Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Αν αυτά που λέω κρυβόμενος κάτω απ΄ την
ανωνυμία είναι αλήθεια, αυτά που λέω για
τα ίδια θέματα στο φανερό δεν είναι αλήθεια.
Έτσι είμαι άνθρωπος-«τσικρίκι». (Με το
τσικρίκι οι παλιές γυναίκες έκαναν το
νήμα κουβάρι).
Για μένα δεν φτάνει η διανοητική προσπάθεια.
Οι αφορισμοί του είδους αυτού είναι ένα
ατέλειωτο διανοητικό παιχνίδι.
Ακόμα και το κατ΄εξοχήν βίωμα, η βασιλεία
του Θεού εντός ημών, δεν είναι παρά μια
θεωρία περί της αιωνιότητος!
Αντί για τους αφορισμούς είναι καλύτερες
η προσευχή και οι ιεροτελεστίες της
Εκκλησίας μας.
Αυτές όμως ενοχλούν το Διάβολο.
Να τί γράφει επί λέξει σε γράμμα του
στον Άψινθο: « Θα αποσπάσωμε την
την προσοχή των ανθρώπων από
εκείνο που Αυτός είναι και από εκείνα
που Αυτός λέγει. (…) Στη θέση της
πραγματικής παρουσίας του Εχθρού –
που την αισθάνονται οι άνθρωποι στην
προσευχή και τα Μυστήρια – αντικαθιστούμε
τον Ιησού απλώς με μια πιθανή, μακρινή
και αδέξια μορφή, που μιλούσε μια παράξενη
γλώσσα και απέθανε προ καιρού. Μια τέτοια
μορφή δεν μπορεί να είναι αντικείμενο
λατρείας…. Επί πλέον αφού οι περιγραφές
περί Ιησού δεν είναι ιστορικές, θρησκεία
τέτοιου είδους είναι ψευδής απέναντι της
ιστορίας υπό άλλη έννοιαν. Λίγα μόνον
άτομα και ούτε ένα έθνος δεν έρχονται στον
Εχθρό με τη μελέτη της βιογραφίας του
Ιησού.» (Κ.Σ. Λιούις, Τακτική του Διαβόλου,
Μετάφρασις Αντωνίου Θηβαίου, Εκδόσεις
Π.Πουρναρά, Θεσσαλονίκη).
Οι σκέψεις μου στο κείμενό σας έγιναν
εντελώς αγνώριστες. Ποτέ δεν τις χρησιμοποιώ
με αυτήν την έννοια. Η ελευθερία δεν είναι
μόνον ευθύνη. Αλλά ο ανεύθυνος δεν είναι
ελεύθερος, αλλά τίθεται υπό κηδεμονίαν.
Πρέπει να τις διευκρινήσω γιατί πιστεύω
ότι η παρανόηση είναι αθέλητη.
Δεν έχω καμία αμφιβολία για την καλή
προαίρεση των συντακτών των κειμένων
που διαβάζω, γι΄ αυτό και δεν κατακρίνω
τον συντάκτη, αλλά εκφράζω τη διαφωνία
μου με το περιεχόμενο, όταν δεν συμφωνώ
με αυτό.
Πιστεύω ότι ο σίγουρος τρόπος να αρρωστήσει
Κανείς είναι να κατακρίνει και να μνησικακεί.
Παρασκευή, 02 Απρίλιος, 2010
1 σχόλιο:
στέκομαι στην τελευταία πρόταση. το έχω διαπιστώσει βιώσει ο ίδιος! η συγχώρεση, η θετική σκέψη είναι ο μονος τρόπος να είσαι υγιής. όμως αυτά είναι κάτι που δεν επιβάλλονται ούτε διατάζονται με κανόνες και εντολές. δεν είναι τυχαίο ότι αυτούς που χαρακτηρίζουμε ως αναίσθητους ζουν περισσότερο και αρρωσταίνουν λιγότερο. οτιδήποτε συγχωρούμε δηλαδή του απαγορεύουμε να μας ενοχλεί, μας χαρίζει ζωή!
για αυτόν τον λόγο λέμε στην προσευχή μας "γεννηθήτω το θέλημα σου ελθέτω η βασιλεια σου". αυτή η πρόταση έχει νόημα απευθυνόμενη στον θεό, "συναν8ρωπο", διπλανό, γείτονα, κλπ. δυστυχώς ο σημερινός άνθρωπος έχει αλλοιώσει αυτήν την πρόταση και την έχει κάνει "γεννηθήτω το θέλημα μου, ελθέτω η "ευτυxια" μου" και αυτό είναι η ριζα του κακού!
Δημοσίευση σχολίου