναίοι δεν απένειμαν δημόσια αξιώματα σ' αυτούς που δεν διακρίνονταν για το ήθος τους.

moschoblog.blogspot.com

Πνευματική αναγωγή

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν δύο εμπόδια στο δρόμο μας προς την ευδαιμονία (ησυχία), πρώτον η διαμόρφωση του περιβάλλοντος και δεύτερον η υποταγή στα ορμέμφυτα. Τα πάθη τα επιτυγχάνουν και τα δύο, και το περιβάλλον επιτρέπουν να μας διαμορφώνει (συσχηματισμός) και τα ορμέμφυτα να μας υποτάσσουν. Τελική κατάληξη της διαμόρφωσης του περιβάλλοντος είναι η καταβολή. Αυτό που σε διαμορφώνει σε καταβάλλει.

Αλλά τα εμπόδια δεν είναι ατυχίες. Είναι το υλικό της ζωής, και εξαρτάται από εμάς , αν διαθέτουμε πνευματικότητα. να τα επεξεργαστούμε πνευματικά και να τα εξιδανικεύσουμε. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να αφαιρέσουμε τα πρόσκαιρα , τα ασθενή στοιχεία για να ανάγουμε τα αιώνια στοιχεία στο πνευματικό επίπεδο των καθαρών μορφών.

Παραθέτω ένα παράδειγμα αναγωγής στο πνευματικό επίπεδο από την καθημερινή ζωή. Συνέβη σε δικό μου πρόσωπο και συγκεκριμένα στον παππού μου Αγγελάκη. Ο παππούς μου Αγγελάκης είχε πάει τρεις φορές στην Αμερική, αλλά δεν άλλαξε ποτέ την εμφάνισή του και δεν ξεχώριζε καθόλου από τους συγχωριανούς του. Φορούσε πάντοτε τα μαύρα ρούχα και την τραγιάσκα των χωρικών. Δε μιλούσε ποτέ για τη ζωή του στην Αμερική.

Δεν πίστευα ότι ο παππούς μου έζησε στην Αμερική. Δεν έμοιαζε καθόλου με τους άλλους Ελληνο-Αμερικάνους . Μια φορά τον πίεσα για να μου γράψει μια λέξη αμερικάνικη για να πεισθώ ότι έζησε στην Αμερική και την έγραψε με το ζόρι.

Μια μέρα κάποιος του είπε για να τον πειράξει:
-Ε΄μπαρμπα-Αγγελάκη, πήγες τρεις φορές στην Αμερική και έμεινες φτωχός.
-Δεν είμαι φτωχός, είπε. Φτωχός είναι ο διάβολος.

Ο παππούς μου με την απάντηση αυτή έκανε αναγωγή στο πνευματικό επίπεδο των αρετών. Ο άνθρωπος που θέλησε να τον πειράξει αναφερόταν στα χρήματα  , αλλά ο παππούς μου  εντελώς αυθόρμητα έκανε αναγωγή στο πνευματικό επίπεδο, αν και της τρίτης δημοτικού!

moschoblog.blogspot.com

Μπουμπουλίνες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στο νησί οι δημόσιοι υπάλληλοι -ήταν σχεδόν όλοι από άλλα μέρη- είχαν σχηματίσει μια παρέα: έπαιζαν χαρτιά, τάβλι, έπιναν τσίπουρο, κουβέντιαζαν, αστειεύονταν. Το συνηθισμένο αστείο τους ήταν για τις γυναίκες του νησιού, τις ονόμαζαν «αρχηγίνες». Αρχηγίνες ονόμαζαν κυρίως τις νησιώτισσες γυναίκες τους , οι παντρεμένοι.

‘Ηταν γνωστό ότι οι γυναίκες του νησιού έχουν δυνατή προσωπικότητα και αργά ή γρήγορα επιβάλλονται στους άντρες τους. Αν και δεν καταπιέστηκαν από τον πατέρα τους γιατί τον περισσότερο καιρό έλειπε, στα καράβια. Όταν επέστρεφε στο σπίτι ήταν σαν επισκέπτης. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι η νησιώτισσα επιβάλλεται στον άντρα της ,γιατί προβάλλει την πατρική εξουσία σ’ αυτόν.

