Ο Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...
Όταν γίνεται λόγος για τον έρωτα για το Χριστό ή για το Θείο Έρωτα πρέπει να διευκρινίζεται ότι δεν πρόκειται για τον συναισθηματικό τρόπο λατρείας των παπιστών και των προτεσταντών।Κάποιος φιλόσοφος, που δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, στην αισθητική του δεν διακρίνει το θρησκευτικό από το αισθητικό βίωμα। Στην Ορθοδοξία δεν ταιριάζει ο συναισθηματικός τρόπος λατρείας.Να τι γράφει σχετικά ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης στο βιβλίο του Πατερική Θεολογία, Εκδόσεις Παρακαθήκη, σελ220.: "Ο συναισθηματικός τρόπος λατρείας τους (εννοεί των παπιστών και των προτεσταντών) αποξενώνει πολύ σοβαρό κόσμο από τον Παπικό και τον Προτεσταντικό χώρο. Γι΄ αυτό βλέπει κανείς τους ναούς τους άδειους.Το ίδιο φοβάμαι ότι θα πάθει κι η Ορθόδοξη Εκκλησία, αν επιτρέψη τον ευσεβισμό, τον συναισθηματισμό, και την διανόησι να κατακτήσουν το χώρο της Ορθοδόξου θεολογίας, διότι η κρίσις , που νομίζω ότι περνάει σήμερα η Εκκλησία, θα είναι και η τελευταία Της. Μετά δεν θα υπάρχη τίποτε όρθιο για να σαλευθή και να υποστή κρίση.
Όταν γίνεται λόγος για τον έρωτα για το Χριστό ή για το Θείο Έρωτα πρέπει να διευκρινίζεται ότι δεν πρόκειται για τον συναισθηματικό τρόπο λατρείας των παπιστών και των προτεσταντών।Κάποιος φιλόσοφος, που δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, στην αισθητική του δεν διακρίνει το θρησκευτικό από το αισθητικό βίωμα। Στην Ορθοδοξία δεν ταιριάζει ο συναισθηματικός τρόπος λατρείας.Να τι γράφει σχετικά ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης στο βιβλίο του Πατερική Θεολογία, Εκδόσεις Παρακαθήκη, σελ220.: "Ο συναισθηματικός τρόπος λατρείας τους (εννοεί των παπιστών και των προτεσταντών) αποξενώνει πολύ σοβαρό κόσμο από τον Παπικό και τον Προτεσταντικό χώρο. Γι΄ αυτό βλέπει κανείς τους ναούς τους άδειους.Το ίδιο φοβάμαι ότι θα πάθει κι η Ορθόδοξη Εκκλησία, αν επιτρέψη τον ευσεβισμό, τον συναισθηματισμό, και την διανόησι να κατακτήσουν το χώρο της Ορθοδόξου θεολογίας, διότι η κρίσις , που νομίζω ότι περνάει σήμερα η Εκκλησία, θα είναι και η τελευταία Της. Μετά δεν θα υπάρχη τίποτε όρθιο για να σαλευθή και να υποστή κρίση.
Είναι ο Γερμανός χριστιανός μυστικιστής φιλόσοφος Μάστερ Έκχαρτ।
6/5/11 9:53 μμ
Ο Ανώνυμος είπε...
Κύριε Λαγκουβάρδε, θα θέλατε να μας εξηγήσετε λίγο καλύτερα τι εννοείτε με το συναισθηματικό τρόπο λατρείας παπικών και προτεσταντών;
7/5/11 12:29 πμ
Ο amethystos είπε...
