Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Αν κάθε Έλληνας φιλόλογος, θεωρούσε ως αποστολή του να μελετάει ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΕΞΗ το χρόνο και να την αποδίδει καθαρή, ώστε να είχει το πράγμα την έννοιά του. Αν κάθε Έλληνας φιλόλογος το έκανε αυτό, το πρώτο ευεργετικό αποτέλεσμα , θα ήταν να απελευθερωθεί η πατρίδα μας απ΄ την αγράμματη εξουσία, αν αποκτήσουν οι φιλόλογοι συνείδηση της Μέγιστης αποστολής τους, να συνδέουν τον κόσμο με την σοφία του παρελθόντος.
Η εμβάθυνση αυτή στα νοήματα των λέξεων με τη σπουδή μιας λέξης το χρόνο, θα έχει και άλλο ευεργετικό αποτέλεσμα για τον φτωχό λαό μας. Θα τον θεραπεύσει από το βαθύτατο υπαρξιακό άγχος, που προκαλεί η άγνοια των αξιών και η χωρίς νόημα ζωή.
Σε μια συγκέντρωση νεοδιόριστων καθηγητών, στην οποία ο ομιλητής τόνισε την ανάγκη να συνειδητοποιήσουν οι φιλόλογοι
το μεγάλο κύρος που έχει η επιστήμη τους και ο κλάδος τους, τα λόγια αυτά μάλλον άφησαν αδιάφορους τους ακροατές, αν δεν τους εξόργισαν.
Κι όμως ο γράφων όταν ήταν μαθητής στο γυμνάσιο θυμάται καλά, πως την ευθύνη για την ενότητα της μόρφωσης είχε ο φιλόλογος της τάξης, αυτός που ήταν και ο καθηγητής της τάξης.
Από τους φιλολόγους εξαρτάται, να μην πλήττουν. Έχουν σπουδαία δουλειά να κάνουν. Αλλά να μην σκεφθούν να την κάνουν όλη τη δουλειά μαζί. Μια λέξη το χρόνο είναι μεγάλη συμβολή, αν λάβουμε υπόψη τον αριθμό τους . αν έτσι κάνουν όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου