Μη φοβάσαι τη διάλυση!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου




Μη φοβάσαι τη διάλυση. Η διάλυση είναι σαν την εποχή του φθινοπώρου. Το φθινόπωρο οι άνεμοι κι οι βροχές ετοιμάζουν τη γη να γίνει δεκτική των σπόρων που θα βλαστήσουν την άνοιξη. Οι δυνάμεις της διασκόρπισης και της φθοράς παρέρχονται. Η ελεύθερη ψυχή δεν βασανίζεται από φροντίδες.
Την δεκάτη τετάρτη εβδομάδα από την Κυριακή του Πάσχα, που συμπίπτει με το τέλος του θέρους και την αρχή του φθινοπώρου, οι Πατέρες όρισαν να διαβάζεται το Ευαγγέλιο που αναφέρεται στην παραβολή της σποράς.
Λέει το Ευαγγέλιο αυτό: "Προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού κατά μόνας και ηρώτησαν αυτόν συν τοις δώδεκα, την παραβολήν του σπόρου." (Προσήλθαν οι μαθητές στον Ιησού όταν ήταν μόνος και μαζί με τους δώδεκα τον ρώτησαν για το νόημα της παραβολής του σπόρου).
Ο Ιησούς τους μίλησε για την παραβολή αυτή και τους είπε ότι ο σπόρος σημαίνει το λόγο. "Ο σπείρων τον λόγον σπείρει", είπε. Τους είπε ότι ο λόγος για να καρποφορήσει πρέπει να βρει γη δεκτική. Έκανε δε ιδιαίτερο λόγο για την απάτη του πλούτου και για τις επιθυμίες που συνδέονται με αυτόν και είπε συγκεκριμένα ότι η απάτη του πλούτου συμπνίγει το λόγο και δεν τον αφήνει να καρποφορήσει.
Η παραβολή του σπόρου τελειώνει με μια άλλη παραβολή την παραβολή του λύχνου. Ο Ιησούς λέει στους μαθητές Του ότι τα εμπόδια στην καρποφορία του λόγου δεν είναι παντοτινά, ότι αυτοί που βάζουν τα εμπόδια ενεργούν παρά φύσει και ότι στο τέλος αποκαλύπτονται οι πονηρές επιδιώξεις τους και δίνουν λόγο των πράξεών τους.
"Και έλεγεν αυτοίς. Μήτι έρχεται ο λύχνος ίνα τεθή υπό τον μόδιον ή υπό την κλίνη; ουκ ίνα επί την λυχνίαν επιτεθή; Ου γαρ έστι κρυπτόν, ο εάν μη φανερωθή, ουδέ εγένετο απόκρυφον, αλλ΄ ίνα έλθη εις φανερόν. Εί τις έχει ώτα ακούειν, ακουέτω."
(Τους έλεγε ο Ιησούς. Μήπως φέρνουν το λυχνάρι για να το τοποθετήσουν κάτω από το μόδιο ή κάτω από το κρεβάτι; Το φέρνουν για να το τοποθετήσουν στο λυχνοστάτη. Έτσι δεν υπάρχει τίποτε κρυφό που δε θα γίνει φανερό ούτε μυστικό που δε θα φανερωθεί. Ας τ΄ ακούει αυτά, όποιος έχει αυτιά για να ακούει."
Η Εκκλησία μας συνδέει τις γιορτές με τις εποχές και τις ασχολίες των ανθρώπων. Στις 21 Νοεμβρίου π.χ. γιορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου κι ο λαός ονομάζει την Παναγία "Μεσοσπορίτισσα" επειδή η εορτή της συμπίπτει με το μέσον της σποράς.
Τώρα ο τόπος μας βιώνει την εποχή της διάλυσης, το φθινόπωρο της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής του. Άνεμοι διαλυτικοί φυσούν στην ατομική και συλλογική ζωή μας και διαλύουν τα πάντα, το άτομο, την οικογένεια, την κοινωνία και τους δεσμούς μεταξύ τους. Ο τόπος μας θα μπορούσε σαν τη γη την καλή να είναι δεκτική στο λόγο του Θεού. Σ΄ αυτό προσβλέπουμε για να πάρουμε θάρρος. Η Εκκλησία έχει παρθένο έδαφος.
Οι πατέρες όρισαν την αρχή του φθινοπώρου, ως αρχή της σποράς, να διαβάζεται το Ευαγγέλιο που μιλάει για την παραβολή του σπόρου. Καλή γη είναι ο άνθρωπος που ακούει το λόγο του Θεού, που τον βάζει μέσα στην καρδιά του και που καρποφορεί.
Μαζί με τον Απόστολο της ίδιας Κυριακής διαβάζεται ο 44ος ψαλμός του Δαβίδ που ενθαρρύνει τον άνθρωπο να εντείνει όλες του τις δυνάμεις και να αγωνιστεί για να μην ψευτίσει και για να διατηρήσει τη γαλήνη του και τη δικαιοσύνη. Να αγαπήσει τη δικαιοσύνη και να μισήση την ανομία και τις άδικες πράξεις που τον απομακρύνουν απ΄ το Θεό.
Ο Απόστολος που διαβάζεται την δεκάτη τετάρτη εβδομάδα μετά το πάσχα αναφέρεται στην ίδια ψυχική και πνευματική κατάσταση. Μιλάει για την ειρηνική στάση του υπέρ του Ιησού, στις ασθένειες,τις ύβρεις, στις ανάγκες, στους διωγμούς, στις στενοχώριες. Όταν ασθενώ, λέει, τότε είμαι δυνατός.
Ο Απόστολος αυτός είναι ένα παράδειγμα προς μίμησιν, για το πώς να υπομένουμε χάριν του Ιησού όλες αυτές τις στενόχωρες καταστάσεις που βιώνουμε για να μην φτάνουμε στην απόγνωση, αλλά να έχουμε την ελπίδα μας στο Θεό.
"Μην πτοηθήτε". Με αυτά τα λόγια ο Κύριος μας ενθαρρύνει για πολλοστή φορά. Αν αγνοήσουμε το φόβο και δεν τον αφήσουμε να μας καθυποτάξει θα διατηρήσουμε το πνεύμα μας δυνατό και ελεύθερο, καθαρότητα του νου, ηρεμία, γαλήνη και ειρηνική εμπιστοσύνη στο Θεό.
"Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου βλέπουμε παντού την εικόνα της διασκόρπισης και κατά το χειμώνα το νερό μετατρέπεται σε πάγο. Αλλά όταν έρθουν οι θερμές αύρες της άνοιξης, οι πάγοι διαλύονται και τα στοιχεία που ήταν διασκορπισμένα στις μάζες του πάγου ενώνονται και πάλι."
Τα εμπόδια θα ξεπεραστούν χάρις στις ενωτικές δυνάμεις του ελληνικού λαού, την Ορθοδοξία και την Ελληνική γλώσσα.