graphicosX said...

graphicosX said...
Στέλω e-mail αλλά μου έρχονται πίσω.
Γιαυτό θα επικολλήσω εδώ κάποιο σχόλιο. Μπορείτε να το συνδέσετε και με το θέμα αν θέλετε. Ίσως τελικά οι όμορφες σκέψεις προετοιμάζουν την ψυχή να αντιμετωπίζει διαφορετικά την πραγματικότητα.


Αφέλεια εναντίον ελπίδας.

Όταν ένα ξένο, ή αντιπαθητικό πρόσωπο σου κάνει κακό, τότε ξέρεις πώς να φερθείς (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα φερθείς σωστά). Μπορείς να απαιτήσεις την δικαίωσή σου με τον τρόπο που πιστεύεις πως σου αξίζει να το πράξεις. Το αίσθημα της αδικίας που σε πνίγει, ζητά ικανοποίηση, που μπορεί να φτάσει έως και την εκδίκηση.

Τί γίνεται όμως, όταν το πρόσωπο, δε σε γνωρίζει και δεν γνωρίζει ότι σου κάνει κακό; Και αυτό το κακό που σου προκαλεί δεν είναι χειροπιαστό, δεν είναι ορατό. Πώς φέρεσαι τότε;

Κάνοντας μια μικρή περιήγηση σε μερικά fora με εμπειρίες από έγκυες γυναίκες, όπου περιγράφονται πολλά περιστατικά, διάβασα πάρα πολλά πράγματα, πολλές απόψεις, πολλές διαφορετικές αντιλήψεις. Υπήρχαν αρκετές, αν όχι οι περισσότερες, γνώμες με τις οποίες βρέθηκα διαμετρικά αντίθετος, σε σημείο που άρχισα να απορώ αν μπορεί ένας άνθρωπος να ξεστομίζει τέτοιες απάνθρωπες σκέψεις, αν μπορεί καν ένας υγειής νους, μια ανθρώπινη καρδιά να επιτρέπει τόσο παραλογισμό. Ωστόσο καμία τέτοια άποψη, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε σκληρότητα την απόλυτη άποψη που περιγράφει την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα που απεύχεσαι, που πιθανόν θα κληθείς σύντομα να αντιμετωπίσεις, αλλά βρίσκεται ακόμη μόνο στο στάδιο πιθανοτήτων και σε κάνει να βρίσκεσαι μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας. Σαν καρφί έρχεται η άποψη αυτή και σχίζει την ψυχή σου. Είναι η άποψη του πραγματιστή ενημερωμένου, διαβασμένου, πληροφορημένου σχολαστικού, που έρχεται να σε μηδενίσει, να σου πάρει την ελπίδα, να σου την στερήσει όταν την έχεις τόση μεγάλη ανάγκη, να σε συντρίψει, να ξεριζώσει την καρδιά σου, να μη σου αφήσει περιθώρια αγωνίας, να σου τσακίσει τα νεύρα με την τελεσίδικη σουβλιστή πραγματικότητα, σκληρή, ανελέητη, απαθέστατη, απόλυτη, επιβλητική, μα παρόλαυτα τελείως αληθινή.

Κι όμως αυτός ο άνθρωπος ίσως δεν γνωρίζει εκείνη τη στιγμή τί κάνει. Έρχεται να προβληθεί, να υπερηφανευτεί για τις γνώσεις του, να απαιτήσει τον θαυμασμό σου, να γίνει αρεστός, να του έχει γίνει εμμονή η επιβεβαίωση της χρησιμότητάς του. Και πραγματικά νιώθει πως είναι χρήσιμος. Πάντοτε παρών, να σου εξηγήσει και την παραμικρή λεπτομέρεια, σχολαστικός, δεν σου δίνει την δυνατότητα για αντίλογο, επειδή έχει για κάθε σου παρατήρηση και μια απάντηση με μερικά παραδείγματα που στηρίζονται σε πειραματικά δεδομένα αλλά και εμπειρίες από την πράξη. Πέρα για πέρα αληθινά παραδείγματα.

Πώς οπλίζεις την ψυχή σου, ώστε να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση; Ποιά είναι η στάση σου τότε, απέναντι στην αλήθεια; Ποιά φιλοσοφία μπορεί να ανακουφίσει την καρδιά σου και πόσοι σοφοί και επιστήμονες μπορούν να απαλύνουν τον πόνο σου; Κανείς δεν μπορεί. Επειδή καμιά φιλοσοφιστική αράδα δεν είναι αρκετά δυνατή και επειδή ο επιστημονικός λόγος ήδη σε έχει φέρει στα όριά σου είτε με τις πιθανότητές του είτε με τις τελεσίδικα και απρόσωπα συμπεράσματά του.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτό που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να μην καταρρεύσει, για να μην μελαγχολήσει, είναι μια σπίθα ελπίδας, ένας προσωπικός και καλός λόγος, που θα του δώσει κουραγιο. Δεν θα αντικατασταθεί η αλήθεια, ίσα ίσα θα είναι πολύ αληθινά τα λόγια της παρηγοριάς. Απλά λόγια, χωρίς μακρυγορίες, χωρίς εντυπωσιασμούς. Λιτές προτάσεις που θα τρυπήσουν την πονεμένη καρδιά και θα χύσουν μέσα της τον παρηγορητικό λόγο. Παρηγορητικός αλλά και ειλικρινής, αληθινός, αυθεντικός λόγος. Θεϊκός! Τέτοια λόγια, είναι τα λόγια των αγίων μας και των ασκητών. Όχι θεωρητικά, μα πρακτικά. Λόγια χωρίς εμπάθεια, μα που κουβαλούν τόση ενέργεια μέσα τους, εμπεριέχουν πολλή συναισθηματική ένταση και παρόλο τον αυθορμητισμό τους και ενίοτε τον ενθουσιασμό τους, είναι τόσο ώριμα και τόσο λειτουργικά. Ακριβώς επειδή είναι λόγια αληθινά, εμπειρικά, λόγια ζωής, λόγια προσωπικά, που πηγάζουν κατευθείαν από την καρδιά γιαυτό και έχουν ως αποδέκτη την καρδιά του πονεμένου ακροατή ή αναγνώστη, λές και είναι προορισμένα αποκλειστικά γιαυτόν.

December 11, 2008 3:15 AM