Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Μετά σεβασμού
Σεβαστέ πάτερ, ευλογείτε
Αν μου επιτρέπετε θα προσπαθήσω να εκφράσω τη σκέψη μου
χωρίς θεωρητικολογίες. Θεμέλιο της σκέψης μας είναι ο Χριστός.
Η Εντολή του Χριστού είναι να ζούμε σ΄ αυτόν τον κόσμο, χωρίς
να είμαστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου. Για μένα το να
μην είμαι από τα στοιχεία αυτού του κόσμου σημαίνει να μη
συμμετέχω εκεί όπου δεν είναι ο Θεός. Σημασία έχει η συμμετοχή.
Δεν έχει σημασία αν ακουστεί η φωνή μου, φωνή ενός πιστού, αν
η συμμετοχή μου νομιμοποιεί την ανομία.
Παράδειγμα: Θα συμμετείχα σε μια συζήτηση στη βουλή για το αν
το όνομα της Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα; Οπωσδήποτε όχι, επειδή
ούτε η συζήτηση είναι νόμιμη, ούτε το θέμα της είναι υπό συζήτηση.
Κι όμως οι πολιτικοί συμμετέχουν σε τέτοιες μη νόμιμες συζητήσεις
και διαπραγματεύονται για θέματα τα οποία είναι αδιαπραγμάτευτα!
Πώς οι πιστοί θα μετάσχουν σε μη νόμιμες συζητήσεις και θα
διαπραγματευθούν θέματα τα οποία δεν είναι υπό διαπραγμάτευση;
Αν οι πιστοί εισήρχοντο στη βουλή, με το καθεστώς της
κοινοβουλετικής δημοκρατίας των φεουδαρχών, η μόνη έντιμη
και θεάρεστη ενέργειά τους ήταν η παραίτηση από την βουλευτική
τους ιδιότητα. Με την παραίτησή τους από τη βουλευτική τους
ιδιότητα τουλάχιστον δεν θα μετείχαν σε μη νόμιμες διαδικασίες
και δεν θα νομιμοποιούσαν αυτούς που μετέχουν.
Κοινοβουλευτική δημοκρατία των φεουδαρχών είναι αυτή που
φυλάσσει τους φεουδάρχες από το λαό και όχι το λαό από
τους φεουδάρχες.
Συμμετείχα σε κάποιο συνέδριο ενός καινούριο πολιτικού
κόμματος στην Αθήνα. Όταν μου δόθηκε ο λόγος είπα
ότι για μένα ένα καινούριο πολιτικό κόμμα δεν πρέπει,
υπό τις παρούσες συνθήκες να επιδιώκει να μπει
στη βουλή. Έτσι θα διαρρήξει κάθε δεσμό με την πολιτική
και τους πολιτικούς που έφεραν τη χώρα σε αυτήν την
κατάσταση ανελευθερίας.
Υποστήριξα την άποψη ότι ένα καινούριο κόμμα πρέπει
να έχει στόχο να αποκαλύψει τους μύθους και τις προκαταλήψεις
και να εμποδίσει τη δημιουργία νέων.
Το όπλο του είναι ο λόγος.
Η απάντηση ήταν: "Εν τοιαύτη περιπτώσει, εσείς δεν
πολιτεύεσθε".
Μη σώσει και πολιτευθώ, είπα μέσα μου, αν είναι η φωνή μου
μια από τις φωνές οι οποίες συνάδουν με την πολιτική
κατάσταση της ανελευθερίας, της ανομίας και της ασέβειας!
Μετά σεβασμού
2 σχόλια:
Πολύ εύστοχο το άρθρο σας. Κάτι παρόμοιο είχα γράψει κι εγώ - για νέο πολιτικό σχηματισμό θρησκευτικών προδιαγραφών - και το αποτέλεσμα ήταν να με αγνοήσουν (και συστηματικά με αγνούν) εντελώς. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το μόνο πολιτικό σύνθημα που υποστηρίζω, είναι το σύνθημα της άδειας κάλπης, το οποίο, επίδοξοι και φιλόδοξοι σωτήρες-μεσσίες, ουδείς θέλει να ακούσει.
"ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμό του θηρίου"
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να θεραπεύσει τον εαυτό της.
Εμμένοντας στους πολιτικούς που κανείς πια δεν τους πιστεύει είναι σαν να ξεπλένουμε την πληγή με το αίμα της.
Κανείς δεν περιμένει τίποτα καλό από τους πολιτικούς που θεωρεί υπεύθυνους για τα δεινά του.
Ένας πολιτικός λιγότερος, χίλια κακά λιγότερα.
Θα μου πείτε γιατί δεν φεύγουν.
Τους νιώθω που δεν φεύγουν. Δεν φεύγουν γιατί η πολιτική είναι η δουλειά τους, το επάγγελμά τους. Με αυτό ζουν. Είναι σαν να πας σ΄ ένα γιατρό ή σ΄ ένα δικηγόρο ή σ΄ ένα πολιτικό μηχανικό και να τους πεις να αφήσει τη δουλειά του. Μα από τη δουλειά ζω εγώ κι η οικογένειά μου, θα σου πει. Γιατί να αφήσω τη δουλειά μου, ιδίως αν δεν έχει κάνει καμιά άλλη δουλειά στη ζωή του.
Νιώθω τους πολιτικούς. Είναι θύματα του πελατειακού συστήματος της πολιτικής στην Ελλάδα.
Ας όψονται αυτοί που το μελέτησαν και το εφάρμοσαν. Αυτοί είχαν τους λόγους τους να το κάνουν.
Δημοσίευση σχολίου