Είναι γεγονός ότι για τον ένα ή τον άλλο λόγο, η νησιώτισσα είναι γυναίκα δυνατή και ο άντρας δίπλα της μοιάζει με παιδί. Οι αρχηγίνες είναι γυναίκες με ανδρεία ψυχή.  Αρχηγίνες βέβαια θα βρεις παντού, σε όλα τα μέρη της Ελλάδος και όχι μόνο στα νησιά. Η αρχηγίνα γυναίκα  χρησιμοποιώντας τα αδύνατα σημεία του άντρα, επιδιώκει να τον κατευθύνει και να δείχνει ότι αυτή είναι η αρχηγίνα του σπιτιού.

Αυτός είναι ο λόγος, που πρέπει να προσευχόμαστε κρυφά, οι έγγαμοι. Οι γυναίκες, αν έχουν την ενδόμυχη επιθυμία να κυριαρχούν στον άντρα, θα τον κατηγορήσουν για υποκρισία, και θα χρησιμοποιήσουν την προσευχή ως μέσον για την επιβολή τους.

 moschoblog.blogspot.com

Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ !

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όλη τη νύχτα ψες έβλεπα όνειρα όπου ό,τι έκανα ήταν βαρύ, κουραστικό. ,Πράγμα που μ' έκανε να νιώθω μια διαρκή ανυπομονησία. Ίσως γιατί το πρωί ΄έπρεπε να σηκώσω κάποιο βάρος και συγκεκριμένα ένα δοχείο λάδι , δώρο του Μανώλη, του ξαδέρφου μου από την Κρήτη.

Τα όνειρα με επηρέασαν και ξύπνησα το πρωί βαρύς . Συνήθως το πρωί ξυπνώ ανάλαφρος . Είμαι πρωινός τύπος, κορυδαλλός, όπως λένε αυτούς που το πρωί ξυπνούν με κέφι και απολαμβάνουν τις πρωινές ώρες. Οι κορυδαλλοί πιστεύουμε πως αυτοί που δεν ξυπνούν πρωί, δεν ξέρουν να ζήσουν.

Ξανασκέφτηκα το όνειρο. Ήθελα μια κάπως πιο ποιητική ερμηνεία, από αυτήν με το βάρος του λαδιού. Βρήκα λοιπόν τί σήμαινε το όνειρο που όλα τα έδειχνε βαριά. Σήμαινε να θυμηθώ την αγάπη, που σηκώνει όλα τα βάρη. Έτσι τηλεφώνησα στον εξάδελφό μου και τον ευχαρίστησα για το δώρο του.

Σκέφτηκα πως ό,τι κάνουμε με αγάπη για κάποιον άλλον, όχι για τον εαυτό μας, είναι ανάλαφρο. Το σηκώνει η αγάπη. Αυτό σημαίνουν τα λόγια της Γραφής "η αγάπη καλύπτει όλα τα σφάλματα"!

moschoblog.blogspot.com

Περί των ενεργειών του Θεού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είμαστε με το μέρος της θείας χάρης, δηλαδή των δυνάμεων που μάχονται διαρκώς για την υγεία και για τη χαρά μας ή είμαστε εναντίον των δυνάμεων αυτών;

Είναι παράδοξο κι όμως ο άνθρωπος εναντιώνεται ακόμα και στην ύπαρξή του. Στο Βουδισμό π.χ. προσεύχονται να μην υπάρξουν. Υπάρχουν αυτοί που είναι εναντίον της θείας χάρης, δηλαδή των δυνάμεων που μάχονται για την υγεία της και τη χαρά της όπως υπάρχουν κι αυτοί που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη των ενεργειών του Θεού. Ο Επίκουρος π.χ. πιστεύει ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αλλά έκτοτε δεν ενδιαφέρεται γι΄ αυτόν.

Υπάρχουν πολλοί που στην πραγματικότητα είναι οπαδοί του Επίκουρου. Ως προς την πίστη τους στο Θεό είναι εντελώς δικής του έμπνευσης. Καθένας έχει δική του άποψη για τη θρησκεία . Όλοι λατρεύουν κάτι είτε θεϊκό, είτε ανθρώπινο, ακόμα και ζωικό. Υπήρξαν εποχές που λάτρευαν άγρια ζώα. Οι πρωτόγονοι λατρεύουν το περιβάλλον τα λεγόμενα "ταμπού".

moschoblog.blogspot.com

Η μόνη πραγματική έλλειψη

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το βασανιστικό αίσθημα της μοναξιάς το νιώθουμε γιατί δεν έχουμε μέσα μας το Χριστό. Η μόνη πραγματική έλλειψη, λένε, πως είναι όταν δεν έχουμε μέσα μας το Χριστό.

Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή του προς τους Γαλάτες, πως υποφέρει όσο δεν έχουν μέσα τους το Χριστό. Ίσως αυτή είναι η μόνη πραγματική έλλειψη, να μην έχουμε μέσα μας το Χριστό. Η αίσθησης της παρουσίας του Ιησού είναι η πληρότητα της ζωή μας.

Μια παροιμία από τη Γραφή λέει: «όπου είναι το πτώμα εκεί συγκεντρώνονται κι οι αετοί». Ποτέ δε νιώθουμε μοναξιά όταν έχουμε μέσα μας το Χριστό. Μου κάνει εντύπωση πώς στην εκκλησία, την ώρα που τελείται η θεία λειτουργία, δε νιώθουμε ποτέ μοναξιά.

Ο Ιησούς είπε όταν είναι δύο ή τρεις συγκεντρωμένοι στο όνομά Του είναι αναμεταξύ τους.

moschoblog.blogspot.com

Εμβαθύνοντας στα λόγια του Ευαγγελίου

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


Αν δεν εμβαθύνουμε στα λόγια του Ευαγγελίου, παρανοούμε συχνά τα λόγια της σοφίας. Π.χ. δεν μπορούμε να καταλάβουμε, με μια επιφανειακή ανάγνωση, τα λόγια , να αγαπάμε τους εχθρούς μας ή να στρέφουμε και το άλλο μάγουλο, όταν μας χτυπούν στο ένα ή να μην αντιστεκόμαστε στο πονηρό: «μη αντιστήναι τω πονηρώ» κ.ά.

Τί σημαίνουν πραγματικά τα λόγια «ευλογείτε και μην καταράσθε»; Νομίζω σημαίνουν να δεχόμαστε το άδικο, χωρίς σκέψεις αντεκδίκησης. Αλλά να μη θεωρούμε την ευλογία, ως ένδειξη ότι μας αρέσει να αδικούμαστε. Αυτό είναι ψυχασθένεια (μαζοχισμός). Ευλογώ και δεν καταριέμαι σημαίνει αλλάζω τη στάση μου απέναντι στο άδικο. Αλλάζω τη φυσική αντίδραση της αντεκδίκησης με την πνευματική στάση μου της ευλογίας.

Στην προσευχή υπέρ των εχθρών δεν ζητάμε να ενισχυθεί η εχθρότητα και να γίνει μεταλύτερη. Τα λόγια του Ιησού «μη αντιστήναι τω πονηρώ», να μην αντιστέκεσθε στον πονηρό άνθρωπο, δε σημαίνουν να μας αρέσει να γινόμαστε θύματα των πονηρών. Να στρέφουμε και το άλλο μάγουλο, σημαίνει να μη μιμούμαστε τη συμπεριφορά του.

Η στενοχώρια, λέει η ιατρική Επιστήμη, αδυνατίζει το ανοσοποιητικό μας σύστημα . Η εχθρότητα που νιώθουμε για τους εχθρούς μας, βλάφτει πρώτα εμάς τους ίδιους. Γι’ αυτό μετατρέπουμε τις εκδικητικές σκέψεις μας σε καλές. Αλλιώς προσθέτουμε και το ασυνείδητο των εχθρών μας (ουκ οίδασι τι ποιούσι) στο δικό μας ασυνείδητο.

Δεν μιμούμαστε τη συμπεριφορά αυτών που δεν ξέρουν τι κάνουν. Η αδικία (αμαρτία) είναι αρρώστια. Παράβαλε τους στίχους του Δαβίδ «Ίασαι την ψυχήν μου ότι ήμαρτόν σοι» " και "σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα" .

(Πρωτοχρονιά του 2019)

moschoblog.blogspot.com