Ο Ιωάννης μάς πληροφορεί ότι : Θεός αγάπη εστίν. Αυτό προσελήφθη από τούς ανθρώπους μέ τόν μυθικό συναισθηματικό τύπο : αγάπη θεός εστίν. Αντί νά ψάχνουμε τόν Θεό, ψάχνουμε τήν αγάπη. Καί ενώ ο θεός δέν έχει κάτι αντίστοιχο στήν κτίση, η αγάπη τό διαθέτει. Μόνο πού η ανθρώπινη αγάπη ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ.Αυτή η αντιστροφή τής αλήθειας είναι τό συναίσθημα τό οποίο εγκατεστάθη πλέον καί στήν εκκλησία. Αυτή τήν αλήθεια αποκαθιστά ο π.Πορφύριος : Αγάπη ο έρωτας στό Χριστό.
7/5/11 1:44 μμ
Ο Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...
Αν μου επιτρέπεται να απαντήσω με μια εμπειρία. Με αυτήν ίσως φανεί η διαφορά ανάμεσα στο συναίσθημα του έρωτα και στο βαρύ σταυρό της αγάπης. Ένας νέος είχε ερωτικό δεσμό με μια κοπέλα.Μετά το γάμο τους ο έρωτας δεν άντεξε στις δυσκολίες και εξαφανίστηκε. Το ζευγάρι χώρισε. Πιστεύω ότι αν αυτό που τους συνέδεε δεν ήταν ο έρωτας, αλλά η αγάπη, δεν θα χώριζαν, ίσως να ενώνονταν ακόμα περισσότερο. Αυτό τη σιγουριά που σου δίνει η αγάπη του Ιησού, ότι όσο χαμηλά και να πέσεις, Εκείνος βρίσκεται εκεί πιο μπροστά από σένα, για σένα. Αυτό δεν μπορεί κανένα συναίσθημα, ούτε του έρωτα να σου το δώσει. Δεν ξέρεις αν ο έρωτας εξακολουθήσει να υπάρχει, όταν τα πράγματα αλλάξουν. Στον έρωτα η χαρά δεν περνάει μέσα από τον πόνο, αλλά μέσα από την ευχαρίστηση. Με τον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή, είπε στο Δημήτρη Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι ο στάρετς Ζωσιμάς.Στη Δύση κυριάρχησε το συναίσθημα.Η επικοινωνία θεωρείται ανειλικρινής (τυπική) και η αγάπη ανέφικτη.Ο λόγος είναι ότι η κοινωνία τους είναι συμβατική (κοινωνικό συμβόλαιο). Δεν είναι εκ φύσεως όπως στην Ορθοδοξία.Στο θεσμό της αλλαγής των συνθηκών συγχωρείται και η αλλαγή των συναισθημάτων. Γι΄ αυτό ισχύει, το να είσαι καλός, για να σ΄ αγαπάω.Μια γυναίκα πήρε ένα παιδί από το ορφανοτροφείο και αποδείχθηκε ότι ήταν άρρωστο. Το ορφανοτροφείο της είπε, να το αλλάξουν με άλλο. Η γυναίκα δεν δέχθηκε. Αν άκουγε το συναίσθημά της θα δεχόταν. Αλλά άκουσε τον βαρύ σταυρό της αγάπης και το κράτησε και το υπηρέτησε μια ολόκληρη ζωή. Συναισθηματική είναι η αγάπη όταν αλλάζει με τις περιστάσεις. Όχι συναισθηματική είναι η αγάπη, η οποία, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, ουδέποτε εκπίπτει.Συγνώμην για την πολυλογία.
7/5/11 8:17 μμ
Η Ανώνυμος είπε...
XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!Πραγματικά η απόδοση του κειμένου του κυρίου Μόσχου ήταν πολύ κατατοπιστική και η προσέγγιση στο θέμα σε απόλυτη ταύτιση με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας!Ετσι ακριβώς είναι όπως το λέγει και το εννοεί!Σε αυτό το σημείο της Αγάπης Του Θεού λογαριάζω πως έφτασαν οι άγιοί μας αλλά με τον ανάλογο πνευματικό κόπο αλλά και με την αδιάλειπτη προσευχή॥Ευχαριστούμε !!!ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΠΗΝ
8/5/11 12:24 πμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου