Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου Δυο χιλιάδες χρόνια πριν, όταν ο Ιησούς αγρυπνούσε και προσευχόταν στον κήπο της Γεθσημανή με ασύλληπτη για τον ανθρώπινο νου οδύνη, οι μαθητές που βρίσκονταν μαζί Του κοιμούνταν.
Ο Ιησούς δια τις αμαρτίες μας αιώνια οδυνάται. Εμείς που Τον ακολουθούμε τώρα μπορούμε να κοιμούμαστε; Ο κόσμος με τη βία που έχει συγκεντρωθεί στα χέρια κάποιων ανθρώπων, αν δε γίνει χριστιανικός δεν θα υπάρξει.
Το χειρότερο κακό που μπορούμε να κάνουμε είναι να απαντούμε στις προκλήσεις της ζωής όχι τηρώντας τις Εντολές του Κυρίου Ιησού, αλλά με φόβο και μίσος για τους εχθρούς μας.
Το ωραίο δημιουργεί τις ενώσεις των ανθρώπων και η ελευθερία είναι ενιαία, των διωκομένων και των διωκτών από την κακία τους. Δεν είναι ωραίο ότι ο κόσμος αποτελείται από διώκτες και διωκομένους.
Η Ελλάδα είναι σήμερα υπό κατοχήν. "Ενεργοί πολίτες", "Ενεργητικότητα του πολίτη" και άλλα παρόμοια συνθήματα, πόσο είναι αληθινά;
Πώς μπορούν να υπάρξουν ενεργοί πολίτες, ενεργητικότητα του πολίτη, αδιάφθοροι πολιτικοί, όταν δεν υπάρχει "η δυνατότητα ύπαρξης μιας πόλης, που αποτελεί το πεδίο όπου αναζητείται από κοινού το καλό"; (Ιβάν Ίλιτς).
Είναι ο σημερινός κόσμος χριστιανικός; Πώς μπορεί να υπάρξει πόλη χωρίς πολιτισμό; Μόνο ο Χριστός θεραπεύει τον κόσμο από την παθητικότητα.
Ο θόρυβος της "ενεργητικότητας" χωρίς το Χριστό, δεν είναι παρά ο πάταγος της πτώσης στην ανυπαρξία.
2 σχόλια:
ΟΜΟΛΟΓΊΑ ΠΙΣΤΕΩΣ (Απόδοση στην νεοελληνική)
Έκδοσις Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη - Άγιον Όρος
(σελ 62-63., Τα προνόμια της Κυριακής)
Ε᾽ Η Κυριακή είναι μία, όπως την ονομάζει ο Μωυσής. «Και εγένετο πρωί και έγινε εσπέρας, ημέρα μία» (Γεν. 1,5). Πρόσεξε και αυτά, που θα λεχθούν παρακάτω και είναι κατάλληλα στο θέμα αυτό.
Στ' Η Κυριακή είναι εικόνα και προεισαγωγή του μέλλοντος αιώνος. Γι' αυτό και ο Μέγας Βασίλειος απορώντας γιατί την ωνόμασε ο Μωυσής μία και όχι πρώτη, λέει: «Για να οδηγήση τον νου μας προς την μέλλουσα ζωή, την εικόνα του αιώνος την ωνόμασε μία, την απαρχή ων ημερών, την συνομίλικη του φωτός, την Αγία Κυριακή, αυτήν που τιμήθηκε με την Ανάστασι τουΚυρίου». Και ο Θεσσαλονίκης Γρηγόριος: «Την καινήκαι πρώτη όλων των ημερών, την οποία εμείς ονομάζουμε Κυριακή, Ο Μωυσής όμως όχι πρώτη αλλά μία την ονόμασε, επειδή είναι πολύ ανώτερη από τις άλλεςκαι επειδή αποτελεί προεισαγωγή της μίας και ανέσπερης ημέρας του μέλλοντος αιώνος»...
Σχόλιο δικό μου.
ΜΙΑ είναι η Αλήθεια, ΜΙΑ η Δικαιοσύνη. ΈΝΑΣ ο θείος Λόγος, ΜΙΑ η Οδός. ΜΙΑ και όχι η πρώτη από τις άλλες, επειδή οι άλλες ΔΕΝ οδηγούν στη σωτηρία μας.
Αγώνας χωρίς τον Χριστό, αγώνας που δεν γίνεται για τον Χριστό, είναι ένας αγώνας εκ των πολλών και που απλώς ανταγωνίζονται την πρωτιά και διεκδικούν δικαιώματα... δυστυχώς όμως δεν σώζουν.
Είμαστε άνθρωποι της πτώσεως. Κληρονόμοι της αμαρτίας.
«...ότι πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται , ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται.» (Λουκ. 18, 10-14)
Αυτό ισχύει και για ένα Έθνος. Χωρίς την ταπείνωση, ένας αγώνας είναι καταδικασμένος να γκρεμιστεί από το βάρος της υπερηφάνιας.
"Ο θόρυβος της "ενεργητικότητας" χωρίς το Χριστό, δεν είναι παρά ο πάταγος της πτώσης στην ανυπαρξία".
.................
Καταπληκτικό, κύριε Λαγκουβάρδε!
Δημοσίευση σχολίου