Πατρίδα μας είναι η Ορθοδοξία και η Ελληνική Γλώσσα

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

        Ε, πατριώτη, είναι αρρώστια κι ανοησία να μην μας ενώνει τίποτα! Οι ενωτικές δυνάμεις των Ελλήνων είναι η Ορθοδοξία και η Ελληνική Γλώσσα.  "Οι Έλληνες θα μάθουν πάλι τους λαούς της Ευρώπης, πώς να ζουν" (Αλμπέρ Καμύ). Πράγματι οι Έλληνες τώρα αντιμετωπίζουν το εξής δίλημμα:  να αρρωστήσουν  ή να αποκαλύψουν την κοινωνική υποκρισία της Ευρώπης .Αυτό ακριβώς γίνεται με την αποτυχία εφαρμογής των μεθόδων της στην Ελλάδα .

         Η υποκρισία του ευρωπαϊκού προτύπου , το οποίο τείνει να επιβληθεί σε όλο τον κόσμο, οδηγεί  στην αυτοκτονία την Ευρώπη και συνάμα στην καταστροφή της ζωής στον πλανήτη με το βιασμό του ανθρώπου και της Φύσης. Φωτεινά πνεύματα επισημαίνουν ήδη τον κίνδυνο της ανθρωπότητας και ζητούν από τους σκεπτομένους ανθρώπους να εργαστούν για να σταματήσουν την αυτοκτονία της γης.

         Πριν αναπτύξουμε τη σκέψη μας αυτή, ας δούμε πώς μεγαλώνει ένα ελληνόπουλο από τότε που η Ελλάδα κυβερνάται από τους ξένους. Για την Ορθοδοξία, την Ελληνική Οικογένεια και το Δημοτικό Σχολείο η μόρφωση στηρίζεται στο Ευαγγέλιο. Το θεμέλιο του ανθρώπου και της ζωής είναι ο Ιησούς Χριστός.  Το ελληνόπουλο μορφώνεται με το ιδανικό του να ζει  τηρώντας τις Εντολές του Κυρίου Ιησού Χριστού. Αυτό μαθαίνει το ελληνόπουλο στην Εκκλησία, στην Οικογένεια  και στο Δημοτικό Σχολείο.

          Τί σημαίνει ότι το ελληνόπουλο δέχεται την Ορθόδοξη Παιδεία από την Εκκλησία, την Οικογένεια και το Δημοτικό Σχολείο; Σημαίνει ότι πιστεύει ότι η κοινωνία είναι εκ φύσεως και δεν μπορεί να κλέβει την κοινωνία γιατί κανείς δεν μπορεί να κλέψει τον εαυτό του, ότι η επικοινωνία (επαφή με τους άλλους) είναι ειλικρινής και δεν μπορεί να είναι ψεύτης γιατί στους άλλους βλέπει τον εαυτό του και ότι η αγάπη είναι εφικτή, είναι η μόνη ζωντανή πραγματικότητα.

          Στη Δύση η κοινωνία είναι συμβατική (κοινωνικό συμβόλαιο), η επικοινωνία ανειλικρινής (τυπική) και η αγάπη ανέφικτη. Η δυτική κοινωνία είναι πιο κοντά στις κοινωνίες της ασιατικής απολυταρχίας παρά στην Ορθόδοξη κοινωνία. Ενδεικτικώς παραθέτουμε  δυο παραδείγματα από την θεωρία και την πράξη:

          Πρώτο παράδειγμα: η Διακήρυξη της Γαλλικής Επανάστασης  και των Διαφωτιστών , ότι δεν είναι θεμέλιο της κοινωνίας ο Θεός. Σύμφωνα με τη διακήρυξη αυτή παν ό,τι αποφέρει δύναμη είναι θεμιτό. Δεν είναι το ήθος η βάση στην ατομική και κοινωνική ζωή. Η σύμπραξη Επιστήμης, Βιομηχανίας και Εμπορίου με σκοπό το κέρδος είναι θεμιτή (Φάρμακα, πειράματα με ανθρώπους πειραματόζωα, εμπορία οργάνων σώματος, αμβλώσεις -μόνο στην Ελλάδα 400.000 το χρόνο- κάθε δευτερόλεπτο θανατώνονται χιλιάδες αγέννητα παιδιά σε όλο τον κόσμο, τεχνητές οικονομικές κρίσεις χάριν τοκογλυφίας κ.α.).  Ο αθεϊσμός της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού εισήχθη στην Ελλάδα από τον  Αδαμάντιο Κοραή, με τον οποίο διεκόπη η ασκητική και ησυχαστική παράδοση η οποία ξεκινάει σαράντα αιώνες πριν και φθάνει μέχρι σήμερα.

