Μικρός διάλογος με αναγνώστη για το γράψιμο

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Μ.Λ.Ο άγιος Πέτρος ο Δαμασκηνός μιλάει για το γράψιμο. Δεν πρέπει, λέει, να γράφεις από ματαιοδοξία, δήθεν για να ωφελήσεις ψυχές που είναι άρρωστες, ενώ εσύ είσαι πιο άρρωστος από αυτούς που προτίθεσαι να ωφελήσεις. Ότι δεν είσαι ασθενέστερος από αυτούς πρέπει να το δείξεις με τα έργα σου.
Ο ι άγιοι δεν έγραφαν ούτε μια σειρά , αν δεν την είχαν βιώσει στο πετσί τους. ΟΙ άγιοι δεν φιλοσοφούσαν. Άγνιζαν και αγίαζαν τη ζωή τους. Αυτό είναι το κεντρικό σημείο που διαφέρει η Ορθοδοξία από τον Δυτικό Κόσμο. Έγραψαν μόνο απαντήσεις στους αιρετικούς. Εμείς τώρα έχουμε τους βίους των αγίων για να προσεγγίσουμε το Θεό και να τον αγαπήσουμε και όχι τις θεωρίες της σχολαστικής φιλοσοφίες των Δυτικών με τους οποίου μας χωρίζει ΧΑΣΜΑ ΜΕΓΑ.

Αναγνώστης:
ΤΟΤΕ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΩ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ;ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΩΦΕΛΗΣΕΤΕ ;Η ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΑΠΟ ΜΑΤΕΟΔΟΞΙΑ;ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ!

Μ.Λ. Ευχαριστώ για το ουσιώδες ερώτημά σας. Το ερώτημα αυτό με απασχολεί και μένα από τότε που άρχισα να γράφω και να δημοσιεύω. Δεν ξέρω αν είναι από ματαιοδοξία, δηλαδή χάριν επίδειξης ή για την απόκτηση φήμης ή αν είναι από πραγματική ανάγκη. Για χρήματα δε γίνεται λόγος, γιατί αυτού του είδους το γράψιμο δεν δεν αποδίδει χρήματα και δεν κάνεις φίλους, αλλά μόνο εχθρούς.
Αν γράφω από ματαιοδοξία ή όχι αυτό θα ήθελα να το πει κάποιος άλλος.
Μπορεί να γράφω από ματαιοδοξία.
Αν είναι ματαιοδοξία το ότι γράφω γι΄αυτά που προσπαθώ να τα καταλάβω. Γιατί δεν γράφω για να διδάξω κανέναν, αλλά για να αναζητήσω την αλήθεια, αυτή που ισχύει για μένα και για να απευθυνθώ στον ιδανικό αναγνώστη.


Αναγνώστης:
ΑΚΟΥΣΤΕ, ΕΜΕΝΑ ΠΑΝΤΟΣ ΜΕ ΩΦΕΛΕΙΤΕ!ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΛΕΤΕ ΤΑΠΕΙΝΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΔΙΟΤΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΕΣΤΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΕ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ Η ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ.ΕΑΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΑΣ..ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΠΑΡΟΛΕΣ ΠΕΡΙ ΛΑΘΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ,ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ,ΠΕΡΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ Κ.Λ.Π ΑΠΟ ΤΑ ΓΥΡΩ ΜΠΛΟΓΚΣ... ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΝΕΨΩ,ΜΕ ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΥΝ ΕΣΕΙΣ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΛΟ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΔΩΣΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ.ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΣΑΣ..ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΤΣΙ...Μ.Θ

Μ.Λ. Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.Συμφωνώ μαζί σας. Είναι πιθανόν να ωφελείται κάποιος όχι βέβαια από εμάς που γράφουμε ως αναμεταδότες,( όχι ως αυθεντίες,προς Θεού), αλλά από τις πηγές, δηλαδή το Ευαγγέλιο, τον Απόστολο, την Παλαιά Διαθήκη και τους αγίους Πατέρες, με ένα λόγο από τον Παράκλητο, το Πνεύμα της Αληθείας.

Όσο γι’ αυτόν που γράφει όχι ως αναμεταδότης, αλλά μετά φιλοσοφικής αυθεντίας, ισχύει αυτό που γράφει στον Ν’ Λόγο του ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος:
Είναι εύκολο να λες ότι αυτό το ψωμί έγινε από σιτάρι.Αλλά να πεις με λεπτομέρειες πως κατασκευάστηκε, αυτό δεν είναι του καθενός να το ξέρει, αλλά μόνο των πεπειραμένων.
Οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Άγιοι διαφέρουν γιατί δεν γράφουν όπως οι φιλόσοφοι που λένε απ΄ το μυαλό τους τί είναι κάτι, αλλά μιλούν από την πείρα τους πως γίνεται κάτι.
Αυτή είναι η διαφορά, γι΄ αυτό και έχει σημασία το να δίνεις κανείς με τη φιλοσοφία αυθεντικές απαντήσεις ενώ είναι "γεύσεώς τε και πείρας εκτός".

‘ Όσοι λόγους πνευματικούς, γεύσεως τε και πείρας εκτός,φθέγγονται, τούτους εοικέναι, φημί,(....) ανθρώπω μέλιτος μεν ουδέ βραχύ γευσαμένω, ετέροις δε όπως έχει γλυκύτητος πειρωμένω διασαφείν.

Όσοι λόγους πνευματικούς φθέγγονται
ενώ είναι άγευστοι και άπειροι λόγων πνευματικών μοιάζουν με αυτούς που ενώ δεν έχουν ούτε λιγάκι δοκιμάσει το μέλι προσπαθούν, να πείσουν τους άλλους για τη γλυκύτητά του.

Με άλλα λόγια είναι καλύτερα να δοκιμάσεις λίγο μέλι παρά να διαβάσεις όλα όσα έχουν γραφεί για το μέλι.

Επαναλαμβάνω ότι πιστεύω ότι γράφω ως αναμεταδότης ή ώς κάποιος που υπογραμμίζει κάτι για να το καταλάβει καλύτερα, ώσπου να αποκτήσει, αν θέλει ο Θεός και την πείρα του πράγματος, που νοητικά τον ενδιαφέρει.

Αξίζει να διαβάσει κανείς τους Λόγους του Αγίου Μακαρίου. Μιλάει για τον έσω άνθρωπο.