PABLO NERUDA (ΧΙΛΗ)
Ω ΓΗ, ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΜΕ
Ω γη, περίμενέ με.
Φέρε με πίσω, ω ήλιε,
στην άγρια μοίρα μου.
Βροχή του αρχαίου δάσους.
Φέρε μου πίσω το άρωμα και τα σπαθιά
πού 'πεσαν απ΄ τον ουρανό,
τη μοναχική ειρήνη του βοσκότοπου και του βράχου,
την υγρασία στις όχθες του ποταμού,
τη μυρουδιά του πεύκου,
το ζωντανό σαν μια καρδιά αέρα,
παλλόμενο ανάμεσα στο καχύποπτο πλήθος
της μεγάλης Αραουκάρια.
Γη, φέρε μου πίσω τα αγνά σου δώρα,
τους πύργους της σιωπής που ανέβηκαν
απ' το πανηγύρι των θεμελίων τους.
Θέλω να επιστρέψω να γίνω αυτό που δεν έγινα,
που μέσα από όλα τα πράγματα της φύσης
μπορεί να ζω ή να μη ζω, δεν πειράζει,
νά ’μαι πια μια πέτρα, μια μαύρη πέτρα,
η αγνή πέτρα που τη φέρνει το ποτάμι.
Μετάφραση Μόσχος Εμμ.Λαγκουβάρδος
«Γραφή»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου