Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ

του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου


Οι Σκοπιανοί θυμίζουν τον Ίβυκο και τους Γέρανους καθώς έχουν παντελή άγνοια της φοβερής δύναμης του ονόματος. Αντίθετα με τους Εβραίους που προσέχουν τα ονόματα (το όνομα του Θεού δεν το προφέρουν ποτέ) οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν με το σκοπό της οικειοποιήσεως το όνομα Μακεδονία! Ελπίζουν ότι ο αληθής κύριός του θα κουραστεί κάποτε η θα καμφθεί απ΄ τις διάφορες πιέσεις εις βάρος του και θα παραιτηθεί από αυτό υπογράφοντας συνθήκη με την οποία παραχωρεί το όνομα σ΄ αυτούς!!

"Να οι γέρανοι του Ιβύκου" είπε ένας απ΄ τους αρχαίους φονιάδες του, την ώρα που οι Γέρανοι πετούσαν στον ουρανό, για να καταδικαστέί αυτός και οι λοιποί σενένοχοί του για το έγκλημα του φόνου που διέπραξαν. Ένα απλό όνομα που ειπώθηκε σε ένα ανύποπτο χρόνο, την ώρα που το πλήθος παρακαλουθούσε μια παράσταση στο θέατρο, οδήγησε στο θάνατο αυτών που είχαν την ατυχία να χρησιμοποιήσουν για μια στιγμή ένα ακατάληλο γι΄ αυτούς όνομα!

Τη δύναμη του ονόματος περιγράφει με πολύ παραστατικό τρόπο ο άγιος Διονύσιος ο Αρεπαγίτης στο βιβλίο του "Περί Θείων Ονομάτων". "Όπως ο φυσικός ήλιος " γράφει στο τέταρτο κεφάλαιο " χωρίς σκέψη και προαίρεση αλλά με το ίδιο το είναι του φωτίζει όλα όσα μπορούν να κοινωνούν στο φως που τους αναλογεί, όμοια και το όνομα σκορπά σε όλα τα όντα τη θετική ( ή αρνητική γι' αυτούς που κακώς το χρησιμοποιούν) επιρροή του. Κι όπως η παρουσία του νοητού φωτός είναι δύναμη που συνάγει και ενώνει όσους φωτίζονται, όμοια και η άγνοια προκαλεί τη διαίρεση όσων βρίσκονται στην πλάνη ή χρησιμοποιούν το δόλο και το ψεύδος.

Δεν είναι ωραίο λοιπόν αυτό που κάνουν οι Σκοπιανοί, αλλά δεν το καταλαβαίνουν. Το ωραίο, συνεχίζει στο ίδιο βιβλίο ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης έχει μέσα του κατά υπεροχή την ωραιότητα κάθε ωραίου και την προβάλλει. Χάρη στο ωραίο υπάρχουν οι συνάψεις όλων και οι φιλίες και οι σχέσεις. Το ωραίο ένωσε τα πάντα. Αυτό είναι το τελικό αίτιο, γιατί όλα γίνονται για χάρη του. "Όλοι αγαπούν το αγαθό" ( Διοτίμα). Εκτός απ΄ τους πονηρούς, επιτήδειους και αχαρίστους , όπως καλή ώρα οι Σκοπιανοί, οι οποίοι ενώ την δωρεάν χρηματική βοήθεια της Ελλάδος και τις άλλες διευκολύνσεις τις θέλουν και τις επιζητούν, την αλήθεια την προδίδουν και τολμούν να χρησιμοποιούν με το σκοπό της ιδιοποιήσεως το όνομα της Μακεδονίας!

Αλλά όπως φαίνεται δεν γνωρίζουν τους Έλληνες, ούτε τη Χριστιανική Ορθόδοξη Παράδοση και τον ομαδικό ενοχικό αρχέτυπο του Ιούδα! Διαφορετικά δεν θα τολμούσαν να το κάνουν. Θα γνώριζαν οπωσδήποτε τις φοβερές συνέπειες της προδοσίας που συνδέεται χωρίς άλλο με την ονομασία της Μακεδονίας είτε ως νόσφιση από μέρους τους είτε ως ακατανόητη, απίστευτη ,εγκληματική ( αν γινόταν ποτέ) παραχώρηση (!) από μέρους των Ελλήνων.

Όπως κανένας Έλληνας δε θα δεχόταν ποτέ να ονομαστεί ο γιος του Ιούδας, για να τον στιγματίζει σε όλη του τη ζωή το βάρος της ομαδικής ενοχής του Ιούδα , όμοια δεν θα δεχόταν κανένας Έλληνας πολιτικός να συνδεθεί το όνομά του με παρόμοια ενοχή υπογράφοντας τη συνθήκη της παραχώρησης, γιατί περί αυτής πρόκειται, της ονομασίας της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Πολύ περισσότερο όταν αυτοί, όπως είναι γνωστόν τοις πάσι, επιφυλάσσουν δικαίωμα εδαφικών διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδος!

Τελικά ίσως το όνομα της αγαπημένης μας Μακεδονίας να συμβάλει στο να προσέξουν επί τέλους οι Έλληνες πολιτικοί την ανανέωση των ονομάτων, ώστε αρχίζοντας από το δικό τους όνομα οι πολιτικοί να είναι πολιτικοί!



Τη δύναμη των ονομάτων και την τιμωρία αυτών που την αγνοούν πρέπει να προσέξουν επίσης οι νεωτεριστές κληρικοί που μέσα στον οικουμενισμό τους έπεσαν θύματα της εωσφορικής μανίας να καταργήσουν την εκκλησιαστική γλώσσα και να επιβάλουν αντί αυτής τη γλώσσα των λαϊκών στην εκκλησία! Αυτοί οι αδαείς κληρικοί έχουν τεράστια άγνοια ! Δεν αγνοούν μόνον ότι είναι ανάγκη για να μη χαθεί η γλώσσα να υπάρχει προφορική και γραπτή γλώσσα, αγνοούν επίσης ότι είναι ανάγκη να υπάρχει εκκλησιαστική γλώσσα και γλώσσα των λαϊκών. Τα έθνη που έχασαν την γραπτή γλώσσα είναι καθηλωμένα αιωνίως σε χαμηλό πνευματικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, ακόμα και οικονομικό επίπεδο. Ούτε πατρίδα έχουν, ούτε αυτοδιάθεση. Η πατρίδα των Ελλήνων είναι η Ελληνική γλώσσα.


Λέξεις - ΚΛειδιά:

Το όνομα, η γραπτή γλώσσα, η προφορική γλώσσα, η εκκλησιαστική γλώσσα, η γλώσσα των λαϊκών, ο Ιούδας, η παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας, εσχάτη προδοσία, οι εδαφικές διεκδικήσεις των Σκοπιανών, Η διακινδύνευση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας (εσχάτη προδοσία).