          Δεύτερο παράδειγμα, πρόσφατο: η Δήλωση του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄ ( του Γερμανού Γιόζεφ Ράτσινγκερ) ότι η Δυτική Κοινωνία αποδέχεται (!) την παιδοφιλία. Στην Ελλάδα η παπική δήλωση έγινε νόμος του κράτους! Ο νομοθέτης αντί να φυλάξει  τα θύματα της παιδoφιλίας ενίσχυσε τους παιδόφιλους θεσπίζοντας  "επίδομα παιδοφιλίας" και συνάμα περιέκοψε  ή κατάργησε  επιδόματα των ανέργων.!

        Όταν το ελληνόπουλο πηγαίνει στο γυμνάσιο ακούει από τους ευρωπαϊστές καθηγητές ότι η Γνώση είναι  για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα κανείς δεν ζει ως έντιμος, κατά το κοινώς λεγόμενον "με το σταυρό στο χέρι".

         Μέχρι στιγμής οι Έλληνες εφαρμόζουν , ευτυχώς χωρίς επιτυχία, τις μεθόδους των ευρωπαϊκών λαών για να τους αποκαλύψουν ότι οδηγούνται στο αδιέξοδο  και  στην αρρώστια.  Μόνο η συγκέντρωση των πυρηνικών όπλων, η οποία απειλεί τη γη με ολοσχερή καταστροφή και μόνο η αρπαγή του 80% του ακαθαρίστου παγκοσμίου προϊόντος από μια μικρή ελίτ, φανερώνει την  αξεδίψαστη δίψα για δύναμη του δυτικού ανθρώπου.

           Η εφαρμογή των ιδεών και των μεθόδων της Ευρώπης στην Ελλάδα προκαλούν στους Έλληνες εσωτερικό διχασμό. Κανένας δεν μπορεί να δεχθεί χωρίς να αρρωστήσει, να είναι και έντιμος και κλέφτης. Ούτε η κοινωνία αποδέχεται τέτοιους τύπους, παρόλον ότι έχουν στα χέρια τους όλα τα μέσα για να επιβάλουν στην Ελλάδα τον ξενόφερτο τρόπο ζωής τους .         

           Από τη μια έχουμε μέσα στην ψυχή μας την Εκκλησία, την Οικογένεια και το  Δημοτικό Σχολείο και βλέπουμε ότι είναι ορθό και δίκαιο να μην κλέβουμε, κι από την άλλη σχεδόν  κανείς δεν θέλει "να προχωρεί με το Σταυρό στο χέρι", ούτε ενθαρρύνεται κανείς να το κάνει.

           Και έντιμος και κλέφτης είναι μεγάλη υποκρισία. Αυτό έγραψε στα βιβλία του κάποιος διάσημος συγγραφέας στη Δύση, περιγράφοντας την δυτική κοινωνία  και τον έβαλαν  στη φυλακή. Στη φυλακή επίσης έβαλαν το φιλόσοφο Θορώ στην Αμερική, επειδή είπε στην πολιτεία του ότι είναι υποκρισία να δέχεται τους φόρους από τους πολίτες και συνάμα να μην αναγνωρίζει σε όλους τους πολίτες τα δικαιώματα του πολίτη. Άλλους τους σκότωσαν όπως τον Αβραάμ Λίνκολν, τον Τζων Κένεντι, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κ. ά.

           Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλούς μάρτυρες  της υποκρισίας. Αυτή σταύρωσε το Χριστό. Για τους υποκριτές είπε ο Κύριος, ότι δεν γνωρίζουν  τί κάνουν. «’Αφες αυτοίς ,ουκ οίδασι τι ποιούσι.»

           Για την υποκρισία έγραψε ο Προφήτης και Βασιλιάς Δαβίδ τον 11^ο ψαλμό του: "Συ, Κύριε, φυλάξεις ημάς από της γενεάς ταύτης  και εις τον αιώνα. Κύκλω οι ασεβείς περιπατούσιν." Παραθέτουμε το ακόλουθο μικρό απόσπασμα:

   «Σώσον με , Κύριε, ότι εκλέλιπεν όσιος,

   ότι ολιγώθησαν αι αλήθειαι από των υιών των ανθρώπων,

   μάταια ελάλησεν έκαστος προς τον πλησίον αυτού,

   χείλη δόλια  εν καρδία και εν καρδία ελάλησαν.

   εξολοθρεύσαι Κύριος πάντα τα χείλη τα δόλια…»

                                                         (Ψαλμός 11^ος)

Της αγάπης
Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Ρώτησαν κάποτε ένα νέγρο τραγουδιστή ,πώς γίνονται τα μπλουζ, τα πονεμένα αυτά τραγούδια των μαύρων της Αμερικής: «Με βάσανα γίνονται», είπε.
«βάσανα της αγάπης , της απιστίας, της ζήλιας, της μοναξιάς.» Τα τραγούδια αυτά είναι ένα αντίδοτο στον πόνο της ψυχής.
Η κινητήρια δύναμη για να γράψεις τέτοια τραγούδια είναι η αγάπη.
Η αγάπη βρίσκεται μέσα σε κάθε δημιουργική ενασχόληση.
Είναι μάταιο, λέει ο Δαβίδ, να περιμένεις κάτι αξιοθαύμαστο, αν απουσιάζει η αγάπη.
Είναι σαν να περιμένεις απ’ τους νεκρούς να νιώσουν θαυμασμό ή σαν να περιμένεις οι γιατροί που δεν πιστεύουν στο Θεό να αποδώσουν τη θεραπεία τους στο Θεό.
Ο θαυμασμός και η αλήθεια είναι πράγματα άγνωστα σ΄ αυτούς που ζουν στο σκοτάδι .
Η ψυχή τους μοιάζει με χώρα απ’ όλους ξεχασμένη.
Αυτό το νόημα έχουν οι στίχοι του Δαβίδ, που διαβάζονται σε κάθε ακολουθία του όρθρου:
« Μη τοις νεκροίς ποιήσεις θαυμάσια κλπ.».
Η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη σε κάθε δημιουργική ενασχόληση. Όταν λείπει η αγάπη οι άνθρωποι ματαιοπονούν, όπως οι γυναίκες αυτής της παράδοσης της περιοχής Ηλείας.
Λέει η παράδοση. (Την παραθέτω απ΄ το βιβλίο του Νικολάου Γ. Πολίτη, Παραδόσεις, Κεφ. ΛΘ΄, Αίτια) :
« Όταν έπλασε ο Θεός τον κόσμο έπλασε και τ΄ αντρόγυνο. Ο άντρας ο κακομοίρης ρίχτηκε αμέσως ‘ς τη δουλειά να βγάλη το καρβέλι. Η γυναίκα όμως δεν είχε το νου της να κάμη τίποτα. Μια ημέρα που καθόταν ο γεροθεός κάτω από ναν ίσκιο, δεν ξέρω πως κάνει και βλέπει τη γυναίκα ξαπλωμένη ‘ς το χορτάρι να κοιμάται. «Μπρε! Λέει. Εγώ την έπλασα για να βοηθάη τον άντρα ‘ς τη δουλειά, όχι να τ’ απλώνη ‘ς τον ήλιο!Παίρνει αμέσως μια χούφτα χώμα, το φυσάει τρεις φοραίς και το ρήχνει αποπάνου της. Ξυπνάει εκείνη τρομασμένη κι’ αρχινάει να ψάχνεται και να ξυέται ολούθε. Το χώμα έγιναν ψύλλοι. Κι από τότε βρήκε δουλειά κ’ η γυναίκα.»
Τώρα βάλε με το νου σου, ευγενικέ αναγνώστη, τι θα συμβεί, αν αύριο η θυγατέρα σου βασανίζεται σαν από χρόνια φαγούρα ή το αγόρι σου λιώνει στο γάμο του ; Θα μου πείτε τι να κάνουμε σε μια τέτοια δύσκολη εποχή σαν τη δική μας, που η ανατροφή τω παιδιών μας ξέφυγε από τά χέρια της οικογένειας, του σχολείου και της Εκκλησίας;
Ποιος ανατρέφει τα παιδιά μας από τότε που βάλαμε την τηλεόραση στις κατοικίες μας , για να μεταδίδει τρόπους ζωής, άχρηστους και σάπιους και στον ίδιο τον τόπο της προέλευσής τους;
Μου έστειλε μήνυμα με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή μια γυναίκα πενήντα χρονών , επιστήμων, απ΄ το Ιλινόϊς. Έχει τρία παιδιά απ΄ τον πρώτο γάμο της
και μια κόρη πέντε ετών απ΄το δεύτερο. Παραπονείται πως κι ο δεύτερος γάμος της δεν πηγαίνει καλά. Ο άντρας της την πήρε για να έχει ένα καθαρό και τακτοποιημένο σπιτικό, αλλά δεν νοιάζεται για την ίδια. Τον πιο πολύ καιρό ταξιδεύει κι όταν γυρίζει σπίτι δεν ενδιαφέρεται για τη γυναίκα του. Η γυναίκα ένιωσε χαρά που άνοιξε την καρδιά της σε έναν άγνωστο άνθρωπο, δεν έχει σημασία αν αυτός βρίσκεται στην άλλη άκρη της γης.
Δεν λαβαίνω συχνά γράμματα ή μηνύματα , όσα όμως έχω λάβει όλα μιλούν για θέματα της ψυχής. Κανένας δεν μπήκε στον κόπο να γράψει, για το διαμέρισμά του, για το αυτοκίνητό του ή για τη βάρκα του. Κι όμως οι Ευρωπαίοι κι οι Αμερικάνοι έχουν θεοποιήσει τα υλικά πράγματα κι ο τρόπος αυτός της ζωής τους έγινε το πρότυπο για όλο τον κόσμο. Παράδειγμα οι πολιτικοί στον τόπο μας, που μόνο για την υλική ευημερία και την οικονομική ανάπτυξη μιλούν και κανένας δεν ενδιαφέρεται για την πνευματική ευημερία.