5.4.10

"ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ"( 'Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ)

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Με την ευχή του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ στέλνω το χαιρετισμό μου
στους ευγενικους αναγνώστες. Εκτιμώ τον αναγνώστη. Η ανάγνωση είναι
εξίσου δύσκολη με τη γραφή. Απαιτεί ακμαίο ηθικό. Θυμάμαι πως κάθε
φορά που αρώσταινα δεν είχα σθένος να διαβάσω και μου άρεσε να κοιτάζω
τις φωτογραφίες.Η ανάγνωση θέλει δύναμη. Η δυσκολία δεν είναι μόνο
στις σκέψεις του συγγραφέα, αλλά και στις σκέψεις του αναγνώστη.
Για τον συγγραφέα ο Τσέχωβ έλεγε πως το γράψιμο είναι σβύσιμο.
Αυτό σημαίνει ότι η δυσκολία δεν είναι στο τί να γράψεις, αλλά
στο τί να μη γράψεις. Κάπως έτσι "στριμώχνονται" στο νου του αναγνώστη
οι σκέψεις του. Κάποιος είπε πως οι σκέψεις είναι όπως το νερό κι εμείς
αναγνώστες και συντάκτες κειμένων κολυμπάμε μέσα στις σκέψεις όπως τα
ψάρια μέσα στο νερό. Αν το νερό δεν είναι καθαρό, παρόλο που το ψάρι
δεν αντιλαμβάνεται το νερό, μόνο όταν του λείπει, όταν βγει έξω, εντουτοις όταν τ νερό δεν είναι καθαρό δυσκολεύεται αναπνεύσει. Το ίδιο και το γράψιμο και το
διάβασμα σου δυσκολεύει την αναπνοή.
Ο ζωγράφος Ντεγκά, που έγραφε πότε- πότε στίχους, είπε κάποτε στον ποιητή Μαλλαρμέ:
"Το επάγγελμά σας είναι κόλαση, δεν κατορθώνω να κάνω αυτό που θέλω κι όμως είμαι γεμάτος ιδέες" (υποσημείωση στο βιβλίο του Κ.Γ΄Κασίνη, Η των προσφυώνλέξεων εφάρμοσις εις τα πράγματα, εκδόσεις Χατζηνικολη,1995, σελ.11).
Το συμπέρασμα που βγαίνει από όλα αυτά είναι ότι στο γράψιμο, όπως και στην ανάγνωση η δυσκολία δεν βρίσκεται στο τί να γράψεις ή τί να σκεφτείς, αλλά στο τί να μην γραψέις και στο τί να μην σκεφτείς.

Να πω και κάτι ιδιαιτέρως στον ευγενικό αναγνώστη, ότι η συμβολή του είναι μεγάλη, όσον αφορά τουλάχιστον σε μένα. Ένας φίλος μου είπε κάποτε (ένας ποιητής): "Είσαι εξομολογητικό άτομο, να γράφεις ημερολόγιο". Εν μέρει τον άκουσα. Στην πραγματικότητα γράφω την αυτοβιογραφία μου και την εξομολόγησή μου. Άρα χρειάζομαι κάποιον να έχει την υπομονή και την αγάπη να με ακούει. Εκ βάθους καρδίας τον ευχαριστώ.
Όταν δεν υπήρχε κανείς αναγνώστης, έναςφίλος μου με συμβούλευε να μην αποθαρρυνομαι και να γράφω στον ιδανικό αναγνώστη. Αυτό έκανα πολλά χρόνια (γράφω για πάνω από πενήντα χρόνια).
Μια φορά έστειλα ένα μεταφρασμένο βιβλίο σε έναν εκδότη στην Αμερική. ΜΟυ απάντησε: Σαν το δικό σου βιβλίο γράφω κι εγώ. Το τελευταίο μου βιβλίο (μου το έστειλε με φιέρωση) πούλησε ένα αντίτυπο! Έτσι μη μπλέκεις με Αμερικανούς εκδότες.
Αυτό ήταν. Αλλά για τα ελληνικά δεδομένα, αν δεν μεταφράζονται τα βιβλία σου σε ξένες γλωσσες δεν είσαι συγγραφέας, παρόλο που γράφεις στην ανώτερη γλώσσα του κόσμου, σ΄ αυτην που γράφτηκαν τα Ευαγγέλια!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Μόσχος

2 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Αληθώς Ανέστη ο Κύριος! Για γνωστούς και αγνώστους. Οι γνωστοί ξέρουμε ποιοί είναι, ξέρουμε τα έργα τους, ξέρουμε τι έφτιαξαν. Το ζούμε άλλωστε. Οι άγνωστοι συντηρούν τον κόσμο. Αυτό πρέπει να μας δίνει θάρρος, να μας δίνει κουράγιο.

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ
για γνωστούς (με ψευδώνυμο ή χωρίς ψευδώνυμο) και για αγνώστους.
Οι άγνωστοι πράγματι συντηρούν τον κόσμο. Η οικείωση φθείρει τους γνωστούς με ψευδώνυμο ή χωρίς.
Η ελπίδα μας είναι οι πράοι και ταπεινοί που δεν θα λείψουν ποτέ απ΄ τον κόσμο.
Καταπληγωμένοι, φθαρμένοι σαν τις κάλπικες δεκάρες όσοι γνωστοί ας αγωνιστούμε για να γίνει κοινή συνείδηση ότι όπως είπε κάποιος Εβραίος συγγραφέας, αν ο 21ος αιώνας δε γίνει χριστιανικός δεν θα υπάρξει.
Τί σημαίνει ο 21ος αιώνας να γίνει χριστιανικός; Για μένα σημαίνει να αντιληφθεί ο κόσμος ότι ο Θεός των θυμάτων, των διωκομένων, των ελαχίστων είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.