Αν δε χαιρόμαστε και με τα βάσανα της ζωής ,δεν θα χαρούμε ποτέ. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του στάρετς Ζωσίμα του Ντοστογιέφσκι: "Μέσα στον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή".
Πώς ευλογούμε τη ζωή μέσα στον πόνο; Ευλογούμε τη ζωή και με τα βάσανα, αν δεχόμαστε με το πνεύμα του Χριστού, ό,τι μας στενοχωρεί.
Το ίδιο λέει κι ο στίχος της νεκρώσιμης ακολουθίας: "Ποία χαρά παραμένει λύπης αμέτοχος: Ποία δόξα επί γης αμετάθετος. Πάντα σκιάς ασθενέστερα. Πάντα ονείρων απατηλότερα. Μία ροπή και ταύτα πάντα θάνατος διαδέχεται. Αλλ' εν τω φωτί, Χριστέ, του προσώπου σου και τω γλυκασμώ της σης ωραιότητος ον εξελέξω ανάπαυσον, ως φιλάνθρωπος".
Ακριβώς αυτή η ανάπαυση που δίνει ο Χριστός είναι η χαρά στη ζωή με τα βάσανα. ¨"Ελθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς. Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ" ,τοις προαιρουμένοις (σ' αυτούς που θέλουν).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου