Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Η κατάπαυση της τρικυμίας όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου εκτός από πραγματικό γεγονός είναι και μια παραβολή, η οποία σημαίνει ότι αυτό που προέχει είναι το Άγιο Πνεύμα. Ότι το Άγιο Πνεύμα καταπεύει τις εσωτερικές φουρτούνες μας. Ότι όταν έχουμε ηθικό δεν φοβούμαστε τίποτε. Ηθικό έχουμε όταν η καρδιά μας είναι καθαρή, και κατοικεί μέσα της ο Ιησούς Χριστός.
Συνιστούμε στον ευγενικό αναγνώστη να διαβάσει με προσοχή τα λόγια του Ευαγγελίου. Η κατάσταση ανελευθερίας την οποία μας επέβαλαν εκείνοι που στην πραγματικότητα ασκούν την εξουσία κατά παράβαση του Συντάγματος, μοιάζει με σεισμό και με θύελλα. Μερικές χιλιάδες άνθρωποι έφθασαν στα όρια της απόγνωσης και αυτοκτόνησαν!
Την εποχή αυτή, όπως και πάντοτε, ιδίως όμως τώρα καθένας από εμάς πρέπει να έχει το γέροντά του, για να εξομολογείται και για να ενισχύεται ώστε να διατηρεί το ηθικό του. Όταν , όπως τώρα, είναι σχεδόν αδύνατο να έχει καθένας από εμάς ένα άγιο γέροντα για να τον καθοδηγεί, δεν μας απομένει παρά η προσευχή και η μελέτη του Ευαγγελίου.
Γράφει λοιπόν το Ευαγγέλιο του Ματθαίου τα εξής. Παραθέτουμε τη σχετική περικοπή στο πρωτότυπο και σε μετάφραση:
"Εμβάντι του Ιησού εις πλοίον ηκολούθησαν αυτώ οι μαθηταί αυτού. Και ιδού σεισμός μέγας εγένετο εν τη θαλάσση, ώς τε το πλοίον καλύπτεσθαι υπό των κυμάτων. αυτός δε εκάθευδε. Και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού, ήγειραν αυτόν, λέγοντες. Κύριε, σώσον υμάς, απολλύμεθα. Και λέγει αυτοίς. Τί δειλοί έστε, ολιγόπιστοι; Τότε εγερθείς, επετίμησε τοις ανέμοις και τη θαλάσση. και εγένετο γαλήνη μεγάλη. Οι δε άνθρωποι εθαύμασαν , λέγοντες. Ποταπός εστιν ούτος, ότι και οι άνεμοι και η θάλασσα υπακούουσιν αυτώ;"
(Ο Ιησούς μπήκε στο πλοίο και τον ακολούθησαν και οι μαθητές του. Ξαφνικά έγινε μεγάλη τρικυμία στη θάλασσα, έτσι που τα κύματα σκέπαζαν το πλοίο. Αυτός δε κοιμόταν. Πήγαν τότε οι μαθητές του και τον ξύπνησαν λέγοντας. Κύριε, σώσε μας χανόμαστε. Και τους λέει: Ολιγόπιστοι, γιατί είστε δειλοί; Μετά σηκώθηκε και επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα, κι έγινε απόλυτη γαλήνη.Κι οι άνθρωποι είπαν γεμάτοι έκπληξη. Ποιος είναι αυτός που τον υπακούνε οι άνεμοι κι η θάλασσα;)
Η παραπάνω ευαγγελική περικοπή αναγιγνώσκεται στην εκκλησία την Πέμπτη της Β΄Εβδομάδος και μαζί με αυτήν διαβάζεται και ένα απόσπασμα από το τέταρτο κεφάλαιο του Βιβλίου των Πράξεων. Το απόσπασμα αυτό μιλάει για το Άγιο Πνεύμα που έλαβαν οι Απόστολοι. Το ίδιο ζούσαν και εκείνοι κάτω από απειλές των αρχόντων της εποχής τους. Οι άρχοντες τους απειλούσαν με θάνατο για να μη μιλούν για τον Ιησού Χριστό και για την Διδασκαλία Του. Βλέπουμε δηλαδή ότι σε κάθε εποχή, όπως και τώρα η δύναμη των διωκομένων είναι ο λόγος που λέγεται με θάρρος και με πίστη.
Μπροστά στις απειλές , λοιπόν, των αρχόντων οι απόστολοι με μια ψυχή προσευχήθηκαν με αυτά τα λόγια στο Θεό:
"Κύριε , έπιδε επί τας απειλάς αυτών, και δος τοις δούλοις σου μετά παρρησίας πάσης λαλείν τον λόγον σου, εν τω την χείρα σου εκτείνειν σε εις ίασιν και σημεία και τέρατα γίνεσθαι δια του ονόματος του αγίου παιδός σου Ιησού. Και δεηθέντων αυτών εσαλεύθη ο τόπος εν ω ήσαν συνηγμένοι, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά παρρησίας."
(Και τώρα , Κύριε, κοίταξε τις απειλές τους. Δώσε δύναμη στους δούλους σου, να κηρύττουν το λόγο σου με θάρρος. Άπλωσε το χέρι σου για να γίνονται θεραπείες και θαυματουργικές αποδείξεις της δύναμής σου, στο όνομα του αγίου παιδός σου Ιησού. Όταν τελείωσαν την προσευχή , σείστηκε ο τόπος όπου ήταν συγκεντρωμένοι.Όλοι πλημμύρισαν από το Άγιο Πνεύμα και κήρυτταν το λόγο του Θεού με θάρρος.)
_________
Ματθ. η΄, 23-27
Πράξ.Δ΄, 23-31
Η κατάπαυση της τρικυμίας όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου εκτός από πραγματικό γεγονός είναι και μια παραβολή, η οποία σημαίνει ότι αυτό που προέχει είναι το Άγιο Πνεύμα. Ότι το Άγιο Πνεύμα καταπεύει τις εσωτερικές φουρτούνες μας. Ότι όταν έχουμε ηθικό δεν φοβούμαστε τίποτε. Ηθικό έχουμε όταν η καρδιά μας είναι καθαρή, και κατοικεί μέσα της ο Ιησούς Χριστός.
Συνιστούμε στον ευγενικό αναγνώστη να διαβάσει με προσοχή τα λόγια του Ευαγγελίου. Η κατάσταση ανελευθερίας την οποία μας επέβαλαν εκείνοι που στην πραγματικότητα ασκούν την εξουσία κατά παράβαση του Συντάγματος, μοιάζει με σεισμό και με θύελλα. Μερικές χιλιάδες άνθρωποι έφθασαν στα όρια της απόγνωσης και αυτοκτόνησαν!
Την εποχή αυτή, όπως και πάντοτε, ιδίως όμως τώρα καθένας από εμάς πρέπει να έχει το γέροντά του, για να εξομολογείται και για να ενισχύεται ώστε να διατηρεί το ηθικό του. Όταν , όπως τώρα, είναι σχεδόν αδύνατο να έχει καθένας από εμάς ένα άγιο γέροντα για να τον καθοδηγεί, δεν μας απομένει παρά η προσευχή και η μελέτη του Ευαγγελίου.
Γράφει λοιπόν το Ευαγγέλιο του Ματθαίου τα εξής. Παραθέτουμε τη σχετική περικοπή στο πρωτότυπο και σε μετάφραση:
"Εμβάντι του Ιησού εις πλοίον ηκολούθησαν αυτώ οι μαθηταί αυτού. Και ιδού σεισμός μέγας εγένετο εν τη θαλάσση, ώς τε το πλοίον καλύπτεσθαι υπό των κυμάτων. αυτός δε εκάθευδε. Και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού, ήγειραν αυτόν, λέγοντες. Κύριε, σώσον υμάς, απολλύμεθα. Και λέγει αυτοίς. Τί δειλοί έστε, ολιγόπιστοι; Τότε εγερθείς, επετίμησε τοις ανέμοις και τη θαλάσση. και εγένετο γαλήνη μεγάλη. Οι δε άνθρωποι εθαύμασαν , λέγοντες. Ποταπός εστιν ούτος, ότι και οι άνεμοι και η θάλασσα υπακούουσιν αυτώ;"
(Ο Ιησούς μπήκε στο πλοίο και τον ακολούθησαν και οι μαθητές του. Ξαφνικά έγινε μεγάλη τρικυμία στη θάλασσα, έτσι που τα κύματα σκέπαζαν το πλοίο. Αυτός δε κοιμόταν. Πήγαν τότε οι μαθητές του και τον ξύπνησαν λέγοντας. Κύριε, σώσε μας χανόμαστε. Και τους λέει: Ολιγόπιστοι, γιατί είστε δειλοί; Μετά σηκώθηκε και επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα, κι έγινε απόλυτη γαλήνη.Κι οι άνθρωποι είπαν γεμάτοι έκπληξη. Ποιος είναι αυτός που τον υπακούνε οι άνεμοι κι η θάλασσα;)
Η παραπάνω ευαγγελική περικοπή αναγιγνώσκεται στην εκκλησία την Πέμπτη της Β΄Εβδομάδος και μαζί με αυτήν διαβάζεται και ένα απόσπασμα από το τέταρτο κεφάλαιο του Βιβλίου των Πράξεων. Το απόσπασμα αυτό μιλάει για το Άγιο Πνεύμα που έλαβαν οι Απόστολοι. Το ίδιο ζούσαν και εκείνοι κάτω από απειλές των αρχόντων της εποχής τους. Οι άρχοντες τους απειλούσαν με θάνατο για να μη μιλούν για τον Ιησού Χριστό και για την Διδασκαλία Του. Βλέπουμε δηλαδή ότι σε κάθε εποχή, όπως και τώρα η δύναμη των διωκομένων είναι ο λόγος που λέγεται με θάρρος και με πίστη.
Μπροστά στις απειλές , λοιπόν, των αρχόντων οι απόστολοι με μια ψυχή προσευχήθηκαν με αυτά τα λόγια στο Θεό:
"Κύριε , έπιδε επί τας απειλάς αυτών, και δος τοις δούλοις σου μετά παρρησίας πάσης λαλείν τον λόγον σου, εν τω την χείρα σου εκτείνειν σε εις ίασιν και σημεία και τέρατα γίνεσθαι δια του ονόματος του αγίου παιδός σου Ιησού. Και δεηθέντων αυτών εσαλεύθη ο τόπος εν ω ήσαν συνηγμένοι, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά παρρησίας."
(Και τώρα , Κύριε, κοίταξε τις απειλές τους. Δώσε δύναμη στους δούλους σου, να κηρύττουν το λόγο σου με θάρρος. Άπλωσε το χέρι σου για να γίνονται θεραπείες και θαυματουργικές αποδείξεις της δύναμής σου, στο όνομα του αγίου παιδός σου Ιησού. Όταν τελείωσαν την προσευχή , σείστηκε ο τόπος όπου ήταν συγκεντρωμένοι.Όλοι πλημμύρισαν από το Άγιο Πνεύμα και κήρυτταν το λόγο του Θεού με θάρρος.)
_________
Ματθ. η΄, 23-27
Πράξ.Δ΄, 23-31
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου